tercüman

Osmanlı Türkçesi ترجمان‎, o da Arapça تُرْجُمَان‎ (turcümān) kelimesinden gelmektedir.

• IPA^(anahtar): /teɾd͡ʒyˈman/
• Heceleme: ter‧cü‧man

tercüman (belirtme hâli tercümanı, çoğulu tercümanlar)

1. Konuşulan bir dili bir veya birkaç dile sözlü ya da yazılı olarak tercüme eden kişi

• çevirici, çevirmen, dilmaç, mütercim

• çalışan

• simültane tercüman, yeminli tercüman

• tercüman olmak

• tercümancık, tercümanken, tercümanla, tercümanlı, tercümanlık, tercümansa, tercümansız

• Türk Dil Kurumuna göre "tercüman" maddesi