allein

• alleine (ส่วนใหญ่ใช้ในภาษาพูด, ปรากฏในงานเขียนบ้าง)

all (“ทั้งหมด”) +‎ ein (“หนึ่ง”); จากภาษาเยอรมันสูงกลาง alein, aleine; เทียบภาษาอังกฤษ alone

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /aˈlaɪn/

• (เยอรมนี):

  (file)

• (ออสเตรีย):

  (file)

• สัมผัส: -aɪ̯n

allein (ผันรูปไม่ได้, predicative only)

1. (ใช้เฉพาะในภาคแสดง, predicative only) เดี่ยว, โดดเดี่ยว, ตัวคนเดียว

   Er ist ganz allein.

   เขาอยู่ตัวคนเดียวจริง ๆ

ผันรูปไม่ได้, ภาคแสดงเท่านั้น

• einsam, einzig, solo

• gemeinsam, zusammen

allein

1. เดี่ยว, โดดเดี่ยว, แค่, ด้วยตัวคนเดียว

   Ich wohne allein.

   ฉันพักอยู่คนเดียว

   Wir kommen allein.

   พวกเรามากันแค่นี้

   Er schrieb das Buch allein.

   เขาได้เขียนหนังสืออยู่คนเดียว

2. (ทางการ, ประพันธ์) เฉพาะ, แค่

   Allein ein Wunder kann uns noch helfen.

   มีเพียงปาฏิหาริย์เท่านั้นที่ยังช่วยเราได้

• (แค่, เฉพาะ) nur, bloß, ausschließlich

• (เดี่ยว, โดดเดี่ยว) gemeinsam, zusammen