Mensur

Mensur, ölçülü bir yazı türü olan nazımın karşıtıdır. Bir düşünceyi dil kurallarına uygun biçimde yazma metodu olan nesir, düşüncelerin iletimine daha elverişlidir. Ama nazıma göre çok geç oluşmuş, ancak matbaanın bulunuşundan sonra gelişmiştir.

Nazımın etkisinde gelişen eski edebiyatlarda, şiirli düzyazılar da geçerliydi. Söz gelimi, Divan Edebiyatı nesrinde (inşa), sözcük grupları ve cümle sonlarında ses uyumları (seci) aranıyordu. Böylece nesirde, şiirin bazı kuralları uygulanıyor ve süslü bir anlatım biçimi alıyordu. Eski Türk edebiyatında Sinan Paşa'nın (1437-1486), Nefi'nin (1572-1635), Fuzûlî'nin (1480-1566) ünlü

Edebiyat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.