fir-qa

[ arabcha — guruh, toʻda; partiya; jamoa ]

1 esk. Maqsadi, gʻoyasi, dunyoqarashining mushtarakligi jihatidan birlashgan kishilar guruhi; guruh, toʻda. ◆ Musulmonqul kutmagan joyda qoʻshinidan bir turkumi oʻz ustiga hujum boshlab va bir firqasi Toshkent yigitlari tomoniga qochib oʻtdi. A.Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 ayn. partiya I. ◆ Agar shunday qilsang, firqasining siyosatini buzib oʻtgan boʻlasan. S.Ahmad, „S.Hukm“

ФИРҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

firqa (koʻplik firqalar)

• Turkcha: parti