อิศวร จันทระ วิทยาสาคร
อิศวร จันทระ วิทยาสาคร | |
|---|---|
 อิศวร จันทระ วิทยาสาคร | |
| เกิด | อิศวร จันทระ พันทปัธยัย (Ishwar Chandra Bandopadhyay) 26 กันยายน ค.ศ. 1820 พิรสิงห์, รัฐปกครองเบงกอล, บริติชอินเดีย (ปัจจุบันคือรัฐเบงกอลตะวันตก, อินเดีย) |
| เสียชีวิต | 1891
29 กรกฎาคม ค.ศ. 1891 (70 ปี) กัลกัตตา, รัฐปกครองเบงกอล, บริติชอินเดีย (ปัจจุบันอยู่ในโกลกาตา, รัฐเบงกอลตะวันตก, อินเดีย) |
| อาชีพ | นักการศึกษา, นักปฏิรูปสังคม และนักเขียน |
| ภาษา | ภาษาเบงกอล |
| สัญชาติ | อินเดีย |
| จบจาก | วิทยาลัยสันสกฤต (1828-1839) |
| แนวร่วมในทางวรรณคดี | ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการเบงกอล |
| ผลงานที่สำคัญ | วิโดว์ รีแมริจ |
| คู่สมรส | ทินมยี เทวี (Dinamayee Devi) |
| บุตร | 1 |
อิศวร จันทระ วิทยาสาคร (อังกฤษ: Ishwar Chandra Vidyasagar CIE, 26 กันยายน 1820 – 29 กรกฎาคม 1891)[1] ชื่อเมื่อเกิด อิศวร จันทระ บันทโยปัธยัย (Ishwar Chandra Bandyopadhyay) เป็นนักการศึกษา และ นักปฏิรูปสังคม[2] เขาเป็นผู้ทุ่มเทให้กับการทำร้อยแก้วภาษาเบงกอลให้ง่ายขึ้น (simplify) และทันสมัยขึ้น (modernise) เขายังเป็นผู้สร้างเหตุผล (rationalised) และทำให้อักษรและตัวพิมพ์อักษรเบงกอลง่ายขึ้นและเป็นระบบมากชึ้น หลังจากไม่มีการปรับเลยตั้งแต่ยุคที่ชาลส์ วิลคินส์ และ ปัญจนัน กรรมกร ได้แกะตัวพิมพ์อักษรเบงกอลไว้เมื่อปี 1780 วิทยาสาครได้รับการขนานนามว่าเป็น "บิดาของร้อยแก้วภาษาเบงกอล"[3]
เขาเป็นหนึ่งในผู้รณรงค์คนสำคัญที่สุดต่อการอนุญาตให้มีการสมรสใหม่สำหรับสตรีฮินดูหม้าย รวมถึงร้องเรียนเรื่องนี้ต่อสภานิติบัญญัติท่ามกลางเสียงคัดค้านอย่างหนักจากฝั่งตรงข้ามที่ซึ่งรวบรวมรายชื่อได้มากกว่าของเขาถึงสี่เท่าโดยรัธกันตะ เทพและจากธรรมสภา[4][5] อย่างไรก็ตาม ลอร์ดดอลฮูสซีได้ช่วยเหลือเป็นการส่วนตัว จนท้ายที่สุดได้มีการออกใช้รัฐบัญญัติการสมรสใหม่สำหรับสตรีฮินดูที่เป็นหม้าย (Hindu Widows' Remarriage Act) ในปี 1856[6][7]
เขาได้รับชื่อ "วิทยาสาคร" (จากภาษาสันสกฤต วิทยา คือความรู้ และ สาคร คือท้องสมุทร รวมกันจึงแปลว่า ห้วงธารแห่งความรู้) จากวิทยาลัยสันสกฤต กัลกัตตา ที่ซึ่งเขาจบการศึกษา จากความสามารถอันโดดเด่นของเขาในสันสกฤตศึกษาและปรัชญา นักคณิตศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ อนิล กุมาร ไกน์ ต่อมาได้ก่อตั้ง มหาวิทยาลัยวิทยาสาคร เพื่อเป็นเกียรติแด่เขา[8]
สิ่งสืบเนื่อง
[แก้]ไม่นานหลังเขาเสียชีวิต รพินทรนาถ ฐากุร ได้เขียนชื่นชมเขาว่า "ใคร ๆ ต่างสงสัยว่าเหตุใดพระเจ้าจึงได้สร้างบุรุษ [อย่างเขา] ขึ้นมาในบรรดาชาวเบงกอลกว่าสี่ล้านคน [ที่ทรงสร้างขึ้นมา]"[9][10]
ในปี 2004 เขาได้รับจัดอันดับเป็นที่ 9 ในผลสำรวจ ขาวเบงกอลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล ของบีบีซี[11]
สิ่งสืบเนื่องจากชื่อ
[แก้]
- วิทยาลัยวิทยาสาคร
- วิทยาลัยวิทยาสาครอีฟนิง
- วิทยาลัยสตรีวิทยาสาคร
- สถาบันสุขภาพวิทยาสาคร
- วิทยาสาครมหาวิทยาลัย
- วิทยาลัยกิจการสังคมวิทยาสาคร
- สะพานวิทยาสาคร
- วิทยาสาครศิศุนิเกตัน
- วิทยาลัยครูวิทยาสาคร กัลนา
- วิทยาลัยครูวิทยาสาคร มิทนปุเร
- มหาวิทยาลัยวิทยาสาคร
- วิทยาสาครวิทยปิต
- โรงเรียนมัธยมสตรีวิทยาสาคร
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "29 July 1891: Social Reformer Ishwar Chandra Vidyasagar Passes Away". www.mapsofindia.com. 29 July 2013.
- ↑ "Ishwar Chandra Vidyasagar: A Profile of the Philanthropic Protagonist". americanchronicle.com. สืบค้นเมื่อ 20 December 2008.
- ↑ "Isvar Chandra Vidyasagar". Encyclopaedia Britannica. สืบค้นเมื่อ 4 September 2018.
- ↑ H. R. Ghosal (1957). "The Revolution Behind the Revolt (A comparative study of the causes of the 1857 uprising)". Proceedings of the Indian History Congress. 20: 293–305. JSTOR 44304480.
- ↑ Pratima Asthana (1974). Women's Movement in India. Vikas Publishing House. p. 22. ISBN 978-0-7069-0333-1.
- ↑ Amit Kumar Gupta (2015). Nineteenth-Century Colonialism and the Great Indian Revolt. Taylor & Francis. p. 30. ISBN 978-1-317-38668-1.
- ↑ Belkacem Belmekki (2008). "A Wind of Change: The New British Colonial Policy in Post-Revolt India". AEDEAN: Asociación Española de Estudios Anglo-americanos. 2 (2): 111–124. JSTOR 41055330.
- ↑ Lal, Mohan (2006). "Ishwarchandra Vidyasagar". The Encyclopaedia of Indian Literature. Sahitya Akademi. pp. 4567–4569. ISBN 978-81-260-1221-3.
- ↑ "Iswar Chandra Vidyasagar". WBCHSE. West Bengal Council for Higher Secondary Education. สืบค้นเมื่อ 15 September 2018.
- ↑ The Life And Times of Ramakrishna Parmahamsa (1st ed.). Prabhat Prakashan. 1 August 2013. p. 53. ISBN 978-8184302301.
- ↑ —"Listeners name 'greatest Bengali'". BBC. 14 April 2004. สืบค้นเมื่อ 16 April 2018.
—Habib, Haroon (17 April 2004). "International : Mujib, Tagore, Bose among 'greatest Bengalis of all time'". The Hindu.
—"Bangabandhu judged greatest Bangali of all time". The Daily Star. 16 April 2004. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-25. สืบค้นเมื่อ 2020-11-30.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
