Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα cake. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα cake. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Μηλοπιτάκι ευκολάκι!

 Η Λία ανεβάζει τις λαχταριστές συνταγές της στο olives & olive μπλογκάκι της και με ξεσήκωσε παρουσιάζοντας Μίνι Κολοκυθόπιτες! Μια συνταγή που φαντάζομαι δεν σας έχει ξεφύγει!


Πάντως εμένα μου έγινε... έμμονη ιδέα! Διάβασα ότι φτιάχνει και μηλόπιτα με την ίδια ζύμη! Είχα αγοράσει μήλα σε μεγάλη ποσότητα και αποφάσισα να τα αξιοποιήσω! Την συνταγή της... "κολοκυθοπιτούλας" σύντομα θα την κάνω γιατί μου άρεσε πολύ η ζύμη, έκανα κάποια λαθάκια στην πρώτη εκτέλεσή της και πρέπει να την επαναλάβω με στόχο το σωστό αποτέλεσμα, λατρεύω τις κολοκυθόπιτες-κολοκυθόταρτες!


Την συνταγή για την ζύμη για 12 μηλοπιτάκια θα την δείτε εδώ!

Διευκρινίζω μόνο ότι το baking pownter είναι 1 φακελάκι. Και επειδή εδώ τα φακελάκια είναι μεγαλούτσικα, έβαλα 1 και 1/2 κουταλάκι του γλυκού baking pownter.

Όμως εδώ ο καιρός είναι ζεστός, η θερμοκρασία του δωματίου ήταν μεγάλη και η μαργαρίνη έλιωσε και δεν είχα το τριφτό οπτικό αποτέλεσμα της Λίας. Η Λία μου είπε ότι αφού δεν έγινε τριφτό έπρεπε να συμπληρώσω αλευράκι. Εγώ ήδη τα είχα τελειώσει όταν το έμαθα... Διατήρησα την ψυχραιμία μου, έβαλα το μείγμα μαργαρίνης- αλευριού στο ψυγείο και μετά το έτριψα στον τρίφτη του κρεμμυδιού, μα τελικά η ζύμη μου έγινε σαν κεκάκι! 
Πρέπει λοιπόν να επαναληφθεί για να την κάνω όπως πρέπει! Πρέπει να τονίσω στο σημείο αυτό ότι, το αποτέλεσμα που θα το πω "όπως δεν πρέπει", είναι υπέροχο! 


Για την γέμιση, έκοψα 6 καθαρισμένα μηλαράκια, αφρικάνικα, σε κυβάκια (μπορεί τα μήλα σας να είναι μεγαλύτερα από τα δικά μου, γιαυτό υπολογίστε την ποσότητα για τα 12 μάφινς που θα κάνετε) και τους έριξα μερικές σταγόνες λεμόνι να μη μαυρίσουν. Τα έβαλα στο αντικολλητικό τηγάνι με λίγο νερό (3 περίπου κουταλιές της σούπας). Τα πασπάλισα με μπόλικη κανέλα και εσάνς βανίλιας (1 κουταλάκι του γλυκού) και τα άφησα λίγα λεπτά να μαραθούν, ανακατεύοντας πότε πότε. Όταν το νερό εξατμίστηκε πασπάλισα με 3-4 κουταλιές καστανή ζάχαρη (αυτήν είχα! Αν έχετε την κανονική μη τρέχετε να αγοράσετε άλλη!)  και τα άφησα να καραμελώσουν ανακατεύοντας.
Στην συνέχεια το έριξα στα... μαθηματικά! Μοίρασα τα 2/3 της ζύμης σε 12 φορμάκια για μάφινς μετά διαίρεσα τα καραμελωμένα μηλαράκια και τα πρόσθεσα πάνω από την ζύμη. Τέλος έβαλα σε κάθε μάφιν το 1/12 της υπόλοιπης ζύμης και πρόσθεσα αμύγδαλα φιλέ.
Έψησα για 20 λεπτά τα μάφινς σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς στον αέρα και έτοιμα!


Η περιγραφή είναι πολύπλοκη! Η εκτέλεση ταχύτατη! Το αποτέλεσμα υπέροχο!

Δοκιμάστε το! Γίνεται με απλά υλικά σε 40 λεπτά το πολύ!


Λία μου σε ευχαριστώ πολύ!

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Γρήγορο αρωματικό Rissotto με Quinoa


Για την quinoa τελευταία έχουμε κυριολεκτικά "βομβαρδιστεί" από πληροφορίες για την εξαιρετική σημασία της σαν τρόφιμο, την ψηλή περιεκτικότητά της σε φυτικής προέλευσης πρωτεΐνη, σε αμινοξέα, σε μαγνήσιο, σίδερο, όπως και για τα οφέλη που προκαλεί σε όσους την τρων κλπ κλπ

Πάντα σε αυτές τις ξαφνικές ανακαλύψεις αντιδρώ με σύνεση... Όμως συμπληρωματικά σε όλα αυτά που διαβάζω έχω προσθέσει πως η quinoa είναι βολικό τρόφιμο! Ετοιμάζεται μέσα σε λίγα λεπτά, είναι εύγευστη, δένει αρμονικά με όλα τα ζαρζαβατικά, αν ισχύουν έστω και τα μισά από τα χαρακτηριστικά του super food που της αποδίδουν, αξίζει τον κόπο να την βάζουμε στο τραπέζι μας!

Στο περιοδικό Marmiton του Σεπτεμβρίου 2013, όταν ήμουν στο Παρίσι, είχα δει μια συνταγή για rissotto de quinoa, που μου είχε αποτυπωθεί. Αποφάσισα να το δοκιμάσω το αποτέλεσμα ήταν πολύ ικανοποιητικό! Ένα εντυπωσιακό, εύκολο, γρήγορο, νόστιμο, θρεπτικό, vegeterian πρώτο πιάτο, που σας προτείνω να δοκιμάσετε! 


Rissotto με Quinoa
Υλικά για 4 άτομα
  • 1 κόκκινη πιπεριά σε καρεδάκια
  • 1 μέτριο κολοκυθάκι σε κύβους
  • 2 κούπες quinoa
  • 2 κουταλιές της σούπας κάρυ
  • 1 κούπα γάλα καρύδας (η συνταγή του περιοδικού λέει 50cl)
  • 3 κούπες νερό
  • 1 κουταλιά της σούπας λάδι
  • αλάτι πιπέρι
  • μαϊντανό ψιλοκομμένο
Ετοιμάζουμε την quinoa όπως περιγράφουν οι οδηγίες στο πακέτο. Την μουσκεύουμε σε νερό την ξεπλένουμε καλά την στραγγίζουμε και την βάζουμε σε κατσαρόλα με 3 κούπες νερό, το κάρυ, αλάτι πιπέρι και βράζουμε περίπου 15 λεπτά. Η σωστή αναλογία quinoa προς νερό είναι 1:2, αλλά βάζουμε λιγότερο νερό γιατί θα προσθέσουμε το γάλα καρύδας.
Στο μεταξύ σοτάρουμε στο λάδι την πιπεριά και το κολοκυθάκι ανακατεύοντας να μαραθούν ελαφρά.
Ενώνουμε τα λαχανικά με την quinoa και προσθέτουμε το γάλα καρύδας ανακατεύοντας απαλά σε σιγανή φωτιά μέχρι να απορροφηθούν τα υγρά και οι σπόροι της quinoa να είναι διάφανοι και άσπροι.
Σερβίρουμε και πασπαλίζουμε με τον μαϊντανό.


Η ετοιμασία του χρειάζεται το πολύ 20 λεπτά το άρωμα και η γεύση του είναι υπέροχα! Την εικόνα την βλέπετε!
Δοκιμάστε το!


Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Cupcakes καρότου ανανά


Χάθηκα για λίγο...Ο λόγος τεχνικός! Πολύ συχνά έχουμε πρόβλημα με την τηλεφωνική μας σύνδεση εδώ στην Ν Αφρική :((
Τελευταία ξανά μας έκοψαν το τηλέφωνο (και την σύνδεση ίντερνετ), όπως συχνά γίνεται... Όταν καλούσες τον αριθμό μας, απαντούσε μια ευγενική, άγνωστη κυρία, που ζει στον ίδιο δρόμο με μας! Της είχαν διακόψει την σύνδεση για πολλές μέρες και όταν συνδέθηκε ξανά με το δίκτυο, είχε τον δικό μας αριθμό!!!! Από τον τοπικό οργανισμό τηλεφωνίας αποδέχτηκαν το "λαθάκι" που έγινε, μα τους πήρε λίγο καιρό να το διορθώσουν, γιατί δεν υπήρχε πλέον ελεύθερη γραμμή που να όδευε προς την περιοχή μας...

Στο διάστημα που έχασα την επαφή με τον "έξω κόσμο", ανακάλυψα πόσο ωραίο είναι να αφιερώνει κανείς περισσότερο χρόνο σε βόλτες με το σκυλί στο πάρκο, να γίνεται πιο εξωστρεφής, να έχει άλλες δραστηριότητες μακριά από το λαπ τοπ, το ίντερνετ και την κουζίνα!
Μόλις όμως η σύνδεση αποκαταστάθηκε, η εξάρτηση επανήλθε!


Στην προηγούμενη ανάρτηση σας είχα δείξει τα καπ κέικ καρότου και ανανά, που έφτιαξα για το Λαμπριάτικο τραπέζι μας. Καιρός να σας πω και πως τα έφτιαξα!
Πασχαλινά Cupcakes καρότου και ανανά
(δόση για 12 cupcakes)
1 κούπα αλεύρι μαλακό (έβαλα Cake flour)
1 κουταλάκι του γλυκού baking soda
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1 κουταλάκι του γλυκού τριμμένη κανέλα
1/4 κουταλάκι του γλυκού τριμμένο μοσχοκάρυδο
1 κουταλάκι του γλυκού τριμμένο ginger
1/2  κουταλάκι all spice (τριμμένο μπαχάρι)
1 κούπα καστανή ζάχαρη
1/2 κούπα σπορέλαιο
4 φέτες ανανά ψιλοκομμένο στο μούλτι
1/2 κουταλάκι του γλυκού βανίλια extract
2 αυγά σε θερμοκρασία δωματίου
2 τριμμένα καρότα

Για το γλάσο:

2 κουταλιές της σούπας βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
200 γρ τυρί κρέμα Φιλαδέλφεια, σε θερμοκρασία δωματίου
2 κούπες άχνη ζάχαρη,
1 κουταλάκι του γλυκού βανίλια extract
ανοικτό πράσινο χρώμα ζαχαροπλαστικής ή σκόνη πράσινη sparkles ή τίποτα

Για τα στολίδια

Ζαχαρόπαστα
Χρώματα κατάλληλα για τρόφιμα
Φορμάκια






1. Κοσκινίζουμε το αλεύρι με την σόδα, το αλάτι, την κανέλα, το μοσχοκάρυδο, το ginger και το all spice, αφού τα ανακατέψουμε ελαφρά, να αναμιχθούν.

2. Χτυπάμε καλά σε ένα μπολ την ζάχαρη με το σπορέλαιο μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. Προσθέτουμε ένα- ένα τα αυγά να ενώσουν και να γίνει μια κρέμα. Στην συνέχεια προσθέτουμε το μείγμα των ξηρών υλικών. Προσθέτουμε τον πουρέ του ανανά, το τριμμένο καρότο και την βανίλια.

3. Μοιράζουμε την ζύμη σε ειδικό ταψί για 12 καπ κέικ, αφού το έχουμε στρώσει με τα ειδικά χαρτάκια. Τα χαρτάκια που χρησιμοποίησα ήταν καταπληκτικά! Στόλιζαν τα κέικ από μόνα τους!

4. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160-170 βαθμούς για 20 περίπου λεπτά. Βγάζουμε τα καπ κέικς από το ταψί και τα αφήνουμε να κρυώσουν σε σχάρα.

5. Για το γλάσο χτυπάμε μαζί το τυρί, με την άχνη να γίνουν ένα αφράτο μείγμα. Προσθέτουμε το βούτυρο και την βανίλια. Για να γίνουν πιο Πασχαλινά τα καπ κέικ έβαψα μέρος του γλάσου του τυριού με ανοικτό πράσινο χρώμα ζαχαροπλαστικής. Αν κάνει ζέστη όπως εδώ και το μείγμα του τυριού είναι πολύ μαλακό, το αφήνουμε λίγο στο ψυγείο να δέσει. Λίγο πριν σερβίρουμε τα καπ κέικ, τα στολίζουμε με το γλάσο του τυριού χρησιμοποιώντας κορνέ με μεγάλο στόμιο.

6. Για τα στολίδια με την ζαχαρόπαστα: φορώντας γάντια, την βάφουμε με σταγόνες χρώματος για τρόφιμα και ανοίγουμε «φύλλο» με την βοήθεια ενός πλάστη. Κόβουμε με κουπ πατ τα σχήματα που θέλουμε ή πιέζουμε την ζαχαρόπαστα στα ειδικά φορμάκια και φτιάχνουμε τα σχήματα. Τα αφήνουμε να στεγνώσουν για όσες ώρες χρειαστεί ανάλογα με το κλίμα. Και στολίζουμε τελευταία στιγμή τα κέικ.
Αλλά ας το δούμε βήμα βήμα:


Τα κουνελάκια έγιναν με την ζαχαρόπαστα στο λευκό της χρώμα και κουπ πατ σε σχήμα κουνελιού. Στην συνέχεια τα έβρεξα με καθαρό πινελάκι στη θέση των ματιών και της ουράς και ακούμπησα μικρά μπαλάκια από ζαχαρόπαστα βαμμένη ροζ.


Για τα αυτιά χρησιμοποίησα ξανά το ίδιο κουπ πατ και έκοψα τα αυτιά μόνο, σε ροζ ζαχαρόπαστα. Έβρεξα τα άσπρα αυτάκια των κουνελιών και ακούμπησα επάνω τα ροζ σε δεύτερη στρώση.


Με τον τρόπο αυτό ετοίμασα 12 κουνελάκια.


Για να βάψω την ζαχαρόπαστα, χωρίς να βάψω και τα χέρια μου ακολούθησα την συμβουλή της δασκάλας μου Νίκης Λαμπρινού. Έβαλα το χρώμα ζαχαροπλαστικής στη ζαχαρόπαστα και το τύλιξα στο εσωτερικό της, για να μην έρθει απ ευθείας σε επαφή με τα χέρια μου!


Βέβαια για καλό και για κακό φόρεσα και γάντια...:). Μια φορά την "παθαίνεις", μετά προσέχεις:))


Για να φτιάξω τα χρωματιστά λουλουδάκια χρησιμοποίησα ζαχαρόπαστα και κουπ πατ με σχήμα λουλουδιού σε δυο μεγέθη.


Εκτός από τα κουπ πατ, που φαίνονται στις φωτογραφίες, χρησιμοποίησα και κάποια μικρά εργαλεία, που με βοήθησαν να διαμορφώσω τα λουλουδάκια.


Στις φωτογραφίες φαίνεται τι ακριβώς έκανα για να διαμορφώσω την κομμένη ζαχαρόπαστα και να πάρει σχήμα πιο ανάγλυφο. Εδώ φαίνεται το εργαλείο που η άκρη του είναι σφαιρική.


Χρησιμοποίησα και χρωματισμένη ζαχαρόπαστα, λίγο νερό για να ενώσω δυο-δυο τα πέταλα.


Το εργαλείο που έχει μύτη σαν αστέρι, το χρησιμοποίησα για να διαμορφώσω εσωτερικά τα πέταλα κάποιων λουλουδιών.

Τα καρότα τα έφτιαξα σε φορμάκι από σιλικόνη.


Πίεσα την βαμμένη ζαχαρόπαστα στο καλούπι και το άφησα 1 λεπτό. Παραμόρφωσα το καλούπι και έβγαλα το "καρότο".

Τα φύλλα του καρότου τα πίεσα χωριστά στο καλούπι και τα ένωσα με το υπόλοιπο καρότο χρησιμοποιώντας λίγο νεράκι.


Το καλούπι δεν είναι απαραίτητο. Μπορούμε να τα διαμορφώσουμε φτιάχνοντας με το χέρι κώνους κατάλληλου σχήματος και μήκους 2 εκατοστών και με ένα μαχαίρι, που δεν κόβει, να χαράξουμε απαλά κάθετες ραβδώσεις, όπως φαίνεται στην φωτογραφία.  


Αφού έφτιαξα αρκετά λουλουδάκια, καρότα και κουνελάκια τα άφησα να στεγνώσουν στον αέρα προστατευμένα με τούλι, για να μην έχω προβλήματα με έντομα.


Στην συνέχεια τα έκλεισα σε αεροστεγές κουτί, για να τα έχω έτοιμα, να στολίσω τα καπ κέικ μου την τελευταία στιγμή, για να μην μαλακώσει η ζαχαρόπαστα μέσα στο γλάσο!


Η αλήθεια είναι ότι βιαζόμουν και δεν έκανα προσεκτικά τα λουλούδια, και η ζέστη δεν με βοήθησε με το γλάσο που δεν κρατήθηκε στο ύψος του... Όμως το τελικό αποτέλεσμα εντυπωσίασε όλους στο τραπέζι! "Είναι τόσο όμορφα, που δεν θέλω να τα φάω, να μη τα χαλάσω!" είπε ο Κ. λίγο πριν τα φάει...

Τα καπ κέικ αυτά αποτελούν την συμμετοχή μου στο παιχνίδι Μήνας μπαίνει Μήνας βγαίνει η Κουζίνα μας χορεύει! Ένα έδεσμα για το Πασχαλινό Τραπέζι! Είναι μια Πασχαλινή Λιχουδιά, για αισθητικούς κυρίως λόγους!


Προσπάθησα να βρω μια συνταγή Πασχαλινή από την Ν Αφρική και με έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο! Η γιορτή του Πάσχα, όπως έχω ξαναπεί, δεν γιορτάζεται τόσο έντονα όπως στην χώρα μας! Φτιάχνουν Hot Cross Buns επηρεασμένοι από την Αγγλική κουλτούρα, περιμένουν το Πασχαλινό Κουνέλι και τρώνε άπειρες σοκολάτες που έχουν σχήμα αυγού!! Τίποτα άλλο! 
Βέβαια κάθε λαός που ζει εδώ, διατηρεί τα έθιμα της χώρας καταγωγής του! 
Δεν νοιώθω το Πάσχα, όπως στην Ελλάδα, γιατί εδώ είναι και η εποχή που δεν βοηθάει. Μη ξεχνάτε εδώ είναι φθινόπωρο (ή μάλλον καλοκαίρι)...
Πασχαλιά χωρίς Άνοιξη δεν λέει!

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

HOHOHOchef και τα …γλυκολούλουδα!



Η αγαπημένη μας  Μωβ ,  που γράφει στο γνωστό μπλογκ "είναι μιαμ ή μπλιάξ", είχε την ιδέα! Να παίξουμε ένα παιχνίδι για μπλοκο-κουζίνες με το όνομα HOHOHOChef! Ο στόχος του παιχνιδιού, όπως τον έθεσε, είναι να δοκιμάσουμε νέες συνταγές από την ελληνική μπλογκόσφαιρα και κυρίως την κουζίνα συμπλόγκερ μας, που ακόμη (ίσως) δεν δοκιμάσαμε! Για τους κανονισμούς του παιχνιδιού δείτε εδώ !

Προφανώς ενθουσιάστηκα με την ιδέα και δήλωσα άμεσα συμμετοχή!
Η τύχη μου στις κληρώσεις είναι παγκοσμίως γνωστή!:)) Συνήθως δεν κληρώνομαι (εδώ δεν γινόταν) και αν κληρωθώ ματαιώνεται το παιχνίδι (χμ, δεν έχω δει αν άλλος/άλλη μπλοκομάγειρας ανάρτησε ποστ... Δεν φαντάζομαι όμως τόση ατυχία)! Αυτή τη φορά απλά μου έτυχαν δύσκολα! Η κλήρωση έβγαλε σαν τυχερό μου μπλόγκερ την Νίκη Λαμπρινού  που γράφει στο "sugar flowers creations" και παρουσιάζει την διακοσμητική ζαχαροπλαστική της ! Η Νίκη δεν είναι μια απλή μαγείρισσα!  Είναι χαρισματική καλλιτέχνης στην κουζίνα! Οι φόρμες, τα χρώματα, η πρωτοτυπία των αριστουργημάτων/γλυκών  της αποτελούν έκφραση δημιουργικότητας και τέχνης! Άντε τώρα να προσπαθήσω να την μιμηθώ… Πού πας βρε Καραμήτρο? Θα μου πείτε! Και θα έχετε δίκιο! Παρακαλώ να είσαστε επιεικείς μαζί μου! Άλλο ο επαγγελματίας-καλλιτέχνης, άλλο ο άσχετος!

Όπως θα έχετε δει, δεν διακοσμώ ιδιαίτερα αυτά που φτιάχνω. Άλλες φορές από άποψη, άλλες από ανικανότητα…  Μου αρέσει η απλότητα, η λειτουργικότητα, η χρηστικότητα, δίνω ιδιαίτερη έμφαση σε γεωμετρικές φόρμες και στο φυσικό χρώμα. Συχνά αποφεύγω την υπερβολή στα περιττά διακοσμητικά στοιχεία, θεωρώντας πως η ίδια η πρώτη ύλη περιέχει ένα είδος «φυσικής διακοσμητικής ικανότητας» (τόσα χρόνια η δουλειά μου με χαρακτηρίζει και στην κουζίνα).
Αποφεύγω όσο γίνεται τα  πρόσθετα συστατικά στα τρόφιμα που παρασκευάζω σπίτι, αν και ξέρω ότι πολλά υπάρχουν μέσα στα υλικά που χρησιμοποιώ. Αρκετά βασανίζομαι από τροφικές αλλεργίες, δεν χρειάζεται να πειραματίζομαι σε αυτό τον τομέα! Αυτός είναι ο λόγος που εν γνώσει μου δεν βάζω πρόσθετα χρώματα και αρώματα σε ότι ετοιμάζω! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τα τρώω άμα μου τα προσφέρουν… Όλα αυτά τα υπέροχα γλυκολούλουδα και γλυπτά που φτιάχνει η Νίκη έχουν μέσα χρώμα κατάλληλο για βρώση, που εγώ αποφεύγω, ή καλύτερα φοβάμαι να φάω… Άσε που λυπάμαι να χαλάσω κάτι τόσο όμορφο!
Επίσης τα τελευταία χρόνια πασχίζω να μειώνω την ζάχαρη στα γλυκά που τρώμε σαν οικογένεια! Οπότε σπάνια θα χρησιμοποιήσω ζαχαρόπαστα ή βουτυρόκρεμα για το καλό όλων μας που θα το γευτούμε. Όσο και να γίνονται πιο γλυκά τα κέικ, ή πανέμορφα αν τα τυλίξω με μια ονειρική αρωματική ζαχαρόπαστα, που θα τα κρατήσει ζουμερά για λίγες περισσότερες μέρες, δεν το κάνω συστηματικά! Θα το κάνω μόνο για μια ιδιαίτερη στιγμή! Και τότε ίσως να αγοράσω έτοιμο το γλυκό από καλλιτέχνιδα, για να μην έχω αποτυχία και άγχος …
Όμως ας περάσουμε στα ουσιώδη! Ξεκίνησα φτιάχνοντας ζαχαρόπαστα σύμφωνα με τις οδηγίες της Νίκης! Δεν δυσκολεύτηκα καθόλου! Στην αρχή κολλούσε λίγο η πάστα στα χέρια μου. Τα tips της Νίκης ήταν σαφή! Χρειάστηκα λίγη ακόμα άχνη και βουτύρωμα χεριών! Αν κάποιος έχει ασχοληθεί με ζύμη, δεν έχει κανένα πρόβλημα με την πάστα! Στην συνέχεια φύλαξα το αποτέλεσμα των κόπων μου σε πλαστική σακούλα και τάπερ και με μικρότερα κομματάκια πάστας άρχισα τα πειράματα με κόκκινο χρώμα, κουπ πατ και πλάστη με στόχο να φτιάξω τριαντάφυλλα  όπως δείχνει η Νίκη εδώ
Οι προθέσεις μου ήταν αγαθές, αλλά ποια ήταν τα αποτελέσματα…
Πρώτο αποτέλεσμα ήταν ότι έβαψα κόκκινα τα χέρια μου και τα νύχια μου! Το χρώμα αρνήθηκε να με αποχωριστεί, προφανώς για να με εκδικηθεί για την στάση μου απέναντι στις τροφικές μπογιές χρόνια τώρα! Τι έπλυνα τα χέρια, τα μαλλιά, τα κατσαρολικά, οι παλάμες μου παρέμειναν ροζ τριανταφυλλί! Και με αυτές έδωσα περίπου 120 χειραψίες στη δεξίωση που ήμουν καλεσμένη το ίδιο βράδυ! :)) Κατάφερα να απαλλαγώ από το χρώμα δυο μέρες μετά, αφού έπλυνα και τα τζάμια και ότι άλλο βρήκα εμπρός μου! Μπορεί να έφταιγε η Αφρικάνικη μπογιά (ούτε ανιλίνη να είχε μέσα), μπορεί να έπρεπε να βάλω γάντια…  Προσοχή λοιπόν! Όποιος σκοπεύει να δοκιμάσει να βάψει ζαχαρόπαστα, ας εξασφαλίσει πρώτα τι θα κάνει με τα χεράκια του!
Χρησιμοποίησα ξύλινο πλάστη και όχι σιλικόνης χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα! Όμως τα πλαστικά κουπ πατ μου ήταν "της πλάκας" και δεν έκοβαν τέλεια την πάστα! Σαν να την «μασούσαν» στις άκρες… Καλύτερα είναι τα μεταλλικά κουπ πατ, που είναι αιχμηρά και κόβουν με ακρίβεια. Με βασάνισε λίγο που τα πέταλα των λουλουδιών ακολουθούσαν στεγνώνοντας τον αμείλικτο νόμο της βαρύτητας!:(( Χρειάστηκα να πάρω έκτακτα μέτρα στήριξης (όχι οικονομικά! Αμέσως εκεί το μυαλό μας! Σε  στατικά μέτρα αναφέρομαι!)  Έφτιαξα ρολά με χαρτί κουζίνας για να τα υποστηρίξω! Τα χάιδευα για να σταθούν και να μη ριγματωθούν! Χρονοβόρες δραστηριότητες! Τελικά απέφυγα τα μεγάλα τριαντάφυλλα! Τα μικρά ήταν ευκολότερα στην υλοποίηση και πιο όμορφα! Πράσινο χρώμα δεν αγόρασα για να κάνω και φυλλαράκια. Το θεώρησα περιττό, αν και θα έκανε πιο όμορφο το λουλουδάκι! Ευτυχώς, σκέφτηκα μετά, για το χρώμα των χεριών μου! Γιατί καλά να χαιρετώ τα πλήθη με ροζ παλάμες, αλλά το πράσινο ίσως δημιουργούσε μεγαλύτερο πρόβλημα…
Τα λουλουδάκια τρόμαξαν να στεγνώσουν, γιατί η υγρασία αυτές τις μέρες στο Σάντον ήταν κάτι το ελεεινό! Γύρω στο 70%! Το καλοκαίρι είναι περίοδος βροχών στην Ν Αφρική! Ευτυχώς η ζέστη βοήθησε!
Όμως με τα ζαχαρολούλουδα δεν τελείωσα! Έπρεπε κάπου να τα ακουμπήσω! Τι καλύτερο από καπ κέικς από το μπλογκ της Νίκης!

Για τα κέικς ακολούθησα την συνταγή που έχει αναρτήσει για τα  ΒΑΝΙΛΙΑ CUP CAKES by Magnolia Bakery cook book.  Η συνταγή είναι εξαιρετική! Τα κέικς ήταν αφράτα, ζουμερά και μοσχοβόλαγαν βανίλια (έβαλα πραγματική βανίλια όχι εσάνς)! Το άλλο που έκανα ήταν να βάλω καστανή ζάχαρη που μου αρέσει περισσότερο στα κέικ (και είναι φθηνότερη εδώ). Το μόνο που θα είχα να παρατηρήσω είναι ότι θα μπορούσε να είχαν λίγο λιγότερη ζάχαρη (αυτό είναι θέμα γούστου,: μου αρέσουν τα κάπως "άγλυκα" γλυκά!). Επίσης, αν τα κάνετε, μη παραλείψετε την (μπόλικη) βανίλια,  γιατί τα καπ κεικς  περιέχουν λίγο αλεύρι και μπορεί το αυγό να γίνεται αισθητό.
Αφού ολοκλήρωσα την σύνθεση αποφάσισα με την πάστα να κάνω και κάτι δικά μου (τι είπαμε για τον Καραμήτρο?). Κάτι Αφρικάνικο! Όχι λουλούδι αυτή τη φορά και όχι χρωματιστό! Να λοιπόν το λευκό μου ελεφαντάκι!

 Η κόρη μου η Φ. λέει ότι είναι υβρίδιο! Ότι αποτελεί διασταύρωση δύο γενετικών ειδών: ελέφαντα με γουρούνι… Δεν το κρύβω ότι με πλήγωσε :))

Ήταν χαρά μου που έπαιξα στο παιχνίδι! Ήταν απόλαυση ματιών να ψάξω το μπλογκ της Νίκης και να ξαναθυμηθώ τα υπέροχα δημιουργήματά της! Ήταν διασκεδαστικό να προσπαθήσω να κάνω μερικά από όσα προτείνει! Η ζαχαρόπαστα, τα γλυκοτριαντάφυλλα και και καπ κέικς έχουν λιγότερα μυστικά από μένα, οπότε, αν θελήσω, δύναμαι να τα κάνω! Ευχαριστώ την Μωβ που με έβαλε στο παιχνίδι και την Νίκη για την απόλαυση! Φιλάκια και καλές γιορτές με ένα Αφρικάνικο Μπάομπαπ στην θέση του έλατου!





Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Για γλυκά και αλμυρά muffins!

Καλημέρα από Ν Αφρική!
Με τα πήγαινε-έλα, Αθήνα - Ν. Αφρική έχω χαθεί!
Με το διαβατήριο καλά φυλαγμένο στην τσάντα μου, την βαλίτσα μου και ένα εισιτήριο στο χέρι, χρειάστηκα 13 ώρες για να βρεθώ από τον χειμώνα, στο καλοκαίρι!
Και δεν ήταν μόνο η εποχή που άλλαξε...
Με περίμενε ένα Σάντον λαμπερό και στολισμένο για τα Χριστούγεννα και κόσμος που χαμογελάει και ονειρεύεται! Σταθερά βέβαια μπερδεύομαι που καλοκαιριάτικα, όλα είναι διακοσμημένα Χριστουγεννιάτικα! Όμως έτσι είναι εδώ! Ο Αη Βασίλης έρχεται και μοιράζει δώρα στα παιδιά, που βρίσκονται στις πισίνες για να δροσιστούν!
Το μεγάλο εμπορικό κέντρο του προαστίου μας άνοιξε νέες πτέρυγες, με εντυπωσιακά καταστήματα, καταπληκτικές αρχιτεκτονικές κατασκευές, γυάλινους τρούλους, αεροδυναμικές γραμμές κλπ.
Πάρα πολύς κόσμος πηγαίνει εκεί για να χαζεύει, να διασκεδάσει και να καταναλώσει!

Η διαφορά από την πραγματικότητα της Ελλάδας, που έζησα πριν λίγες μέρες, είναι τεράστια, αλλά δεν θα σχολιάσω, δεν αντέχω να το κάνω...
Θα συνεχίσω, σαν να μη κατάλαβα...

Χαζεύοντας στα μαγαζιά έπεσε στα χέρια μου μια συνταγή για Berry Cream Tea Muffins, που μοίραζε σαν διαφημιστικό η γνωστή εταιρία Le Creuset, που φτιάχνει κυρίως κατσαρόλες από χυτοσίδηρο.
Το επόμενο Σάββατο τα Berry Cream Tea Muffins έχασαν την κρέμα τους και έγιναν σκέτα Berry Muffins για να συνοδεύσουν τον καφέ μας! Πραγματικά είναι υπέροχη συνταγή! Τα μάφινς είναι αφράτα, ελαφρά, φρουτώδη! Συνοδεύουν υπέροχα τον πρωινό καφέ ή το απογευματινό τσάι!
Berry Cream Tea Muffins
Για 6 Muffins
140γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουταλάκια του γλυκού baking powder
1 πρέζα αλάτι
60γρ ζάχαρη
60 γρ blueberries (βατόμουρα) και επιπλέον 18 φρουτάκια για την διακόσμηση
60γρ φράουλες κομμένες σε κομματάκια και άλλες 6 μικρές για την διακόσμηση
125γρ γιαούρτι (η συνταγή λέει κρέμα γάλακτος αλλά το άλλαξα)
40γρ βούτυρο λιωμένο
1 κουταλάκι του γλυκού εσάνς βανίλιας
1 μεγάλο αυγό

Για την Chantilly
200ml κρέμα γάλακτος για ζαχαροπλαστική (κρύα)
1 κουτάλι της σούπας ζάχαρη
1 κουταλάκι του γλυκού εσάνς βανίλιας
φύλλα μέντας


Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς C (ή στους 180 αν έχουμε φούρνο με αέρα)
Βάζουμε 6 χαρτάκια (ή φορμάκια σιλικόνης) για μάφινς στην ειδική φόρμα.
Σε ένα μπολ κοσκινίζουμε μαζί το αλεύρι το baking powder και το αλάτι.
Ρίχνουμε μέσα τα φρούτα και την ζάχαρη και ανακατεύουμε.
Σε άλλο μπολ ανακατεύουμε το γιαούρτι, το λιωμένο βούτυρο, την βανίλια και το αυγό μέχρι να ενώσουν.
Στο μπολ που έχουμε βάλει τα ξηρά υλικά κάνουμε στο κέντρο μια τρύπα και ρίχνουμε μέσα τα υγρά υλικά. Ανακατεύουμε απαλά να ενώσουν τα υλικά χωρίς να υπερβάλουμε στο ανακάτεμα.
Μοιράζουμε την ζύμη στα 6 φορμάκια και ψήνουμε για 18-20 λεπτά να αποκτήσουν χρυσο-κάστανο χρώμα. Τα βγάζουμε από την φόρμα και τα αφήνουμε να κρυώσουν σε σχάρα.

Αν θέλουμε να τα διακοσμήσουμε όπως φαίνεται στο διαφημιστικό φυλλάδιο (δεν το έκανα, όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες μου! Και χωρίς την σαντιγί, μια χαρά μου φάνηκαν!) χτυπάμε στο μίξερ την κρέμα την ζάχαρη και την βανίλια μέχρι να δέσουν. Βάζουμε μια κουταλιά Chantilly πάνω σε κάθε μάφιν και στολίζουμε με  blueberries, φράουλες και φύλλα μέντας!
Δοκιμάστε τα την εποχή που υπάρχουν τα υλικά και θα δείτε ότι είναι από τα καλύτερα γλυκά, ανάλαφρα, φρουτένια μάφινς, που έχετε δοκιμάσει!

Βέβαια τα μάφινς δεν είναι απαραίτητα γλυκά! Είναι πολύ ωραίο στο πρωινό να υπάρχουν και αλμυρά εδέσματα στο τραπέζι!
Έφτιαξα την συνταγή της φίλης μου Ερμιόνης, από το πολύ ενδιαφέρον μπλογκ the one with al lthe tastes για την Τυρόπιτα στιγμής χωρίς φύλλο. Ακολούθησα κατά γράμμα την συνταγή της, μόνο που δεν έβαλα το μείγμα σε πυρέξ, αλλά σε φορμάκια για μάφιν! Και έψησα για 20 λεπτά στους 200 βαθμούς!

Το αποτέλεσμα μου άρεσε πολύ! Υπέροχα αλμυρή, αφράτη και εξαιρετικά νόστιμη λύση για πρωινό και όχι μόνο!


Σας τα συνιστώ ανεπιφύλακτα!


Ερμιόνη σε ευχαριστώ!