Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

İçeriğe atla

Tahtalı Dağı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Tahtalı Dağı
Olympos Dağı
Olympos plajı ve arkada Tahtalı Dağı
Harita
En yüksek noktası
Yükseklik2.366 m (7.762 ft)
ListelenmeUltra zirve
Koordinatlar36°32′10″K 30°26′32″D / 36.53611°K 30.44222°D / 36.53611; 30.44222
Coğrafya
KonumKemer, Antalya, Türkiye
SıradağBey Dağları
Tırmanma
En kolay rotaTeleferik
Türkiye üzerinde Tahtalı Dağı
Tahtalı Dağı
Türkiye' deki konumu

Tahtalı Dağı veya Olimpos Dağı, Batı Toroslar'da, Bey Dağları grubunun içinde, Teke Yarımadası'nda yer alır. Antalya sınırlarında, Kemer'in güneybatısı, Tekirova'nın batısında kalır. Olimpos Beydağları Millî Parkı sınırlarındadır.

Litolojik yapısı Kambriyen-Kretase yaşlı çökelme ile oluşmuş kırıntılı-karbonatlı kayaçlardan oluşur.[1]

Tahtalı Dağı'nın batı tarafındaki boğazdan Likya yolunun batı rotası geçer. Rota üzerinde yaşlı sedir ve ardıçlar arasından yol alınır.[2]

Dağın zirvesine kadar çıkan teleferik hizmeti vardır. 726 metreden, 2365 metre yüksekliğe kadar, 4350 metre uzunluğunda yol çıkılabilmektedir. Bu uzunluğu ile dünyanın sayılı uzunlukta teleferiklerden biridir.[3]

Tahtalı Dağı'nın yamaçlarında Beycik'te antik harabeler bulunur. Dağın güney eteklerinde, Beycik'in 3 km KD yönünde başka Helenistik Dönem harabeleri de bulunur.[4]

Antik devirlerde, pek çok başka dağ ile birlikte, tanrıların dağı anlamında Olympos/Olympus Dağı adı verilmiştir.

Tahtalı Dağları'ndan sahil panoraması

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ ÖZGÜL, Necdet. "Tahtalı Dağ Grubu" (PDF). Toroslar'ın bazı temel jeoloji özellikleri. 22 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Kasım 2016. 
  2. ^ "Tahtalı Dağı – Yayla Kuzdere". likyayolu.gov.tr. 30 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016. 
  3. ^ "Tekniki açıdan da heyecan verici". olymposteleferik.com. 13 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016. 
  4. ^ "Pygela" (PDF). LİKYA İNCELEMELERİ I. akdeniz.edu.tr. 2002. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.