| dbo:abstract
|
- جينيفر جونز (بالإنجليزية: Jennifer Jones) (و. 1974 – م) هي محامية، ولاعبة الكرلنغ، من كندا، ولدت في وينيبيغ، شاركت في ألعاب أولمبية شتوية 2014، . (ar)
- Jennifer Jones (* 7. Juli 1974 in Winnipeg, Manitoba) ist eine kanadische Curlerin. Sie spielt auf der Position des Skip und ist Olympiasiegerin (2014), zweifache Weltmeisterin (2008 und 2018) und mehrfache kanadische Meisterin. (de)
- Jennifer Judith Jones (Winnipeg, 7 de julio de 1994) es una deportista canadiense que compite en curling. Participó en dos Juegos Olímpicos de Invierno, obteniendo una medalla de oro en Sochi 2014, en la prueba femenina, y el quinto lugar en Pekín 2022, en la misma prueba. Ganó cuatro medallas en el Campeonato Mundial de Curling entre los años 2008 y 2018. (es)
- Jennifer Judith Jones OM (born July 7, 1974) is a Canadian curler. She was the Olympic champion in curling as skip of the Canadian team at the 2014 Sochi Games. Jones is the first female skip to go through the Games undefeated. The only male skip to achieve this was fellow Canadian Kevin Martin in 2010. Jones and her squad were the first Manitoba based curling team to win an Olympic gold medal. They won the 2008 World Women's Curling Championship, and were the last Canadian women's team to do so until Rachel Homan in 2017. She won a second world championship in 2018. Jones represented Canada at the 2022 Winter Olympics. Jones has won the national championship a record tying six times, most recently during the 2018 Scotties Tournament of Hearts, equalling Colleen Jones for total Scotties championships. To go along with her national championships, Jones has also won the Manitoba provincial championship 11 times, with a total of 16 Tournament of Heart appearances as of 2021, and has won more games at the Tournament of Hearts than any other curler. In addition to her accomplishments internationally, nationally, and provincially, she has also won 15 Grand Slam of Curling events on the World Curling Tour, more than any other female skip. In 2019, Jones was named the greatest Canadian female skip and overall curler in history in a TSN poll of broadcasters, reporters and top curlers. (en)
- Jennifer Jones est une curleuse canadienne née le 7 juillet 1974 à Winnipeg, au Manitoba. Elle a remporté la médaille d'or du tournoi féminin aux Jeux olympiques d'hiver de 2014 à Sotchi, en Russie. (fr)
- ジェニファー・ジョーンズ（英: Jennifer Jones、1974年7月7日 - ）は、カナダのカーリング選手。愛称はＪ.Ｊ。 (ja)
- 제니퍼 주디스 존스(영어: Jennifer Judith Jones , 1974년 7월 7일~)는 캐나다의 컬링 선수로 2014년 동계 올림픽에서 우승한 캐나다 대표팀의 스킵이다. 올림픽에서 무패로 우승한 최초의 여성 스킵이며, 2010년에 금메달을 획득한 캐나다의 과 함께 단 둘 뿐인 올림픽 무패 우승 스킵이다. 과 에서 우승했으며 현재까지 마지막으로 우승한 캐나다 국적 스킵이다. 캐나다 여자 선수권 대회인 에서 총 6회 우승하여 와 함께 최다 우승을 기록했고, 단독 최다 승리 기록을 보유하고 있다. 또한 의 15회 우승을 차지하며 역대 최다 우승 여성 스킵 기록을 가지고 있다. 2019년 2월 캐나다 스포츠 전문 방송국 스포츠 네트워크에서 진행한 캐나다 컬링 관계자들을 대상으로 한 설문 조사에서 역대 최고의 여자 컬링 선수 1위, 역대 최고의 여자 스킵에 선정되었다. (ko)
- Jennifer Judith Jones (Winnipeg, 7 juli 1974) is een Canadees curler. (nl)
- Jennifer Judith Jones (Winnipeg, 7 luglio 1974) è una giocatrice di curling canadese. Ha vinto la medaglia d'oro olimpica nel curling alle Olimpiadi invernali 2014 tenutesi a Soči, vincendo con la sua nazionale il torneo femminile di curling. Nelle sue partecipazioni ai campionati mondiali di curling ha vinto una medaglia d'oro (2008), una medaglia d'argento (2015) e una medaglia di bronzo (2010). (it)
- Jennifer Jones, född den 7 juli 1974 i Winnipeg, Kanada, är en kanadensisk curlingspelare. Hon tog OS-guld i damernas curlingturnering i samband med de olympiska curlingtävlingarna 2014 i Sotji. (sv)
- Jennifer Jones (ur. 7 lipca 1974 w Winnipeg, Manitoba) – kanadyjska curlerka, mistrzyni olimpijska z 2014, mistrzyni świata z 2008, wielokrotna mistrzyni kraju. Reprezentuje z Winnipeg. Z zawodu jest adwokatem. Pierwszy raz Jones pojawiła się na arenie curlingowej podczas mistrzostw Kanady juniorów 1993, który zakończyła z bilansem 8-4. Rok później wywalczyła już mistrzostwo Kanady juniorów, co oznaczało, że będzie reprezentować Kanadę na . Jednak zmiana w orzeczeniu zmusiła jej drużynę do gry ze zwycięzcami rywalizacji 1995 (Kelly Mackenzie), którą przegrała. W 2002 Jones wygrała mistrzostwa Manitoby, co umożliwiło jej występ w . Turniej ten zakończyła bilansem 8-4, dało jej to 4. miejsce w Kanadzie. Jones powróciła do , gdzie po rundzie każdy z każdym była na pierwszym miejscu z 9 wygranymi i 2 porażkami. W play-off drużyna Manitoby pokonała Kolumbię Brytyjską (Kelly Scott) 8:7 i w finale zmierzyła się zespołem Ontario. Przed 10. endem Jones przegrywała 2 kamieniami, miała jednak przywilej ostatniego kamienia. Kończące zagranie było niezmiernie trudne, kamień Manitoby musiał odbić się od narożnego strażnika przeciwników by skierować się na kamień znajdujący się na guziku. Założone zagranie wyszło w 100% i partię wygrała 4 kamieniami – wynik finału 8:6. Wyczyn Jones został uszanowany przez kanadyjskie media i fanów, zagraniu temu został nadany tytuł "The Shot". Wielu curlerów próbowało powtórzyć takie zagranie. Tytuł mistrza Kanady był przepustką do gry w mistrzostwach świata 2005 w Paisley. Świat curlingowy był rozczarowany wynikami Kanadyjek, pomimo że w Round-Roibn wygrały 8 z 11 meczów a stan przygotowania lodu pozostawiał wiele do życzenia. Jones przegrała w meczu play-off 3-4 z reprezentacją Norwegii (Dordi Nordby) 5:12 (w ostatnich 3 endach Norweżki przejęły 7 kamieni) i zakończyła rywalizację na 4. miejscu. Drużynę zasiliła na pozycji otwierającej (brązowa medalistka Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002), która miała podnieść szanse Jones na wygraną w turnieju kwalifikacyjnym do igrzysk 2006. Jednak występ w grudniowym turnieju zakończyła w fazie play-off. Ponieważ Jones wygrała miała zapewnione miejsce w jako Team Canada. W tym roku jej drużyna również zdołała dostać się do rundy play-off, pokonała tam w meczu 3-4 Quebec 10:4 następnie z takim samym wynikiem Nową Szkocję (Colleen Jones) w półfinale. Drużyna Kanady przegrała jednak w finale z Kolumbią Brytyjską (Kelly Scott) 6:8. W 2006 Wheatcroft powróciła do swojej ojczystej Kolumbii Brytyjskiej, do wcześniejszej drużyny Kelley Law. Została zastąpiona przez . Jednakże w trakcie sezonu, tuż przed mistrzostwami prowincji miejsce Allerton przejęła . Jones została skrytykowana za ten ruch. Jones wygrała mistrzostwa Manitoby w 2007 co zapewniło jej miejsce w . Zakwalifikowała się do play-offów jednak przegrała z drużyną Kanady (Kelly Scott) w półfinale 5:7. W tym samym roku Jones znów zmieniła zawodniczki na pozycji otwierającej, tym razem do drużyny dołączyła Dawn McEwen, z Ottawy, z drużyny . 17 marca 2007 Jones po raz pierwszy wygrała .W sezonie 2007/2008 wygrała kilka turniejów włączając zaliczany do Wielkiego Szlema oraz mistrzostwa Manitoby 2008. Jennifer Jones uczestniczyła w Scotties Tournament of Hearts 2008 w Reginie jako reprezentantka Manitoby. Na początku drużyna miała zbliżony bilans wygranych i przegranych meczów jednak w 4 ostatnich meczach Jones zwyciężała przeciwniczki. Do fazy play-off zakwalifikowała się po dogrywce z Nową Fundlandią i Labradorem 6:3. Awansowała do półfinału wygrywając w meczu 3-4 z Quebeckiem 6:5, w półfinale zmierzyła się z Ontario. Doprowadziła tam do dogrywki gdzie przejęła 1 punkt i mecz wygrała 9:8. W finale Mantioba spotkała się z Albertą (Shannon Kleibrink). W 10. endzie Jones prowadziła 5:4 bez przywileju ostatniego kamienia, Kleibrink prowadziła ofensywną taktykę i zapełniała dom kamieniami. Jednak Jones wykonała dobre draw za strażnika, przez co Kleibrink musiała zagrać odsunięcie kamienia Manitoby, by ten całkowicie wyjechał z pola gry. Zagrywany kamień zatrzymał się na poprzednim i go nie wybił – Manitoba przejęła ostatni end i wygrała 6:4. W fazie play-off Jones rywalizowała z drużynami, z którymi przegrała w Round-Robin. Występ na mistrzostwach świata 2008 należy do jej największych sukcesów. W Round-Robin przegrała jeden mecz z rewelacją zawodów – Chinkami (Wang Bingyu) 9:7, fazę tę Jones zakończyła na 1. miejscu. W Page play-off spotkała się z Chinkami i ponownie przegrała (5:7). Wygrała bardzo wyrównany półfinał z Japonkami (Moe Meguro), doprowadzając do dogrywki i przejmując w niej jeden punkt – 9:8. W finale jeszcze raz spotkała się z reprezentacją Chin tym razem rewanżując się za dwie wcześniejsze porażki, wygrała 7:4. Drużyna Jones była automatycznie zakwalifikowana na Scotties Tournament of Hearts 2009, po Round Robin zespół zajmował 4. miejsce, ale o wejście do fazy play-off musiał wygrać w tie-breaker z Wyspą Księcia Edwarda 5:4. Jones obroniła tytuł mistrza Kanady wygrywając kolejno w meczu 3/4 ze Saskatchewan 8:6, w półfinale z Quebecem 12:8 i ostatecznie w finale zwyciężyła Kolumbię Brytyjską 8:5. Na MŚ po RR reprezentacja Kanady zajmowała 3. miejsce (z bilansem 9-2), w play-off Kanadyjki spotkały się z drużynami, z którymi przegrały w fazie grupowej. W meczu 3/4 przegrała ze Szwedkami 4:5 i następnie w grze o brązowy medal z Dunkami 6:7. Zespół dzięki wygranym w turniejach Wielkiego Szlema, Mistrzostwie Kanady i Świata 2008 zakwalifikował się na 1. miejscu do Canadian Olympic Curling Trials 2009. Z bilansem 2-5 Jones zajęła 6. miejsce. Drużyna Jones lepiej grała w Scotties Tournament of Hearts 2010, w fazie pucharowej dwukrotnie pokonała Wyspę Księcia Edwarda 8:5 (mecz 1-2) i 8:7 (finał). Na MŚ 2010 drużyna Kanady przez długi czas była jedyną niepokonaną ekipą, w Round Robin Jones uległa jedynie Niemkom (Andrea Schöpp), z którą zmierzyła się ponownie w meczu play-off. W fazie pucharowej ponownie przegrała z Niemkami (3:6), w półfinale uległa Szkotkom (Eve Muirhead) 4:10, ostatecznie zdobyła brązowy medal po wygranej nad Szwedkami (Cecilia Östlund) 9:6. Po zakończeniu sezonu 2009/2010 Jones wraz z Oficer i McEwen postanowiły wykluczyć z drużyny Cathy Overton-Clapham, jej miejsce od następnego sezonu zajęła Kaitlyn Lawes. Na kolejnych mistrzostwach kraju ekipa Jones ponownie należała do czołówki, z drugiego miejsca awansowała do fazy finałowej. W górnym meczu Page play-off po extra-endzie pokonała Saskatchewan (Amber Holland) 10:9, w finale ponownie zmierzyły się te dwa zespoły. W 10. partii był remis po 7. i Team Canada posiadał ostatni kamień. W swoim ostatnim zagraniu Holland ustawiła kamień na guziku, który był bardzo dobrze chroniony przez strażnika, Jones postanowiła wybić kamień ze środka próbując przebicia przez dwa kamienie. Jennifer wybiła kamień ustawiony wcześniej przez Holland jednak jej własny odtoczył się zbyt bardzo i Saskatchewan przejął partię. W 2012 Jones ponownie wygrała turniej prowincjonalny, w Scotties Tournament of Hearts 2012 wygrała Round Robin. Fazę finałową rozpoczęła od porażki przeciwko Kolumbii Brytyjskiej (Kelly Scott), przegrała również półfinał z Albertą (Heather Nedohin). Manitoba zdobyła brązowe medale wygrywając 8:6 nad Quebekiem. Jones z powodu ciąży nie grała w pierwszej połowie sezonu 2012/2013, dodatkowo w czerwcu przeszła operację kolana. Do rywalizacji powróciła w bardzo dobrym stylu wygrywając Mistrzostwa Manitoby 2013. Rundę grupową Scotties Tournament of Hearts 2013 ekipa Jones zakończyła bez porażki, w górnym meczu Page play-off przegrała jednak z Ontario (Rachel Homan). Po wygraniu półfinału przeciwko Kolumbii Brytyjskiej (Kelly Scott) walczyła ponownie z Homan. Reprezentantki Manitoby zdobyły srebrne medale przegrywając ostatnie spotkanie 6:9. Wygrywając Canada Cup 2011 drużyna Jones zapewniła sobie awans do Canadian Olympic Curling Trials 2013. Jones była zaliczana do faworytek do zwycięstwa. W rundzie grupowej wygrała 6 meczów i bezpośrednio znalazła się w finale. W ostatnim meczu zawodów Jones zwyciężyła 8:4 nad i reprezentowała Kanadę na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014. Kanadyjki w rundzie grupowej Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 były bezkonkurencyjne, nie odniosły porażki i z pierwszego miejsca awansowały do półfinału. W kolejnym spotkaniu pokonały 6:4 zawodniczki z Wielkiej Brytanii (Eve Muirhead). Zespół Jennifer Jones sięgnął po złote medale triumfując w finale 6:3 nad Szwedkami (Margaretha Sigfridsson). Po roku przerwy zespół Jennifer Jones bez większych problemów zdobył . Ekipa z Manitoby w rundzie grupowej Scotties Tournament of Hearts 2015 zajęła 1. miejsce. Po dwóch wygranych meczach przeciwko Albercie (Valerie Sweeting) Jones piąty raz wywalczyła złote medale mistrzostw Kanady. Podczas Mistrzostw Świata Kanadyjki awansowały do rundy finałowej, w pierwszym meczu uległy 4:6 Szwajcarkom. Jednak po wygranym 7:4 półfinale przeciwko Rosjankom (Anna Sidorowa) zespół Jennifer Jones znalazł się w finale zawodów. Reprezentantki Kanady zdobyły srebrne medale, przegrywając ponownie z zespołem Aliny Pätz, tym razem 3:5. W obrończynie tytułów mistrzowskich awansowały do fazy finałowej, jednakże po porażkach z Albertą (Chelsea Carey) i Northern Ontario zawodniczki z Winnipeg mogły zagrać tylko w małym finale. Ostatecznie drużyna Jones zdobyła brązowe medale, pokonując 8:7 z Manitoby. (pl)
- Jennifer Judith Jones (Winnipeg, 7 de julho de 1974) é uma jogadora de curling do Canadá, campeã nacional, mundial e olímpica. Tem seis participações em Campeonatos Mundiais, conquistando duas medalhas de ouro, uma de prata, uma de bronze e dois quartos lugares. (pt)
- Дже́ннифер Джу́дит Джонс (англ. Jennifer Judith Jones; род. 7 июля 1974, Виннипег) — канадская кёрлингистка, олимпийский чемпион и чемпион мира. В составе женской сборной Канады участник зимних Олимпийских игр 2014 (олимпийские чемпионы) и 2022 (заняли пятое место), участник шести чемпионатов мира (дважды чемпионы). Шестикратный чемпион Канады среди женщин. Играет на позиции четвёртого. Скип команды. (ru)
- 珍妮弗·琼斯（英語：Jennifer Jones，1974年7月7日－），加拿大女子冰壶运动员。她曾代表加拿大获得2014年冬季奥运会女子冰壶比赛金牌。她也曾获得2008年和2018年世界女子冰壶锦标赛冠军。 (zh)
- Дженніфер Джонс' (англ. Jennifer Jones; нар. 7 липня 1974, Вінніпег, Канада) — канадська керлінгістка. Чемпіонка зимових Олімпійських ігор 2014 року у команді з Кейтлін Лоз, Джилл Оффісер, Дон Мак-Юен, Кірстен Волл, де грала скіпом. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- جينيفر جونز (بالإنجليزية: Jennifer Jones) (و. 1974 – م) هي محامية، ولاعبة الكرلنغ، من كندا، ولدت في وينيبيغ، شاركت في ألعاب أولمبية شتوية 2014، . (ar)
- Jennifer Jones (* 7. Juli 1974 in Winnipeg, Manitoba) ist eine kanadische Curlerin. Sie spielt auf der Position des Skip und ist Olympiasiegerin (2014), zweifache Weltmeisterin (2008 und 2018) und mehrfache kanadische Meisterin. (de)
- Jennifer Judith Jones (Winnipeg, 7 de julio de 1994) es una deportista canadiense que compite en curling. Participó en dos Juegos Olímpicos de Invierno, obteniendo una medalla de oro en Sochi 2014, en la prueba femenina, y el quinto lugar en Pekín 2022, en la misma prueba. Ganó cuatro medallas en el Campeonato Mundial de Curling entre los años 2008 y 2018. (es)
- Jennifer Jones est une curleuse canadienne née le 7 juillet 1974 à Winnipeg, au Manitoba. Elle a remporté la médaille d'or du tournoi féminin aux Jeux olympiques d'hiver de 2014 à Sotchi, en Russie. (fr)
- ジェニファー・ジョーンズ（英: Jennifer Jones、1974年7月7日 - ）は、カナダのカーリング選手。愛称はＪ.Ｊ。 (ja)
- 제니퍼 주디스 존스(영어: Jennifer Judith Jones , 1974년 7월 7일~)는 캐나다의 컬링 선수로 2014년 동계 올림픽에서 우승한 캐나다 대표팀의 스킵이다. 올림픽에서 무패로 우승한 최초의 여성 스킵이며, 2010년에 금메달을 획득한 캐나다의 과 함께 단 둘 뿐인 올림픽 무패 우승 스킵이다. 과 에서 우승했으며 현재까지 마지막으로 우승한 캐나다 국적 스킵이다. 캐나다 여자 선수권 대회인 에서 총 6회 우승하여 와 함께 최다 우승을 기록했고, 단독 최다 승리 기록을 보유하고 있다. 또한 의 15회 우승을 차지하며 역대 최다 우승 여성 스킵 기록을 가지고 있다. 2019년 2월 캐나다 스포츠 전문 방송국 스포츠 네트워크에서 진행한 캐나다 컬링 관계자들을 대상으로 한 설문 조사에서 역대 최고의 여자 컬링 선수 1위, 역대 최고의 여자 스킵에 선정되었다. (ko)
- Jennifer Judith Jones (Winnipeg, 7 juli 1974) is een Canadees curler. (nl)
- Jennifer Judith Jones (Winnipeg, 7 luglio 1974) è una giocatrice di curling canadese. Ha vinto la medaglia d'oro olimpica nel curling alle Olimpiadi invernali 2014 tenutesi a Soči, vincendo con la sua nazionale il torneo femminile di curling. Nelle sue partecipazioni ai campionati mondiali di curling ha vinto una medaglia d'oro (2008), una medaglia d'argento (2015) e una medaglia di bronzo (2010). (it)
- Jennifer Jones, född den 7 juli 1974 i Winnipeg, Kanada, är en kanadensisk curlingspelare. Hon tog OS-guld i damernas curlingturnering i samband med de olympiska curlingtävlingarna 2014 i Sotji. (sv)
- Jennifer Judith Jones (Winnipeg, 7 de julho de 1974) é uma jogadora de curling do Canadá, campeã nacional, mundial e olímpica. Tem seis participações em Campeonatos Mundiais, conquistando duas medalhas de ouro, uma de prata, uma de bronze e dois quartos lugares. (pt)
- Дже́ннифер Джу́дит Джонс (англ. Jennifer Judith Jones; род. 7 июля 1974, Виннипег) — канадская кёрлингистка, олимпийский чемпион и чемпион мира. В составе женской сборной Канады участник зимних Олимпийских игр 2014 (олимпийские чемпионы) и 2022 (заняли пятое место), участник шести чемпионатов мира (дважды чемпионы). Шестикратный чемпион Канады среди женщин. Играет на позиции четвёртого. Скип команды. (ru)
- 珍妮弗·琼斯（英語：Jennifer Jones，1974年7月7日－），加拿大女子冰壶运动员。她曾代表加拿大获得2014年冬季奥运会女子冰壶比赛金牌。她也曾获得2008年和2018年世界女子冰壶锦标赛冠军。 (zh)
- Дженніфер Джонс' (англ. Jennifer Jones; нар. 7 липня 1974, Вінніпег, Канада) — канадська керлінгістка. Чемпіонка зимових Олімпійських ігор 2014 року у команді з Кейтлін Лоз, Джилл Оффісер, Дон Мак-Юен, Кірстен Волл, де грала скіпом. (uk)
- Jennifer Judith Jones OM (born July 7, 1974) is a Canadian curler. She was the Olympic champion in curling as skip of the Canadian team at the 2014 Sochi Games. Jones is the first female skip to go through the Games undefeated. The only male skip to achieve this was fellow Canadian Kevin Martin in 2010. Jones and her squad were the first Manitoba based curling team to win an Olympic gold medal. They won the 2008 World Women's Curling Championship, and were the last Canadian women's team to do so until Rachel Homan in 2017. She won a second world championship in 2018. Jones represented Canada at the 2022 Winter Olympics. (en)
- Jennifer Jones (ur. 7 lipca 1974 w Winnipeg, Manitoba) – kanadyjska curlerka, mistrzyni olimpijska z 2014, mistrzyni świata z 2008, wielokrotna mistrzyni kraju. Reprezentuje z Winnipeg. Z zawodu jest adwokatem. Świat curlingowy był rozczarowany wynikami Kanadyjek, pomimo że w Round-Roibn wygrały 8 z 11 meczów a stan przygotowania lodu pozostawiał wiele do życzenia. Jones przegrała w meczu play-off 3-4 z reprezentacją Norwegii (Dordi Nordby) 5:12 (w ostatnich 3 endach Norweżki przejęły 7 kamieni) i zakończyła rywalizację na 4. miejscu. (pl)
|