Jacques Brel
Jacques Brel | |
---|---|
Genel bilgiler | |
Doğum | Jacques Romain Georges Brel 08 Nisan 1929 Schaerbeek, Brüksel, Belçika |
Ölüm | 09 Ekim 1978 (49 yaşında) Bobigny, Fransa |
Tarzlar | |
Meslekler |
|
Etkin yıllar | 1953-1978 |
Müzik şirketi | |
Resmî site | jacquesbrel.be/en |
Eş | Thérèse "Miche" Michielsen |
Çocukları | 3 |
Jacques Brel (8 Nisan 1929 - 9 Ekim 1978), Fransızca şarkılarıyla bilinen Belçikalı şarkıcı ve şarkı yazarıdır. Duygularını ifade etmekteki gücü ve etkileyiciliği onun bir şair olarak da anılmasını sağlar. Aynı zamanda oyuncu ve yönetmen olarak da çalışmıştır.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Brel, Schaerbeek, Belçika'da dünyaya geldi. Paris'in varoşlarından olan Bobigny'de akciğer kanserinden öldü.
Jacques Brel
Brel ailesi Fransızca konuşmasına rağmen, aslen Flaman soyundan gelir. Brel'in babası bir karton fabrikasının ortağıydı ve Jacques da burada çalışmaya başladı. Katolik hümanist organizasyon Franche Cordée'de şarkı söylemeye başladı, orada tanıştığı Thérèse Michielsen (Miche) ile 1950'de evlendi.
1950'lerin başında yazdığı parçalarla Belçika'da başarı kazandı. 1954'ten itibaren ciddi biçimde müzikle uğraşmaya ve uluslararası bir kariyer yapmaya başladı. İşini bırakarak Paris'e yerleşti, kabarelerde ve müzikhollerde çalıp söylemeye başladı. 1956'da Avrupa'yı turlamaya başladı veQuand on n'a que l'amour parçasını kaydederek ilk büyük başarısına ulaştı.
1950'lerin sonunda eşi Miche ve üç kızı Brüksel'e taşındı, bundan böyle Jacques ailesiyle ayrı yaşamaya başladı. Brel, müzisyen arkadaşlarının da etkisiyle değişti, artık bir katolik-hümanist değildi. Aşk, ölüm ve hayat hakkında daha kasvetli şarkılar söylemeye başladı. Müziği daha karmaşık bir hal alıyor, şarkılarındaki temalar çeşitleniyordu. Aşk (Je t'aime, Litanies pour un retour), toplum (Les singes, Les bourgeois, Jaurès) ve ruhani endişeler (Le bon Dieu, Dites, Si c'était vrai, Fernand). Aynı zamanda tek bir stile bağlı kalmayıp Les bonbons, Le lion, Comment tuer l'amant de sa femme gibi eğlenceli parçalar da yapmıştır.
Brel'in keskin algısı ve yaratıcılığı hayatı şiirsel bir dille ifade etmesini sağlamıştır. Kelimeleri etkileyici ve basit biçimde kullanmıştır. Şarkı sözlerinde kimi zaman karanlığın ve ironinin izleri görülebilir. Keskin bir protest sosyalisttir.
Parçalarını Fransızca yazmış ve kaydetmiştir. Fransız olmadığı halde tüm zamanların Fransızca müzik yapan en iyi sanatçılarından biri olarak gösterilir.
Flaman köklerine tavrı biraz çelişkilidir. Kendini Flaman olarak tanıtan ve dünyaya Flaman şarkıcı olarak lanse edilen Jacques Brel, Les Flamandes şarkısında kendi vatandaşlarının tepkisini çekmiş, daha sonra yönettiği Flamingants filminde öfkesini göstermiştir. Aynı zamanda La, la, la (1967) isimli parçada "Vive les Belgiens, merde pour les flamingants" (Çok yaşayın Belçikalılar, kahrolun Flamanlar) gibi bir dize yer almaktadır.
Oynadığı L'homme de la Mancha müzikalini yönetmiştir. Filmlerde de oynayan Brel'in oyunculuk yeteneği, müzikal yeteneğinin yanında sönük kalmıştır. 1969 yapımı Mon oncle Benjamin filminde başroldedir.
1978'de akciğer kanserinden ölmüş, Marquesas Adaları'nda Calvary mezarlığına gömülmüştür. Birkaç metre ötesinde ünlü ressam Paul Gauguin yatmaktadır.
Parçalarının İngilizce çevirileri de birçok şarkıcı ve grup tarafından seslendirilmiştir: David Bowie, Terry Jacks, Alex Harvey, Jack Lukeman, Marc Almond, Neil Diamond, The Paper Chase, Tom Robinson, Frank Sinatra, Dusty Springfield ve The Dresden Dolls. Marlene Dietrich "Ne Me Quitte Pas"'yı Almancada Bitte geh nicht fort adıyla seslendirdi. Amerikalı Nina Simone da şarkıyı Fransızca seslendirdi.
Diskografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Jacques Brel'in diskografisi hakkında kesin bir şey söylemek mümkün değildir, birçok parçası birçok farklı ülkede farklı isimlerle yayımlanmıştır.
Bu diskografi, Brel'in çıkan ve daha sonra bir araya toplanmış orijinal albümlerine dayanarak oluşturulmuştur.
Stüdyo albümleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Grand Jacques (1954)
- Quand On n'a Que l'Amour (1957)
- Au Printemps (1958)
- La Valse à Mille Temps (1959)
- Marieke (1961)
- Les Bourgeois (1962)
- Les Bonbons (1966)
- Ces Gens-Là (1966)
- Jacques Brel '67 (1967)
- J'arrive (1968)
- L'Homme de la Mancha (1968)
- Ne me quitte pas (1972)
- Les Marquises (1977)
Konser albümleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Nadir
[değiştir | kaynağı değiştir]Filmografi
[değiştir | kaynağı değiştir]Yönetmen olarak
[değiştir | kaynağı değiştir]- Franz (1971)
- Le Far West (1973)
Aktör olarak
[değiştir | kaynağı değiştir]- La Grande Peur de Monsieur Clément (yön. Paul Diebens) (1956)
- Les Risques du Métier (yön. André Cayatte) (1967)
- Mon Oncle Benjamin (yön. Edouard Molinaro) (1969)
- La Bande à Bonnot (yön. Philippe Fourastié) (1969)
- Les Assassins de l'Ordre (yön. Marcel Carné) (1971)
- Mont-Dragon (yön. Jean Valère) (1971)
- Franz (yön. Jacques Brel) (1971)
- L'Aventure, c'est l'Aventure (yön. Claude Lelouch) (1972)
- Le Bar de la Fourche (yön. Alain Levent) (1972)
- Le Far West (yön. Jacques Brel) (1973)
- L'Emmerdeur (yön. Edouard Molinaro) (1973)
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- - Resmi sitesi 6 Aralık 2000 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Brelitude 31 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Jacques Brel - şarkı sözleri 28 Mayıs 2006[Tarih uyuşmuyor] tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- IMDb - Jacques Brel 18 Haziran 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Station Jacques Brel 31 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Jacques Brel - Diskografi