| dbo:abstract
|
- Die Seestachelbeere (Pleurobrachia pileus) gehört zu den Rippenquallen (Ctenophora). Sie kann bis zu 3 cm hoch werden und hat kugelige bis eiförmige Gestalt mit acht charakteristischen Längsrippen. Sie trägt zwei bis zu 75 cm lange Tentakel, mit denen sie Plankton fängt. Außerdem kann sie mit aufgesperrtem Mund direkt von der Wasseroberfläche Organismen fangen. Die Seestachelbeere gilt als kosmopolitisch, wobei ihr Vorkommen für die arktischen Gewässer nicht gesichert ist. Das Auftreten der Seestachelbeere ist stark von den Meeresströmungen abhängig und ihre Toleranz bezüglich Salinität und Temperatur ist so groß, dass sie sowohl das Eindringen ins Brackwasser der Ostsee als auch das Einfrieren toleriert. (de)
- Pleurobrachia pileus is a species of comb jelly, commonly known as a sea gooseberry. It is found in open water in the northern Atlantic Ocean, the North Sea, the Baltic Sea and the Black Sea, and was first described by the Danish zoologist Otto Friedrich Müller in 1776. (en)
- Groseille de mer Pleurobrachia pileus Groseille de mer Espèce Pleurobrachia pileus(O. F. Müller, 1776) Synonymes
* Beroe hexagona (Modeer, 1790)
* Beroe pileus O. F. Müller, 1776
* Callianira hexagona Slabber, 1778
* Callianira hexagona (Modeer, 1790)
* Callianira slabberi De Haan, 1827
* Callianira triploptera Lamarck, 1816
* Cydippe pileus Müll. Mörch
* Pleurobrachia rhododactyla L. Agassiz, 1860 Pleurobrachia pileus est une espèce de cténophores de la famille des Pleurobrachiidae. Cette espèce porte le nom vernaculaire de Groseille de mer. Elle a été décrite pour la première fois par le zoologue danois Otto Friedrich Müller en 1776. (fr)
- De zeedruif (Pleurobrachia pileus) is een ribkwal die vooral in noordelijke oceanen en zeeën voorkomt. De geldige wetenschappelijke naam van de soort werd in 1776 gepubliceerd door de Deen Otto Frederik Müller in zijn werk Zoologiae Danicae Prodromus, een studie van de fauna van Denemarken en Noorwegen. (nl)
- Żebropław groszkówka (Pleurobrachia pileus) – jedyny gatunek żebropława, naturalnie zamieszkujący Morze Bałtyckie (drugim jest zawleczony Mnemiopsis leidyi). Zwierzę posiadające zdolność bioluminescencji. Ciało żebropława groszkówki jest idealnie przezroczyste, zbliżone do kuli. Wzdłuż niego biegnie 8 żeberek, czyli rzędów ruchomych płytek wiosełkowatych, upodabniających zwierzę do owocu agrestu – stąd w wielu językach żebropław ten zwany jest "morskim agrestem". Płytki wiosełkowate są głównym narządem ruchu groszkówki. Żebropław ten ponadto wyposażony jest w 2 bardzo długie czułki łowne, zwane arkanami, do których przylepia się zdobycz czasem dwa razy większa od drapieżnika. Są to głównie różne zwierzęta planktoniczne, ale także larwy ryb. Groszkówka dorasta do 3 cm długości; w Bałtyku maksymalna średnica to ok. 1 cm. Żebropław groszkówka posiada w Morzu Bałtyckim prawdopodobnie 2 pokolenia: zimujące, odbywające rozród wiosną, oraz letnie, rozmnażające się jesienią. Liczba jaj wynosi do kilku tysięcy na jedno zwierzę. Larwy o średnicy 1-2 mm można występują przede wszystkim zimą i wiosną. Szczególną cechą groszkówki, spotykaną jednak też u wielu innych żebropławów, jest dwukrotne dojrzewanie płciowe. Po raz pierwszy zwierzęta te dojrzewają wkrótce po wylęgnięciu z jaj, gdy mają rozmiary (w morzach pełnosłonych) 0,5-1,5 mm. Niedługo potem gonady ulegają jednak redukcji, by powtórnie rozwinąć się u okazów już wyrośniętych. Żebropław groszkówka jest zwierzęciem planktonowym, w Bałtyku pospolitym w strefie głębszego pelagialu. Do rodzaju należy również 11 innych gatunków. (pl)
- Pleurobrachia pileus è una specie di ctenoforo, descritto per la prima volta nel 1776 dal naturalista Otto Friedrich Müller. (it)
- Havskrusbär (Pleurobrachia pileus) är en kammanet som lever pelagiskt i nästan alla världens hav, men som ibland även kan återfinnas närmare kuster. (sv)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 5930 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:authority
| |
| dbp:imageCaption
|
- Washed up on the beach (en)
|
| dbp:taxon
|
- Pleurobrachia pileus (en)
|
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dct:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Die Seestachelbeere (Pleurobrachia pileus) gehört zu den Rippenquallen (Ctenophora). Sie kann bis zu 3 cm hoch werden und hat kugelige bis eiförmige Gestalt mit acht charakteristischen Längsrippen. Sie trägt zwei bis zu 75 cm lange Tentakel, mit denen sie Plankton fängt. Außerdem kann sie mit aufgesperrtem Mund direkt von der Wasseroberfläche Organismen fangen. Die Seestachelbeere gilt als kosmopolitisch, wobei ihr Vorkommen für die arktischen Gewässer nicht gesichert ist. Das Auftreten der Seestachelbeere ist stark von den Meeresströmungen abhängig und ihre Toleranz bezüglich Salinität und Temperatur ist so groß, dass sie sowohl das Eindringen ins Brackwasser der Ostsee als auch das Einfrieren toleriert. (de)
- Pleurobrachia pileus is a species of comb jelly, commonly known as a sea gooseberry. It is found in open water in the northern Atlantic Ocean, the North Sea, the Baltic Sea and the Black Sea, and was first described by the Danish zoologist Otto Friedrich Müller in 1776. (en)
- De zeedruif (Pleurobrachia pileus) is een ribkwal die vooral in noordelijke oceanen en zeeën voorkomt. De geldige wetenschappelijke naam van de soort werd in 1776 gepubliceerd door de Deen Otto Frederik Müller in zijn werk Zoologiae Danicae Prodromus, een studie van de fauna van Denemarken en Noorwegen. (nl)
- Pleurobrachia pileus è una specie di ctenoforo, descritto per la prima volta nel 1776 dal naturalista Otto Friedrich Müller. (it)
- Havskrusbär (Pleurobrachia pileus) är en kammanet som lever pelagiskt i nästan alla världens hav, men som ibland även kan återfinnas närmare kuster. (sv)
- Groseille de mer Pleurobrachia pileus Groseille de mer Espèce Pleurobrachia pileus(O. F. Müller, 1776) Synonymes
* Beroe hexagona (Modeer, 1790)
* Beroe pileus O. F. Müller, 1776
* Callianira hexagona Slabber, 1778
* Callianira hexagona (Modeer, 1790)
* Callianira slabberi De Haan, 1827
* Callianira triploptera Lamarck, 1816
* Cydippe pileus Müll. Mörch
* Pleurobrachia rhododactyla L. Agassiz, 1860 (fr)
- Żebropław groszkówka (Pleurobrachia pileus) – jedyny gatunek żebropława, naturalnie zamieszkujący Morze Bałtyckie (drugim jest zawleczony Mnemiopsis leidyi). Zwierzę posiadające zdolność bioluminescencji. Żebropław groszkówka jest zwierzęciem planktonowym, w Bałtyku pospolitym w strefie głębszego pelagialu. Do rodzaju należy również 11 innych gatunków. (pl)
|
| rdfs:label
|
- Seestachelbeere (de)
- Pleurobrachia pileus (fr)
- Pleurobrachia pileus (it)
- Pleurobrachia pileus (en)
- Zeedruif (ribkwal) (nl)
- Żebropław groszkówka (pl)
- Havskrusbär (sv)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |