Kanun kaçağı

Kanun kaçağı, asıl ve hukuki anlamıyla, kanunun koruması dışında ilan edilen bir kişidir. Modern öncesi toplumlarda, suçluların tüm yasal korumaları geri alınırdı, böylece herkese yasal olarak onlara zulmetme veya öldürme yetkisi verildi. Bu nedenle kanun kaçağı, hukuk sistemindeki en ağır cezalardan biriydi. Kavram, Roma hukukundan homo sacer statüsü olarak bilinir ve Orta Çağ boyunca varlığını sürdürmüştür.

Kanun kaçağının ikincil bir anlamı, yakalamayı caydırmak için kaçırma ve şiddetle yakalanmaktan sistematik olarak kaçınan bir kişidir. Bu anlamlar birbiriyle ilişkilidir ve örtüşür, ancak mutlaka aynı değildir. Bir yargı alanında kanun koruması dışında olduğu ilan edilen ancak sığınma hakkı alan ve başka bir yargı alanında yerel yasalara açık ve itaatkar bir şekilde yaşayan bir kaçak, ikinci anlamda değil, birinci anlamda kanun kaçağıdır. Canlı yakalanırsa resmi olarak yargılanma hakkına sahip olan, ancak yüksek mahkûmiyet riski ve yargılanırsa ağır ceza nedeniyle yakalanmaktan kaçınan bir kaçak ikinci anlamda bir kanun kaçağıdır.

Wikimedia Commons'ta Kanun kaçağı ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Berger, Adolf. "Interdicere aqua et igni". Encyclopedic Dictionary of Roman Law. s. 507. 
• Kelly, Gordon P. (2006). A history of exile in the Roman republic. Cambridge University Press. s. 28. 
• McLoughlin, Denis (1977). The Encyclopedia of the Old West. Taylor & Francisb. ISBN 9780710009630. 
• Pollock, F.; Maitland, F. W. (1968) [1895]. The History of English Law Before the Time of Edward I (2nd (1898), reprint bas.). Cambridge.