| dbo:abstract
|
- قانون الأثر هو مبدأ من مبادئ المدرسة السلوكية في علم النفس، وضعه العالم الأمريكي إدوارد لي ثورندايك وينص على أن احتمالية تكرر الاستجابة عند الإنسان لاحقاً منوطة بالنتيجة التي تتولّد عنها، فالاستجابات التي تتبعها نتائج ايجابية، تزداد احتمالية حدوثها، بعكس الاستجابات التي تكون نتائجها سلبية، فتتلاشى احتمالية حدوثها فيما بعد. ويتشابه هذا المفهوم كثيراً مع الفكرة التي تشير إليها نظرية التطور، بأن السمة الشخصية التي تعود بالفائدة على عملية التكاثر سوف تستمر، ويتم تحديد الحالات المُرضية (الإيجابية) والمخيبة للأمل (السلبية) بالسلوكيات، ولا يمكن توقعها بدقّة، لاختلاف مفاهيم هذين المصطلحين بين الحيوانات، وعندما أصبحت الإشراطات الاستثابية معروفة، تم استبدال تصنيفي الحالات المذكورين بكلمتي «التعزيزية» و«العقابية» على التوالي، واللتين يتم استخدامهما في علم النفس بشكل مختلف عن الطريقة العامّية، فيرجّح الفعل المعزز لسلوك ما حدوثه مرة أخرى، بينما يقلل الفعل العقابي من احتمالية تكرره. ويدحض قانون الأثر الخاص بثورندايك الأفكار الواردة في كتاب جورج رومانز ذكاء الحيوان، مشيراً إلى أن الأدلة القولية ضعيفة وغير مفيدة عادة، إذ نصّ الكتاب على أن الحيوانات تفكر ملياً بالأمور، كما البشر، عندما تتعامل مع بيئة أو موقف جديدين، بالمقابل افترض ثورندايك أن الحيوانات يجب أن تتفاعل بدنياَ مع البيئة الفيزيائية المحيطة بها لتفهمها، وتوظف لهذه الغاية التجارب والأخطاء حتى تصل لنتيجة ناجحة، ووضح ذلك في تجربة القطة الخاصة به، والتي قام فيها بوضع قطة في صندوق أحجيات، فتعلمت في النهاية، بتفاعلها مع بيئته، كيف تهرب منه. (ar)
- La llei de l'efecte, formulada per Edward Thorndike, és una llei sobre el comportament de cort conductista. Segons aquesta llei, les respostes que siguin seguides (contigüitat) de conseqüències reforçants seran associades a l'estímul i tindran major probabilitat d'ocurrència quan l'estímul torni a aparèixer. Per contra, si la resposta a l'estímul va seguida d'una conseqüència aversiva, l'associació serà més feble, amb el que la probabilitat d'ocurrència serà menor. No obstant això, es va haver de revisar aquesta teoria, ja que en la pràctica, la conseqüència aversiva, no complia la fi d'afeblir la connexió entre estímul i resposta sinó que en alguna mesura semblava tenir conseqüències de plaer en comptes de manifestar la resposta per a tal fi. En aquesta llei es basen moltes de les teories formulades per B.F. Skinner, principalment amb les teories del reforçament tant positiu com a negatiu. (ca)
- La loi de l'effet est un des principes qui gouvernent l'apprentissage par conditionnement opérant. La loi de l'effet postule qu'une réponse est plus susceptible d'être reproduite si elle entraîne une satisfaction pour l'organisme et d'être abandonnée s'il en résulte une insatisfaction. En d'autres termes, si la connexion « situation–réponse » est suivie d’un état de satisfaction (donc la récompense) le comportement appris a plus de chance d'être reproduit. Cette loi a été formulée en 1911 par Edward Thorndike. Ainsi, plus la force de connexion est forte, plus la probabilité de la produire va augmenter.
* Portail de la psychologie
* Portail de la zoologie (fr)
- The law of effect is a psychology principle advanced by Edward Thorndike in 1898 on the matter of behavioral conditioning (not then formulated as such) which states that "responses that produce a satisfying effect in a particular situation become more likely to occur again in that situation, and responses that produce a discomforting effect become less likely to occur again in thatsituation." This notion is very similar to that of the evolutionary theory, if a certain character trait provides an advantage for reproduction then that trait will persist. The terms "satisfying" and dissatisfying" appearing in the definition of the law of effect were eventually replaced by the terms "reinforcing" and "punishing," when operant conditioning became known. "Satisfying" and "dissatisfying" conditions are determined behaviorally, and they cannot be accurately predicted, because each animal has a different idea of these two terms than another animal. The new terms, "reinforcing" and "punishing" are used differently in psychology than they are colloquially. Something that reinforces a behavior makes it more likely that that behavior will occur again, and something that punishes a behavior makes it less likely that behavior will occur again. Thorndike's law of effect refutes the ideas George Romanes' book Animal Intelligence, stating that anecdotal evidence is weak and is typically not useful. The book stated that animals, like humans, think things through when dealing with a new environment or situation. Instead, Thorndike hypothesized that animals, to understand their physical environment, must physically interact with it using trial and error, until a successful result is obtained. This is illustrated in his cat experiment, in which a cat is placed in a shuttlebox and eventually learns, by interacting with the environment of the box, how to escape. (en)
- La ley del efecto, formulada por Edward Thorndike, es una ley sobre el comportamiento. Thorndike, al igual que Ivan Pavlov, no era conductista y formuló la "ley del efecto" antes de que John Watson publicara el "Manifiesto conductista" en 1913. Sin embargo sus postulados influyeron fuertemente a la posterior corriente psicológica del conductismo. Según esta ley, las respuestas que sean seguidas (contigüidad) de consecuencias reforzantes serán asociadas al estímulo y tendrán mayor probabilidad de ocurrencia cuando el estímulo vuelva a aparecer. Por el contrario, si la respuesta al estímulo va seguida de una consecuencia aversiva, la asociación será más débil, con lo que la probabilidad de ocurrencia será menor. Sin embargo tuvo que revisar esta teoría ya que en la práctica, la consecuencia aversiva, no cumplía el fin de debilitar la conexión entre estímulo y respuesta, sino que en alguna medida parecía tener consecuencias de placer en vez de manifestar la respuesta para tal fin. En esta ley se basan muchas de las teorías formuladas por B.F. Skinner, principalmente con las teorías del reforzamiento tanto positivo como negativo.
* Datos: Q3174035 (es)
- Prawo efektu – pojęcie z dziedziny behawioryzmu. Wprowadzone zostało przez Edwarda Thorndike'a pracującego nad zjawiskami uczenia się u kotów (1911 r.). Koty zamknięte w klatkach miały nauczyć się je otwierać i uzyskiwać w ten sposób dostęp do pokarmu. Jeśli kot odkrył metodę otwierania klatki, mógł się najeść, jeśli nie, pozostawał w klatce głodny. Była to sytuacja typu "wszystko albo nic", do której rozwiązania koty dochodziły dość długo. Interpretując wyniki Thorndike doszedł do wniosku, że podczas uczenia się powstają w mózgu różne połączenia, z których te umożliwiające wyjście z klatki utrwalają się, natomiast pozostałe jako nieefektywne są eliminowane (nieaktualna teoria koneksjonizmu). Z tego też wykoncypował prawo efektu, które mówi: "Im większe zadowolenie lub przykrość, tym większe wzmocnienie lub osłabienie związku". Prawo to później rozwijali inni behawioryści np. Burrhus Skinner. Mimo że odkrycie Thorndike'a otrzymało nazwę prawa, w niczym nie wyszło poza ustalenia Pawłowa, który już na początku swych badań (1904 r.) odkrył, że warunkiem efektu (trwałego uzyskania pożądanej reakcji) jest wzmacnianie reakcji. Użyta w definicji nazwa i słowa mają drugorzędne znaczenie. Samo prawo cieszy się wciąż dużym powodzeniem u psychologów, gdzie jest przyjmowane jako pewnik, bez względu na okoliczności i warunki eksperymentu. Jest na tyle ogólne że trudno je uznać za całkowicie błędne, a z drugiej strony, trudno przy jego pomocy wytłumaczyć efekty wygaszania chronicznego (brak efektu wszystko albo nic) albo efekt warunkowania negatywnego, gdzie mimo braku przykrości związek się utrzymuje. Nie ma też ono zastosowania w warunkowaniu klasycznym, bowiem łatwo zauważyć, że przy karmieniu produkcja śliny będzie większa, jeśli psu podamy proszek mięsny niż znacznie smaczniejszą szynkę (według prawa powinno być odwrotnie). W Psychologii można znaleźć prawo efektu w wersji z 1898 r. sformułowane w następujący sposób: zachowanie, które w danej sytuacji wywołuje odczucie zadowolenia (satysfakcję) zostaje skojarzone z tą sytuacją i jeśli w przyszłości sytuacja ta się powtórzy, to wzrasta prawdopodobieństwo, iż powtórzone zostanie także to zachowanie. Jeżeli natomiast w danej sytuacji zachowanie wywoła odczucie dyskomfortu, to spada prawdopodobieństwo powtórzenia się tego zachowania w podobnych warunkach w przyszłości. Tak więc zgodnie z tą wersją, lwy z afrykańskiej sawanny powinny już dawno wyginąć, bowiem jak się oblicza na 5-10 przeprowadzonych przez nie polowań, tylko jedno kończy się sukcesem. Prawo w tym brzmieniu zupełnie pomija motywację (napęd) która jest podstawą warunkowania. (pl)
- Segundo a Lei do Efeito, formulada por Edward L. Thorndike, todo comportamento de um organismo vivo (um homem, um pombo, um rato etc.) tende a se repetir, se nós recompensarmos (efeito) o organismo assim que este emitir o comportamento. Por outro lado, o comportamento tenderá a não acontecer, se o organismo for castigado (efeito) após sua ocorrência. E, pela Lei do Efeito, o organismo irá associar essas situações com outras semelhantes. Por exemplo, se, ao apertarmos um dos botões do rádio, formos “premiados” com música, em outras oportunidades apertaremos o mesmo botão, bem como generalizaremos essa aprendizagem para outros aparelhos, como toca-discos, gravadores etc. Reconhecemos, nesses princípios, as semelhanças com o chamado Condicionamento Operante, proposto por Burrhus Frederic Skinner alguns anos mais tarde. Thonrdike, portanto, influenciou uma das correntes mais influentes da psicologia, o Behaviorismo. (pt)
- Закон Эффекта (англ. Law of effect) — закон психологии, согласно которому люди стремятся повторить тот тип поведения, который позволяет им удовлетворить свои потребности, и избегают таких действий, которые не приводят к удовлетворению потребностей. Открыт американским психологом Эдвардом Ли Торндайком на основе своих исследований животных и людей. Закон эффекта заключается в том, что полезное действие, вызывающее удовольствие, закрепляется и усиливает связь между ситуацией и реакцией, а вредное, вызывающее неудовольствие, ослабляет связь и исчезает. Чем больше удовольствие или недовольство, тем больше усиление или ослабление связи. (ru)
- 效果律（英語：law of effect），1905年美國心理學家愛德華·桑代克以(尚未發展完全的)背後的一個概念為基底所提出的理論。而那個背後的概念，是「在一個特定的情境下，可以得到滿意的效果的反應在該情境下重複出現的機率會上升，而會得到不滿意的效果的反應，重複出現的機率則會下降」。 。 這個概念跟演化論的概念很像，如果一個特定的特質成為一個能讓個體存活下來的優勢，那個特質將會在這個物種之間持續存在。在效果律中有特別定義過的「滿意的」與「不滿意的」字詞，後來被「 增強」跟「懲罰」兩字詞替代。因為「增強」跟「懲罰」在操作制約中愈來愈常被使用。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- 效果律（英語：law of effect），1905年美國心理學家愛德華·桑代克以(尚未發展完全的)背後的一個概念為基底所提出的理論。而那個背後的概念，是「在一個特定的情境下，可以得到滿意的效果的反應在該情境下重複出現的機率會上升，而會得到不滿意的效果的反應，重複出現的機率則會下降」。 。 這個概念跟演化論的概念很像，如果一個特定的特質成為一個能讓個體存活下來的優勢，那個特質將會在這個物種之間持續存在。在效果律中有特別定義過的「滿意的」與「不滿意的」字詞，後來被「 增強」跟「懲罰」兩字詞替代。因為「增強」跟「懲罰」在操作制約中愈來愈常被使用。 (zh)
- قانون الأثر هو مبدأ من مبادئ المدرسة السلوكية في علم النفس، وضعه العالم الأمريكي إدوارد لي ثورندايك وينص على أن احتمالية تكرر الاستجابة عند الإنسان لاحقاً منوطة بالنتيجة التي تتولّد عنها، فالاستجابات التي تتبعها نتائج ايجابية، تزداد احتمالية حدوثها، بعكس الاستجابات التي تكون نتائجها سلبية، فتتلاشى احتمالية حدوثها فيما بعد. (ar)
- La llei de l'efecte, formulada per Edward Thorndike, és una llei sobre el comportament de cort conductista. Segons aquesta llei, les respostes que siguin seguides (contigüitat) de conseqüències reforçants seran associades a l'estímul i tindran major probabilitat d'ocurrència quan l'estímul torni a aparèixer. Per contra, si la resposta a l'estímul va seguida d'una conseqüència aversiva, l'associació serà més feble, amb el que la probabilitat d'ocurrència serà menor. (ca)
- La ley del efecto, formulada por Edward Thorndike, es una ley sobre el comportamiento. Thorndike, al igual que Ivan Pavlov, no era conductista y formuló la "ley del efecto" antes de que John Watson publicara el "Manifiesto conductista" en 1913. Sin embargo sus postulados influyeron fuertemente a la posterior corriente psicológica del conductismo. Según esta ley, las respuestas que sean seguidas (contigüidad) de consecuencias reforzantes serán asociadas al estímulo y tendrán mayor probabilidad de ocurrencia cuando el estímulo vuelva a aparecer.
* Datos: Q3174035 (es)
- The law of effect is a psychology principle advanced by Edward Thorndike in 1898 on the matter of behavioral conditioning (not then formulated as such) which states that "responses that produce a satisfying effect in a particular situation become more likely to occur again in that situation, and responses that produce a discomforting effect become less likely to occur again in thatsituation." (en)
- La loi de l'effet est un des principes qui gouvernent l'apprentissage par conditionnement opérant. La loi de l'effet postule qu'une réponse est plus susceptible d'être reproduite si elle entraîne une satisfaction pour l'organisme et d'être abandonnée s'il en résulte une insatisfaction. En d'autres termes, si la connexion « situation–réponse » est suivie d’un état de satisfaction (donc la récompense) le comportement appris a plus de chance d'être reproduit. Cette loi a été formulée en 1911 par Edward Thorndike. Ainsi, plus la force de connexion est forte, plus la probabilité de la produire va augmenter. (fr)
- Prawo efektu – pojęcie z dziedziny behawioryzmu. Wprowadzone zostało przez Edwarda Thorndike'a pracującego nad zjawiskami uczenia się u kotów (1911 r.). Koty zamknięte w klatkach miały nauczyć się je otwierać i uzyskiwać w ten sposób dostęp do pokarmu. Jeśli kot odkrył metodę otwierania klatki, mógł się najeść, jeśli nie, pozostawał w klatce głodny. Była to sytuacja typu "wszystko albo nic", do której rozwiązania koty dochodziły dość długo. Interpretując wyniki Thorndike doszedł do wniosku, że podczas uczenia się powstają w mózgu różne połączenia, z których te umożliwiające wyjście z klatki utrwalają się, natomiast pozostałe jako nieefektywne są eliminowane (nieaktualna teoria koneksjonizmu). Z tego też wykoncypował prawo efektu, które mówi: "Im większe zadowolenie lub przykrość, tym więk (pl)
- Закон Эффекта (англ. Law of effect) — закон психологии, согласно которому люди стремятся повторить тот тип поведения, который позволяет им удовлетворить свои потребности, и избегают таких действий, которые не приводят к удовлетворению потребностей. Открыт американским психологом Эдвардом Ли Торндайком на основе своих исследований животных и людей. (ru)
- Segundo a Lei do Efeito, formulada por Edward L. Thorndike, todo comportamento de um organismo vivo (um homem, um pombo, um rato etc.) tende a se repetir, se nós recompensarmos (efeito) o organismo assim que este emitir o comportamento. Por outro lado, o comportamento tenderá a não acontecer, se o organismo for castigado (efeito) após sua ocorrência. E, pela Lei do Efeito, o organismo irá associar essas situações com outras semelhantes. Por exemplo, se, ao apertarmos um dos botões do rádio, formos “premiados” com música, em outras oportunidades apertaremos o mesmo botão, bem como generalizaremos essa aprendizagem para outros aparelhos, como toca-discos, gravadores etc. Reconhecemos, nesses princípios, as semelhanças com o chamado Condicionamento Operante, proposto por Burrhus Frederic Skin (pt)
|