วางาชิ

วางาชิ (ญี่ปุ่น: 和菓子; โรมาจิ: wagashi) คือขนมหวานโบราณดั้งเดิมของญี่ปุ่น ซึ่งมักใช้เป็นของว่างยามบ่ายหรือเป็นของขวัญในพิธีหรือโอกาสสำคัญต่าง ๆ โดยตัวอักษรว่า วะ (和) หมายถึง "แบบญี่ปุ่น" และ งาชิ (菓子) แปลว่า "ขนมหวาน" ส่วนมากมีรสหวานแหลม จึงนิยมรับประทานกับชาเขียวรสขมที่ตัดรสกันเป็นอย่างดี^[1]

วางาชิที่มีที่มาจากชาวตะวันตกในช่วงศตวรรษที่ 16 จะเรียกว่านัมบังงาชิ

• ดังโงะ
• โมจิ
• ขนมหยดน้ำ
• ไดฟูกุ
• โดรายากิ
• ไทยากิ
• เซ็มเบ
• วาราบิโมจิ
• โบตาโมจิ (โอฮางิ)
• โมจิซากูระ
• คาชิวาโมจิ
• คัสเตลลา
• อิชิโมจิ