Joiacin

Haring Joiacin
Jeconiah from Guillaume Rouillé's Promptuarii Iconum Insigniorum, 1553
Paghahari	ipinagpalagay na Dis. 9, 598 – Mar. 15/16, 597 BCE
Koronasyon	ipinagpalagay na Dis. 9, 598 BCE
Kapanganakan	ipinagpalagay na c. 615 or 605 BCE
Lugar ng kapanganakan	Herusalem
Kamatayan	before c. 562 BCE
Sinundan	haring Jehoiakim na kanyang ama
Kahalili	Zedekias, Tito
Supling	Salathiel
Ama	Jehoiakim
Ina	Nehushta ayon sa 2 Hari 24:8

Si Joiacin (Hebreo: יְכָנְיָה‎ Yəḵonəyā [jəxɔnjaː] na nangangahulugang "itinatag ni Yah";^[1] Griyego: Ιεχονιας; Latin: Iechonias, Jechonias), Conias(Jeremias 22:4,28) o sa Ingles ay Jehoiachin (Hebreo: יְהוֹיָכִין‎ Yəhōyāḵīn [jəhoːjaːˈxiːn]; Latin: Ioachin, Joachin) ay isang hari ng Kaharian ng Juda na tinanggal sa trono ni Nabucodonosor II at ipinatapon sa Babilonya. Siya ang humalili sa kanyang amang si Jehoiakim bilang hari ng Kaharian ng Juda. Ang karamihan ng alam sa kanya ay mula sa Lumang Tipan. Siya ay sinasabing nakatala sa tabletang rasyon na natagpuan sa Iraq sa Tarangkahan ni Ishtar na may petsa ca. 592 BCE. Binanggit rito ang (Acadio: 𒅀𒀪𒌑𒆠𒉡, Yaʾúkinu [ia-ʾ-ú-ki-nu]) na isa sa limang anak na tumatanggap ng rasyon ng pagkain sa Babilonya.^[2] Ayon sa 2 Kronika 36:9, si Jeconias ay 8 taong gulang nang maghari ngunit ayon sa 2 Hari 24:8, si Jeconias ay 18 taong gulang nang maghari.

Sinuportahan ni Paraon Necho II ang humihinang Imperyong Neo-Asirya laban sa lumalakas na Babilonya at Medes. Noong 609 BCE, si Necho II ay nagmartsa sa Syria upang tulungan ang pinuno (tinawag na hari ngunit hindi pinangalanan sa Bibliya) ng Asirya na si Ashur-uballit II. Ayon sa 2 Hari 23, hinarang at pinilit ni Josias na hari ng Kaharian ng Juda na labanan si Neco II sa Megiddo kung saan pinatay ni Necho II si Josias. Ayon sa Tekstong Masoretiko ng 2 Hari 23:39, nilabanan ni Necho II ang hari ng Asirya. Dahil sa kamaliang ito, ito ay binago at ginawang "tinulungan ni Necho II ang hari ng Asirya" sa NIV. Ang mga hukbo ni Necho II at mga hukbo ng Asirya ay tumawid sa Ilog Eufrates upang bawiin ang Harran na itinatag ni Ashur-ubbalit II matapos bumagsak ang Nineveh sa magkasanib na puwersa ng Babilonya at Medes noong 612 BCE. Ang Asirya at Ehipto ay nabigo at umurong sa puwersang Babilonya at Medes na humantong sa pagtatapos ng Imperyong Neo-Asirya. Ayon sa 2 Hari, sa pagbalik ni Necho II sa Ehipto, pinalitan niya ang haring si Jehoahaz na anak ni Josias ng isa pang anak ni Josias na si Jehoiakim. Si Jehiakim ay naging isang basalyo ng Ehipto at nagbibigay ng tributo dito.(2 Hari 23:35). Nang matalo ang Ehipto ng Babilonya sa Labanan ng Carcemish noong 605 BCE, kinubkob ni Nabucodonosor II ang Herusalem na nagtulak kay Jehoiakim na lumipat ng katapatan tungo sa Babilonya at naging basalyo nito sa loob ng 3 taon. Nang mabigo ang mga Babilonyo na muling sakupin ang Ehipto, lumipat si Jehoiakim na katapatan tungo sa Ehipto. Noong 598 BCE, kinubkob ni Nabudonosor ang Herusalem sa loob ng 3 at si Jehoiakim ay tinakilaan upang dalhin ni Nabudonosor II sa Babilonya(2 Kronika 36:6) ngunit namatay at hinalinhan ng kanyang anak na si Jeconias. Pagkatapos ng 3 buwan sa ika-7 ni Nabucodonosor II sa buwan ng Kislev 598 BCE, ipinatapon ni Nabucodonosor si Jeconias at mga mamamayan ng Kaharian ng Juda sa Babilonya at nilagay na kapalit ni Jeconias si Zedekias na maging hari ng Kaharian ng Juda. Si Zedekias ay nag-alsa laban sa Babilonya at nakipag-alyansa sa Paraong si Apries. Dahil dito, kinubkob ni Nabudonosor II ang Juda na tumagal ng 30 buwan at pagkatapos ng 11 taong paghahari ni Zedekias, nagwagi si Nabudonosor II sa pananakop sa Juda kung saan pinatay ni Nabucodonosor II ang mga anak ni Zedekias at si Zedekias ay binulag at tinakilaan at dinala sa Babilonya kung saan siya naging bilanggo hanggang sa kanyang kamatayan(Jeremias 52:10-14). Ang Herusalem at Templo ni Solomon ay winasak ng mga Babilonyo noong ca. 587/586 BCE(Jer 52:13-14).Pagkatapos bumagsak ang hari ng Babilonya na si Nabonidus kay Dakilang Ciro noong ca. 539 BCE, pinabalik niya ang mga taga-Juda sa Herusalem at pinayagan ang mga ito na muling itayo ang templo ni Solomon noong 516 BCE. Ang Juda ay naging probinsiya ng Imperyong Persiya bilang Yehud Medinata. Ayon sa mga iskolar, dito napakilala at naimpluwensiyahan ng mga Persiyano at relhiiyong Zoroastrianismo ang mga Hudyo sa kanilang mga paniniwalang gaya ng mga anghel, demonyo, dualismo at mesiyas at tagapagligtas(Saoshyant).

Ayon sa Ebanghelyo ni Mateo 1:11, siya ay ninuno ni Hesus sa kabila ng pagsumpa sa kanyang amang si Jehoiakim na walang binhi nito ang magmamana sa luklukhan ng kaharian ni David. Si Jehoiakim ay inalis sa Mateo at sinabing ang ama ni Jeconias ang lolo nitong si Josias.