kâm

Ayrıca bakınız: Kam, kam

Türkçe

Köken

Farsça

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ˈkjaːm/
Heceleme: kâm

Ad

kâm (belirtme hâli kâmı, çoğulu kâmlar)

mutluluk, saadet, tat, zevk

Çekimleme

kâm adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kâm	kâmlar
belirtme		kâmı	kâmları
yönelme		kâma	kâmlara
bulunma		kâmda	kâmlarda
ayrılma		kâmdan	kâmlardan
tamlayan		kâmın	kâmların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kâmım	kâmlarım
	belirtme	kâmımı	kâmlarımı
	yönelme	kâmıma	kâmlarıma
	bulunma	kâmımda	kâmlarımda
	ayrılma	kâmımdan	kâmlarımdan
	tamlayan	kâmımın	kâmlarımın
2. tekil	yalın	kâmın	kâmların
	belirtme	kâmını	kâmlarını
	yönelme	kâmına	kâmlarına
	bulunma	kâmında	kâmlarında
	ayrılma	kâmından	kâmlarından
	tamlayan	kâmının	kâmlarının
3. tekil	yalın	kâmı	kâmları
	belirtme	kâmını	kâmlarını
	yönelme	kâmına	kâmlarına
	bulunma	kâmında	kâmlarında
	ayrılma	kâmından	kâmlarından
	tamlayan	kâmının	kâmlarının
1. çoğul	yalın	kâmımız	kâmlarımız
	belirtme	kâmımızı	kâmlarımızı
	yönelme	kâmımıza	kâmlarımıza
	bulunma	kâmımızda	kâmlarımızda
	ayrılma	kâmımızdan	kâmlarımızdan
	tamlayan	kâmımızın	kâmlarımızın
2. çoğul	yalın	kâmınız	kâmlarınız
	belirtme	kâmınızı	kâmlarınızı
	yönelme	kâmınıza	kâmlarınıza
	bulunma	kâmınızda	kâmlarınızda
	ayrılma	kâmınızdan	kâmlarınızdan
	tamlayan	kâmınızın	kâmlarınızın
3. çoğul	yalın	kâmı	kâmları
	belirtme	kâmını	kâmlarını
	yönelme	kâmına	kâmlarına
	bulunma	kâmında	kâmlarında
	ayrılma	kâmından	kâmlarından
	tamlayan	kâmının	kâmlarının

Kelime birliktelikleri

kâm alma, kâm almak

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "kâm" maddesi