| dbo:abstract
|
- Aquest article tracta del pinacle arquitectònic, per al joc vegeu Pinacle (joc) Un pinacle és un element arquitectònic en forma de con, punxegut i, normalment, fet de pedra que se situa al capdamunt, com a coronament, dels contraforts d'una catedral. És característic de l'arquitectura gòtica. Pel que fa als materials utilitzats per a la seva construcció, solen ser realitzats en pedra, encara que també n'hi ha confeccionats amb plom. La seva funció no és merament estètica o decorativa també té la finalitat de baixar les forces laterals que venen dels arcbotants perquè es tornin verticals i baixin pel seu pes. Dona una sensació de més altitud a l'edifici, una de les característiques de l'arquitectura gòtica. No obstant això, serveix igualment per reforçar amb el seu propi pes la resistència dels contraforts sobre els quals s'assenta, que a la vegada contraresten l'empenta dels arcbotants. (ca)
- Fiála je architektonický prvek uplatňující se v gotické architektuře. Jde o štíhlý čtyřboký jehlan posázený kraby a ukončený křížovou kytkou, umístěný zpravidla na vrcholech pilířů opěrného systému gotické katedrály. Může být použit také k dekoraci jiných prvků, například štítů budov, architektonického orámování oken, vimperků na portálech, nik pro osazení soch, baldachýnů atp. Fiála svou vertikalitou vyjadřuje středověkou touhu po přiblížení se k nebi a k Bohu. Z výtvarného hlediska výrazně podtrhuje vertikalismus gotických staveb. Má však také konstrukční význam, neboť fiály svou vahou aktivně spolupůsobí jako součást gotického opěrného systému při rozkladu tlaků klenby. Vedle architektury se fiály (stejně jako ostatní gotické architektonické články) hojně uplatňovaly také při dekoraci truhlářských či klenotnických (monstrance, relikviáře atp.) výrobků. V období pozdní gotiky tvoří fiály často, například v nástavcích , bohaté fiálové srostlice – fiálové věže. Tak je tomu například na hlavním oltáři Mistra Pavla z Levoče v kostele svatého Jakuba v Levoči, kde fiálový nástavec dosahuje výšky téměř deseti metrů. Detail portálu Staré radnice v Brně s kroucenými fiálami, Antonín Pilgram, 1510-1511 V období pozdní gotiky, na počátku 16. století, dochází také v rámci rafinované formální hry s gotickými prvky, k jejich deformaci, ohýbání, kroucení, „sesychání“ se objevují též deformované fiály. Tato deformace gotických prvků vyjadřuje středověkých hodnot a myšlenkový posun směrem k renesanci nebo spíše manýrismu. Deformované fiály jsou často součástí zmíněných oltářních nástavců. Nejvýraznějším příkladem tohoto deformování fiál je však kamenný ozdobný nástavec portálu Staré radnice v Brně, který vytvořil v letech 1510-1511 mistr Antonín Pilgram. Krajní z pětice fiál (zleva) je zde „překroucena“ o 45 %, druhá a čtvrtá fiála jsou, ač zdánlivě shodné, utvářeny mírně odlišným způsobem, třetí (střední) fiála je výrazně prohnuta a nakloněna na levou stranu. Výrazně „překroucený“ je také baldachýn, z něhož roste čtvrtá fiála. První a pátá fiála pak vyrůstá z výše zmíněné fiálové srostlice. Celý pozdněgotický portál je tak výbornou ukázkou slohového rozkladu, k němuž došlo v období pozdní gotiky. (cs)
- الصهوة أو القبة البرجية هي عنصر معماري عمودي. تتسم به العمارة القوطية.وهو عادة برج موجود في نقاط محددة لحمل وزن الأقواس : ويساهم في توزيعة على الأعمدة.. في وقت متأخر من عصر النهضة وما بعده عنصر الصهوة أصبح أكثر جمالي من انه هيكلي (زينت عناصر رأسية غير قابلة للتحمل ، مثل الدرابزينات أو السقوف. الصهوة (Pinnacle) هي عنصر معماري زخرفي بُني في الأصل ليكون غطاء أو تاجًا للدعامة أو برجًا صغيرًا، لكنه استُخدم بعد ذلك على الدريئة وفي زوايا الأبراج وفي مواضع كثيرة أخرى. تشبه الصهوة قمة مستدقة صغيرة استُخدمت بشكل أساسي في العمارة القوطية. بُنيت الصهوة لهدفين: 1.
* عنصر تزييني يُضاف إلى أعلى الهيكل وقمته. ينتهي بعضها بالتماثيل في بعض الأحيان مثلما هو الحال في كاتدرائية ميلانو. 2.
* عنصر إنشائي، إذ كانت الصهوات ثقيلة للغاية وغالبًا ما قُوّمت بالرصاص من أجل تمكين أكتاف التدعيم بهدف احتواء إجهاد الأقبية والأسقف. يُنفذ ذلك بإضافة إجهاد الضغط (نتيجة وزن الصهوة) إلى موجه الدفع، ثم تحويله إلى الأسفل بدلًا من الجانب. (ar)
- Pinaklo estas elemento arkitektura kaj konstrua kaj ornama kiuj estis uzataj en la gotika arkitekturo. Laŭ Francisko Azorín pinaklo estas Pinta, arkitektura, ornama kronaĵo. Li indikas etimologion el la greka latina pinnaculum, el pinna (krenelo, pinto). (eo)
- Fialen (von italienisch foglia, Blatt oder Nadel in der Pflanzenwelt) oder Pinakel sind aus Stein gemeißelte, schlanke, spitz auslaufende, flankierende Türmchen, die in der gotischen Architektur der Überhöhung von Wimpergen und Strebepfeilern dienten. Neben dieser ästhetischen Funktion haben sie häufig auch eine statische, da sie die Konstruktion durch ihr Gewicht zusätzlich stabilisieren.Fialen bestehen meist aus einem vier- oder achteckigen Schaft bzw. Leib, der häufig eine aus Maßwerk bestehende Verzierung aufweist und im Mittelteil die Form eines Tabernakels hat. Über dem Schaft befindet sich die oft mit Krabben besetzte und mit einer Kreuzblume bekrönte, pyramidenförmige Spitze. Manchmal dienen sie auch als Träger von Bildsäulen. Fialen können auch außerhalb von Bauwerken kleinere Einzelstücke aus verschiedenen Materialien sein. (de)
- Un pináculo, palabra proveniente del Latín pinaculus, es un elemento arquitectónico constructivo y decorativo que se utilizaba en la arquitectura gótica. Posee forma de pilar rematado en su parte superior con una figura piramidal o cónica. Solían realizarse en piedra, aunque también los hay de plomo. Su uso da sensación de mayor altura al edificio y estiliza su imagen, pero también tiene una función estructural, la de estabilizar las fuerzas oblicuas de los arbotantes, utilizando su peso para centrar la fuerza vertical en los contrafuertes y contrarrestar los empujes laterales que podían ocasionar la combadura de las fábricas resistentes. La necesidad de pináculos se debe a la altura de las fábricas góticas y al elevado número de aperturas que se hacían, mucho mayores que en los edificios románicos. Al ser por ello el muro gótico menos resistente se debía de contrarrestar el peso de la cubierta con los arbotantes, que transmiten los esfuerzos a los contrafuertes. Sin los pináculos, las fuerzas horizontales excesivas descentrarían las cargas (el núcleo central no coincidiría con el centro geométrico de la sección del muro), con lo cual el sistema se desestabilizaría y el edificio podría derrumbarse en el peor de los casos, o combar sus muros en el mejor, mediante el fenómeno del pandeo. Por esta razón los pináculos clavan los arbotantes cuando se encuentran perpendiculares a los muros. (es)
- Pinakulua (latinez: pinaculus) elementu arkitektoniko bat da, apaingarri- eta egitura-funtzioa duena, batez ere arkitektura gotikoan erabilia. Zutabe itxura du eta goiko aldean piramide edo kono antzeko egitura batek koroatzen du. Batez ere harriz eginak ziren, nahiz eta batzuetan beruna ere erabili. Pinakuluaren erabilerari esker, eraikinak altuagoak dirudi eta itxura estilizatuagoak dutela ematen du. Nolanahi ere, egitura funtzioa ere badu; izan ere, arku arbotanteen alboko indarrak orekatzen dituzte; hau da, pinakuluaren pisuak sortzen dituen indar bertikalei esker, horma-bularretan sor daitezkeen zeharkako indarrak orekatzen ditu. Pinakuluen beharra horma gotikoen altuerari zor zaio eta hormetan irekitzen ziren leihoei ere, erromanikoan baino askoz handiagoak baitziren. Gotikoko hormak ahulagoak zirenez, estalkiko pisua arbotanteen bidez orekatu behar zen eta hauek horma-bularrei igortzen zieten indar tentsioak. Pinakulurik gabe gehiegizko indar horizontalek kargak desorekatuko lituzkete (indarrek sortutako erdigunea eta hormaren erdigune geometrikoa ez lukete bat egingo) eta hormak oreka galtzeko arriskua izango luke eta txarrenera jota eraikina eraisteko arriskua ere, edo, gutxien jota, hormak konkortzeko arriskua izango zuten gilbordura fenomenoren bitartez. Horregatik pinakuluak hormarekiko elkarzut daudenean, elkarrekin lotu egiten dira. (eu)
- Le pinacle (du latin pinnaculum, « faîte », de pinna, « créneau ») est, historiquement, la partie la plus élevée d'un édifice (synonyme de faîte). Par exemple, dans la Bible, le « pinacle du Temple » est le faîte du Temple de Jérusalem. Ce terme est aussi employé en géologie et avec un sens figuré. (fr)
- A pinnacle is an architectural element originally forming the cap or crown of a buttress or small turret, but afterwards used on parapets at the corners of towers and in many other situations. The pinnacle looks like a small spire. It was mainly used in Gothic architecture. The pinnacle had two purposes: 1.
* Ornamental – adding to the loftiness and verticity of the structure. They sometimes ended with statues, such as in Milan Cathedral. 2.
* Structural – the pinnacles were very heavy and often rectified with lead, in order to enable the flying buttresses to contain the stress of the structure vaults and roof. This was done by adding compressive stress (a result of the pinnacle weight) to the thrust vector and thus shifting it downwards rather than sideways. (en)
- ( 다른 뜻에 대해서는 피너클 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 피너클(영어: Pinnacle)이란 원래 작은 탑이나 구조물로 된 건축용 장식품을 의미한다. 피너클은 두 가지의 목적을 가지고 있다. 장식용 목적에서는 건물의 고상함과 수직성을 더해 준다. 밀라노 대성당처럼 동상을 가지고만 하는 경우도 있다. 구조용 목적에서는 지붕 등 여러 건축 요소들의 무게 압박을 덜어주고자 설치한다. (ko)
- Il pinnacolo è un elemento decorativo dell'architettura gotica, in antichità era anche usato come elemento decorativo dell'altare posto frontalmente alla navata centrale. Spesso era costituito da stoffa ricamata o da legno lavorato. Si tratta in genere di una guglia posizionata in particolari punti dove gli archi scaricano il peso: contribuisce infatti alla staticità dell'edificio perché, aggiungendo peso, verticalizza la spinta obliqua che proviene dagli archi e dagli archi rampanti rispettivamente ai piloni e ai contrafforti sui quali solitamente è posto. Dal periodo tardo rinascimentale in poi i pinnacoli tesero a diventare più decorativi che strutturali. Si trovano, infatti, come elementi verticali decorati in strutture non portanti come balaustre o tetti. Secondo alcuni testi, la parola può essere usata come sinonimo di guglia. (it)
- 小尖塔（英語：Pinnacle、ピナクル）は、元は控え壁や小さなタレットの天辺や頂上部の装飾建築物であったが、その後は塔の角やその他の多くの状況で欄干（パラペット）の上に使用された。主にゴシック建築に見られる。 その目的は二つあり、一つは装飾的な目的、二つ目は鉛を使い重くしてフライング・バットレス（Arc-boutant）が身廊ヴォールト（Voûte）から受けるスラスト（推力）を下に逃がすという構造的な目的がある。 (ja)
- Een pinakel (Latijn: pinna: veer, vleugel) of fioel is een slanke torenvormige beëindiging en bestaat uit een voet, schacht of lijf met daarop een spits of kepel. Het lijf is vaak vier- of achthoekig en versierd met . De kepel wordt bekroond met een kruisbloem of finaal. De pinakel komt voor op steunberen of luchtboog en boven en naast frontalen. Behalve als versiering dient de pinakel ook om het gewicht van de steunbeer te vergroten, zodat de steunbeer meer druk van de luchtbogen kan opnemen. De pinakel komt veel voor bij de gotische kerkbouw. Wanneer een pinakel op de hoek van een toren is geplaatst wordt ze een hoekpinakel genoemd. (nl)
- Pináculo é o ponto mais alto de um determinado lugar, um edifício ou uma torre, por exemplo. O pináculo é uma alvenaria empregue como peso no cume de um contraforte ou em forma decorativa como remate. Pode ser coberto por coruchéu. (pt)
- Fial (tyska Fiale, i sin tur av italienska foglia 'nålformig spets') avser en liten krönande avslutning på en spira, strävpelare, husgavel etc., vanligen i form av ett dekorativt spetsigt miniatyrtorn. Fialer förekommer i gotisk, nygotisk och viss italiensk arkitektur. (sv)
- Pinakiel (inaczej fiala, sterczyna) – pionowy element dekoracyjny w postaci smukłej kamiennej wieżyczki, zakończonej od góry iglicą, której krawędzie udekorowane są żabkami i która zwieńczona jest kwiatonem. W postaci bardziej ozdobnej miał kształt ażurowej kapliczki z maswerkami. Jest charakterystyczny dla architektury gotyckiej i neogotyckiej. Pinakiel obok swojej dekoracyjnej roli pełnił też funkcję dociążającą przyporę. Dodatkowe obciążenie pinaklem kierowało wektor ukośnej siły rozporu sklepienia (przenoszonej przez łęk oporowy na przyporę) bardziej w dół. Chroniło to ścianę budynku przed skrzywieniem przez siłę rozporu sklepienia i dzięki temu pozwalało na zachowanie stateczności konstrukcji. Pinakiel może stanowić zwieńczenie skarpy, naroża wieży, wimpergi, szczytu itp. Wykorzystywany jest również – jako element zdobniczy – w rzemiośle artystycznym (rzeźbiarstwie, snycerstwie i złotnictwie). Wykonywany jest wówczas – poza kamieniem – ze sztukaterii, drewna, metali. Jest częstym elementem zwieńczeń gotyckich nagrobków baldachimowych, gotyckich ołtarzy skrzyniowych i in.
* Pinakle na katedrze św. Barbary w Kutnej Horze
* Pinakle na katedrze w Nantes
* Pinakle na katedrze w Mediolanie (pl)
- Пина́кль (фр. pinacle, от лат. pinnaculum — крылышко, щипец, конёк) в готической архитектуре — небольшая декоративная башенка, увенчанная миниатюрным шатром — фиалом. Пинакли и фиалы украшали краббами вдоль рёбер и крестоцветами на вершине. Пинакли устанавливали на вершине и на уступах аркбутанов с целью усиления вертикального давления на контрфорсы для укрепления всей конструкции наружных опор готического собора. С этой целью пинакли иногда утяжеляли, наполняя свинцом. Самое раннее использование пинаклей обнаруживается в архитектуре Рочестерского собора (начало строительства 1080 год). Иногда вершины пинаклей увенчивали статуями, как например в Реймском или Миланском готических соборах. Пинакли венчают балдахины, кивории, табернакли, алтари и другие сооружения малых архитектурных форм. (ru)
- Піна́кль (фр. pinacle, від лат. pinnaculum) — загострений верх даху в романській і готичній архітектурі — гострокінечна декоративна башта, що увінчує контрфорс. Іноді пінаклі ставили на стовпах перил і на гребені даху. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Pinaklo estas elemento arkitektura kaj konstrua kaj ornama kiuj estis uzataj en la gotika arkitekturo. Laŭ Francisko Azorín pinaklo estas Pinta, arkitektura, ornama kronaĵo. Li indikas etimologion el la greka latina pinnaculum, el pinna (krenelo, pinto). (eo)
- Le pinacle (du latin pinnaculum, « faîte », de pinna, « créneau ») est, historiquement, la partie la plus élevée d'un édifice (synonyme de faîte). Par exemple, dans la Bible, le « pinacle du Temple » est le faîte du Temple de Jérusalem. Ce terme est aussi employé en géologie et avec un sens figuré. (fr)
- ( 다른 뜻에 대해서는 피너클 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 피너클(영어: Pinnacle)이란 원래 작은 탑이나 구조물로 된 건축용 장식품을 의미한다. 피너클은 두 가지의 목적을 가지고 있다. 장식용 목적에서는 건물의 고상함과 수직성을 더해 준다. 밀라노 대성당처럼 동상을 가지고만 하는 경우도 있다. 구조용 목적에서는 지붕 등 여러 건축 요소들의 무게 압박을 덜어주고자 설치한다. (ko)
- 小尖塔（英語：Pinnacle、ピナクル）は、元は控え壁や小さなタレットの天辺や頂上部の装飾建築物であったが、その後は塔の角やその他の多くの状況で欄干（パラペット）の上に使用された。主にゴシック建築に見られる。 その目的は二つあり、一つは装飾的な目的、二つ目は鉛を使い重くしてフライング・バットレス（Arc-boutant）が身廊ヴォールト（Voûte）から受けるスラスト（推力）を下に逃がすという構造的な目的がある。 (ja)
- Pináculo é o ponto mais alto de um determinado lugar, um edifício ou uma torre, por exemplo. O pináculo é uma alvenaria empregue como peso no cume de um contraforte ou em forma decorativa como remate. Pode ser coberto por coruchéu. (pt)
- Fial (tyska Fiale, i sin tur av italienska foglia 'nålformig spets') avser en liten krönande avslutning på en spira, strävpelare, husgavel etc., vanligen i form av ett dekorativt spetsigt miniatyrtorn. Fialer förekommer i gotisk, nygotisk och viss italiensk arkitektur. (sv)
- Піна́кль (фр. pinacle, від лат. pinnaculum) — загострений верх даху в романській і готичній архітектурі — гострокінечна декоративна башта, що увінчує контрфорс. Іноді пінаклі ставили на стовпах перил і на гребені даху. (uk)
- الصهوة أو القبة البرجية هي عنصر معماري عمودي. تتسم به العمارة القوطية.وهو عادة برج موجود في نقاط محددة لحمل وزن الأقواس : ويساهم في توزيعة على الأعمدة.. في وقت متأخر من عصر النهضة وما بعده عنصر الصهوة أصبح أكثر جمالي من انه هيكلي (زينت عناصر رأسية غير قابلة للتحمل ، مثل الدرابزينات أو السقوف. الصهوة (Pinnacle) هي عنصر معماري زخرفي بُني في الأصل ليكون غطاء أو تاجًا للدعامة أو برجًا صغيرًا، لكنه استُخدم بعد ذلك على الدريئة وفي زوايا الأبراج وفي مواضع كثيرة أخرى. تشبه الصهوة قمة مستدقة صغيرة استُخدمت بشكل أساسي في العمارة القوطية. بُنيت الصهوة لهدفين: (ar)
- Aquest article tracta del pinacle arquitectònic, per al joc vegeu Pinacle (joc) Un pinacle és un element arquitectònic en forma de con, punxegut i, normalment, fet de pedra que se situa al capdamunt, com a coronament, dels contraforts d'una catedral. És característic de l'arquitectura gòtica. Pel que fa als materials utilitzats per a la seva construcció, solen ser realitzats en pedra, encara que també n'hi ha confeccionats amb plom. (ca)
- Fiála je architektonický prvek uplatňující se v gotické architektuře. Jde o štíhlý čtyřboký jehlan posázený kraby a ukončený křížovou kytkou, umístěný zpravidla na vrcholech pilířů opěrného systému gotické katedrály. Může být použit také k dekoraci jiných prvků, například štítů budov, architektonického orámování oken, vimperků na portálech, nik pro osazení soch, baldachýnů atp. Vedle architektury se fiály (stejně jako ostatní gotické architektonické články) hojně uplatňovaly také při dekoraci truhlářských či klenotnických (monstrance, relikviáře atp.) výrobků. (cs)
- Fialen (von italienisch foglia, Blatt oder Nadel in der Pflanzenwelt) oder Pinakel sind aus Stein gemeißelte, schlanke, spitz auslaufende, flankierende Türmchen, die in der gotischen Architektur der Überhöhung von Wimpergen und Strebepfeilern dienten. Neben dieser ästhetischen Funktion haben sie häufig auch eine statische, da sie die Konstruktion durch ihr Gewicht zusätzlich stabilisieren.Fialen bestehen meist aus einem vier- oder achteckigen Schaft bzw. Leib, der häufig eine aus Maßwerk bestehende Verzierung aufweist und im Mittelteil die Form eines Tabernakels hat. Über dem Schaft befindet sich die oft mit Krabben besetzte und mit einer Kreuzblume bekrönte, pyramidenförmige Spitze. Manchmal dienen sie auch als Träger von Bildsäulen. Fialen können auch außerhalb von Bauwerken kleinere Ein (de)
- Un pináculo, palabra proveniente del Latín pinaculus, es un elemento arquitectónico constructivo y decorativo que se utilizaba en la arquitectura gótica. Posee forma de pilar rematado en su parte superior con una figura piramidal o cónica. Solían realizarse en piedra, aunque también los hay de plomo. (es)
- Pinakulua (latinez: pinaculus) elementu arkitektoniko bat da, apaingarri- eta egitura-funtzioa duena, batez ere arkitektura gotikoan erabilia. Zutabe itxura du eta goiko aldean piramide edo kono antzeko egitura batek koroatzen du. Batez ere harriz eginak ziren, nahiz eta batzuetan beruna ere erabili. (eu)
- A pinnacle is an architectural element originally forming the cap or crown of a buttress or small turret, but afterwards used on parapets at the corners of towers and in many other situations. The pinnacle looks like a small spire. It was mainly used in Gothic architecture. The pinnacle had two purposes: (en)
- Il pinnacolo è un elemento decorativo dell'architettura gotica, in antichità era anche usato come elemento decorativo dell'altare posto frontalmente alla navata centrale. Spesso era costituito da stoffa ricamata o da legno lavorato. Si tratta in genere di una guglia posizionata in particolari punti dove gli archi scaricano il peso: contribuisce infatti alla staticità dell'edificio perché, aggiungendo peso, verticalizza la spinta obliqua che proviene dagli archi e dagli archi rampanti rispettivamente ai piloni e ai contrafforti sui quali solitamente è posto. (it)
- Een pinakel (Latijn: pinna: veer, vleugel) of fioel is een slanke torenvormige beëindiging en bestaat uit een voet, schacht of lijf met daarop een spits of kepel. Het lijf is vaak vier- of achthoekig en versierd met . De kepel wordt bekroond met een kruisbloem of finaal. De pinakel komt voor op steunberen of luchtboog en boven en naast frontalen. Behalve als versiering dient de pinakel ook om het gewicht van de steunbeer te vergroten, zodat de steunbeer meer druk van de luchtbogen kan opnemen. De pinakel komt veel voor bij de gotische kerkbouw. (nl)
- Pinakiel (inaczej fiala, sterczyna) – pionowy element dekoracyjny w postaci smukłej kamiennej wieżyczki, zakończonej od góry iglicą, której krawędzie udekorowane są żabkami i która zwieńczona jest kwiatonem. W postaci bardziej ozdobnej miał kształt ażurowej kapliczki z maswerkami. Jest charakterystyczny dla architektury gotyckiej i neogotyckiej.
* Pinakle na katedrze św. Barbary w Kutnej Horze
* Pinakle na katedrze w Nantes
* Pinakle na katedrze w Mediolanie (pl)
- Пина́кль (фр. pinacle, от лат. pinnaculum — крылышко, щипец, конёк) в готической архитектуре — небольшая декоративная башенка, увенчанная миниатюрным шатром — фиалом. Пинакли и фиалы украшали краббами вдоль рёбер и крестоцветами на вершине. Пинакли устанавливали на вершине и на уступах аркбутанов с целью усиления вертикального давления на контрфорсы для укрепления всей конструкции наружных опор готического собора. С этой целью пинакли иногда утяжеляли, наполняя свинцом. Самое раннее использование пинаклей обнаруживается в архитектуре Рочестерского собора (начало строительства 1080 год). (ru)
|
_(14597612677).jpg){kind=link}