Eurovision Şarkı Yarışması

Eurovision Şarkı Yarışması
Eurovision Şarkı Yarışması
	2015 yılından beri kullanılan logo
Tür	Şarkı yarışması
Proje tasarımcısı	Marcel Bezençon
Sunucu	Sunucular listesi
Tema müziği bestecisi	Marc-Antoine Charpentier
Açılış müziği	Te Deum; (Prelüd: Marche en rondeau)
Bitiş müziği	Te Deum; (Prelüd: Marche en rondeau)
Ülke	Katılımcı ülkeler listesi
Dili	İngilizce ve Fransızca
Bölüm sayısı	66 yarışma, 98 canlı yayın
Yapım
Mekân	Ev sahibi mekânlar listesi
Gösterim süresi	~2 saat (yarı finaller) ; ~4 saat (finaller)
Yapım şirketi	Avrupa Yayın Birliği
Dağıtımcı firma	Eurovision
Yayın bilgileri
Görüntü formatı	SDTV (4:3) (1956–2004) SDTV (16:9) (2005–günümüz) HDTV 1080i (2007–günümüz) UHDTV 4K (2022–günümüz)
Yayın tarihi	24 Mayıs 1956 - günümüz
Kronoloji
İlişkili programlar	Eurovision Genç Müzisyenler; (1983-); Eurovision Genç Dansçılar; (1985-); Eurovision Çocuk Şarkı Yarışması; (2003-); Eurovision Dans Yarışması; (2007 - 2008)
Dış bağlantılar
	[eurovision.tv İnternet sitesi]

Eurovision Şarkı Yarışması (İngilizce: Eurovision Song Contest, Fransızca: Concours Eurovision de la chanson), kısaca ESC veya Eurovision, Avrupa Yayın Birliği (EBU) tarafından her yıl düzenlenen ve çoğunlukla Avrupalı ülkelerinden katılımıyla gerçekleşen uluslararası şarkı yarışmasıdır. Katılımcı ülkelerin her biri televizyon ve radyo aracılığıyla canlı yayınlanacak bir şarkı seçer, yarışma EBU'ya bağlı yayıncılar tarafından canlı yayınlanır ve katılımcı ülkeler kendi dışında kalan ülkelerin şarkılarını puanlayarak kazananı belirler.

1956 yılındaki başlangıcından bu yana (COVID-19 pandemisi nedeniyle 2020 hariç) her yıl aralıksız düzenlenen yarışma, dünyanın en uzun soluklu televizyon programlarından birisidir. Bunlara ek olarak, sporla ilgili olmayan uluslararası etkinlikler arasında en çok izlenen programlardan birisidir; son yıllarda izlenme oranlarının 100 milyon ila 600 milyon kişi arasında değiştiği gözlemlenmiştir. Eurovision, Avrupalı ve diğer katılımcı ülkeler dışında; Amerika Birleşik Devletleri, Arjantin, Avustralya, Brezilya, Çin, Filipinler, Güney Kore, Hindistan, Kanada, Kolombiya, Meksika, Mısır, Japonya, Surinam, Tayland, Tayvan, Ürdün ve Yeni Zelanda gibi ülkelerde de yayınlanmaktadır. 2000 yılından bu yana yarışma, Eurovision internet sitesi üzerinden de gösterilmektedir.

Eurovision Şarkı Yarışması'nı kazanmak, şarkıcılara daha iyi tanınması ve kariyerlerini ilerletmeleri gibi şanslar sağlar. 1958 yılında "Nel blu dipinto di blu" (yaygın olarak kullanılan ismi "Volare") isimli şarkı ile üçüncü gelen İtalyan Domenico Modugno; 1974 yarışmasını "Waterloo" isimli şarkı ile İsveç adına kazanan müzik grubu ABBA; 1988 yarışmasını İsviçre adına "Ne partez pas sans moi" isimli Fransızca şarkı ile kazanan Kanadalı Céline Dion; eserleri dünya çapında 300 milyonun üzerinde satan İspanyol Julio Iglesias, 1981 yarışmasını "Making Your Mind Up" isimli şarkı ile Birleşik Krallık adına kazanan müzik grubu Bucks Fizz ve 2021 yarışmasını "Zitti e buoni" şarkısı ile İtalya adına kazanan müzik grubu Måneskin yarışmaya katılımlarının ardından uluslararası başarılar kazanan şarkıcılar arasında gösterilebilirler.

Tarihçe

2004 ile 2014 arasında (sol) ve 2015 yılından beri (sağ) kullanılan yarışma logosu.

1950'li yıllarda II. Dünya Savaşı'nın ardından kendini yeniden inşa etmeye başlayan Avrupa'da bir ad hoc komite önderliğinde halkları "ışıltılı bir eğlence programı" aracılığıyla bir araya getirmek amacıyla Avrupa Yayın Birliği (AYB), İsviçre'de kuruldu. Söz konusu komite 1955 yılının Ocak ayında Monako'da bir araya geldiğinde komiteye başkanlık eden İsviçre televizyonu genel müdürü Marcel Bezençon, birliğe üye olan tüm ülkelerin devlet kanallarının aynı anda televizyonda göstereceği bir şarkı yarışması fikrini ortaya attı. İtalya'da gerçekleştirilen Sanremo Müzik Festivali, yarışmaya esin kaynağı oldu.

Katılımcı ülkeler

Eurovision Şarkı Yarışması'na katılmak için Avrupa kıtasında bulunmaya gerek yoktur. Avrupa Yayın Birliği'ne üye olan her ülke katılabilir.

Eurovision Şarkı Yarışması'na elli bir ülke en az bir kez katılmıştır. 1956'dan itibaren katılım şöyledir:

1956'dan itibaren Eurovision'a katılım:
  En az bir kere katıldı

  Hiç katılmadı, ama katılabilir

  Katılmak istedi, ama daha sonra çekildi

Eurovision Şarkı Yarışması'nın düzenlendiği şehirleri ve bulunduğu ülkeleri renkli olarak gösteren bir harita.

Yıl	Ülke
1956	Belçika, Fransa, Almanya^a, İtalya, Lüksemburg, Hollanda, İsviçre
1957	Avusturya, Birleşik Krallık, Danimarka
1958	İsveç
1959	Monako
1960	Norveç
1961	Finlandiya, İspanya, Yugoslavya^b
1964	Portekiz
1965	İrlanda
1971	Malta
1973	İsrail
1974	Yunanistan
1975	Türkiye
1980	Fas
1981	Kıbrıs Cumhuriyeti
1986	İzlanda
1993	Bosna-Hersek, Hırvatistan, Slovenya
1994	Estonya, Macaristan, Litvanya, Polonya, Romanya, Rusya, Slovakya
1998	Makedonya Cumhuriyeti
2000	Letonya
2003	Ukrayna
2004	Arnavutluk, Andorra, Belarus, Sırbistan-Karadağ
2005	Bulgaristan, Moldova
2006	Ermenistan
2007	Çek Cumhuriyeti, Gürcistan, Karadağ, Sırbistan
2008	Azerbaycan, San Marino
2015	Avustralya^c

a) 1990'daki iki Almanya'nın yeniden birleşmesinden önce "Batı Almanya" olarak temsil edilmiştir.

b) "Yugoslavya"dan katılan yarışmalar Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti'ni temsilen yarışmaya katılmışlardır, sadece 1992 senesinde yarışmacı Yugoslavya Federal Cumhuriyeti'ni temsil etmiştir.

c) Avustralya yarışmaya konuk olarak katılmıştır. Daha sonra kalıcı katılımcı olarak devam etmiştir.

Ev Sahibi

Eurovision Şarkı Yarışması, her yıl bir önceki yıl kazanan ülkede gerçekleştirilir. Şu ana kadar Eurovision'a ev sahipliği yapmış en büyük yer, Düsseldorf'taki Esprit Arena'dır. Eurovision'a en çok ev sahipliği yapmış olan ülke ise Birleşik Krallık'tır.^[1] Birleşik Krallık Eurovision'a tam 8 defa ev sahipliği yapmıştır.

Oylama

Eurovision Şarkı Yarışması'nda oylama, %50 halk ve %50 jüri oyu ile yapılır.^[2] Her ülke en beğendiği 10 şarkıyı 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 ve 12 puanla ödüllendirir. Bunlar jüri oylarından olur.^[3] Daha sonra halk oyları havuzda toplanarak teker teker ülkelere dağıtılır.

Kurallar

Eurovision Şarkı Yarışması'nın uzun, teknik kuralları vardır ve her geçen gün değişmektedir. Kuralların çoğu kendi televizyon yayınını kapsamaktadır. Ancak daha önemli, yarışmanın sonuçlarını etkileyen kurallar vardır.

Şarkıların sayıları

Eurovision Şarkı Yarışması'na her ülke sadece bir şarkıyla katılabilir.

Yarışmanın finalinde yaklaşık 26 şarkı yarışır.

Sonra şunlar uygulanır:

Buradaki "5 büyük" ülke (İtalya, Birleşik Krallık, Fransa, Almanya ve İspanya) yarışma için 5 büyük ekonomik katkı kaynağı sağlamaktadır ve finalde otomatik olarak ödüllendirilmektedirler.
Salı günü yarışma öncesi 1. Yarı final'de 10 eleme yapılır.
Perşembe günü yarışma öncesi 2. Yarı final'de 10 eleme yapılır.

İlk yarışmasında, her ülkenin üç dakika süresi vardır ve en fazla iki şarkı için izin verilir. Günümüzde hâlâ şarkıların üç dakikayı geçmemesi gerekir, birçok sanatçının şarkı kaydı daha uzun olsa da, yarışmada kısaltılmış sürümüyle performans göstermek zorundadır.

Katılımcı ülkelerin sayısı yarışma tarihi boyunca büyüdü ve 1993 yılından bu yana Sovyet ve Yugoslav cumhuriyetleri, Varşova Paktı ülkeleri ve diğerlerinin yarışmaya katılabilmesi için kurallarda değişiklikler yapıldı.

Yarışmada başka sanatçılara ait veya daha önceden yayınlanmış şarkıların katılmasına izin verilmiyor.

Tüm şarkılar söz ve enstrümantasyonlar açısından tamamen özgün olmalıdır ve kamuya 1 Ekim tarihinden önce duyurulmamalıdır.

Diller

1956 ve 1965 yılları arasında ilk yarışmadan bu yana ve yine 1973'ten 1976'ya kadar olan süre itibarıyla diller üzerinde hiçbir kısıtlama olmadı. 1966'dan 1972'ye kadar ve 1978'den 1998'e kadar olan sürede şarkıların ulusal dilde söylenmesine karar verildi. Ulusal dilde söyleme kuralı aslında 1977 yılından kısa bir süre önce uygulamaya konuldu, ancak bazı ülkelerde ulusal dilde söylenmeyen şarkılar seçildiği için o ülkelere izin verildi.

1997 yılındaki yarışmada, kısıtlama tekrar kaldırıldı ve şarkılar herhangi bir dilde gerçekleştirilebildi. 1997 yılındaki yarışmaya Türkiye, Şebnem Paker - Dinle şarkısı ile katılmış ve üçüncü olmuştur.

Sonuç olarak, şarkıların bir kısmını veya tamamını İngilizce olarak söyleyen ülkeler de oldu. 2003 yılında Belçika sözde serbest bir dil olan sadece şarkı için oluşturulmuş yapay bir dille Urban Trad tarafından söylenen Sanomi ile yarışmaya katıldı. Aynı taktiği 2006 yılında Hollanda kısmen yapay bir dille uyguladı ve yine Belçika tarafından 2008 yılında Julissi ile aynı taktik gerçekleştirildi. Türkiye'de 2007 yılında Kenan Doğulu'nun Eurovision şarkısının nakaratında Türkçe bir kelime kullanmıştır.

Lehçeler ve bölgesel diller

Bazen, bir dil ya da çok nadir, dilin lehçeleri bir şarkı için kullanılmıştır:

1971, 1996 & 2003, Avusturya (Vorarlbergish ve Steiermarkish), Viyana'da şarkı söylerken: tüm lehçe Almanca
2012'de Avusturya Trackshittaz grubu Bavyeraca (Woki Mit Deim Popo) şarkısı ile katılmıştır.
2012'de Rusya, Buranovskiye Babuşki grubu ile Udmurtça ağırlıklı ve sadece nakarat kısmı İngilizce olan "Party For Everybody" adlı şarkıyla yarışarak 2. olmuştur.

Süre

Yarışmacıların şarkıları söylemek için 3 dakika süreleri vardır.

Katılımcı kuralları

Katılımcıların hiçbiri on altı yaşından küçük olmamalıdır. 1989 yılındaki yarışmaya Fransa'dan Nathalie Pâque ve İsrail'den Gili & Galit'in içindeki Gili olmak üzere iki tane 16 yaşın altında şarkıcı katılmıştır. 1986 yılındaki yarışmayı da Sandra Kim 13 yaşındayken kazanmıştır.^[4]

Ama 1990 yılında bugünkü Hırvatistan sınırları içinde bulunan Zagreb'de yapılan 1990 Eurovision Şarkı Yarışması'nda ve ondan sonraki yarışmalarda 16 yaşından küçüklerin katılması yasaklanmıştır.

Birinciler

2022 yılı itibarı ile katılımcı ülkelerin birincilik sayılarını gösteren harita.^{[b 1]}

Ayrıca bakınız

Kaynakça ve dipnotlar

Dipnotlar

^ İki birinciliği bulunmasına rağmen Almanya bir bütün olarak yarışmayı 2010 yılında olmak üzere yalnızca bir defa kazanmıştır. Almanya'nın yeniden birleşmesinden önce, Almanya Federal Cumhuriyeti (Batı Almanya olarak da bilinir) da yarışmayı 1982 yılında olmak üzere bir defa kazanmıştı. Batı Almanya ve Yugoslavya gibi eski ülkelerin birincilikleri sağ üst köşede ifade edilmiştir.

Kaynakça

^ Fawkes, Helen (19 Mayıs 2005). "Ukrainian hosts' high hopes for Eurovision". BBC News Online. 11 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2009.
^ "Eurovision Song Contest 1969". European Broadcasting Union. 3 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2009.
^ "Rules for the Eurovision Song Contest 2009" (PDF). European Broadcasting Union. 27 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Temmuz 2009.
^ "Eurovision Song Contest 1977". European Broadcasting Union. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2009.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Eurovision Şarkı Yarışması ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

(İngilizce) Eurovision Yayın Birliği24 Aralık 1996 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
(Türkçe) TRT Eurovision Sayfası
(İngilizce) Eurovision.tv21 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Eurovision Şarkı Yarışması resmî Web Sitesi)
(İngilizce) eurovision-wiki.com (Eurovision için oluşturulmuş wikipedia sitesi)

[5] İki birinciliği bulunmasına rağmen Almanya bir bütün olarak yarışmayı 2010 yılında olmak üzere yalnızca bir defa kazanmıştır. Almanya'nın yeniden birleşmesinden önce, Almanya Federal Cumhuriyeti (Batı Almanya olarak da bilinir) da yarışmayı 1982 yılında olmak üzere bir defa kazanmıştı. Batı Almanya ve Yugoslavya gibi eski ülkelerin birincilikleri sağ üst köşede ifade edilmiştir.

[1] Fawkes, Helen (19 Mayıs 2005). "Ukrainian hosts' high hopes for Eurovision". BBC News Online. 11 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2009.

[2] "Eurovision Song Contest 1969". European Broadcasting Union. 3 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2009.

[3] "Rules for the Eurovision Song Contest 2009" (PDF). European Broadcasting Union. 27 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Temmuz 2009.

[ESC1977-4] "Eurovision Song Contest 1977". European Broadcasting Union. 15 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2009.

[1]

[2]

[3]

[4]

[b 1]