Batiyal zon

Batiyal zon, göllerde ve denizlerde taban ya da dip çökeltilerinin bulunduğu tabakadır. Okyanus yüzeyinin altında -200 m ile -4000 m arasındaki tabakaya denir.^[1]

Kıyı çizgisinden başlayarak gölün en derin bölgesine kadar olan tüm dipler.^[2]

Kıyıdan itibaren okyanusun en derin alanına kadar olan okyanus tabanına Bentik bölge adı verilir. Bentik bölge derinlik ve içerdiği bitki türlerine göre 4 bölüme ayrılır;

• Supralittoral zon: Su dışında kalan, fakat deniz hareketlerriyle ıslanan sahil bölgesi.
• Littoral zon: 10 m. derinliğe kadar olan bitkili dipler.
• Sublittoral zon: 10 m. derinlikten bitkilerin ortadan kalktığı bölgeye kadar olan dipler.
• Derin zon: Bitkilerin olmadığı dipler.^[3]

Kıt'a sahanlığında eğim yaklaşık 1 derece civarındadır. Kıta yamacında ise eğim ortalama 4 derecedir. Bu yüzeyler çoğu zaman düzgün olmayıp, engebelidir. Kıt'a sahanlığı ve yamaç üzerinde deniz altı kanyonları yer alır. Kıta yamacı üzerinde genellikle kırıntılı bir sedimantasyon söz konusudur. Bunun yanında kimyasal çökellerden karbonatlar da çökelebilir. Kıta yamacı ve kıta yokuşunda çökelen kırıntılılara türbidit adı verilir. Bunun yanında slumplar, moloz akmaları ve olistostromlar meydana gelebilir.^[4]

Deniz ya da göllerin diplerinde yaşayan bitki ve hayvanlardır. Bazıları tabanda hareket ederek (Örn: yengeç, denizyıldızı vb.)bazıları ise hareketsiz(Sesil) (Örn: sünger, mercan, balanus vb.) olarak yaşarlar.^[5]

Deniz ekosisteminde yaşayan bentik omurgasız organizmalar denizlerdeki besin zincirinin fitoplanktonik ve zooplanktonik organizmalardan sonraki üçüncü halkasını oluşturmaktadır.^[6]

• Abisal bölge
• Epilimnion