benimsemek
Türkçe
[değiştir]Eylem
[değiştir]benimsemek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi benimser)
- bir şeyi kendine mal etmek, sahip çıkmak, kabullenmek, tesahup etmek
- kanunsuz olarak başkasının parasını, malını sahiplenmek, zimmetine geçirmek
- bir şeye, birine bağlanmak, ısınmak
- Karım içinde büyüdüğü bu evi bütün psikolojik derinliğiyle benimsemişti. - A. H. Tanpınar
Çeviriler
[değiştir]çeviriler
|
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "benimsemek" maddesi