Султон Наврӯзов

Султон Наврӯзов
Таърихи таваллуд	31 март 1939(1939-03-31)
Зодгоҳ	ноҳияи Балҷувон, вилояти Кӯлоб, ҶШС Тоҷикистон
Таърихи даргузашт	26 январ 2018(2018-01-26) (78 сол)
Маҳалли даргузашт	Душанбе, Тоҷикистон
Кишвар	Тоҷикистон
Фазои илмӣ	фалсафа
Ҷойҳои кор	Донишгоҳи миллии Тоҷикистон
Дараҷаи илмӣ:	доктори илмҳои фалсафа
Унвонҳои илмӣ	профессор
Алма-матер	Университети давлатии Тоҷикистон ба номи В. И. Ленин (1963)
Ҷоизаҳо	Арбоби илм ва техникаи Ҷумҳурии Тоҷикистон (2010)

Султон Наврӯзов (31 марти 1939, ноҳияи Балҷувон, вилояти Кӯлоб, ҶШС Тоҷикистон — 26 январи 2018, Душанбе, Тоҷикистон) — файласуф, доктори илмҳои фалсафа, профессор, Арбоби илм ва техникаи Ҷумҳурии Тоҷикистон (2010)^[1].

Султон Наврӯзов 31 марти соли 1939 дар ноҳияи Балҷувони вилояти Кӯлоб ба дунё омадаст. Дар Гулрез ба воя расида мактаби миёнаи №16 Даҳанаро соли 1957 хатм намудааст, аз соли 1958 то соли 1963 дар факултети таърихи Университети давлатии Тоҷикистон таҳсил намудааст^[2].

Ӯ солҳои 1968–1976 – муаллим, муаллими калон ва дотсенти кафедраи фалсафа, солҳои 1976–1988 - мудири кафедраи атеизми илмӣ ва солҳои 1988–2011 - мудири кафедраи фалсафаи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон буда, аз соли 2011 то охирин нафас ба ҳайси профессори кафедраи фалсафаи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон фаъолият доштанд.

Муаллифи 29 монографияву рисола ва зиёда аз 100 мақолаи илмӣ буда, таҳти роҳбарии ӯ 9 рисолаи номзадӣ ва 3 рисолаи докторӣ ҳимоя шудааст. Таҳқиқоти илмии ӯ ба масоили қобилияти инсонӣ робита дорад. Аз ҷумлаи намоёнтарин ҷустуҷӯҳои илмии Султон Наврӯзов рисолаи доктории ӯ «Қобилияти инсон (ҷанбаи иҷтимоӣ - фалсафӣ)» мебошад, ки дифои он дар Маскав соли 1992 сурат гирифт. Файласуфони номии рус ба самараи таҳқиқоти ӯ баҳои баланд дода, вобаста ба натиҷагириҳои беназираш сазовори унвони доктори илмҳои фалсафа донистанд. Маҳз дар мавзӯи қобилияти инсон профессор Султон Наврӯзов 4 ҷилд китоби пурмазмун ва даҳҳо мақолаҳои илмӣ иншо намудааст. Султон Наврӯзов соли 2014 китоби «Потребительство», соли 2015 «Духовенство и потребительство» ва соли 2016 бошад, китоби «Қувваҳои нав дар илму фалсафа»-ро нашр намуданд, ки самтҳои асосии барномаи фаъолияти илмии ӯро инъикос менамоянд. Профессор Султон Наврӯзов бо таълифи ин силсилакитобҳо як мактаби хоси фалсафӣ ва як самти ҷудогонаи таҳқиқотиро, ки проблемаи қобилияту талабот, умуман нерӯҳои моҳиятии инсон таҳқиқ мешаванд, дар илми замони шӯравӣ ва пасошӯравии Тоҷикистон бунёд гузоштаанд.

Султон Наврӯзов баъди бемории нисбатан тӯлонӣ 26 январи соли 2018, рӯзи ҷумъа аз олам даргузашт^[3].

• «Человеческие способности: соотношение социальных и биологических аспектов» (Душанбе, 1991)
• «Гармония и дисгармония человеческих способностей и потребностей» (Душанбе, 2004)
• «Рыночные отношения и потребительская психология» (Душанбе, 2010)
• «Инсон» (Душанбе, 2011)
• «Фалсафа» (китоби дарсӣ, Душанбе, 2011, бо ҳаммуаллифӣ)
• «Игры в науку» (дар ду ҷилд, Душанбе, 2012)
• «Наука: развитие или кризис?» (Душанбе, 2012)
• «Духовенство и потребительство» (Душанбе, 2014)
• «Потребительство» (Душанбе, 2015)
• «Қувваҳои нав дар илму фалсафа» (Душанбе, 2016)

• Унвони фахрии Арбоби илм ва техникаи Тоҷикистон (2010)^[1]

Ин мақолаи хурд дар бораи донишманд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед.