Franco Alfano
Franco Alfano | |
---|---|
Doğum | 8 Mart 1875 Napoli, İtalya |
Ölüm | 27 Ekim 1954 (78 yaşında) Sanremo |
Milliyet | İtalyan |
Meslek | Besteci, piyanist, müzik eğitimcisi |
Franco Alfano (8 Mart 1875, Napoli - 27 Ekim 1954 Sanremo), İtalyan opera ve klasik batı müziği eserleri bestecisi ve piyanist. İtalyan operasının Verismo akımının bir temsilcisidir. Giacomo Puccini'nin beklenmedik ölümü dolayısıyla bitmemiş son eseri olan Turandot'un finalini 1925-26'da besteleyip bitirmesi ile tanınmıştır.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Franco Alfano Napoli'de doğmuştur. Müziğe olan yeteneği dolayısıyla özel piyano dersleri almış ve Napoli'deki "San Pietro a Majella Konservatuvarı"'na girmiştir. Burada tanınmış müzik eğitimcilerinden "armoni" ve "kompozisyon" dersleri almıştır. 1895'te Leipzig'e geçip buradaki ünlü piyano eğitimcilerinin stüdyolarında virtüöz piyanist olmak üzere eğitim yapmıştır.
1896'da Berlin'e geçip bir virtüöz piyanist olarak müzisyenlik kariyerine girmiştir. Aynı yıl ilk operası olan Miranda'yı bestelemiştir. İkinci opera eseri olan "La Fonte di Enschir"'i ise 1896'da tamamlamış ve bu eserin prömiyeri Bratislava'da sahnelenmiştir.
1899'da Paris'e geçmiştir. Burada Folies Berger ile Napoli balesi için ilk bale eseri olan Lorenza'nin müziğini bestelemiştir. Bu baleyi hemen diğer iki bale (Napoli ve Vesuvius) takip etmiştir.
Alfano üç İtalyan müzik konservatuvarında direktörlük yapmıştır: Bologna (1918-?), Torino (1923-1939) ve Pesaro (1947-1950).
Seçilmiş eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Opera
[değiştir | kaynağı değiştir]- Miranda.
- La fonte di Enschir:An den Quellen von Enschir'den uyarlama. (Breslau 1898)
- Risurrezione: Tolstoy, Auferstehung den uyarlama. (Torino 1904)
- Il principe di Zilah (Cenova, 1909)
- L'ombra di Don Giovanni (Don Giovanni'nin gölgesi den uyarlama. (Milano 1914)
- La leggenda di Sakuntala: Kalidasa'dan uyarlama. (Bologna 1921)
- Puccini'nin Turandot operasının finali (Milano 1926)
- Madonna ImperiaHonoré de Balzac, Les contes drolatıques'den uyarlama. (Torino 1927)
- L'ultimo Lord (Napoli 1930)
- Cyrano de Bergerac Edmond Rostand'dan uyarlama, (Roma 1936)
- Il dottor Antonio (Roma 1949)
- Sakúntala Libretto: Franco Alfano. (Roma 1952).
- I cavalieri e la bella (bitirilmemiş)
Bale
[değiştir | kaynağı değiştir]- Lorenza (Paris, Folies-Bergère, 1901)
- Napoli (Paris, Folies-Bergère, 1901)
- Vesuvius
Diğer orkestra eserleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Senfoni No.1 Klassica Mi (1910/1953)
- Senfoni No. 2 Do (1931/1932)
- Suite romantica
- Danza per orchestra
- Divertimento per piccola orchestra con pianoforte obbligato
Oda müziği
[değiştir | kaynağı değiştir]- Viyolonsel Sonatası
- Keman Sonata
- Yaylıçalgılar Triosu için konçerto
- Piyano kuarteti
- Akordion için Nenia
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- İtalyanca Wikipedia "Franco_Alfano" maddesi 27 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İtalyanca) (Erişim: 18.1.2012)
- IMSLP wikisinde "Alfano, Franco" kategorisi 2 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- Franco Alfano eserleri listesi 4 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.