Hij stond al even op mijn verlanglijstje, de Jump Rope Dress van Oliver + s.


Toen ik van mijn 6 jarige, die nu een half jaar bezig is met leren lezen en schrijven een lief briefje ontving wist ik wat me te doen stond.

Nou ja, wist zij veel, dat ik dus eigenlijk al bezig was met die gewenste jurk mét strik.
Ik won vorige maand de give away bij Khadetjes, en een van de stofjes die ik koos was een nieuw Petit Pan stofje. voor dit jurkje combineerde ik het met het fluo roze streepje uit dezelfde collectie.
Ik ging  nog even goed de mist in met het patroon, want ik ging ervanuit dat ik naadwaarde moest bijknippen. Na een hele hoop gestuntel met het bovenstuk sloeg ik er een hulplijn op na, die bevestigde dat het patroon inclusief naadwaarde is. Gelukkig kun je beter te grote delen dan te kleine delen knippen, en kon ik de meeste stof nog redden.
Buiten dit was het een heerlijk patroontje om mee te werken, en de beschrijving glashelder. 

Je zou het bijna een feestje kunnen noemen, die winter van 2013/2014. Voor het vrouwelijk gezelschap hier in huis tenminste. Want laten wij nu alle drie flinke koukleumen zijn. Ik vrees dan ook dat de wintersportvakantie waar mijn lief van droomt er voorlopig niet gaat komen, met twee dames die hun wantjes nog aanhebben bij +12 graden.
Nee, dit is een winter naar ons hart. En waar we nog een beetje vrees hebben dat Koning winter ons nog gaat verrassen, tellen we toch ook al stiekem af naar ons favo seizoen: de lente! Blote benen met zwierige rokjes dus.
Voor de dames, die houden van een tweelinglook, ging ik voor de zusjeslook. Zelfde rokje, zelfde stof, andere kleur!
en met een waterig zonnetje buiten maakten we binnen deze vrolijke foto's...

Patroon: rokje Pauline (zelfgemaakte kleertjes 2)
stof: Junko van Petit Pan
Laarsjes: Zecchino d'oro
kousen: Collegién
haarbandjes: Veritas

Natuurlijk kreeg Liv, net als kleine zus, ook een nieuwe winterjas. Ik koos deze keer eens niet voor het gebruikelijke patroon, maar voor een patroon uit de Burda (12/2012), dat ik afgelopen zomer tegenkwam. Zij maakte ook al een jas met dit patroon, en bevestigde daarmee mijn keuze. Ik maakte maat 116, en ze heeft nog wat ruimte, maar voor een winterjas is dat wel zo prettig.
Ik gebruikte een gekookte wol in petrol/ turquoise-achtige kleur van bij de Stoffenkamer. Aan de binnenkant gebruikte ik Calamity Orage van Petit Pan (Liv zou de jas liefst binnenstebuiten dragen, en het is natuurlijk ook een mooi stofje!). Voor de binnenkant van de mouwen gebruikte ik echter een supergladde felroze voeringsstof, zo glijden die armen net wat soepeler in de mouwen.
De zakkleppen werden met een glitterpaspel in dezelfde kleur afgewerkt.
De knopen pakte ik ook eens anders aan. Liv heeft daar nogal eens moeite mee, zeker als de knoopsgaten niet al te ruim zijn gemaakt (en stelt u zich dan even ook nog voor dat een stuk of 150 kindjes zich door de schoolingang naar binnen duwen, om dan allemaal op het zelfde moment zo snel mogelijk hun jassen uit te willen doen). Ik zette dus op de plek van de knopen 3 grote drukknopen vast, en aan de buitenkant van de jas kwamen 3 knopen in de kleur van de jas (Veritas), die eigenlijk puur voor de sier zijn. Ik weet wel wie er hier heel snel haar jas aan de kapstok heeft hangen!
Gecombineerd met roze accessoires is mijn dame behoorlijk in haar nopjes!