İbrahim bin Muhammed

İbrahim bin Muhammed (Arapça: إِبْرَاهِيم ٱبْن مُحَمَّد), İslam peygamberi Muhammed ve Mariye'nin oğludur.

İbn Kesir'in, İbn Sa'd'dan yaptığı rivayete göre İbrahim, Hicri 8 yılının son ayında yani 630'da doğmuştur. Çocuğa, Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam'da saygı duyulan peygamber İbrahim'in adı verildi. İbrahim, dönemin Arap geleneğine göre, demirci Ebu Seyf'in karısı Ümmü Seyf adında bir sütananın bakımına verildi ve Muhammed ona süt ihtiyacını karşılsması için birkaç keçi verdi. Hastalanınca annesi ve teyzesi Şirin'in bakımı altında, annesinin evinin yakınındaki bir hurma bahçesine taşındı. Öleceği kesinleşince de babası Muhammed'e haber verildi. Babası yanına geldiğinde İbrahim vefat etti.

İbrahim'in cenazesini yıkayan ve kefenleyenlerin Ümmü Burda veya Fadl bin Abbas tlduğu hakkında farklı rivayetler vardır. Daha sonra babası, amcası Abbas ve diğer sahabe tarafından küçük bir tabutun üzerinde mezarlığa taşındı. Burada babası Muhammed'in kıldırdığı cenaze namazının ardından defnedildi. Muhammed daha sonra mezarı kumla doldurdu ve üzerine biraz su serpti.^[1]

İbn Kesir, El-Bidaye ve'n-Nihaye adlı kitabında İbrahim'in hicri 10 Rebiülevvel 10 Perşembe günü vefat ettiğini ve ölümünün hemen ardından bir güneş tutulması meydana geldiğini, insanların "Allah'ın güneşi kapatarak peygamberine taziyesini gösterdiğini" anlatır. Kendisine veya oğluna ilahlık atfına sebep olup, ashabının fitneye düşmesini istemeyen Muhammed, mescidde durarak şöyle dedi: "Güneş ve ay, bir kimsenin ölümü veya doğumu nedeniyle tutulmaz. Tutulmayı görünce, dua edin ve Allah için namaz kılın".^[2] Modern astronomi tablolarına göre, 27 Ocak 632'de Medine'den görülebilen bir güneş tutulması meydana geldi.^[3]