จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เพลงชาติสาธารณรัฐอาหรับซีเรียมีชื่อว่า ฮุมาตัดดิยาร (อาหรับ: حُمَاةَ الدِّيَار, แปลว่า "ผู้พิทักษ์มาตุภูมิ"; ซีรีแอก: ܢܛܘܪ̈ܝ ܐܬ݂ܪܘ̈ܬ݂ܐ) ประพันธ์คำร้องโดยเคาะลีล มัรดัม เบ็ก ทำนองโดยอะฮ์มัด ซาลิม ฟลัยฟิล และมุฮัมมัด ฟลัยฟิล ซึ่งเป็นผู้ประพันธ์ทำนองเพลงเมาตินี (Mawtini) อันเป็นเพลงชาติปาเลสไตน์อย่างไม่เป็นทางการใน พ.ศ. 2479 และเพลงพื้นเมืองอาหรับอื่น ๆ อีกหลายเพลง
เพลงนี้เริ่มใช้เมื่อ พ.ศ. 2478 และเลิกใช้เป็นการใช้ชั่วคราวเมื่อซีเรียเข้าเป็นส่วนหนึ่งของสหรัฐสาธารณรัฐอาหรับร่วมกับประเทศอียิปต์ในปี พ.ศ. 2501 ในช่วงเวลาดังกล่าวได้มีการรวมบทเพลงนี้เข้ากับเพลงซะลามอัฟฟานดินาร์ (เพลงชาติราชอาณาจักรอียิปต์) เพื่อใช้เป็นเพลงชาติสหรัฐสาธารณรัฐอาหรับ ภายหลังเมื่อซีเรียแยกตัวจากสหภาพดังกล่าวในปี พ.ศ. 2504 เพลงฮุมาฮ์อัดดิยารจึงได้กลับมาใช้เป็นเพลงชาติซีเรียอีกครั้งอย่างสมบูรณ์
|
|
|
สัทอักษรสากล (IPA)
|
حُـماةَ الـدِّيارِ عليكمْ سـلامْ
ّأبَتْ أنْ تـذِلَّ النفـوسُ الكرامّ
عـرينُ العروبةِ بيتٌ حَـرام
وعرشُ الشّموسِ حِمَىً لا يُضَامْ
ربوعُ الشّـآمِ بـروجُ العَـلا 𝄇
𝄆 تُحاكي السّـماءَ بعـالي السَّـنا
فأرضٌ زهتْ بالشّموسِ الوِضَا
سَـماءٌ لَعَمـرُكَ أو كالسَّـما
رفيـفُ الأماني وخَفـقُ الفؤادْ
عـلى عَـلَمٍ ضَمَّ شَـمْلَ البلادْ
أما فيهِ منْ كُـلِّ عـينٍ سَـوادْ
ومِـن دمِ كـلِّ شَـهيدٍ مِـدادْ؟
نفـوسٌ أبـاةٌ ومـاضٍ مجيـدْ 𝄇
𝄆 وروحُ الأضاحي رقيبٌ عَـتيدْ
فمِـنّا الوليـدُ و مِـنّا الرّشـيدْ
فلـمْ لا نَسُـودُ ولِمْ لا نشيد؟
|
Ḥumāt ad-diyāri ʿalaykum salām
ʾAbat ʾan taḏilla n-nufūsu l-kirām
ʿArīnu l-ʿurūbati baytun ḥarām
Wa-ʿaršu š-šumūsi ḥiman lā yuḍām
𝄆 Rubūʿu š-šaʾāmi burūju l-ʿalā
Tuḥākī s-samāʾa bi-ʿālī s-sanā 𝄇
Fa-ʾarḍun zahat bi-š-šumūsi l-wiḍā
Samāʾun la-ʿamruka ʾaw ka-s-samā
Rafīfu l-ʾamānī wa-xafqu l-fuʾād
ʿAla ʿalamin ḍamma šamla l-bilād
ʾAmā fīhi min kulli ʿaynin sawād
Wa-min dami kulli šahīdin midād?
𝄆 Nufūsun ʾubātun wa-māḍin majīd
Wa-rūḥu l-ʾaḍāhī raqībun ʿatīd 𝄇
Fa-minnā l-Walīdu wa-minnā r-Rashīd
Fa-lim lā nasūdu wa-lim lā nashīd?
|
[ħumaːt ad.dijaːri ʕalejkum salaːm]
[ʔabat ʔan taðil.lan nufuːsul kiraːm]
[ʕariːnul ʕuruːbati bejtun ħaraːm]
[wa ʕarʃuʃ ʃumuːsi ħiman laː judˤaːm]
𝄆 [rubuːʕuʃ ʃaʔaːmi buruːd͡ʒul ʕalaː]
[tuħaːkiːs samaːʔa biʕaːliːs sanaː] 𝄇
[faʔardˤun zahat biʃ ʃumuːsil widˤa]
[samaːʔun laʕamruka ʔaw kas samaː]
[rafiːful ʔamaːni wa χafqul fuʔaːd]
[ʕalaː ʕalamin dˤamːa ʃamlal bilaːd]
[ʔamaː fiːhi min kulli ʕajnin sawaːd]
[wa min dami kul.li ʃahiːdin midaːd]
𝄆 [nufuːsun ʔubaːtun wa maːdˤin mad͡ʒiːd]
[wa ruːhul ʔadˤaːħi raqiːbun ʕatiːd] 𝄇
[famin.naːl waliːdu wa min.naːr raʃiːd]
[falim laː nasuːdu wa lim laː naʃiːd][a]
|
เหล่าผู้พิทักษ์มาตุภูมิทั้งหลาย ขอความสันติสุขจงมีแก่ท่าน
จิตวิญญาณอันภาคภูมิของเรา จักไม่มีวันดับมอดลง
ถิ่นพำนักแห่งชาวอาหรับ คือสถานที่คุ้มภัยอันศักดิ์สิทธิ์
ดั่งบัลลังก์แห่งดวงดาว จะพิทักษ์ไว้มิให้ใครหมิ่นได้
เสี้ยวหนึ่งของซีเรียเป็นหอคอยสูง
ซึ่งสนทนากับสิขรของท้องฟ้า (x2)
ดินแดนอันรุ่งโรจน์ที่มีดวงอามิตย์ที่สุกใส
กลายท้องฟ้าอื่น หรือจวนจะเป็นท้องฟ้า
กระพือแห่งความปรารถนาและจังหวะของหัวใจ
อยู่บนธงที่พร้อมใจกันทั้งชาติ
คือไร้ความมืดมิดจากทุกสายตา
และหมึกจากเลือดของผู้พลีชีพทุกคน
วิญญาณของเรานั้นท้าทายและประวัติศาสตร์ของเรานั้นรุ่งโรจน์
และวิญญาณของผู้เสียสละของเรานั้นเป็นผู้พิทักษ์ที่น่าเกรงขาม
จากเราคือ "อัล-วะลีด" และจากเราคือ "อัล-รอชิด"
ดังนั้นทำไมเราจะไม่นำพา และแล้วทำไมเราจะไม่ลุกขึั้นกันเล่า?
|