kuy-la-moq

1 kt. Qoʻshiq yoki ashula aytmoq. ◆ Suvchi kezar shoʻx qoʻshiq kuylab. Gʻay-ratiy . ◆ Kimningdir mayin ovoz bilan kuyla-gani.. eshitildi. "Guldasta" . ◆ Baʼzi vaqt uning qoʻshigʻi Unsin qulogʻiga yetadi. Chol xa'c-ma ovoz bilan kuylaydi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 poet. Madh etmoq; tarannum qil-moq. U ◆ sevgi haqida oʻylar ekan yo soʻylar ekan.. sevgini kuylab oʻtgan zotlar siy-mosi koʻz oldidan ketmas edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Muqaddas zamon haqqi, yoqa tutib aytaman, Qaniydi, kuylayver-sang hamisha baxtni toʻlib. A. Oripov, „Yurtim shamoli“ .

КУЙЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

kuylamoq kuylamoq