Ik heb alvast een kadootje klaar voor Rosalies verjaardag, ze is 24 juni jarig.
Een lekker knuffeldeken.
Een katoenen bovenkant met een heerlijk zachte fleece onderkant.
Zoiets wilde ik al een hele tijd doen maar ik zag er tegen op.
Vooral om alle hoekjes van de lapjes netjes tegen elkaar te krijgen.
Na wat morele steun van
Birgit en haar toezegging dat ze me zou helpen met de bies ben ik toch begonnen.
Het is me heel erg meegevallen. De bies samen doen was ook heel fijn. Daar kwamen net wat trucjes bij kijken die je anders niet geweten had.
En dan had ik nu het geluk dat we toevallig het weekend afgesproken hadden.
Dat was wel een beetje een ander weekend dan ik in gedachten had.
Susanne werd zaterdagavond ziek en was ontzettend benauwd. We hebben echt uren zitten wachten bij de dokterswacht maar na 2,5 uur wachten zijn we na wat paracetamoladvies van de 1ste hulp verpleegkundigen weer naar huis gegaan zonder ook maar een arts te zien te hebben.
Er was geen arts beschikbaar want die was visites rijden......
Zondag overdag ging het wel maar wij konden goed merken dat we die nacht maar 4 uurtjes geslapen hadden.
Helaas ging het zondagavond weer mis en zijn we weer naar de dokterswacht geweest. En omdat we nu voor 11 uur waren waren er wel meerdere artsen en kon ze dus eindelijk gezien worden.
Daar bleek dat ze een virus had wat pseudokroep veroorzaakte.
Omdat ze zo ontzettend ziek en benauwd was heeft een stootkuur dexamethason gehad. En dat hielp!
Na 2 uur hoestte ze niet meer als een zeehond maar gewoon een kucheltje.
Ons zielige hoopje op de bank maandag
Vandaag is ze eigenlijk wel weer helemaal opgeknapt. Alleen heeft ze nog wat ontploffingen als ze haar zin niet krijgt of als het niet helemaal lukt ;-)