| dbo:abstract
|
- اللغة الليغورية لغة غالو رومانسية مستخدمة في ليغوريا في شمال إيطاليا وأجزاء من المنطقة الساحلية على البحر المتوسط في فرنسا وموناكو. المستخدمة في جنوة عاصمة ليغوريا هي أهم اللهجات. تنتمي إلى مجموعة من اللغات الإيطالية الشمالية من اللغات الرومانسية. (ar)
- El lígur és una llengua romànica, consistent en un grup de dialectes parlats a Ligúria, regió situada administrativament al nord de la República Italiana, al sud del Piemont, a Carloforte i a Calasetta (Sardenya), i en algunes zones de costa mediterrània francesa i Mònaco. La regió té uns 2 milions d'habitants, però els parlants nadius solen ser gent major, com la majoria de llengües pròpies d'Itàlia. El dialecte , parlat a Gènova i voltants, és el més destacat per raons històriques, per la presència de la República de Gènova en tot el Mediterrani i per la importància de la seva literatura, que existeix des del segle xiii. Del dialecte d'aquesta llengua parlat a Mònaco, se'n diu monegasc; mentre que el dialecte tabarquí es parla a les illes de l', al sud de Sardenya. El lígur és també la llengua històrica de Bonifacio, Ajaccio i Calvi (Còrsega). (ca)
- La ligura lingvo estas latinida lingvo, tradicie parolata en la zono de Ligurio, en Italio, krom en la vilaĝoj de Karloforto kaj Kalaseto en Sardinio, kaj en kelkaj zonoj de Francio (proksimune en multaj lokoj el la Lazura Bordo) kaj en la Monaka princlando, kie ĝi estas oficiala lingvo kaj ĝi estas nomata monaka lingvo. La ligura lingvo apartenas al la grupo de la galaitalikaj lingvoj, kiel ekzemple ankaŭ la piemonta, sed ĝi konsistigas aŭtonoman grupon. La lingvo estas ofte konita, ankaŭ en la interno de la Ligurio mem, kiel ĝenova lingvo, pro la granda influo de la urbo Ĝenovo; la varianto el Ĝenovo estas, pro tio motivo, la plej dotita per tradicioj literaturaj kaj, ankaŭ, muzikaj. Ĉiukaze, la ligura lingvo ne estas tute unueca; kontraŭe, eĉ se ĝi estas grupo konsiderinde kompakta, ĝi povas esti dividita en diversaj variantoj. Same, la lingvo mem influis aliajn lingvojn aŭ dialektojn, precipe rilate al la marista leksikono. (eo)
- Ligurisch ist eine romanische Sprache, die in Ligurien in Norditalien gesprochen wird sowie in Teilen der südfranzösischen Mittelmeerküste (Côte d’Azur) und in Monaco. Der genuesische Dialekt (Zenéize), der von alteingesessenen Bewohnern der Stadt Genua, der ligurischen Hauptstadt, gesprochen wird, ist einer der bekanntesten Dialekte der ligurischen Sprache. Ligurisch gehört zur norditalienischen (oder: padanischen) Dialektgruppe innerhalb der romanischen Sprachen und unterscheidet sich daher deutlich vom Standarditalienischen, das südlich der La-Spezia-Rimini-Linie gesprochen wird, ähnliches gilt für die anderen norditalienischen Sprachformen Piemontesisch, Lombardisch, Venetisch und Emilianisch. Die Sprache verschwindet wie viele Minderheitensprachen in den letzten Jahren immer mehr und ist möglicherweise vom Aussterben bedroht, wird aber immer noch von vielen, speziell älteren der 1.920.848 Ligurier gesprochen. (de)
- Liguriera Italiako iparraldeko Liguria eskualdean eta Frantziako mediterranear kostaldeko lurralde batzuetan nahiz Monakon mintzatzen den erromantze hizkuntza da. Genovera (Zenéize) du dialektorik ezagunena, Liguriako hiriburu Genovan mintzatua. Emigrazioaren eraginez, Buenos Airesko (Argentina) La Boca auzoan ere badira ligurieraren hiztunak. (eu)
- Ligurian or Genoese (locally called zeneise or zeneize) is a Gallo-Italic language spoken primarily in the territories of the former Republic of Genoa, now comprising the area of Liguria in Northern Italy, parts of the Mediterranean coastal zone of France, Monaco (where it is called Monegasque), the village of Bonifacio in Corsica, and in the villages of Carloforte on San Pietro Island and Calasetta on Sant'Antioco Island off the coast of southwestern Sardinia. It is part of the Gallo-Italic and Western Romance dialect continuum. Although part of Gallo-Italic, it exhibits several features of the Italo-Romance group of central and southern Italy. Zeneize (literally "for Genoese"), spoken in Genoa, the capital of Liguria, is the language's prestige dialect on which the standard is based. There is a long literary tradition of Ligurian poets and writers that goes from the 13th century to the present, such as Luchetto (the Genoese Anonym), , and . (en)
- Le ligure ou ligurien est un ensemble de parlers gallo-italiques parlé en Ligurie, dans les zones limitrophes du Piémont, de l'Émilie-Romagne, de la Toscane et de la haute vallée de la Roya, ainsi que dans les anciennes colonies de la république de Gênes comme Monaco, Ajaccio, Bonifacio, Calvi ou encore les îlots de San Pietro et Sant'Antioco, en Sardaigne. (fr)
- El idioma ligur (lengua ligure o zeneise) es una lengua romance que consiste en una continuidad de dialectos hablados en Liguria y en el sur de Piamonte, en la Italia noroccidental, así como en zonas específicas de Cerdeña y Córcega, en la costa suroriental de Francia (en el antiguo condado de Niza, por ejemplo con los dialectos nizardo, mentonasco y brigasco), en el Principado de Mónaco (monegasco) y en comunidades ligures presentes en varios países de América (sobre todo en Buenos Aires y Montevideo) y Australia. La continuidad dialectal ligur forma parte del grupo de lenguas del norte de Italia conocidas como galoitálicas. El dialecto genovés o zeneise es el dialecto más destacado, y es hablado en Génova, mientras que el monegasco es la variante del idioma ligur hablado en Mónaco. En total es hablado por 400 000 personas. Este idioma no debe ser confundido con el antiguo ligur, ya extinto. (es)
- Bahasa Liguria adalah sejenis bahasa Roman yang dituturkan oleh sekitar 1 juta orang, di Italia, Monako, Prancis, Argentina. (in)
- La lingua ligure (nome nativo lengoa lìgure /'ligyre/ o zeneize /ze'nejze/, codice ISO 639-3 lij) è una lingua romanza tradizionalmente associata a quelle galloitaliche (piemontese, lombardo, emiliano e romagnolo), nonostante se ne discosti per una serie di caratteristiche. La denominazione di «ligure» è stata adottata a livello scientifico come termine che coinvolgesse l'intero contesto regionale, sebbene tale scelta abbia generato qualche confusione con l'antica lingua dei Liguri preromani. La denominazione in uso per le varietà romanze della Liguria corrisponde in realtà al "genovese" fin dal XIV secolo, con riferimento all'etnonimo relativo agli abitanti della Repubblica di Genova. Tale denominazione risulta ancor oggi maggioritaria fra gli stessi parlanti, in alternativa alla quale ciascuna varietà può essere denominata con il gentilizio riferito al centro corrispondente. Il ligure deve ritenersi una lingua regionale o minoritaria ai sensi della Carta europea delle lingue regionali o minoritarie che, all'articolo 1 afferma che per "«lingue regionali o minoritarie» si intendono le lingue... che non sono dialetti della lingua ufficiale dello Stato". È inoltre censito nell'Atlante delle lingue del mondo in pericolo gestito dall'UNESCO tra le lingue meritevoli di tutela. (it)
- リグーリア語（Léngoa lìgure）は、イタリア北西部を中心に分布する方言、もしくはロマンス語系の地方言語。 古代イタリアに居住したが用いた（イタリック語派、もしくはケルト語派と考えられている）とは異なり、リグリア族を滅ぼしたラテン民族のローマ帝国によるラテン語から派生したロマンス系言語である。 (ja)
- Ligurisch is een Romaanse taal. Geografisch en taalkundig kan de taal ingedeeld worden bij de Gallo-Italiaanse talen, waartoe ook het Emiliaans, Lombardisch, Piëmontees, Romagnools en Venetiaans behoren.Hoewel Italianen en zelfs sprekers van het Ligurisch de taal als een Italiaans dialect zien, behoort het Ligurisch tot een andere zijtak binnen de Romaanse talen. In de fonologie vertoont het Ligurisch sterke afwijkingen van het Italiaans. Het is melodischer en gezegd kan worden dat de uitspraak overeenkomsten vertoont met het Braziliaans Portugees. (nl)
- 리구리아어(Lìgure)는 로망스어 계통의 언어이다. 주로 북 이탈리아의 리구리아 지역에서 사용되며, 프랑스의 지중해 연안 일부와 모나코에서도 사용된다. 리구리아 지역의 중심도시인 제노바에서 말해지는 (Zenéize)은 잘 알려진 리구리아어의 방언이다. 이 언어는 최근 이탈리아어의 영향으로 사용자 수가 줄어들고 있으나, 노년층 사이에서 아직까지 넓게 쓰이고 있다. 화자수는 대략 50만 명으로 추정된다. (ko)
- Język liguryjski – zespół dialektów używanych przez niemal 2 miliony osób w Ligurii, krainie rozciągającej się na północnym wybrzeżu Morza Liguryjskiego, głównie na terytorium Włoch, ale także Francji i Monako. Tradycyjnie dialekty liguryjskie uważa się za regionalny wariant języka włoskiego, lecz bardzo różnią się one od włoskiego języka standardowego. Bliskie są natomiast dialektom piemonckim i lombardzkim. Niektórzy językoznawcy, tacy jak , klasyfikują dialekt liguryjski jako należący do podgrupy gallo-italskiej języków zachodnioromańskich, podczas gdy włoski umieszczają w innej grupie, a mianowicie italsko-dalmatyńskiej. Jak dotąd nie został stworzony liguryjski ustandaryzowany język literacki. Na terenie Włoch najważniejszą rolę odgrywa gwara genueńska, która może pochwalić się, skromną co prawda, literaturą, audycjami radiowymi, stronami internetowymi itp. Zazwyczaj do dialektów liguryjskich zalicza się również dialekt monegaski, rdzennych mieszkańców księstwa Monako, który ma charakter przejściowy, wykazuje bowiem pewne pokrewieństwo z dialektami prowansalskimi. Nie ma statusu języka urzędowego, jest jednak nauczany w szkołach. Liguryjskim posługiwali się między innymi: Niccolò Paganini, Giuseppe Garibaldi, Eugenio Montale, Giulio Natta, Italo Calvino, Fabrizio De André. Nieprzerwana literacka tradycja tego języka sięga XIII wieku z autorami takimi jak Luchetto (Anonim z Genui), Martin Piaggio oraz Gian Giacomo Cavalli. Porównanie leksyki języka liguryjskiego i innych języków zachodnioromańskich: Porównanie różnych dialektów liguryjskich: (pl)
- O lígure é uma língua galo-itálica (ou grupo de dialectos galo-italianos). Não é de confundir com a língua dos lígures antigos. Fala-se essencialmente na Ligúria, em algumas regiões adjacentes (Toscana, Piemonte, Emília-Romanha e em Carloforte e Calasetta, na Sardenha), em Mônaco, na França meridional (onde o lígure coexiste com o occitano), em Nice, em Bonifácio, na Córsega e nos lugares onde houve emigração lígure, como na Argentina (sobretudo Buenos Aires), Austrália ou nos Estados Unidos. Com frequência é denominado incorretamente genovês (nome autóctone zenéize), porque a fala de Gênova, a capital de Ligúria, serviu de modelo para a maioria das falas lígures e é aquela que tem uma literatura mais desenvolvida, documentada desde o século XII. O dialeto genovês seria então, por razões históricas, a variante cidadã mais representativa da língua lígure. O (que engloba o ) é uma fala de transição entre o liguriano e o occitano, com características sobretudo ligurianas. O liguriano acaba de desenvolver uma grafia oficial estável que é regulada pela Académia Ligùstica do Brénno, e a variante genovesa começa a ser ensinada como parte de um projeto educativo em algumas escolas da cidade de Gênova de maneira opcional. (pt)
- Лигу́рский язык (лигурийское наречие; ligure) — один из галло-итальянских языков, распространённый на северо-западе Италии в области Лигурия. Традиционно относится к «итальянским диалектам». На нём разговаривают менее 1 миллиона человек. (ru)
- Liguriska är ett romanskt språk, bestående av (ibland betraktade som italienska) dialekter som talas i Ligurien i norra Italien, Monaco (monegaskiska) och en liten del av Frankrike, närmast italienska gränsen. Genuanska eller genuesiska (Zenéize) är en av språkets mest kända dialekter och talas i Genua, Liguriens största stad. (sv)
- Лігурі́йська мо́ва — романська мова, якою розмовляють на північному заході Італії в регіоні Лігурія, на півночі Тоскани, в південному П'ємонті (частина провінції Алессандрія), західна частина Емільї-Романьї. В Італії лігурійську мову традиційно зараховують до італійських діалектів. (uk)
- 利古里亚语是羅曼語族的其中一種，目前有超過200萬人使用這種語言，其中大部分是在義大利的利古里亚地區。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- اللغة الليغورية لغة غالو رومانسية مستخدمة في ليغوريا في شمال إيطاليا وأجزاء من المنطقة الساحلية على البحر المتوسط في فرنسا وموناكو. المستخدمة في جنوة عاصمة ليغوريا هي أهم اللهجات. تنتمي إلى مجموعة من اللغات الإيطالية الشمالية من اللغات الرومانسية. (ar)
- Liguriera Italiako iparraldeko Liguria eskualdean eta Frantziako mediterranear kostaldeko lurralde batzuetan nahiz Monakon mintzatzen den erromantze hizkuntza da. Genovera (Zenéize) du dialektorik ezagunena, Liguriako hiriburu Genovan mintzatua. Emigrazioaren eraginez, Buenos Airesko (Argentina) La Boca auzoan ere badira ligurieraren hiztunak. (eu)
- Le ligure ou ligurien est un ensemble de parlers gallo-italiques parlé en Ligurie, dans les zones limitrophes du Piémont, de l'Émilie-Romagne, de la Toscane et de la haute vallée de la Roya, ainsi que dans les anciennes colonies de la république de Gênes comme Monaco, Ajaccio, Bonifacio, Calvi ou encore les îlots de San Pietro et Sant'Antioco, en Sardaigne. (fr)
- Bahasa Liguria adalah sejenis bahasa Roman yang dituturkan oleh sekitar 1 juta orang, di Italia, Monako, Prancis, Argentina. (in)
- リグーリア語（Léngoa lìgure）は、イタリア北西部を中心に分布する方言、もしくはロマンス語系の地方言語。 古代イタリアに居住したが用いた（イタリック語派、もしくはケルト語派と考えられている）とは異なり、リグリア族を滅ぼしたラテン民族のローマ帝国によるラテン語から派生したロマンス系言語である。 (ja)
- Ligurisch is een Romaanse taal. Geografisch en taalkundig kan de taal ingedeeld worden bij de Gallo-Italiaanse talen, waartoe ook het Emiliaans, Lombardisch, Piëmontees, Romagnools en Venetiaans behoren.Hoewel Italianen en zelfs sprekers van het Ligurisch de taal als een Italiaans dialect zien, behoort het Ligurisch tot een andere zijtak binnen de Romaanse talen. In de fonologie vertoont het Ligurisch sterke afwijkingen van het Italiaans. Het is melodischer en gezegd kan worden dat de uitspraak overeenkomsten vertoont met het Braziliaans Portugees. (nl)
- 리구리아어(Lìgure)는 로망스어 계통의 언어이다. 주로 북 이탈리아의 리구리아 지역에서 사용되며, 프랑스의 지중해 연안 일부와 모나코에서도 사용된다. 리구리아 지역의 중심도시인 제노바에서 말해지는 (Zenéize)은 잘 알려진 리구리아어의 방언이다. 이 언어는 최근 이탈리아어의 영향으로 사용자 수가 줄어들고 있으나, 노년층 사이에서 아직까지 넓게 쓰이고 있다. 화자수는 대략 50만 명으로 추정된다. (ko)
- Лигу́рский язык (лигурийское наречие; ligure) — один из галло-итальянских языков, распространённый на северо-западе Италии в области Лигурия. Традиционно относится к «итальянским диалектам». На нём разговаривают менее 1 миллиона человек. (ru)
- Liguriska är ett romanskt språk, bestående av (ibland betraktade som italienska) dialekter som talas i Ligurien i norra Italien, Monaco (monegaskiska) och en liten del av Frankrike, närmast italienska gränsen. Genuanska eller genuesiska (Zenéize) är en av språkets mest kända dialekter och talas i Genua, Liguriens största stad. (sv)
- Лігурі́йська мо́ва — романська мова, якою розмовляють на північному заході Італії в регіоні Лігурія, на півночі Тоскани, в південному П'ємонті (частина провінції Алессандрія), західна частина Емільї-Романьї. В Італії лігурійську мову традиційно зараховують до італійських діалектів. (uk)
- 利古里亚语是羅曼語族的其中一種，目前有超過200萬人使用這種語言，其中大部分是在義大利的利古里亚地區。 (zh)
- El lígur és una llengua romànica, consistent en un grup de dialectes parlats a Ligúria, regió situada administrativament al nord de la República Italiana, al sud del Piemont, a Carloforte i a Calasetta (Sardenya), i en algunes zones de costa mediterrània francesa i Mònaco. (ca)
- Ligurisch ist eine romanische Sprache, die in Ligurien in Norditalien gesprochen wird sowie in Teilen der südfranzösischen Mittelmeerküste (Côte d’Azur) und in Monaco. Der genuesische Dialekt (Zenéize), der von alteingesessenen Bewohnern der Stadt Genua, der ligurischen Hauptstadt, gesprochen wird, ist einer der bekanntesten Dialekte der ligurischen Sprache. Die Sprache verschwindet wie viele Minderheitensprachen in den letzten Jahren immer mehr und ist möglicherweise vom Aussterben bedroht, wird aber immer noch von vielen, speziell älteren der 1.920.848 Ligurier gesprochen. (de)
- La ligura lingvo estas latinida lingvo, tradicie parolata en la zono de Ligurio, en Italio, krom en la vilaĝoj de Karloforto kaj Kalaseto en Sardinio, kaj en kelkaj zonoj de Francio (proksimune en multaj lokoj el la Lazura Bordo) kaj en la Monaka princlando, kie ĝi estas oficiala lingvo kaj ĝi estas nomata monaka lingvo. La ligura lingvo apartenas al la grupo de la galaitalikaj lingvoj, kiel ekzemple ankaŭ la piemonta, sed ĝi konsistigas aŭtonoman grupon. La lingvo estas ofte konita, ankaŭ en la interno de la Ligurio mem, kiel ĝenova lingvo, pro la granda influo de la urbo Ĝenovo; la varianto el Ĝenovo estas, pro tio motivo, la plej dotita per tradicioj literaturaj kaj, ankaŭ, muzikaj. Ĉiukaze, la ligura lingvo ne estas tute unueca; kontraŭe, eĉ se ĝi estas grupo konsiderinde kompakta, ĝi (eo)
- Ligurian or Genoese (locally called zeneise or zeneize) is a Gallo-Italic language spoken primarily in the territories of the former Republic of Genoa, now comprising the area of Liguria in Northern Italy, parts of the Mediterranean coastal zone of France, Monaco (where it is called Monegasque), the village of Bonifacio in Corsica, and in the villages of Carloforte on San Pietro Island and Calasetta on Sant'Antioco Island off the coast of southwestern Sardinia. It is part of the Gallo-Italic and Western Romance dialect continuum. Although part of Gallo-Italic, it exhibits several features of the Italo-Romance group of central and southern Italy. Zeneize (literally "for Genoese"), spoken in Genoa, the capital of Liguria, is the language's prestige dialect on which the standard is based. (en)
- El idioma ligur (lengua ligure o zeneise) es una lengua romance que consiste en una continuidad de dialectos hablados en Liguria y en el sur de Piamonte, en la Italia noroccidental, así como en zonas específicas de Cerdeña y Córcega, en la costa suroriental de Francia (en el antiguo condado de Niza, por ejemplo con los dialectos nizardo, mentonasco y brigasco), en el Principado de Mónaco (monegasco) y en comunidades ligures presentes en varios países de América (sobre todo en Buenos Aires y Montevideo) y Australia. La continuidad dialectal ligur forma parte del grupo de lenguas del norte de Italia conocidas como galoitálicas. (es)
- La lingua ligure (nome nativo lengoa lìgure /'ligyre/ o zeneize /ze'nejze/, codice ISO 639-3 lij) è una lingua romanza tradizionalmente associata a quelle galloitaliche (piemontese, lombardo, emiliano e romagnolo), nonostante se ne discosti per una serie di caratteristiche. (it)
- Język liguryjski – zespół dialektów używanych przez niemal 2 miliony osób w Ligurii, krainie rozciągającej się na północnym wybrzeżu Morza Liguryjskiego, głównie na terytorium Włoch, ale także Francji i Monako. Tradycyjnie dialekty liguryjskie uważa się za regionalny wariant języka włoskiego, lecz bardzo różnią się one od włoskiego języka standardowego. Bliskie są natomiast dialektom piemonckim i lombardzkim. Niektórzy językoznawcy, tacy jak , klasyfikują dialekt liguryjski jako należący do podgrupy gallo-italskiej języków zachodnioromańskich, podczas gdy włoski umieszczają w innej grupie, a mianowicie italsko-dalmatyńskiej. (pl)
- O lígure é uma língua galo-itálica (ou grupo de dialectos galo-italianos). Não é de confundir com a língua dos lígures antigos. Fala-se essencialmente na Ligúria, em algumas regiões adjacentes (Toscana, Piemonte, Emília-Romanha e em Carloforte e Calasetta, na Sardenha), em Mônaco, na França meridional (onde o lígure coexiste com o occitano), em Nice, em Bonifácio, na Córsega e nos lugares onde houve emigração lígure, como na Argentina (sobretudo Buenos Aires), Austrália ou nos Estados Unidos. (pt)
|