เอ็มจี 42

เอ็มจี 42
เอ็มจี 42
	เอ็มจี 42 (ข้างบน)
ชนิด	ปืนกลอเนกประสงค์
แหล่งกำเนิด	นาซีเยอรมนี
บทบาท
ประจำการ	พ.ศ. 2485–ปัจจุบัน
สงคราม	สงครามโลกครั้งที่สอง; สงครามอาณานิคมโปรตุเกส; สงครามยูโกสลาเวีย; สงครามคองโกครั้งที่หนึ่ง; สงครามกลางเมืองซีเรีย
ประวัติการผลิต
ผู้ออกแบบ	Werner Gruner
ช่วงการออกแบบ	1942
บริษัทผู้ผลิต	Mauser Werke AG; Wilhelm-Gustloff-Stiftung; Steyr-Daimler-Puch, Großfuß AG, MAGET (Maschinenbau und Gerätebau GmbH, Berlin-Tegel)
ช่วงการผลิต	1942–1945 (นาซีเยอรมนี)
จำนวนที่ผลิต	423,600
แบบอื่น	MG 45/MG 42V, MG 1, MG 2, Rheinmetall MG 3, M53, MG 74
ข้อมูลจำเพาะ
มวล	11.57 กิโลกรัม (25.51 ปอนด์)
ความยาว	1,220 มิลลิเมตร (48 นิ้ว)
ความยาวลำกล้อง	533 มิลลิเมตร (21.0 นิ้ว)
กระสุน	7.92×57mm Mauser
การทำงาน	Recoil-operated, roller-locked
อัตราการยิง	1,200 rounds/min (varied between 900–1,500 rounds/min with different bolts)
ความเร็วปากกระบอก	740 เมตรต่อวินาที (2,428 ฟุตต่อวินาที) (s.S. Patrone)
ระยะหวังผล	200–2,000 เมตร (219–2,187 หลา) sight adjustments; 3,500 เมตร (3,828 หลา) with tripod and telescopic sight
พิสัยไกลสุด	4,700 เมตร (5,140 หลา)
ระบบป้อนกระสุน	50 or 250-round belt
ศูนย์เล็ง	Iron sights, antiaircraft sight or telescopic sights

เอ็มจี 42 (ย่อมาจากภาษาเยอรมันว่า Maschinengewehr 42 หรือ "machine gun 42") เป็นปืนกลเบาเอนกประสงค์ขนาด 7.92 × 57mm เมาเซอร์ ถูกออกแบบโดยนาซีเยอรมนีและถูกใช้งานอย่างกว้างขวางโดยกองทัพเวร์มัคท์และวัฟเฟิน-เอ็สเอ็ส ในช่วงครึ่งหลังของสงครามโลกครั้งที่สอง มันได้ถูกเข้ามาแทนที่ปืนกลก่อนหน้านี้คือ เอ็มจี 34 ซึ่งมีราคาแพงมากขึ้นและใช้เวลานานมากในการผลิต แต่อาวุธทั้งสองชนิดยังคงมีการผลิตอยู่จนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง

การออกแบบเพื่อประหยัดในต้นทุนและง่ายต่อการสร้าง เอ็มจี 42 ได้รับการพิสูจน์ว่ามีความน่าเชื่อถือได้สูงและใช้งานได้ง่าย เป็นที่สะดุดตามากที่สุดสำหรับอัตราเร็วในการยิงตามวงรอบ(CYCLIC RATE)ระดับสูงมากสำหรับปืนที่มีสายกระสุนที่ใช้งานได้เต็มที่ คิดเฉลี่ยได้ประมาณ 1,500 นัดต่อนาที เมื่อเทียบกับประมาณ 850 นัดของเอ็ม 34 และอาจจะประมาณ 450 ถึง 600 นัด สำหรับปืนกลทั่วไปอื่นๆ เช่น เอ็ม1919 เบราวนิ่ง หรือ เบรน ด้วยความสามารถนี้ทำให้มันมีประสิทธิภาพอย่างมากในการยิงปืนข่ม(Suppressive fire) และเสียงปืนที่เป็นเอกลักษณ์ทำให้มันถูกเรียกกันว่า "ใบเลื่อยของฮิตเลอร์"(Hitler's buzzsaw)^[4]

เอ็มจี 42 ได้ถูกใช้งานโดยหลายองค์กรติดอาวุธในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง และปืนกลทั้งสองชนิดได้ถูกลอกเลียนแบบและสร้างขึ้นภายใต้ใบอนุญาต ต้นแบบของเอ็มจี 42 เป็นรุ่นที่สืบทอดมาจากความปราชัยของนาซีเยอรมนี พื้นฐานของมันมีความคล้ายใกล้เคียงกับเอ็มจี1 (เอ็มจี 42/59) ลำกล้องขนาด 7.62×51มม. เนโท ซึ่งต่อมาได้พัฒนามาเป็นเอ็มจี1เอ3 และต่อมาเป็นเอ็มจี3 ของกองทัพบุนเดิสแวร์ และเอ็มจี 42/59 ของอิตาลี มันยังได้มีการเปิดเผยว่ามีปืนกลที่มีลักษณะที่ใกล้เคียงกับต้นแบบของยูโกสลาเวียที่ถูกผลิตโดย Zastava คือ เอ็ม53, เอ็มจี 51 และเอ็สไอจี เอ็มจี 710-3 ของสวิส, เอ็มจี 74 ของออสเตรีย และปืนกลเบา อเมลี ขนาด 5.56×45มม. เนโทของสเปน และได้มีการยืมองค์ประกอบต่างๆของปืนกลนี้นำมาใช้ในการออกแบบ ได้แก่ ปืนกลเอ็ม 60 ของอเมริกา และเอ็มเอจีของเบลเยียม

ผู้ใช้

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 Afonso, Aniceto and Gomes, Carlos de Matos, Guerra Colonial (2000), pp. 183–184, ISBN 972-46-1192-2
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 McNab 2012, pp. 72–73.
↑ Folke Myrvang (2003), MG34-MG42: German Universal Machineguns. Collector Grade Publications
↑ Smith, Joseph E. (1973). Small Arms of the World (10th ed.). Harrisburg, PA, USA: Stackpole Co.
↑ de Quesada, Alejandro (2014). MP 38 and MP 40 Submachine Guns. Osprey Publishing. pp. 66–67. ISBN 978-1780963884.
↑ "Arms for freedom". The Daily Star. 29 December 2017. สืบค้นเมื่อ 2019-08-31.
↑ "BULGARIAN SMALL ARMS OF WORLD WAR II, PART 2: FROM MAXIM OBRAZETZ 1907G TO ZB39 OBRAZETZ 1939G. - Free Online Library". www.thefreelibrary.com. สืบค้นเมื่อ 2022-12-19.
↑ "WEAPONS FINNISH ARMY ALMOST HAD IN WORLD WAR 2, PART 1: Rifles and Machineguns". jaegerplatoon.net. 21 August 2016.
↑ Kinard, Jeff (2010). "Machine guns". ใน Tucker, Spencer C.; Pierpaoli, Paul G. Jr. (บ.ก.). The Encyclopedia of the Korean War: A Political, Social, and Military History. Vol. 1. A-L (2nd ed.). ABC-CLIO. p. 535. ISBN 978-1-85109-849-1. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-11-16. สืบค้นเมื่อ 2019-06-22.
↑ Thers, Alexandre (February 2012). "Souvenirs d'un Panzer-Knacker Hongrois". Batailles et Blindés (ภาษาฝรั่งเศส). No. 47. p. 55. Sa nouvelle arme est une MG-42. [His new weapon is an MG-42.]
↑ וזה, פנחס (1966). המשימה - רכש. מערכות. OCLC 778811047.
↑ Jowett, Philip (25 May 2001). The Italian Army 1940–45 (3): Italy 1943–45. Men-at-Arms 353. Osprey Publishing. pp. 43–44. ISBN 9781855328662.
↑ Axworthy, Mark; Scafes, Cornel I.; Craciunoiu, Cristian (1995). Third axis, fourth ally : Romanian armed forces in the European war, 1941-1945. London: Arms and Armour. p. 124. ISBN 1854092677.
↑ McNab 2012, p. 21.
↑ MG34 and MG42 in Norway, Post WW2, by Folke Myrvang
↑ Abbott, Peter; Rodrigues, Manuel (1998). Modern African Wars 2: Angola and Mozambique 1961–74. Osprey Publishing. p. 18.
↑ "Portuguese Army new weapons" (PDF).
↑ ".:Ejército de tierra:". ejercito.defensa.gob.es. สืบค้นเมื่อ 2021-11-09.
↑ Renaud, Patrick-Charles (1996). La bataille de Bizerte (Tunisie) 19 au 23 juillet 1961. Histoire et perspectives méditerranéennes. L'Harmattan. p. 195. ISBN 978-2-7384-4286-4.
↑ McNab 2012, p. 72.
↑ Shepherd, Christian (2015-04-11). "Machine Gun 42". Tactical-life.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-07. สืบค้นเมื่อ 2016-12-08.
↑ Fitzsimmons, Scott (November 2012). "The White Legion Abandons Zaire". Mercenaries in Asymmetric Conflicts. Cambridge University Press. p. 263. doi:10.1017/CBO9781139208727.007. ISBN 9781107026919.

บรรณานุกรม

Willbanks, James H. (2004). Machine Guns: An Illustrated History of Their Impact. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. ISBN 978-1-85109-480-6.
McNab, Chris (20 Oct 2012). MG 34 and MG 42 Machine Guns (PDF). Weapon 21. Osprey Publishing. ISBN 9781780960081. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2022-07-11. สืบค้นเมื่อ 2023-01-02.

[auto-1] 1.0 ^1.1 Afonso, Aniceto and Gomes, Carlos de Matos, Guerra Colonial (2000), pp. 183–184, ISBN 972-46-1192-2

[FOOTNOTEMcNab201272–73-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 McNab 2012, pp. 72–73.

[Folke_Myrvang_2003-3] Folke Myrvang (2003), MG34-MG42: German Universal Machineguns. Collector Grade Publications

[SAOTH-10th-4] Smith, Joseph E. (1973). Small Arms of the World (10th ed.). Harrisburg, PA, USA: Stackpole Co.

[MP40-5] Quesada, Alejandro (2014). MP 38 and MP 40 Submachine Guns. Osprey Publishing. pp. 66–67. ISBN 978-1780963884.

[ds29Dec2017-6] "Arms for freedom". The Daily Star. 29 December 2017. สืบค้นเมื่อ 2019-08-31.

[7] "BULGARIAN SMALL ARMS OF WORLD WAR II, PART 2: FROM MAXIM OBRAZETZ 1907G TO ZB39 OBRAZETZ 1939G. - Free Online Library". www.thefreelibrary.com. สืบค้นเมื่อ 2022-12-19.

[finland-8] "WEAPONS FINNISH ARMY ALMOST HAD IN WORLD WAR 2, PART 1: Rifles and Machineguns". jaegerplatoon.net. 21 August 2016.

[9] Kinard, Jeff (2010). "Machine guns". ใน Tucker, Spencer C.; Pierpaoli, Paul G. Jr. (บ.ก.). The Encyclopedia of the Korean War: A Political, Social, and Military History. Vol. 1. A-L (2nd ed.). ABC-CLIO. p. 535. ISBN 978-1-85109-849-1. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-11-16. สืบค้นเมื่อ 2019-06-22.

[10] Thers, Alexandre (February 2012). "Souvenirs d'un Panzer-Knacker Hongrois". Batailles et Blindés (ภาษาฝรั่งเศส). No. 47. p. 55. Sa nouvelle arme est une MG-42. [His new weapon is an MG-42.]

[11] וזה, פנחס (1966). המשימה - רכש. מערכות. OCLC 778811047.

[12] Jowett, Philip (25 May 2001). The Italian Army 1940–45 (3): Italy 1943–45. Men-at-Arms 353. Osprey Publishing. pp. 43–44. ISBN 9781855328662.

[13] Axworthy, Mark; Scafes, Cornel I.; Craciunoiu, Cristian (1995). Third axis, fourth ally : Romanian armed forces in the European war, 1941-1945. London: Arms and Armour. p. 124. ISBN 1854092677.

[FOOTNOTEMcNab201221-14] McNab 2012, p. 21.

[15] MG34 and MG42 in Norway, Post WW2, by Folke Myrvang

[16] Abbott, Peter; Rodrigues, Manuel (1998). Modern African Wars 2: Angola and Mozambique 1961–74. Osprey Publishing. p. 18.

[17] "Portuguese Army new weapons" (PDF).

[18] ".:Ejército de tierra:". ejercito.defensa.gob.es. สืบค้นเมื่อ 2021-11-09.

[19] Renaud, Patrick-Charles (1996). La bataille de Bizerte (Tunisie) 19 au 23 juillet 1961. Histoire et perspectives méditerranéennes. L'Harmattan. p. 195. ISBN 978-2-7384-4286-4.

[FOOTNOTEMcNab201272-20] McNab 2012, p. 72.

[auto1-21] Shepherd, Christian (2015-04-11). "Machine Gun 42". Tactical-life.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-07. สืบค้นเมื่อ 2016-12-08.

[22] Fitzsimmons, Scott (November 2012). "The White Legion Abandons Zaire". Mercenaries in Asymmetric Conflicts. Cambridge University Press. p. 263. doi:10.1017/CBO9781139208727.007. ISBN 9781107026919.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]