afi

afi (belirtme hâli afini, çoğulu afiler)

[1] (argo) Gösteriş, çalım, caka

[1] Pontus Rumcası afē (dokunuş, el becerisi)

afi atmak, afi kesmek, afi sökmek

[1] afili

• Nişanyan Sözlük'te: afi maddesi
• Aktunç, Hulki (2001). Büyük Argo Sözlüğü, YKY, İstanbul. ISBN 975-363-864-7

afi

1. afiyen (eylem) sözcüğünün emir kipi ikinci tekil şahıs çekimi

• meafi