| dbo:abstract
|
- La puntaire (De Kantwerkster en neerlandès) és una pintura a l'oli de Johannes Vermeer pintat entre el 1669 i 1670, i que es conserva al Museu del Louvre, a París. (ca)
- Die Spitzenklöpplerin ist ein von Jan Vermeer in den Jahren 1669 bis 1670 gemaltes Ölgemälde. Das 24,5 Zentimeter hohe und 21 Zentimeter breite Bild, das kleinste von Vermeers Bildern, zeigt eine Frau, die an einer Klöppelspitze arbeitet. Das Bild ist signiert, aber nicht datiert. Heute hängt es in der Sammlung des Musée du Louvre in Paris. (de)
- La encajera o La encajera de bolillos (en neerlandés, De Kantwerkster), es una de las pinturas más conocidas del pintor holandés Johannes Vermeer. Está realizado en óleo sobre lienzo, montado sobre madera. Se calcula que fue pintado hacia 1669-1670. Mide 23,9 cm de alto y 20,5 cm de ancho. Se exhibe actualmente en el Museo del Louvre de París. (es)
- La Dentellière (De kantwerkster) est un tableau de Johannes Vermeer peint entre 1669 et 1671, exposé au musée du Louvre à Paris (huile sur toile, 24,5 × 21 cm). Le tableau représente une dentellière absorbée par son ouvrage. La jeune fille se détache sur un mur blanc, probablement parce que l'artiste a cherché à éliminer toutes les distractions autour de l'image centrale. (fr)
- The Lacemaker is a painting by the Dutch artist Johannes Vermeer (1632–1675), completed around 1669–1670 and held in the Louvre, Paris. The work shows a young woman wearing a yellow bodice, holding up a pair of bobbins in her left hand as she carefully places a pin in the pillow on which she is making her bobbin lace. At 24.5 cm x 21 cm (9.6 in x 8.3 in), the work is the smallest of Vermeer's paintings, but in many ways one of his most abstract and unusual. The canvas used was cut from the same bolt as that used for A Young Woman Seated at the Virginals, and both paintings seem to have had identical dimensions originally. The girl is set against a blank wall, probably because the artist sought to eliminate any external distractions from the central image. As with his The Astronomer (1668) and The Geographer (1669), it is likely that the artist undertook careful study before he executed the work; the art of lacemaking is portrayed closely and accurately. Vermeer probably used a camera obscura while composing the work: many optical effects typical of photography can be seen, in particular the blurring of the foreground. By rendering areas of the canvas as out-of-focus, Vermeer is able to suggest depth of field in a manner unusual of Dutch Baroque painting of the era. In The Lacemaker, the artist presents in an abstract manner the various elements which compose the girl's face and body and the pattern of the material on which she is working. The girl's hands, the curls of her hair and the T-cross which form her eyes and nose are all described in an abstract manner unusual for the era in which Vermeer worked. In addition, the red and white of the lace is shown as spilling from the sewing cushion with physical properties suggesting a near liquid form. The blurring of these threads contrasts sharply with the precision of the lace she is shown working on. Vermeer's painting is often compared to a 1662 canvas by the Dutch portrait and genre painter Caspar Netscher. However, Vermeer's work is very different in tone. In the earlier work, both the girl's shoes and the mussel shells near her feet have sexual connotations. In addition, the discarded shoes in Netscher's painting are unlikely to be the girl's own, hinting again at a sexual overtone. According to the art historian Lawrence Gowing, "The achievement of Vermeer's maturity is complete. It is not open to extension: no universal style is discovered. We have never the sense of abundance that the characteristic jewels of his century gives us, the sense that the precious vein lies open, ready to be worked. There is only one 'Lacemaker': we cannot imagine another. It is a complete and single definition." (en)
- La Merlettaia è un dipinto a olio su tela riportata su tavola (23,9x20,5 cm) di Jan Vermeer, databile al 1669-1670 circa e conservato nel Museo del Louvre di Parigi. È firmato «IV Meer» in alto a destra, con lettere leggermente sbiadite. Il soggetto è una fanciulla che, con molta attenzione, si dedica all'arte del ricamo. Gli interni che la circondano sono spogli e privi di dettagli, quasi a voler far risaltare la figura. (it)
- 『レースを編む女』（レースをあむおんな、蘭: De kantwerkster、仏: La Dentellière）は、オランダ黄金時代の画家ヨハネス・フェルメールが1669年から1670年ごろに描いた絵画。キャンバスに油彩で描かれた作品で、パリのルーヴル美術館が所蔵している。 黄色のショールを羽織った若い女性が左手に2つの糸巻きをもち、枕にレース編みをしている様子を描いた作品である。フェルメールの絵画としてはもっとも小さな作品だが、さまざまな点においてフェルメールの作品中もっとも抽象的で、独特の作品であるといわれている。 背景は白一色の壁で、これは主題である中央部分だけに鑑賞者の視線を集めるためだと考えられている。『天文学者』や『地理学者』と同じく、フェルメールが『レースを編む女』を描くにあたって入念な下準備をしていたことは間違いない。この作品にはレース編みの制作過程がきわめて正確に描写されている。 この作品の構成を決めるにあたって、フェルメールはおそらくカメラ・オブスクラを使用している。光学装置の使用による典型的な表現を、前景のにじんだような描写に見て取ることが出来る。前景以外にも画面全体がぼやけたような表現で描かれており、フェルメールがバロック期のオランダ絵画にはほとんど見られない、被写界深度を描写する技法を身につけていたことが窺える作品である 。 『レースを編む女』でフェルメールは、女性の顔や身体、道具や布地などさまざまなものを抽象的な作風で描いている。女性の両手、カールした髪型、眼と鼻が形作る「T」字などの抽象的作風は、フェルメールが活動していた時代のほかの絵画にはほとんど存在していない。さらに画面左の青いソーイングクッションからは、あたかも液体であるかのように描かれた赤と白の糸がこぼれ落ちている。これらの糸のぼやけた輪郭線は、女性が手にする、精密に描かれたレース糸の鮮明さと好対照を成している。 フェルメールの『レースを編む女』は、ほぼ同年代のオランダ人画家カスパル・ネッチェルが1662年に描いた同名の作品『レースを編む女』と比較されることがある。しかしながら両作品が持つ雰囲気はかなり異なっている。ネッチェルの作品に描かれている床に転がる靴と貝殻は、どちらも性的な出来事を暗示する。さらに放り出された靴は女性のものには見えず、このことからも性的なニュアンスが隠されていると考えられている。 美術史家ローレンス・ゴウィング (en:Lawrence Gowing) は、「フェルメールの技術はすでに完成されている。これ以上進展する余地はなく、更なる普遍的様式も存在しない。フェルメールの時代は、宝石のように魅力ある多種多様なセンスを我々にもたらしてくれた。それまでの時代には鉱脈で眠りについていたものが、いまや陽のもとにさらされ活用されるときを待っている。『レースを編む女』は唯一無二で、他の作品のなど想像も出来ない。完璧で、唯一の定義とすらいえる作品である」としている。 (ja)
- 《레이스 뜨는 여인》은 네덜란드의 화가 요하네스 베르메르 (1632-1675)의 그림이다. 1669년에서 1670년 사이에 완성된 작품으로 현재 프랑스 파리의 루브르 박물관에 소장되어 있다. 노란색 숄을 입은 여인이 레이스를 뜨다 왼손에 두 짝의 를 가지고 조심스레 바늘을 꽂는 모습을 그렸다. 이 작품의 크기는 24.5 cm x 21 cm로 베르메르가 남긴 작품 중 가장 작지만 여러 가지 측면에서 가장 추상적이면서도 독특한 작품으로 알려져 있다. 그림이 그려진 캔버스의 천은 《》에서 쓴 캔버스와 똑같은 것으로, 두 작품의 크기가 본래는 동일했다는 설도 있다. (ko)
- Koronczarka (niderl. De kantwerkster) – obraz Jana Vermeera datowany na lata ok. 1669–1671; wykonany techniką olejną na płótnie, sygnowany I Meer w lewym górnym rogu („I” nad „M”). Obraz znajduje się na liście dzieł z kolekcji Dissiusa, które sprzedano w 1696 roku. Opisany jest tam jako pani wykonująca koronkę. Następnie wielokrotnie zmieniał właścicieli, od 1870 znajduje się w Luwrze. Jest to, z wyjątkiem obrazów o wątpliwej atrybucji, najmniejszy obraz w dorobku Vermeera. Żaden z jego boków nie przekracza 25 cm. Wykonywanie koronek było uważane od średniowiecza za zajęcie typowo kobiece. Przedstawienia tego typu były popularne w malarstwie rodzajowym, zwłaszcza u Nicolaesa Maesa i miały ukazywać młode, cnotliwe kobiety przy pracy. Tak też jest u Vermeera – o ile większość jego dzieł, przedstawiających zajęcia kobiet, krytykuje różne przywary, m.in. próżność i pijaństwo, o tyle Koronczarka oraz dwa inne płótna: Mleczarka i Kobieta z dzbanem, ukazują pozytywne wzorce. Oto młoda dziewczyna wykonuje koronki i zajęciu temu jest zupełnie oddana. Skoncentrowana na swojej pracy, wzrok ma spuszczony i skupiony na miniaturowym warsztacie pracy. Albert Blankert napisał: Rzadko kiedy w dziejach sztuki umiano tak doskonale oddać absolutną koncentrację człowieka zajętego swą pracą, jak to uczynił Vermeer w tym małym obrazku. Dokonał tego poprzez taki dobór punktu obserwacji modela, że cała uwaga widza skupia się tylko na twarzy i dłoniach dziewczyny, całe otoczenia zaś, które mogłoby tę uwagę rozpraszać, odwracać od jej spokojnego zajęcia, usunięte zostało poza ramy przedstawienia. Odwrotnie uczynił Caspar Netscher i porównanie obu dzieł uświadamia ogrom różnicy między dwoma możliwymi ujęciami tego tematu. Dziewczyna pracuje przy specjalnym stole, przystosowanym do robienia koronek. Obok, na stole przykrytym kolorowym dywanem – częstym elementem płócien Vermeera, znajduje się książka (prawdopodobnie Biblia lub modlitewnik) oraz duża, niebieska poduszka krawiecka. Z otwartej poduszki wystają białe i czerwone nici o niezwykle płynnej, niemal abstrakcyjnej formie. Vermeer w ten sposób odtwarza zjawisko optyczne polegające na tym, że przedmioty usytuowane najbliżej widza zdają się być rozmazane i w efekcie kieruje jego wzrok na samą koronczarkę. Znalezienie analogicznego rozwiązania w dorobku Vermeera jest trudne i właściwie najbliższy efekt widoczny jest na obrazie Dziewczyna w czerwonym kapeluszu (rzeźbiony lew). Przypuszcza się, że w obu przypadkach malarz wykorzystał camera obscura. Wskazuje na to także nietypowa kompozycja, różniąca się od bardziej tradycyjnych dzieł Caspara Netschera czy Nicolaesa Maesa, przedstawiających ten sam temat. (pl)
- De kantwerkster is een schilderij uit 1669-1670 van de Delftse kunstschilder Johannes Vermeer (1632-1675). Het is een van de kleinste schilderijen uit het oeuvre van Vermeer. Het werk is in het bezit van het Louvre in Parijs. (nl)
- «Кружевница» (нидерл. De kantwerkster) — картина, написанная голландским художником Яном Вермеером (1632—1675), которая была завершена между 1669—1670 годами, а в настоящее время находится в парижском музее Лувр. (ru)
- Knypplerskan är en oljemålning av Johannes Vermeer från 1669–70. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- La puntaire (De Kantwerkster en neerlandès) és una pintura a l'oli de Johannes Vermeer pintat entre el 1669 i 1670, i que es conserva al Museu del Louvre, a París. (ca)
- Die Spitzenklöpplerin ist ein von Jan Vermeer in den Jahren 1669 bis 1670 gemaltes Ölgemälde. Das 24,5 Zentimeter hohe und 21 Zentimeter breite Bild, das kleinste von Vermeers Bildern, zeigt eine Frau, die an einer Klöppelspitze arbeitet. Das Bild ist signiert, aber nicht datiert. Heute hängt es in der Sammlung des Musée du Louvre in Paris. (de)
- La encajera o La encajera de bolillos (en neerlandés, De Kantwerkster), es una de las pinturas más conocidas del pintor holandés Johannes Vermeer. Está realizado en óleo sobre lienzo, montado sobre madera. Se calcula que fue pintado hacia 1669-1670. Mide 23,9 cm de alto y 20,5 cm de ancho. Se exhibe actualmente en el Museo del Louvre de París. (es)
- La Dentellière (De kantwerkster) est un tableau de Johannes Vermeer peint entre 1669 et 1671, exposé au musée du Louvre à Paris (huile sur toile, 24,5 × 21 cm). Le tableau représente une dentellière absorbée par son ouvrage. La jeune fille se détache sur un mur blanc, probablement parce que l'artiste a cherché à éliminer toutes les distractions autour de l'image centrale. (fr)
- La Merlettaia è un dipinto a olio su tela riportata su tavola (23,9x20,5 cm) di Jan Vermeer, databile al 1669-1670 circa e conservato nel Museo del Louvre di Parigi. È firmato «IV Meer» in alto a destra, con lettere leggermente sbiadite. Il soggetto è una fanciulla che, con molta attenzione, si dedica all'arte del ricamo. Gli interni che la circondano sono spogli e privi di dettagli, quasi a voler far risaltare la figura. (it)
- 《레이스 뜨는 여인》은 네덜란드의 화가 요하네스 베르메르 (1632-1675)의 그림이다. 1669년에서 1670년 사이에 완성된 작품으로 현재 프랑스 파리의 루브르 박물관에 소장되어 있다. 노란색 숄을 입은 여인이 레이스를 뜨다 왼손에 두 짝의 를 가지고 조심스레 바늘을 꽂는 모습을 그렸다. 이 작품의 크기는 24.5 cm x 21 cm로 베르메르가 남긴 작품 중 가장 작지만 여러 가지 측면에서 가장 추상적이면서도 독특한 작품으로 알려져 있다. 그림이 그려진 캔버스의 천은 《》에서 쓴 캔버스와 똑같은 것으로, 두 작품의 크기가 본래는 동일했다는 설도 있다. (ko)
- De kantwerkster is een schilderij uit 1669-1670 van de Delftse kunstschilder Johannes Vermeer (1632-1675). Het is een van de kleinste schilderijen uit het oeuvre van Vermeer. Het werk is in het bezit van het Louvre in Parijs. (nl)
- «Кружевница» (нидерл. De kantwerkster) — картина, написанная голландским художником Яном Вермеером (1632—1675), которая была завершена между 1669—1670 годами, а в настоящее время находится в парижском музее Лувр. (ru)
- Knypplerskan är en oljemålning av Johannes Vermeer från 1669–70. (sv)
- The Lacemaker is a painting by the Dutch artist Johannes Vermeer (1632–1675), completed around 1669–1670 and held in the Louvre, Paris. The work shows a young woman wearing a yellow bodice, holding up a pair of bobbins in her left hand as she carefully places a pin in the pillow on which she is making her bobbin lace. At 24.5 cm x 21 cm (9.6 in x 8.3 in), the work is the smallest of Vermeer's paintings, but in many ways one of his most abstract and unusual. The canvas used was cut from the same bolt as that used for A Young Woman Seated at the Virginals, and both paintings seem to have had identical dimensions originally. (en)
- 『レースを編む女』（レースをあむおんな、蘭: De kantwerkster、仏: La Dentellière）は、オランダ黄金時代の画家ヨハネス・フェルメールが1669年から1670年ごろに描いた絵画。キャンバスに油彩で描かれた作品で、パリのルーヴル美術館が所蔵している。 黄色のショールを羽織った若い女性が左手に2つの糸巻きをもち、枕にレース編みをしている様子を描いた作品である。フェルメールの絵画としてはもっとも小さな作品だが、さまざまな点においてフェルメールの作品中もっとも抽象的で、独特の作品であるといわれている。 背景は白一色の壁で、これは主題である中央部分だけに鑑賞者の視線を集めるためだと考えられている。『天文学者』や『地理学者』と同じく、フェルメールが『レースを編む女』を描くにあたって入念な下準備をしていたことは間違いない。この作品にはレース編みの制作過程がきわめて正確に描写されている。 この作品の構成を決めるにあたって、フェルメールはおそらくカメラ・オブスクラを使用している。光学装置の使用による典型的な表現を、前景のにじんだような描写に見て取ることが出来る。前景以外にも画面全体がぼやけたような表現で描かれており、フェルメールがバロック期のオランダ絵画にはほとんど見られない、被写界深度を描写する技法を身につけていたことが窺える作品である 。 (ja)
- Koronczarka (niderl. De kantwerkster) – obraz Jana Vermeera datowany na lata ok. 1669–1671; wykonany techniką olejną na płótnie, sygnowany I Meer w lewym górnym rogu („I” nad „M”). Obraz znajduje się na liście dzieł z kolekcji Dissiusa, które sprzedano w 1696 roku. Opisany jest tam jako pani wykonująca koronkę. Następnie wielokrotnie zmieniał właścicieli, od 1870 znajduje się w Luwrze. Jest to, z wyjątkiem obrazów o wątpliwej atrybucji, najmniejszy obraz w dorobku Vermeera. Żaden z jego boków nie przekracza 25 cm. (pl)
|