Ang Lobo at ang Pitong Batang Kambing

Ang "Lobo at ang Pitong Batang Kambing" (Aleman: Der Wolf und die sieben jungen Geißlein) ay isang kuwentong bibit na kinolekta ng Brothers Grimm at inilathala sa Grimm's Fairy Tales (KHM 5).^[1] Ito ay Aarne-Thompson tipo 123.^[1]

Ang kuwento ay may halatang pagkakahawig sa "The Three Little Pigs" at iba pang uri ng 124 na kuwentong-pambayan. Ang pagliligtas sa mga bata mula sa tiyan ng lobo at ang kaniyang parusa sa pamamagitan ng pagpuno sa kaniya ng mga bato ay maihahambing din sa pagliligtas at paghihiganti ng Little Red Cap laban sa lobo (Aarne-Thompson tipo 333).^[2]

Iniwan ng inang kambing ang kaniyang pitong anak sa bahay habang nakikipagsapalaran siya sa kagubatan upang maghanap ng makakain. Bago siya umalis, binalaan niya ang kaniyang mga anak tungkol sa Malaking Masamang Lobo na susubukan na pumuslit sa bahay at lalamunin sila. Ang lobo ay magpapanggap na kanilang ina at kukumbinsihin ang mga bata na buksan ang pinto. Makikilala ng maliliit na bata ang kanilang tunay na ina sa pamamagitan ng kaniyang mapuputing paa at matamis na boses.

Umalis ang inang kambing at nananatili sa bahay ang pitong anak. Hindi nagtagal, narinig nila ang isang boses sa pintuan na nagsasabing "Papasukin mo ako mga anak, ang iyong ina ay may isang bagay para sa bawat isa sa inyo." Ito ay ang lobo, na ang masungit na boses ay nagtataksil sa kaniya at hindi siya pinapasok ng mga bata. Ang lobo ay pumunta sa isang palengke, tindahan, o parmasya at nagnakaw ng pulot, gamot o tisa, upang mapahina ang kaniyang boses Pagkaraan ng ilang sandali, narinig ng mga bata ang isa pang boses sa pintuan: "Papasukin mo ako mga bata, ang iyong ina ay may isang bagay para sa bawat isa sa iyo." Sa pagkakataong ito ay mataas at matamis ang boses tulad ng sa kanilang ina. Papasukin na siya ng mga ito nang tumingin ang bunsong bata sa ilalim ng siwang ng pinto at napansin ang malaki at itim na paa ng lobo. Tumanggi silang buksan ang pinto, at muling umalis ang lobo.

Ang lobo ay pumunta sa panaderya o gilingan at nagnakaw ng ilang harina, pinahiran ito sa kaniyang amerikana, pinaputi ang kaniyang itim na paa. Bumalik siya sa bahay ng mga bata, at sinabing "Papasukin mo ako mga anak, ang iyong ina ay may isang bagay para sa bawat isa sa inyo." Nakikita ng mga bata ang kaniyang mapuputing paa at naririnig ang kaniyang matamis na boses, kaya binuksan nila ang pinto. Tumalon ang lobo sa bahay at nilamon ang anim sa mga bata. Ang bunsong anak ay nagtatago mula sa lobo sa grandfather clock at hindi nakakain.

Pagkaraan ng araw na iyon, ang inang kambing ay umuwi mula sa kagubatan. Nataranta siya nang makitang bukas ang pinto at nawawala ang lahat maliban sa isa sa kaniyang mga anak. Tumingin siya sa paligid at nakita niya ang lobo, mahimbing na natutulog sa ilalim ng puno. Napakarami niyang nakain, hindi siya makagalaw. Tinawag ng inang kambing ang kaniyang bunsong anak upang mabilis na kunin ang isang gunting, karayom, at ilang sinulid. Binuksan niya ang tiyan ng lobo at ang anim na bata ay lumabas nang mahimalang hindi nasaktan. Pinupuno nila ng mga bato ang tiyan ng lobo, at muli itong tinatahi ng ina. Kapag nagising ang lobo, uhaw na uhaw siya. Pumunta siya sa ilog upang uminom, ngunit sa sobrang bigat ay nahulog siya at nalunod sa bigat ng mga bato. Ang lahat ng mga bata ay nakadarama ng kaligayahan na mahanap ang kanilang sarili na ligtas. Ang pamilya ay nabubuhay nang maligaya magpakailanman.

1. ↑ ^{1.0 1.1} Ashliman, D. L. (2002). "The Wolf and the Seven Young Kids". University of Pittsburgh.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
2. ↑ Ashliman, D. L. (2002). "The Wolf and the Seven Young Kids". University of Pittsburgh.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)