Καλησπέρα, καλή εβδομάδα φιλαράκια μου!!!

Σήμερα σκέφτηκα να κάνω ένα μικρό διάλειμμα και να σας κεράσω μια πολύ εύκολη τυροπιτούλα.

Πιο εύκολη δε γίνεται, πιστέψτε με!

Υλικά:

1 1/4 φλυτζανιού φαρινάπ 

600 γραμ. φέτα χοντροτριμμένη (με τα χέρια)

2 γιαούρτια στραγγιστά 2%

3-4 αυγά

1/2 φλυτζάνι ελαιόλαδο (ή και λιγότερο)

ζαμπόν ψιλοκομμένο 

φρυγανιά και λίγο ελαιόλαδο για το πυρέξ

σουσάμι για το πασπάλισμα

Εκτέλεση:

Αλείφουμε το πυρέξ ελαφρά με ελαιόλαδο και πασπαλίζουμε με αρκετή τριμμένη φρυγανιά.

Σ' ένα μεγάλο μπωλ, βάζουμε τη φέτα και αφού την τρίψουμε με τα δάχτυλα, προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύουμε καλά με ένα κουτάλι.

Ρίχνουμε όλο το μείγμα στο πυρέξ, το στρώνουμε ομοιόμορφα και πασπαλίζουμε με το σουσάμι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200 βαθμούς, μέχρι να ροδίσει και...

Καλημέρα σε όλη την παρεούλα!!!

Ξέρω, ξέρω χάθηκα... μα μη με μαλώσετε... δεν το θέλω!!!

Δυστυχώς ο χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος αυτή την εποχή. Έχω μπλέξει με πολλά και συν τοις άλλοις από Παρασκευή αρχίζουμε και το μάζεμα της ελιάς, οπότε... καταλαβαίνετε.

Που καιρός για μαγειρέματα και κατασκευές. Τα απολύτως απαραίτητα κάνω κάθε μέρα.

Το φαγητό μας είναι αρκετά πρόχειρο και πολλές φορές, στην ανάγκη δηλαδή, μαγειρεύουν και τα παιδιά.

Γι' αυτό και σήμερα σας κερνάω από το φαγητό του κανακάρη μου... 

Είναι το αγαπημένο του, το φτιάχνει μόνος του, καθότι εγώ δεν αγγίζω καν τη φέτα, και φυσικά το απολαμβάνει παρέα με τον πατέρα του.

Αυτό το παιδί, από μικρό είχε μια μανία με τη φέτα, σαν να το έκανε επίτηδες επειδή εγώ τη σιχαινόμουν...

Εγώ φυσικά δεν του έκανα το χατίρι κι έτσι πήγαινε κάθε απόγευμα στη γιαγιά και της έλεγε: "Γιαγιά πεινάω, θέλω ντομάτα, φέτα, ψωμί, λάδι και ρίγανη" για τέτοιο "βλάχο" μιλάμε, Ελληνάρας με τα όλα του.

Η γιαγιά βέβαια δεν του χαλούσε ποτέ χατίρι, ίσα ίσα μάλωνε εμένα και μου έλεγε:"Mα τι σου ζητάει το παιδί, ψωμάκι και τυράκι, τι πιο φυσιολογικό;"

Τότε λοιπόν το έτρωγε ωμό, σαλάτα δηλαδή, τώρα που μεγάλωσε και δεν μας έχει ανάγκη, το φτιάχνει μόνος του και μάλιστα σε πολλές παραλλαγές...

Η τελευταία που του έχει κολλήσει είναι αυτή:

Υλικά:

μπαγιάτικο ψωμί

ντομάτες γινομένες

μπόλικη φέτα

αρκετό έως πολύ ελαιόλαδο

ρίγανη

σκόνη σκόρδο

πάπρικα γλυκειά

Εκτέλεση:

Κόβουμε το ψωμί σε λεπτές φέτες και μετά σε μικρά κομματάκια και τα βάζουμε στον πάτο του πυρέξ.

Ραντίζουμε με λίγο ελαιόλαδο.

Σε ένα μπωλ, ψιλοκόβουμε τις ντομάτες να βγάλουν ζουμιά και ρίχνουμε το λάδι, τη ρίγανη, το σκόρδο και την πάπρικα.

Ανακατεύουμε καλά και περιχύνουμε το ψωμί.

Αφήνουμε λίγο να τραβήξει τα ζουμιά το ψωμί και ρίχνουμε από πάνω τη φέτα χοντροτριμμένη με τα χέρια και αν θέλουμε λίγο λαδάκι ακόμα και ριγανίτσα.

Ψήνουμε για λίγο στο φούρνο, στους 180 - 200 βαθμούς, περίπου 20 λεπτά και σερβίρουμε ζεστό.

Ο γιος μου λέει πως είναι το καλύτερο φαγητό και δεν αφήνει ποτέ, ούτε ψιχουλάκι. Το ίδιο και ο μπαμπάς. 

Εγώ προσωπικά, δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη γιατί... απλά δεν το τρώω.

Οπότε η κριτική του πιάτου θα είναι γι' αυτόν σήμερα, όχι για μένα...χαχα

Φιλάκια πολλά, καλό απόγευμα!!!