மைக்கேல் பரடே
| மைக்கேல் பரடே | |
|---|---|
| பிறப்பு | 22 செப்டம்பர் 1791 நியுயிங்டன் பட்ஸ், வர்செஸ்டர், இங்கிலாந்து |
| இறப்பு | 25 ஆகத்து 1867 (அகவை 75) ஹாம்ப்டன் கோர்ட், மிடில்செக்ஸ், இங்கிலாந்து |
| வாழிடம் | இங்கிலாந்து |
| தேசியம் | பிரிட்டானியர் |
| துறை | இயற்பியல் மற்றும் வேதியியல் |
| பணியிடங்கள் | இராயல் கல்லூரி |
| அறியப்படுவது | பாரடேவின் தூண்டல் விதி மின்னிரசாயனவியல் பாரடே விளைவு பாரடே கூண்டு பாரடே மாறிலி பாரடே கோப்பை மின்னாற்பகுப்பின் பாரடே விதிகள் பாரடே முரண்பாடு பாரடே-திறன் விளைவு பாரடே அலை விசைக்கோடுகள் |
| தாக்கம் செலுத்தியோர் | ஹம்ப்ரி டேவி வில்லியம் தாமஸ் பிராண்டே |
| விருதுகள் | இராயல் பதக்கம் (1835 & 1846) காப்லே பதக்கம் (1832 & 1838) இரம்ஃபோடு பதக்கம் (1846) |
கையொப்பம்  | |
மைக்கேல் பரடே (Michael Faraday, செப்டெம்பர் 22, 1791 – ஆகஸ்டு 25, 1867)), பிரித்தானியாவைச் சேர்ந்த ஒரு வேதியியலாளரும், இயற்பியலாளரும் ஆவார். இவர் மின்காந்தவியல், மின்வேதியியல் ஆகிய துறைகளுக்குக் குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்புகளைச் செய்துள்ளார். இக்காலச் சோதனைச்சாலைகளில் சூடாக்குவதற்கான ஒரு கருவியாக உலகளாவிய முறையில் பயன்படுகின்ற பன்சன் சுடரடுப்பின் ஆரம்ப வடிவத்தைக் கண்டுபிடித்தவரும் இவரே.
மைக்கேல் பரடே, உலக வரலாற்றில் மிகச் சிறந்த அறிவியலாளர்களுள் ஒருவராகக் கருதப்படுகின்றார். சில அறிவியல் வரலாற்று ஆய்வாளர்கள், அறிவியன் வரலாற்றின் மிகச் சிறந்த சோதனையாளராக இவரைக் குறிப்பிடுகின்றனர். இவருடைய முயற்சிகளின் காரணமாகவே மின்சாரம் பொதுவான பயன்பாட்டுக்கு உகந்த ஒன்றாக உருவானது எனலாம்.
ஆரம்பகாலம்
[தொகு]இவர் தெற்கு லண்டனிலுள்ள, இன்றைய எலிபண்ட் அண்ட் காசில் (Elephant and Castle) என்னுமிடத்துக்கு அருகாமையிலுள்ள நியுயிங்டன் பட்ஸ் (Newington Butts) என்னுமிடத்தில் பிறந்தார். இவருடைய குடும்பம் மிகவும் ஏழ்மைப் பட்ட நிலையில் இருந்தது. இவர் தந்தையான ஜேம்ஸ் பரடே ஒரு கொல்லர். பரடே தனது கல்வியைத் தானே பார்த்துக்கொள்ள வேண்டியதாயிற்று. தனது 14 ஆவது வயதில் புத்தகம் கட்டுபவரும், விற்பவருமாகிய ஜோர்ஜ் ரீபோ (George Riebau) என்பவருக்குக் கீழ் தொழில் பயிலுனராகச் சேர்ந்தார். அவருடன் இருந்த ஏழு வருடங்களில், பல புத்தகங்களைப் படிக்கும் வாய்ப்பு அவருக்குக் கிடைத்தது. இதன் மூலம் அறிவியலிலும், குறிப்பாக மின்னியலிலும் அவருக்கு ஆர்வம் வளர்ந்தது.
இருபதாவது வயதில், புகழ் பெற்ற வேதியியலாளரும், இயற்பியலாளருமாகிய ஹம்ப்ரி டேவி அவர்களுடைய விரிவுரைகளைக் கேட்கும் சந்தர்ப்பங்கள் கிடைத்தன. இவ்விரிவுரைகளில் தான் எழுதிய குறிப்புக்களை டேவிக்கு, பரடே அனுப்பினார். சந்தர்ப்பம் வரும்போது பரடேயைக் கவனிப்பதாகக் கூறிய டேவி, அவரைப் புத்தகம் கட்டும் தொழிலைத் தொடர்ந்தும் கைக்கொள்ளும்படி அறிவுறுத்தினார். சிறிது காலத்தில் ஒரு வேதியியற் சோதனை ஒன்றின்போது இடம்பெற்ற விபத்தில் கண்பார்வை இழந்த டேவி, மைக்கேல் பரடேயைத் தனது உதவியாளராகச் சேர்த்துக்கொண்டார். பின்னர் ரோயல் சொசைட்டியில் அப்போதிருந்த சோதனைச்சாலை உதவியாளர் வேலையிலிருந்து நிறுத்தப்பட்டபோது, அந்த வேலையை டேவி, பரடேக்குப் பெற்றுக்கொடுத்தார்.
அக்காலத்து வகுப்பு அடிப்படையிலான சமுதாயத்தில், பரடே ஒரு கனவானாகக் கருதப்படவில்லை. 1813 தொடக்கம் 1815 வரையிலான காலப்பகுதியில் டேவி ஐரோப்பாக் கண்டத்தில் ஒரு நீண்ட பயணத்தில் ஈடுபட்டிருந்தார். பரடேயும், டேவியின் அறிவியல் உதவியாளராக அப்பயணத்தில் பங்கு கொண்டிருந்தார். டேவியின் மனைவியான ஜேன் அப்ரீஸ் (Jane Apreece), பரடேயை சமமாகக் கணிக்க மறுத்து, அவரை ஒரு வேலைக்காரருக்கு ஈடாகவே மதித்து வந்தார். இதனால் பெருந் துன்பமடைந்த பரடே அறிவியல் துறையிலிருந்து முற்றாகவே விலகிக்கொள்ள எண்ணினார். எனினும் மிக விரைவிலேயே பரடே, டேவியிலும் புகழ் பெற்றவர் ஆனார்.
அறிவியல் சாதனைகள்
[தொகு]வேதியல்
[தொகு]மைக்கேல் பாரடே ஆரம்பகாலத்தில் ஹம்ப்ரி டேவியின் உதவியாளராக பணிபுரிந்தார். பாரடே குறிப்பாக குளோரின் பற்றிய ஆய்வில் ஈடுபட்டிருந்தார்; அவர் குளோரின் மற்றும் கார்பன் ஆகியவற்றை கொண்டு இரண்டு புதிய வேதியல் கலவைகளை கண்டுபிடித்தார். வாயுக்களின் பரவலைப் பற்றிய முதல் கடினமான பரிசோதனையும் அவர் நடத்தினார், இது ஜான் டால்டன் முதலில் சுட்டிக்காட்டிய ஒரு நிகழ்வு ஆகும். இந்த நிகழ்வின் முக்கியத்துவம் தாமஸ் கிரஹாம் மற்றும் ஜோசப் லோஸ்மிமிட் ஆகியோரால் முழுமையாக வெளிப்படுத்தப்பட்டது. பாரடே பல வாயுக்களை திரவமாக்கினார், எஃகின் உலோகக் கலவைகளை ஆய்வு செய்தார், மேலும் பல புதிய வகையான கண்ணாடிகளை ஒளியியல் நோக்கங்களுக்காக உருவாக்கினார்.
புன்சன் பர்னரின் ஆரம்ப வடிவத்தை பாரடே கண்டுபிடித்தார்,இது உலகெங்கிலும் உள்ள அறிவியல் ஆய்வகத்தில் வெப்பத்தை உண்டாக்கும் வசதியான ஆதாரமாக நடைமுறை பயன்பாட்டில் உள்ளது.[1][2] பாரடே வேதியியல் துறையில் விரிவாகப் பணியாற்றினார், பென்சீன் போன்ற இரசாயன பொருட்கள் (அவர் ஹைட்ரஜன் பைக்கார்புரத் என அழைத்தார்) மற்றும் குளோரின் போன்ற திரவ வாயுக்களை கண்டுபிடித்திருக்கிறார்.வாயுக்களின் திரவமாக்குதல், வாயுக்கள் திரவங்களை மிக குறைந்த கொதிநிலை கொண்டிருக்கும் நீராவிகளாக மாற்றியமைக்க உதவியது மற்றும் மூலக்கூறு திரட்சியின் கருத்துக்கு இன்னும் திடமான அடிப்படையை வழங்கியது.
கார்பன் மற்றும் குளோரின், C2Cl6 மற்றும் C2Cl4 ஆகியவற்றிலிருந்து தயாரிக்கப்பட்ட கலங்களின் முதல் தொகுப்பை பாரடே 1820 ஆம் ஆண்டில் வெளியிட்டார், மேலும் அடுத்த ஆண்டு தனது முடிவுகளை வெளியிட்டார்.[3][4][5] 1810 ஆம் ஆண்டில் ஹம்ப்ரி டேவினால் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட குளோரின் க்ளேரேட் ஹைட்ரேட் தொகுப்பை பாரடே நிரூபித்தார்.[6][7] மின்னாற்பகுப்பின் விதிகளை கண்டுபிடிப்பதற்கும், நேர்மின், எதிர்மின், மின்முனை மற்றும் அயனி போன்ற சொற்களஞ்சியங்களை பிரபலப்படுத்துவதற்கும் பாரடே பொறுப்பாளியாக உள்ளார்.
மின்சாரம் மற்றும் காந்தவியல்
[தொகு]மின்சாரம் மற்றும் காந்தவியல் தொடர்பான அவரது ஆராய்ச்சிகளுக்கு பாரடே புகழ்பெற்றவர்.அவரது முதல் பதிவு செய்யப்பட்ட பரிசோதனை ஏழு நாணயங்களைக் கொண்ட ஒரு வோல்டாக் குவியலைக் உருவாக்கியதாகும், ஏழு வட்டு துத்தநாகத் துணுக்குகள் மற்றும் உப்பு நீரில் கரைக்கப்பட்ட ஆறு காகித துண்டுகளால் ஒன்றாக அடுக்கப்பட்டிருந்தது. இந்த குவியலோடு அவர் மக்னீசியம் சல்பேட் கலந்துவிட்டார். (அபோட்டிற்கு முதல் கடிதம், 1812 ஜூலை 12).
1821 ஆம் ஆண்டில், டேனிஷ் இயற்பியலாளர் மற்றும் வேதியியலாளர் ஹான்ஸ் கிறிஸ்டியன் Ørsted மின்காந்தவியல் நிகழ்வு கண்டுபிடிக்கப்பட்ட உடனேயே,டேவி மற்றும் பிரித்தானிய விஞ்ஞானி வில்லியம் ஹைட் வொல்லஸ்டன் ஒரு மின்சார மோட்டார் வடிவமைக்க முயற்சித்தார்கள், ஆனால் அதில் தோல்வி கண்டனர்.பாரடே, இருவர்களுடனான பிரச்சனையைப் பற்றி பேசினார், அவர் "மின்காந்த சுழற்சியை" என்று அழைத்த இரண்டு சாதனங்களை உருவாக்கினார்.
இவற்றில் ஒன்று, ஒற்றைதுருவ மோட்டார் என அழைக்கப்படும் ஒரு தொடர்ச்சியான் வட்டபாதை கொண்ட சுழற்சியை அல்லது இயக்கத்தை உருவாக்கியது, அது ஒரு காந்தத்தை வைக்கப்படும் பாதரசத்தின் ஒரு நீளத்திற்கு நீட்டிக்கப்பட்ட ஒரு வட்டத்தை சுற்றி வட்ட சுழற்சியை காந்த விசை மூலம் உருவாக்கப்பட்டது; வேதியியல் பேட்டரி மூலம் மின்னோட்டத்தை வழங்கினால், கம்பி பின்னர் காந்தத்தை சுற்றி சுழலும். இந்த சோதனைகள் மற்றும் கண்டுபிடிப்புகள் நவீன மின்காந்தவியல் தொழில்நுட்பத்தின் அடித்தளத்தை அமைத்தன. பாரடே இந்த கண்டுபிடிப்பின் உற்சாகத்தில், வொல்லஸ்டன் அல்லது டேவிடனுடன் தனது கண்டுபிடிப்பை பற்றி கலந்து கொள்ளாமல் தன்னிச்சையாக முடிவுகளை வெளியிட்டார். ராயல் சொசைட்டிற்குள் ஏற்பட்ட சர்ச்சையால் டேவியுடனான அவரது உறவில் விரிசல் ஏற்பட்டது மற்றும் பல ஆண்டுகளாக மின்காந்தவியல் ஆராய்ச்சியில் ஈடுபடுவதைத் தடுக்க மற்ற நடவடிக்கைகளுக்கு பாரடே நியமிக்கப்பட்டிருக்கலாம்.[8][9]
1821 ஆம் ஆண்டில் அவரது ஆரம்ப கண்டுபிடிப்பிலிருந்து, பாரடே தனது ஆய்வகப் பணியை தொடர்ந்தார், பொருட்களின் மின்காந்த பண்புகளை ஆய்வுசெய்து தேவையான அனுபவத்தை வளர்த்துக் கொண்டார். 1824 ஆம் ஆண்டில், பாரடே, ஒரு காந்த மண்டலம் தற்போதைய ஒரு ஓட்டத்தில் மின்னோட்டத்தை ஒழுங்குபடுத்த முடியுமா என்று ஆராய ஒரு படிப்பு வட்டத்தை அமைத்தார், ஆனால் அத்தகைய உறவு எதுவும் இல்லை பல கட்ட சோதனைகள் மூலம் நிருபனமானது. மூன்று வருடங்களுக்கு முன்னர் ஒளி மற்றும் காந்தங்கள் மூலம் நடத்தப்பட்ட இதேபோன்ற வேலைகளைத் தொடர்ந்து இந்த சோதனையும் ஒரே மாதிரியான முடிவுகளை அளித்தது.
1832 ஆம் ஆண்டில், மின்சாரத்தின் அடிப்படைத் தன்மையைப் பற்றி ஆராயும் நோக்கில் தொடர்ச்சியான சோதனைகளை அவர் நிறைவு செய்தார்; மின்னாற்பகுப்பு ஈர்ப்பு, மின்னாற்பகுப்பு, காந்தவியல் ஆகியவற்றின் நிகழ்வை தயாரிப்பதற்காக "நிலையான", பேட்டரிகள் மற்றும் "விலங்கு மின்சாரம்" ஆகியவற்றை பாரடே பயன்படுத்தினார். அவர்து காலத்தின் விஞ்ஞான அபிப்பிராயத்திற்கு மாறாக, பல்வேறு "வகையான" மின்சக்தி மாயைகளை. அதற்குப் பதிலாக பாரடே ஒரே ஒரு "மின்சாரம்" மட்டும் இருப்பதாக முன்மொழிந்தார், மேலும் அளவு மற்றும் தீவிரத்தன்மை (தற்போதைய மற்றும் மின்னழுத்தம்) ஆகியவற்றின் மாறிவரும் மதிப்பீடுகள் வெவ்வேறு குழுக்களில் நிகழ்வுகளை உருவாக்கின.
அவருடைய ஆராய்ச்சிகளின் முடிவில், பாரடே, மின்காந்தவியல் விசை கடத்தி வெற்று இடம் வரை நீட்டியது என்று முன்மொழிந்தார். இந்த யோசனை அவரது சக விஞ்ஞானிகளால் நிராகரிக்கப்பட்டது மற்றும் பின் வந்த அறிஞர்கள் அறிவியலில் அவரது கருத்தை இறுதியாக ஏற்றுக்கொண்டதை பார்க்க அப்போது பாரடே உயிரோடுடில்லை. மின்னூட்டங்கள் மற்றும் காந்தங்கள் ஆகியவற்றிலிருந்து வெளிவரும் புலன் கோடுகள் மின்சார மற்றும் காந்த புலங்களைப் பார்ப்பதற்கு வழிவகுத்தன; 19 ஆம் நூற்றாண்டின் எஞ்சியுள்ள பொறியியல் மற்றும் தொழில்துறைக்கு ஆதிக்கம் செலுத்திய மின்மயமான சாதனங்களின் வெற்றிகரமான வளர்ச்சிக்கான பாரடேயின் கருத்தாய்வு மாதிரியானது முக்கியமானதாக இருந்தது.
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ Jensen, William B. (2005). "The Origin of the Bunsen Burner" (PDF). Journal of Chemical Education 82 (4). doi:10.1021/ed082p518. Bibcode: 2005JChEd..82..518J. http://jchemed.chem.wisc.edu/HS/Journal/Issues/2005/Apr/clicSubscriber/V82N04/p518.pdf.
- ↑ Faraday (1827), p. 127.
- ↑ Faraday, Michael (1821). "On two new Compounds of Chlorine and Carbon, and on a new Compound of Iodine, Carbon, and Hydrogen". Philosophical Transactions 111: 47. doi:10.1098/rstl.1821.0007.
- ↑ Faraday, Michael (1859). Experimental Researches in Chemistry and Physics. London: Richard Taylor and William Francis. pp. 33–53. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-85066-841-7.
- ↑ Williams, L. Pearce (1965). Michael Faraday: A Biography. New York: Basic Books. pp. 122–123. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-306-80299-6.
- ↑ Faraday, Michael (1823). "On Hydrate of Chlorine". Quarterly Journal of Science 15: 71. https://books.google.com/books?id=lhw_AAAAYAAJ&pg=PA71&lpg=PA71.
- ↑ Faraday, Michael (1859). Experimental Researches in Chemistry and Physics. London: Richard Taylor and William Francis. pp. 81–84. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-85066-841-7.
- ↑ Hamilton, pp. 165–71, 183, 187–90.
- ↑ Cantor, pp. 231–3.