Olga Spessivtseva
Olga Spessivtseva | |
|---|---|
| Ольга Алекса́ндровна Спеси́вцева | |
 Spessivtseva 1917 yılında. | |
| Doğum | Olga Alexandrovna Spessivtseva 18 Haziran 1895 Rostov-na-Donu, Rus İmparatorluğu |
| Ölüm | 16 Eylül 1991 (96 yaşında) Valley Cottage , New York, A.B.D |
| Meslek | Balerin, koreograf, bale eğitmeni |
Olga Alexandrovna Spessivtseva[1] (18 Haziran 1895 – 16 Eylül 1991), sahne kariyeri 1913'ten 1939'a kadar devam etmiş olan Rus balerini.
Yirminci yüzyılın en iyi balerinlerinden biri kabul edilmektedir. Romantik balenin vücut bulmuş hali olarak nitelendirilen klasik tekniği, kusursuz stili ve doğal görünüşü vardı.[2]
Biyografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Olga Spessivtseva, opera sanatçısı babanın kızı olarak Rostov-on-Don'da doğdu.[2] Babasının ölümünden sonra kültür merkezi olan St. Petersburg'da tiyatro bağlantıları da olan bir yetimhaneye gönderildi. 1906'da St. Petersburg İmparatorluk Bale Akademisi'ne girdi. Burada Klavdia Kulichevskaya'nın ardından Yevgenia Sokolova ve Agrippina Vaganova'nın öğrencisi oldu.
1913'te mezun olduktan sonra, 1916'da solistliğe terfi ettiği Mariinsky Tiyatro topluluğuna katıldı. Kuğu Gölü'ndeki Giselle ve Odette-Odile gibi roller için ideal olan tekniğe sahip olduğu için kısa sürede topluluktaki en beğenilen dansçılardan biri oldu.[2]
1916'da Sergei Diaghilev kendisini Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Ballets Russes ile turneye davet etti. Burada Le Spectre de la Rose, Les Sylphides ve The Sleeping Beauty'den "Bluebird pas de deux" da Vaslav Nijinsky ile dans etti. 1918'de Mariinsky'ye döndü. 1917 Rus Devrimi'nden sonra Petrograd Opera ve Bale Tiyatrosu adını alan merkezde Balerin olarak görev aldı. O dönemde Batı'da pek bilinen bir isim değildi.
Yurtdışında Ballets Russes ile sahne almaya devam etti. Diaghilev'in 1921'de Londra'da sergilediği ünlü The Sleeping Princess'te görev aldı. Ayrıca 1923'te Buenos Aires'teki Teatro Colón'da "Aurora" dansı yaptı. Bolşevik bir devlet memuru ve sanat aşığı olan eski kocası Boris Kaplun'un yardımıyla son kez 1924'te Rusya'dan ayrıldı. 1932'ye kadar kaldığı Paris Opera Balesi'nde étoile (ilk balerin) olarak dans etme davetini kabul etmişti. Bu süre zarfında Ballets Russes ile de ilişkisini sürdürdü. 1932'de Royal Ballet'ten Anton Dolin ile Giselle'de dans ederek Londra'da başka bir tarihi ana imza atmış oldu. 1932'den 1937'ye kadar, Michel Fokine ve Bronislava Nijinska gibi koreografların hem klasik repertuvarından hem de çağdaş balelerden roller alarak dünya çapında bir dizi toplulukla turneye çıktı. Yurtdışında dans ederken, sık sık yanlış bir şekilde Olga Spessiva olarak isimlendirildi.[3]
Spessivtseva, Sidney'de 1934 gibi erken bir tarihte sinir krizleri ile kendini gösteren klinik depresyon dönemleri yaşamıştı. 1937'de sinir krizi nedeniyle sahnelerden koptu. Bir müddet sadece ders verdi, sonra kısa bir süre gösterilere geri döndü. Ancak 1939'da Teatro Colón'da gösteri yaşamına veda etti. Aynı yıl, New York'taki Bale Tiyatrosu Vakfı'nda ders vermek ve danışmanlık yapmak için Amerika Birleşik Devletleri'ne taşındı. 1943'te yine sinir krizi geçirerek hastaneye kaldırıldı.[4]
BBC, 1964'te hayatı hakkında kısa bir program hazırladı. İki yıl sonra Anton Dolin hakkında bir kitap yazdı. Her iki eserin adı da Uyuyan Balerin idi . Uzman dans eleştirmenleri onu "bu dönemin en büyük Rus balerini[5] ve "yüzyılın en üstün klasik balerini" olarak tanımladılar.[6]
1998'de Rus koreograf Boris Eifman, ona balesinde yer vererek, kadın kahramanı Red Giselle olarak tanımladı.[7]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Surname also transcribed in English as Spesivtseva or Spessivtzeva
- ^ a b c Ольга Спесивцева в Мегаэнциклопедии Кирилла и Мефодия
- ^ "Olga Spessivtseva; Ballerina Called One of Century's Greatest 'Giselles'". Los Angeles Times. 19 Eylül 1991.
- ^ "The Tragic Downfall of Olga Spessivtseva: From Great Ballerina to Electric Shock Therapy – We Heart Vintage blog". Weheartvintage.co. 10 Şubat 2015. 31 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2017.
- ^ Beaumont, Cyril 1940. The Diaghilev Ballet in London. Written of her engagement for the premiere of the Sleeping Princess in 1921. p. 193
- ^ Clarke, Mary and Clement Crisp. (1981), The History of the Dance. Orbit, London, UK. p. 174
- ^ Kisselgoff, Anna. "A Doomed Russian Ballerina Swept Up by the Revolution." The New York Times. The New York Times, 31 January 1999.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Craine, Debra ve Mackrell, Judith (2000). The Oxford Dictionary of Dance . New York: Oxford University Press.0-19-860106-9ISBN 0-19-860106-9 .
- Dolin, Anton (1966). The Sleeping Ballerina: The Story of Olga Spessivtzeva, Dame Marie Rambert'in önsözüyle. Muller, Londra.
- The Great History of Russian Ballet: Its Art and Choreography (1998). Bournemouth, England: Parkstone Publisher; The Great Encyclopedia of Russia Publishing House. 1-85995-175-9ISBN 1-85995-175-9 .
- Kahane, Martine [text] and Wild, Nicole [illustrations] (1992). Les Ballets Russes à l’Opéra. Paris: Editions Hazan, Bibliothèque Nationale. 2-85025-249-2ISBN 2-85025-249-2.
- Koegler, Horst (1982). The Concise Oxford Dictionary of Ballet . İkinci baskı. New York: Oxford University Press.0-19-311330-9ISBN 0-19-311330-9 .
- Kisselgoff, Anna. 10 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. "Ölümüne Mahkum Olan Rus Balerin Devrim Tarafından Süpürüldü." 10 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. New York Times. 10 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The New York Times, 31 Ocak 1999. 10 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Ağ. 04 Haziran 2017. 10 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- LeMoal, Philippe (1999). Larousse Dictionnaire de la Danse . Paris: Larousse, Librairie de la Danse.2-03-511318-0ISBN 2-03-511318-0 .
- Lifar, Serge (1957). Les trois graces du XX° siècle—Légends et vérités. Paris: Corréa-Buchet Chastel.
- Lifar, Serge (1959). The Three Graces: Anna Pavlova, Tamara Karsavina, Olga Spessivtzeva: The Legends and the Truth. Translated by Gerard Hopkins. London: Cassell & Co.
- Kennedy, Ludovic (1959). The Sleeping Ballerina BBC. Television documentary, including archival footage.
- The Daily Telegraph - Third Book of Obituaries (Entertainers). Hugh Massingberd tarafından düzenlendi
