Şimazu boyu

Şimazu (島津) Japonya'nın Satsuma, Ōsumi ve Hyūga eyaletlerinde yaşamakta olan, Satsuma Hanının daimyōsunun aile adıdır.

Şimazu, Minamoto boyunun, Seyiva Genci kolunun soyundan gelmektedir. Kurucu Şimazu Tadahisa'nın (ölüm 1227) babası Şogun Minamoto no Yoritomo (1147-1199) ve annesi Hiki Yoşikazu'nun kız kardeşidir. Tadahisa'nın karısı Hata boyundan gelen Koremune Hironobu'nun kızıdır. Tadahisa ilk olarak Hata boyunun ismini almıştır.

Kendisine 1186'da Şinano eyaletinde bulunan Şioda bölgesi verilmiştir ve Satsuma eyaletinin şugosu olarak adlandırılmıştır. Honda Sadaçika'yı eyaleti kendi adına el koyması için göndermişir ve Yoritomo'yu da Mutsu eyaletine 1189'da olan seferinde eşlik etmesi için yanında göndermiştir. 1196'da Satsuma'ya giderek Hyūga ve Ōsumi eyaletlerini kontrol altına almış ve Şimazu (Hyuga) bölgesinde, ileride adını alacağı bir kale yaptırmıştır.

Şimazu, Kamakura devrinden beri topraklarını devamlı elinde tutan, Edo devri daimyo ailelerinden biri olmuştur. Ayrıca zirvede iken, 700,000 koku geliri ile en zengin (güçlü) tozama ailesi olmuştur.

19. lider olan Yoşihiro (1535–1619) Sekigahara Savaşı, Tokugawa şogunluğu'nun kuruluşu ve Osaka Kuşatması'nda daimyō idi. Yeğeni ve ardılı olan Şimazu Tadatsune 17. yüzyılın ilk 20 yılında önemli bir güce sahip olmuştur ve 1609 yılında Ryukyu Krallığı'nı (şu anki Okinawa Bölgesi) istila etmiştir. Tokugava Şimazuya ödün vererek bu saldırıyı yapmasına izin vermiştir çünkü Sekigahara'daki kaybından sonra muhtemel ayaklanmasını engellemek istiyordu.^[1] Bu şekilde elde edilen ticari yararlar ve yabancı bir bölgenin tamamını kontrol eden tek daimyō ailesi olmanın siyasi prestiji sayesinde Japonya'nın o zamanlardaki en güçlü daimyō ailelerinden biri olmuştur.

Şimazu boyu, özellikle Sengoku devrinde, hizmetlilerinin ve çalışanlarının sadakatleri ile bilinir. Bazı hizmetli aileleri, Ijuin ve Şirakva, Şimazu boyunun gücünü artırmak için herhangi bir rakibi yok etmeye hazırdılar. Ayrıca Şimazu Japonya'da savaş alanlarında ateşli silahları (arquebus) ilk kullanmaları ile ünlü olmuştur ve yine yerli silah üretimini de başlatmışlardır. Şimazu savaş taktikleri büyük düşman ordularını yok etmelerindeki başarıları ile bilinmektedir, özellikle 1580'lerde Kyūshū'yü fethetmek için çıktıları seferde. Taktiklerinden biri, düşmanın her iki tarafından arquebus birlikleri ile pusuya düşürerek, panik ve dağılmaya yol açmaktı. Daha sonra merkezdeki kuvvetler düşmanı bozguna uğratmak için yayılıyordu. Bu sayede Şimazu Itō, Ryūzōji ve Ōtomo gibi daha büyük boyları yenebiliyordu. yerel üretim, ticareti iyi organize olmuş bir yönetim ve birlikler, hizmetlilerin yüksek sadakati ve Honshū'dan izolasyon sayesinde Şimazu çok büyük ve güçlü bir boy olmuştu.

Şimazu boyunun 31. lideri Hisamitsu (1817–1887), Satsuma'nın önemli rol oynadığı Boshin Savaşı ve Meiji Restorasyonu'nda Satsuma Hanının daimyōsuydu.

1. Şimazu Tadahisa
2. Şimazu Tadatoki
3. Şimazu Hisatsune
4. Şimazu Tadamune
5. Şimazu Sadahisa
6. Şimazu Morohisa
7. Şimazu Ujihisa
8. Şimazu Yuihisa
9. Şimazu Motohisa
10. Şimazu Hisatoyo
11. Şimazu Tadakuni
12. Şimazu Taçihisa
13. Şimazu Tadamasa
14. Şimazu Tadaosa
15. Şimazu Tadataka
16. Şimazu Katsuhisa
17. Şimazu Takahisa
18. Şimazu Yoşihisa
19. Şimazu Yoşihiro
20. Şimazu Tadatsune
21. Şimazu Mitsuhisa
22. Şimazu Tsunataka
23. Şimazu Yoşitaka
24. Şimazu Tsugutoyo
25. Şimazu Munenobu
26. Şimazu Şigetoşi
27. Şimazu Şigego
28. Şimazu Narinobu
29. Şimazu Nariaki
30. Şimazu Nariakira
31. Şimazu Hisamitsu
32. Şimazu Tadayoşi
33. Şimazu Tadaşige

• Şimazu Sanehisa

• Ijuin Tada'aki
• Ijuin Tada'ao
• Ijuin Tadamune
• Ijuin Tadazane
• Yamada Arinobu
• Yamada Arinaga
• Saigō Takamori
• Şō Nei, Ryūkyū Kralı
• Şō Tai, Ryūkyū Kralı

• Sansom, George (1961). "A History of Japan: 1334-1615." Stanford, California: Stanford University Press.