| dbo:abstract
|
- الإف-105 ثاندرتشيف هي طائرة حربية فوق صوتية أمريكية من إنتاج شركة . تصنف الإف-105 على انها طائرة مقاتلة-قاذفة. كانت الإف-105 قادرة على التحليق بسرعات تصل إلى ماخ 2، وقد قامت بالجهد الأكبر في مهام القصف على فييتنام الشمالية في المراحل الأولى من حرب فييتنام. أنتجت في البداية كطائرة بمقعد واحد، ثم أضيف إليها مقعدين وتخصصت في مهام تدمير الدفاعات الجوية الأرضية (مواقع الصواريخ أرض-جو). أطلق عليها لقب «ثاد» من قبل أطقمها. يظل أكثر ما تتذكر به الثاندر تشيف هي هجماتها فوق فييتنام الشمالية، حيث قامت بأكثر من 20,000 طلعة هناك وتم خسارة 382 طائرة (تقريبا نصف العدد الكلي الذي أنتج وهو 833). وعلى الرغم من أنها كانت تفتقد للرشاقة التي تمتعت بها طائرات الميج، إلا أنها وحسب المصادر الأمريكية تمكنت من اسقاط 27.5 طائرة معادية. على الرغم من أنها كانت طائرة ثقيلة (22,680 كجم)، إلا انها كانت تستطيع أن تتجاوز سرعة الصوت في منسوب سطح البحر وتتجاوز الماخ 2 في الارتفاعات العالية. كم كانت تستطيع أن تحمل (6,350 كجم) من القنابل والصواريخ. استبدلت الثاندرتشيف خلال حرب فييتنام بالإف-4 فانتوم الثانية والإف-111. وعلى الرغم من ذلك ظلت بعض طرازات الثاندرتشيف في الخدمة حتى عام 1984 حين استبدلت بالإف-4 جي والتي بدورها استبدلت بالإف-16 سي.جي المتخصصة حاليا في مهام اسكات الدفاعات الأرضية المعادية. (ar)
- Republic F-105 Thunderchief byl jednomístný nadzvukový stíhací bombardér, mezi posádkami znám jako „Thud“, který během 50. a 60. let 20. století tvořil páteř letectva Spojených států amerických (dále jen USAF). Letoun dosahoval dvojnásobku rychlosti zvuku a prováděl většinu amerických leteckých úderů v prvních letech války ve Vietnamu. Byl to jediný americký letoun, který byl stažen ze služby kvůli vysokým ztrátám. Původně byl navržen jako jednomístný útočný letoun pro úder jadernými zbraněmi. Na konci 60. let tyto letouny dostaly zařízení Wild Weasel, určené pro zjišťování, rozlišování a ničení nepřátelských radarů protiradarovými střelami AGM-45 Shrike a AGM-78 Standard ARM v rámci taktiky (umlčování nepřátelské protivzdušné obrany). Podobně jako nadzvukové letouny F-100 byly i letouny F-105 vyzbrojeny raketami a leteckým kanónem, avšak uzpůsobeny byly hlavně k průniku vysokou rychlostí v malé výšce nad území protivníka a tam udeřit obvykle jedinou jadernou zbraní nesenou v trupu letounu. Letoun F-105 mohl nést větší náklad pum než velké strategické bombardéry 2. světové války, jako byly stroje B-17 Flying Fortress a B-24 Liberator. Letouny F-105 zažily masivní nasazení ve válce ve Vietnamu. Thunderchiefy odlétaly více než 20 000 misí, přičemž bylo ztraceno 382 letounů (téměř polovina z 833 vyrobených strojů). Ačkoliv byl letoun méně obratný než menší MiGy, připsaly si letouny tohoto typu 27,5 vzdušných vítězství. Během války ve Vietnamu byly jednomístné F-105D používány pro bombardování nejrůznějších cílů, zatímco dvoumístné F-105F a F-105G Wild Weasel prováděly umlčování nepřátelské protivzdušné obrany (SEAD). Dva piloti letounů Wild Weasel byli vyznamenáni Medailí cti za útoky proti severovietnamským postavením střel, přičemž jeden z nich ten samý den sestřelil dva letouny MiG-17. Nebezpečné mise často vyžadovaly „být první na místě a poslední jej opouštět“. Letouny musely napadat nepřátelskou obranu, dokud úderné letouny nedokončily své mise a neopustily oblast. Thunderchiefy byly největší jednomístné jednomotorové bojové letouny v historii s hmotností zhruba 23 000 kg. Mohly překročit rychlost zvuku na hladině moře a dosáhnout rychlosti Mach 2 ve vyšších letových hladinách. F-105 mohl nést až 6 400 kg bomb a raket. Thunderchiefy byly později nahrazeny v roli úderného letounu nad Severním Vietnamem letouny McDonnell F-4 Phantom II a letouny s měnitenou geometrií křídel General Dynamics F-111. Avšak varianty „Wild Weasel“ zůstaly ve službě až do roku 1984, kdy byly nahrazeny specializovanou verzí letounů F-4G Wild Weasel V. (cs)
- Die Republic F-105 Thunderchief (auch Thud genannt) war ein einstrahliges Kampfflugzeug aus US-amerikanischer Produktion, das zur Zeit des Kalten Krieges und während des Vietnamkrieges im Einsatz war. Sie gehörte zu der sogenannten Century-Reihe (F-100 bis F-110). (de)
- El Republic F-105 Thunderchief, usualmente conocido como «Thud» por los pilotos, fue un cazabombardero estadounidense desarrollado por la compañía Republic Aviation Company. El F-105 tenía la capacidad de alcanzar Mach 2, y realizó la mayoría de las misiones de bombardeo durante los primeros años de la Guerra de Vietnam; fue el único avión estadounidense que se retiró del combate debido a las altas tasas de pérdidas. Originalmente diseñado como un avión de ataque nuclear de un solo asiento, una versión de Wild Weasel de dos asientos se desarrolló más tarde para la función especializada de Supresión de las Defensas Aéreas Enemigas (SEAD) contra los emplazamientos de misiles tierra-aire. Como continuación del North American F-100 Super Sabre con capacidad Mach 1, el F-105 también estaba armado con misiles y un cañón rotatorio; sin embargo, su diseño se adaptó a la penetración de alta velocidad a baja altitud, en la que llevaba internamente una única arma nuclear. Lanzado por primera vez en 1955, el Thunderchief entró en servicio en 1958. El F-105 de un solo motor podía ofrecer una mayor carga de bombas que algunos bombarderos pesados estadounidenses de la Segunda Guerra Mundial, como el Boeing B-17 Flying Fortress y Consolidated B-24 Liberator. El F-105 fue uno de los principales aviones de ataque de la Guerra de Vietnam; se volaron más de 20 000 salidas de Thunderchief, con 382 aviones perdidos, incluyendo 62 pérdidas operacionales (no de combate), de los 833 producidos. Aunque menos ágil que los cazas MiG más pequeños, los F-105 de la USAF fueron acreditados con 27,5 derribos. Durante la guerra, el F-105D monoplaza fue el principal avión que lanzó pesadas cargas de bombas contra los diversos objetivos militares. Mientras tanto, las variantes F-105F y F-105G Wild Weasel biplaza se convirtieron en las primeras plataformas dedicadas de SEAD, luchando contra los misiles superficie-aire S-75 Dvina (Designación OTAN: SA-2 Guideline) construidos por los soviéticos. Dos pilotos de Wild Weasel recibieron la Medalla de Honor por atacar emplazamientos de misiles tierra-aire en Vietnam del Norte, y uno de ellos derribó dos MiG-17 el mismo día. Las misiones peligrosas a menudo requerían que fueran el "primero en entrar, el último en salir", suprimiendo las defensas aéreas enemigas mientras los aviones de ataque cumplían sus misiones y luego abandonaban el área. Cuando el Thunderchief entró en servicio, era el mayor avión de combate monoplaza y monomotor de la historia, con un peso aproximado de 50 000 libras (23 000 kg). Podría exceder la velocidad del sonido al nivel del mar y alcanzar Mach 2 a gran altura. El F-105 podría transportar hasta 14 000 lb (6400 kg) de bombas y misiles. Más tarde, el Thunderchief fue reemplazado como un avión de ataque en Vietnam del Norte por el McDonnell Douglas F-4 Phantom II y el General Dynamics F-111 Aardvark de ala de geometría variable. Sin embargo, las variantes de "Wild Weasel" del F-105 permanecieron en servicio hasta 1984, después de ser reemplazadas por el especializado F-4G "Wild Weasel V". (es)
- Le Republic F-105 Thunderchief était un chasseur-bombardier supersonique conçu par les États-Unis à la fin des années 1950. Il fait partie de la première génération de chasseurs supersoniques américains, connue sous le nom de Century Series Fighters. Employé exclusivement par les États-Unis, il mena la majorité des missions de bombardement du début de la guerre du Viêt Nam. Au départ conçu comme un avion d'attaque nucléaire monoplace, deux versions Wild Weasel biplaces furent aussi fabriquées et chargées de la dangereuse tâche de suppression des défenses aériennes de l'ennemi. Ces deux rôles firent du F-105 la cible prioritaire des avions ennemis, si bien qu'il fut le seul avion de chasse américain à être retiré du service en raison d'un taux d'attrition trop élevé. Capable d'atteindre la vitesse de Mach 2, le F-105 fut conçu en vue de pénétrer à grande vitesse et à basse altitude les lignes ennemies et d'employer une arme nucléaire tactique stockée en soute. Cependant, le F-105 pouvait aussi être armé de bombes et de missiles air-air. Le prototype effectua son premier vol en 1955 et le Thunderchief entra en service en 1958. Il pouvait délivrer un plus grand chargement de bombes que les plus grands bombardiers de la Seconde Guerre mondiale comme le B-17 Flying Fortress ou le B-24 Liberator. Durant la guerre du Viêt Nam, cet avion effectua plus de 20 000 sorties, pour 382 pertes (soit près de la moitié des 833 exemplaires produits). Bien que moins agiles que les petits chasseurs MiG, les F-105 de l'United States Air Force furent crédités de 27,5 avions ennemis descendus. Le F-105D monoplace fut la version de bombardement principale, délivrant des frappes contre différentes cibles militaires, alors que les versions biplaces F-105F et F-105G Wild Weasel se chargeaient de réduire au silence la défense anti-aérienne ennemie, composée principalement de missiles sol-air S-75 Dvina (terminologie OTAN : SA-2 Guideline) de fabrication soviétique. Ces missions risquées imposaient aux F-105 d'être les premiers arrivés au combat puis de partir en dernier, afin de protéger les bombardiers qui rentraient à la base après avoir terminé leur mission. Deux équipages de F-105F Wild Weasel furent récompensés de la Medal of Honor pour leurs actions contre les forces nord-vietnamiennes Pouvant peser jusqu'à 24 000 kg, le Thunderchief reste l'avion de chasse monoréacteur et monoplace le plus lourd de l'histoire. Dépassant la vitesse du son au niveau de la mer et Mach 1.5 à haute-altitude, le F-105 décrocha un record mondial de vitesse en 1959. Il fut remplacé dans les missions de bombardement au-dessus du Nord-Viêt Nam par le McDonnell Douglas F-4 Phantom II et par l'avion à géométrie variable General Dynamics F-111 Aardvark à partir de 1968. Les deux variantes Wild Weasel restèrent elles en service jusqu'en 1984, avant d'être remplacées par la version Wild Weasel du F-4, le F-4G. (fr)
- The Republic F-105 Thunderchief is an American supersonic fighter-bomber that served with the United States Air Force from 1958 to 1984. Capable of Mach 2, it conducted the majority of strike bombing missions during the early years of the Vietnam War; it was the only American aircraft to have been removed from combat due to high loss rates. It was originally designed as a single-seat, nuclear-attack aircraft; a two-seat Wild Weasel version was later developed for the specialized Suppression of Enemy Air Defenses (SEAD) role against surface-to-air missile sites. The F-105 was commonly known as the "Thud" by its crews. As a follow-on to the Mach 1 capable North American F-100 Super Sabre, the F-105 was also armed with missiles and a rotary cannon; however, its design was tailored to high-speed low-altitude penetration carrying a single nuclear weapon internally. First flown in 1955, the Thunderchief entered service in 1958. The single-engine F-105 could deliver a bomb load greater than some American heavy bombers of World War II such as the Boeing B-17 Flying Fortress and Consolidated B-24 Liberator. The F-105 was one of the primary attack aircraft of the Vietnam War; over 20,000 Thunderchief sorties were flown, with 382 aircraft lost including 62 operational (non-combat) losses (out of the 833 produced). Although less agile than smaller MiG fighters, USAF F-105s were credited with 27.5 kills. During the war, the single-seat F-105D was the primary aircraft delivering heavy bomb loads against the various military targets. Meanwhile, the two-seat F-105F and F-105G Wild Weasel variants became the first dedicated SEAD platforms, fighting against the Soviet-built S-75 Dvina (NATO reporting name: SA-2 Guideline) surface-to-air missiles. Two Wild Weasel pilots were awarded the Medal of Honor for attacking North Vietnamese surface-to-air missile sites, with one shooting down two MiG-17s the same day. The dangerous missions often required them to be the "first in, last out", suppressing enemy air defenses while strike aircraft accomplished their missions and then left the area. When the Thunderchief entered service it was the largest single-seat, single-engine combat aircraft in history, weighing approximately 50,000 pounds (23,000 kg). It could exceed the speed of sound at sea level and reach Mach 2 at high altitude. The F-105 could carry up to 14,000 lb (6,400 kg) of bombs and missiles. The Thunderchief was later replaced as a strike aircraft over North Vietnam by both the McDonnell Douglas F-4 Phantom II and the swing-wing General Dynamics F-111 Aardvark. However, the "Wild Weasel" variants of the F-105 remained in service until 1984 after being replaced by the specialized F-4G "Wild Weasel V". (en)
- Republic F-105 Thunderchief dijuluki "Thud" adalah pesawat pembom tempur supersonik yang dirancang oleh Amerika Serikat pada 1950-an. Dengan 12 ton berat kosong, pesawat ini adalah pesawat tempur terberat yang pernah dibangun dengan mesin tunggal. Pesawat ini dipakai intensif selama Perang Vietnam sebagai pembom dan serang daripada di Wild Weasel (penekanan pertahanan udara musuh).Lebih dari 800 pesawat F-105 telah diproduksi, yang terakhir ditarik dari masa bakti pada tahun 1984. (in)
- F-105 サンダーチーフ (F-105 Thunderchief：雷の王、雷神の意) はアメリカのリパブリック社が開発した軍用機である。 (ja)
- Il Republic F-105 Thunderchief era un cacciabombardiere supersonico statunitense in servizio con l'United States Air Force. In grado di raggiungere i Mach 2, l'F-105 fu impiegato nel gravoso compito di condurre attacchi al suolo nel Vietnam del Nord durante la guerra del Vietnam e a causa di queste operazioni, il velivolo ha avuto la particolarità di essere stato l'unico aereo statunitense nella storia ad essere rimosso dalle operazioni a causa dell'alto tasso di perdite in azione. In origine, il Thud, come venne soprannominato dai suoi equipaggi, venne progettato e impiegato come aereo monoposto. In seguito ne venne realizzata una versione biposto Wild Weasel, specializzata nella soppressione dei sistemi di difesa antiaerea nemici (Suppression of Enemy Air Defenses - SEAD), impiegata in Vietnam contro i siti di missili terra aria. Nato come successore dell'F-100 Super Sabre, l'F-105 fu progettato per impiegare missili e cannone, ma venne specificamente ottimizzato per compiere missioni di penetrazione a bassa quota e ad alta velocità, trasportando al suo interno una bomba nucleare. (it)
- F-105 Thunderchief foi um caça-bombardeiro supersônico usado pelos Estados Unidos entre as décadas de 1950 e 80. O jato de combate, capaz de alcançar velocidade Mach 2, foi utilizado principalmente para bombardeios do Vietnã do Norte nos primeiros anos da Guerra do Vietnã. (pt)
- De Republic F-105 Thunderchief was een supersonisch jachtvliegtuig - bommenwerper dat door de luchtmacht van de Verenigde Staten onder meer werd ingezet tijdens de Vietnamoorlog. Het was de opvolger van de Republic F-84 Thunderstreak. Vóór het ontwerp van dit toestel waren alle vliegtuigen als jager ontworpen en daarna aangepast voor een neventaak als bommenwerper. De F-105 was echter de eerste speciaal ontworpen en ontwikkelde supersonische tactische jachtbommenwerper in de USAF; het toestel werd hierdoor tevens het grootste eenpersoons en eenmotorige toestel. Het werd in de jaren 50 van de twintigste eeuw ontworpen door de firma Republic Aviation Corporation (RAC), in , Long Island, New York als 1 persoons jachtbommenwerper en als tweepersoons bommenwerper trainer. In oktober 1955 vloog het eerste prototype van de 2 gebouwde YF-105A’s (bureaunr. 54-0098) met RAC testvlieger Russell Roth een 45 minuten durende test waarin het gemakkelijk de geluidsbarrière doorbrak. Deze YF-105A was een 1 persoons versie met rechte luchtinlaten, een bommenruim dat groter was dan dat van een B-17 Flying Fortress en slechts een Pratt & Whitney J57-P-25 motor zonder naverbrander. Dit toestel ging 2 maanden later verloren toen het landingsgestel tijdens rechterbocht bij een snelheid van 520 knopen en 6 G op 3 km hoogte spontaan openklapte. Enkele vliegbewegingen waarbij het toestel zwaar overbelast raakte volgden voordat de vlieger het weer in zijn macht had. Het toestel ging echter bij de landing door zijn wielen heen en verongelukte. De tweede J57-aangedreven YF-105A (bureaunr. 54-0099) ging na zijn eerste vlucht in januari 1956 verder met het afwerpen van stompe en gestroomlijnde dummy "special weapons" vanuit het interne bommenruim. De motor werd vervangen door een compressor turbojet die werd uitgerust met een naverbrander met water injectie. De F-105 verkreeg extra stijgvermogen door gebruik te maken van leading en trailing edge flaps. De vierdelige luchtrem gekoppeld aan het gebruik van een remparachute maakten snelle wendingen in de vlucht en een versnelde stilstand na de landing mogelijk. De F-105 was primair bedoeld om nucleaire wapens af te werpen maar in Vietnam werd hij echter met conventionele wapens uitgerust. De Thunderchief vloog de meeste missies in de oorlog tegen Noord-Vietnam tussen 1965 - 1968. Van de 833 gebouwde toestellen gingen er tijdens dit conflict 395 verloren waarvan 61 door technische problemen. Vanaf de F-105D productie was de uitrusting van de Thunderchiefs meer gericht op het afwerpen van uiteenlopende types conventionele wapens. Veel van de eerdere productieseries werden op deze standaard gebracht en ingezet voor gevaarlijke en Iron Hand missies. 3 Van de eerste productie F-105B’ s (bureaunrs. 54-0105, 54-0108 en 54-0112) werden als RF-105B-1RE’s - later hernoemd in JF-105B-1RE’s - fotoverkeners afgeleverd en uitgerust met het tactische WS-306L camerasysteem. Deze versie werd echter nooit operationeel in de USAF. 355th Tactical Fighter Squadron (TFS) van de 4th Tactical Fighter Wing (TFW) op Seymour Johnson AFB, North Carolina, was de eerste eenheid van het die met F-105B’ s werd uitgerust en nam deel aan het testen met conventionele wapens. In 1964 werd de laatste F-105D (bureaunr. 62-4411) van de productielijn geleverd aan de 23rd TFW "Flying Tigers" op McConnell AFB, Kansas. (nl)
- Republic F-105 Thunderchief – amerykański samolot myśliwsko-bombowy zaprojektowany pierwotnie do misji „przenikania” obrony nieprzyjaciela z ładunkiem nuklearnym (bombą termojądrową B61) na małej wysokości i przy dużej prędkości. Nie wymagał przy tym osłony myśliwskiej. W tej roli miał stanowić następcę samolotu Republic F-84F Thunderstreak. Był największym kiedykolwiek produkowanym jednomiejscowym i jednosilnikowym samolotem myśliwsko-bombowym. Przez żołnierzy był zwany „Thud”, „Squash Bomber” i „Triple Threat”. (pl)
- Рипаблик Ф-105 «Тандерчиф» («Громовержец») (англ. Republic F-105 Thunderchief) — американский одноместный истребитель-бомбардировщик второго поколения. Ф-105 «Громовержец» разрабатывался как носитель ядерного оружия. Сыграл значительную роль в американской войне во Вьетнаме. (ru)
- Republic F-105 Thunderchief var ett attackflygplan som användes av USA:s flygvapen. F-105:or genomförde de flesta bombuppdragen under vietnamkrigets första del innan det ersattes av F-4 Phantom II och F-111 Aardvark. (sv)
- F-105雷公（Thunderchief），是美國服役於1960年代的超音速攻擊機。雖然屬於第二代戰機但同時有戰機和攻擊機特色，可以說是現代F-15E或F/A-18等戰轟機的先驅概念。雖然原先設計是作為戰術核武投擲機，但是越戰中F-105負擔了美國空軍大部分的對地轟炸支援任務。原本該機設計是單座單發動機戰機，但是根據需求評估後來又設計了「野鼬」雙座機版用於強化對地精準轟炸壓制敵軍防空火力。 本機基本上延續F-100戰機的超音速概念，F-105通常裝備傳統炸彈和機砲；然而，它一開始本質上是設計成高速低空核武轟炸機。首飛於1955年，服役於1958年。當時是有史以來最大的美軍單人座戰機，載彈量還超過二戰時的許多戰略轟炸機。當F-105在越戰早期時幾乎負責所有北越境內轟炸任務。在執行的超過20,000架次轟炸中有382架戰損（幾乎是所有833架的一半）；其中有62架是由于機械故障而墜毀。雖然它空戰機動性不如米格機，但是它還是用機砲打下了27架敵機。 越戰期間雙座的F-105F和F-105G可以說是史上第一種專門壓制敵軍防空火力的壓制戰機，可以對抗蘇聯製S-75 Dvina /（SA-2 Guideline）防空飛彈。兩位F-105G飛行員還因為攻擊防空飛彈陣地，並同時擊落兩架MiG-17的戰功獲得榮譽勳章。高風險任務特性讓本機獲得“最先進入戰區，最後離開戰區”的口號；因為機隊必須最先进入战斗空域壓制敵方防空飛彈，而后等到轟炸機大編隊離開後才能斷後離開。 尽管F-105起飞重量达22,680公斤，它还是能够在海平面超过音速，并且在高空达到2马赫的速度。F-105最多可以携带6,700公斤的武器。F-105雷公在北越上空执行傳統對地攻击任务，后来被F-4鬼怪II和F-111取代。不过，其改进型F-105G野鼬一直服役到1984年，直到F-4G鬼怪"Wild Weasel V"取代為止。F-4G后来被F-16CJ取代，后者承担了压制敌方防空任务的角色。 (zh)
- Republic F-105 Thunderchief — американський надзвуковий винищувач-бомбардувальник, який використовувався ВПС США. Здатний розвивати швидкість 2 Маха, в перші роки війни він виконував більшість ударних бомбардувань у В'єтнамі; це був єдиний американський літак, який був відсторонений від боїв через високий рівень втрат. Спочатку він був розроблений як одномісний ядерний штурмовик; Пізніше була розроблена двомісна версія Wild Weasel для спеціалізованого придушення протиповітряної оборони противника, проти ракетних майданчиків класу «земля-повітря». Екіпажі F-105 був широко відомий як "Thud". Як продовження американського F-100 Super Sabre, здатного розвивати швидкість до 1 Маха, F-105 був озброєний ракетами та поворотною гарматою; однак його конструкція була розроблена для високошвидкісного проникнення в територію ворога на низькій висоті з одним ядерним зарядом на борту. Перший політ здійснив в 1955 році, але надійшов на озброєння в 1958 році. Маючи 1 двигун, F-105 міг забезпечити бомбове навантаження більше, ніж деякі американські важкі бомбардувальники часів Другої світової війни, такі як Boeing B-17 Flying Fortress і Consolidated B-24 Liberator. F-105 був одним із основних штурмовиків війни у В’єтнамі; Було здійснено понад 20 000 бойових вильотів, з 833 вироблених літаків, 382 було втрачено, у тому числі 62 експлуатаційні (небойових), тобто майже кожен третій літак. Хоч F-105 ВПС США були менш маневрені, ніж менші винищувачі радянські МіГ, вони зуміли загалом збити 27 літаків. Під час війни одномісний F-105D був основним літаком, який здійснював бомбардування різних військових цілей. Між тим, двомісні варіанти F-105F і F-105G Wild Weasel стали першими спеціалізованими платформами , які боролися з ракетами С-75 «Двіна» (назва НАТО: SA-2 Guideline) класу «земля-повітря» радянського виробництва. Два льотчики Wild Weasel були нагороджені почесною медаллю за атаку на Північно-В’єтнамські ракетні майданчики, один льотчиків збив два МіГ-17 в той же день. Небезпечні місії часто вимагали від екіпажів часто діяти по принципу «першим прийшов, останнім вийшов», придушуючи ворожу протиповітряну оборону, тоді як ударні літаки виконували свої завдання, а потім залишали район дії. Коли Thunderchief надійшов на озброєння, це був найбільшим одномісний, одномоторним бойовим літаком в історії, вагою приблизно 23 000 кг. Він може розвивати швидкість звуку над землею і досягати 2 Махів на великій висоті. F-105 міг нести до 6 400 кг бомб і ракет. Пізніше Thunderchief був замінений як ударний літак над Північним В’єтнамом на користь McDonnell Douglas F-4 Phantom II, та на літак з поворотним крилом General Dynamics F-111 Aardvark. Однак варіанти F-105 «Wild Weasel» залишалися на озброєнні ще до 1984 року після того, як їх замінив спеціалізований F-4G «Wild Weasel V» (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Die Republic F-105 Thunderchief (auch Thud genannt) war ein einstrahliges Kampfflugzeug aus US-amerikanischer Produktion, das zur Zeit des Kalten Krieges und während des Vietnamkrieges im Einsatz war. Sie gehörte zu der sogenannten Century-Reihe (F-100 bis F-110). (de)
- Republic F-105 Thunderchief dijuluki "Thud" adalah pesawat pembom tempur supersonik yang dirancang oleh Amerika Serikat pada 1950-an. Dengan 12 ton berat kosong, pesawat ini adalah pesawat tempur terberat yang pernah dibangun dengan mesin tunggal. Pesawat ini dipakai intensif selama Perang Vietnam sebagai pembom dan serang daripada di Wild Weasel (penekanan pertahanan udara musuh).Lebih dari 800 pesawat F-105 telah diproduksi, yang terakhir ditarik dari masa bakti pada tahun 1984. (in)
- F-105 サンダーチーフ (F-105 Thunderchief：雷の王、雷神の意) はアメリカのリパブリック社が開発した軍用機である。 (ja)
- F-105 Thunderchief foi um caça-bombardeiro supersônico usado pelos Estados Unidos entre as décadas de 1950 e 80. O jato de combate, capaz de alcançar velocidade Mach 2, foi utilizado principalmente para bombardeios do Vietnã do Norte nos primeiros anos da Guerra do Vietnã. (pt)
- Republic F-105 Thunderchief – amerykański samolot myśliwsko-bombowy zaprojektowany pierwotnie do misji „przenikania” obrony nieprzyjaciela z ładunkiem nuklearnym (bombą termojądrową B61) na małej wysokości i przy dużej prędkości. Nie wymagał przy tym osłony myśliwskiej. W tej roli miał stanowić następcę samolotu Republic F-84F Thunderstreak. Był największym kiedykolwiek produkowanym jednomiejscowym i jednosilnikowym samolotem myśliwsko-bombowym. Przez żołnierzy był zwany „Thud”, „Squash Bomber” i „Triple Threat”. (pl)
- Рипаблик Ф-105 «Тандерчиф» («Громовержец») (англ. Republic F-105 Thunderchief) — американский одноместный истребитель-бомбардировщик второго поколения. Ф-105 «Громовержец» разрабатывался как носитель ядерного оружия. Сыграл значительную роль в американской войне во Вьетнаме. (ru)
- Republic F-105 Thunderchief var ett attackflygplan som användes av USA:s flygvapen. F-105:or genomförde de flesta bombuppdragen under vietnamkrigets första del innan det ersattes av F-4 Phantom II och F-111 Aardvark. (sv)
- الإف-105 ثاندرتشيف هي طائرة حربية فوق صوتية أمريكية من إنتاج شركة . تصنف الإف-105 على انها طائرة مقاتلة-قاذفة. كانت الإف-105 قادرة على التحليق بسرعات تصل إلى ماخ 2، وقد قامت بالجهد الأكبر في مهام القصف على فييتنام الشمالية في المراحل الأولى من حرب فييتنام. أنتجت في البداية كطائرة بمقعد واحد، ثم أضيف إليها مقعدين وتخصصت في مهام تدمير الدفاعات الجوية الأرضية (مواقع الصواريخ أرض-جو). أطلق عليها لقب «ثاد» من قبل أطقمها. (ar)
- Republic F-105 Thunderchief byl jednomístný nadzvukový stíhací bombardér, mezi posádkami znám jako „Thud“, který během 50. a 60. let 20. století tvořil páteř letectva Spojených států amerických (dále jen USAF). Letoun dosahoval dvojnásobku rychlosti zvuku a prováděl většinu amerických leteckých úderů v prvních letech války ve Vietnamu. Byl to jediný americký letoun, který byl stažen ze služby kvůli vysokým ztrátám. Původně byl navržen jako jednomístný útočný letoun pro úder jadernými zbraněmi. Na konci 60. let tyto letouny dostaly zařízení Wild Weasel, určené pro zjišťování, rozlišování a ničení nepřátelských radarů protiradarovými střelami AGM-45 Shrike a AGM-78 Standard ARM v rámci taktiky (umlčování nepřátelské protivzdušné obrany). (cs)
- El Republic F-105 Thunderchief, usualmente conocido como «Thud» por los pilotos, fue un cazabombardero estadounidense desarrollado por la compañía Republic Aviation Company. El F-105 tenía la capacidad de alcanzar Mach 2, y realizó la mayoría de las misiones de bombardeo durante los primeros años de la Guerra de Vietnam; fue el único avión estadounidense que se retiró del combate debido a las altas tasas de pérdidas. Originalmente diseñado como un avión de ataque nuclear de un solo asiento, una versión de Wild Weasel de dos asientos se desarrolló más tarde para la función especializada de Supresión de las Defensas Aéreas Enemigas (SEAD) contra los emplazamientos de misiles tierra-aire. (es)
- The Republic F-105 Thunderchief is an American supersonic fighter-bomber that served with the United States Air Force from 1958 to 1984. Capable of Mach 2, it conducted the majority of strike bombing missions during the early years of the Vietnam War; it was the only American aircraft to have been removed from combat due to high loss rates. It was originally designed as a single-seat, nuclear-attack aircraft; a two-seat Wild Weasel version was later developed for the specialized Suppression of Enemy Air Defenses (SEAD) role against surface-to-air missile sites. The F-105 was commonly known as the "Thud" by its crews. (en)
- Il Republic F-105 Thunderchief era un cacciabombardiere supersonico statunitense in servizio con l'United States Air Force. In grado di raggiungere i Mach 2, l'F-105 fu impiegato nel gravoso compito di condurre attacchi al suolo nel Vietnam del Nord durante la guerra del Vietnam e a causa di queste operazioni, il velivolo ha avuto la particolarità di essere stato l'unico aereo statunitense nella storia ad essere rimosso dalle operazioni a causa dell'alto tasso di perdite in azione. In origine, il Thud, come venne soprannominato dai suoi equipaggi, venne progettato e impiegato come aereo monoposto. In seguito ne venne realizzata una versione biposto Wild Weasel, specializzata nella soppressione dei sistemi di difesa antiaerea nemici (Suppression of Enemy Air Defenses - SEAD), impiegata in V (it)
- Le Republic F-105 Thunderchief était un chasseur-bombardier supersonique conçu par les États-Unis à la fin des années 1950. Il fait partie de la première génération de chasseurs supersoniques américains, connue sous le nom de Century Series Fighters. Employé exclusivement par les États-Unis, il mena la majorité des missions de bombardement du début de la guerre du Viêt Nam. Au départ conçu comme un avion d'attaque nucléaire monoplace, deux versions Wild Weasel biplaces furent aussi fabriquées et chargées de la dangereuse tâche de suppression des défenses aériennes de l'ennemi. Ces deux rôles firent du F-105 la cible prioritaire des avions ennemis, si bien qu'il fut le seul avion de chasse américain à être retiré du service en raison d'un taux d'attrition trop élevé. (fr)
- De Republic F-105 Thunderchief was een supersonisch jachtvliegtuig - bommenwerper dat door de luchtmacht van de Verenigde Staten onder meer werd ingezet tijdens de Vietnamoorlog. Het was de opvolger van de Republic F-84 Thunderstreak. De tweede J57-aangedreven YF-105A (bureaunr. 54-0099) ging na zijn eerste vlucht in januari 1956 verder met het afwerpen van stompe en gestroomlijnde dummy "special weapons" vanuit het interne bommenruim. In 1964 werd de laatste F-105D (bureaunr. 62-4411) van de productielijn geleverd aan de 23rd TFW "Flying Tigers" op McConnell AFB, Kansas. (nl)
- Republic F-105 Thunderchief — американський надзвуковий винищувач-бомбардувальник, який використовувався ВПС США. Здатний розвивати швидкість 2 Маха, в перші роки війни він виконував більшість ударних бомбардувань у В'єтнамі; це був єдиний американський літак, який був відсторонений від боїв через високий рівень втрат. Спочатку він був розроблений як одномісний ядерний штурмовик; Пізніше була розроблена двомісна версія Wild Weasel для спеціалізованого придушення протиповітряної оборони противника, проти ракетних майданчиків класу «земля-повітря». Екіпажі F-105 був широко відомий як "Thud". (uk)
- F-105雷公（Thunderchief），是美國服役於1960年代的超音速攻擊機。雖然屬於第二代戰機但同時有戰機和攻擊機特色，可以說是現代F-15E或F/A-18等戰轟機的先驅概念。雖然原先設計是作為戰術核武投擲機，但是越戰中F-105負擔了美國空軍大部分的對地轟炸支援任務。原本該機設計是單座單發動機戰機，但是根據需求評估後來又設計了「野鼬」雙座機版用於強化對地精準轟炸壓制敵軍防空火力。 本機基本上延續F-100戰機的超音速概念，F-105通常裝備傳統炸彈和機砲；然而，它一開始本質上是設計成高速低空核武轟炸機。首飛於1955年，服役於1958年。當時是有史以來最大的美軍單人座戰機，載彈量還超過二戰時的許多戰略轟炸機。當F-105在越戰早期時幾乎負責所有北越境內轟炸任務。在執行的超過20,000架次轟炸中有382架戰損（幾乎是所有833架的一半）；其中有62架是由于機械故障而墜毀。雖然它空戰機動性不如米格機，但是它還是用機砲打下了27架敵機。 (zh)
|