amir

Ayrıca bakınız: âmir

amir (belirtme hâli amiri, çoğulu amirler) amir -ri

[1] bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse, mir

Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu. - B. Felek

[2] (ticaret) satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse

[1] Arapça

• Türk Dil Kurumuna göre "amir" maddesi

amir (karşılaştırma daha amir, üstünlük en amir)

1. buyuran, buyurucu

amir

1. amir