| dbo:abstract
|
- هُنمِنجونغوم (حرفياً: الأصوات الصحيحة/المناسبة لتعليم الشعب) هو مستند يصف نظام كتابة اللغة الكورية. عرف نظام الكتابة في الأصل بنفس الاسم ولكنه أصبح يعرف لاحقاً باسم الهانغل. صُنع هذا النظام من أجل عامة الشعب اللذين لم يتقنوا الهانجا وذلك ليستطيعوا بسهولة ودقة قراءة وكتابة اللغة الكورية. أُعلن النظام في المجلد 102 من سجلات الملك سيجونغ، وتاريخ إعلان النظام هو 9 أكتوبر 1446 وهو ما أصبح لاحقاً يوم الهانغل في كوريا الجنوبية. السجلات تشير إلى أن اختراع النظام كان في السنة الخامسة والعشرين من حكم الملك سيجونغ وهو ما يقابل 1443-1444. (ar)
- Hunminjeongeum (que significa Los sonidos correctos para la instrucción del pueblo) es un documento que describe el Hangul, un sistema de escritura totalmente nuevo (lengua aislada y fonética) y nativo para el idioma coreano. Fue escrito en 1443 por el Salón de Notables, que fueron estudiosos elegidos por Sejong el Grande. Hangul se convirtió en la escritura nativa de Corea, en sustitución del Hanja, un sinograma que había sido adaptado para el idioma Coreano. Más tarde se complementa con un documento más extenso llamado Hunminjeongeum Haerye. Hangul es famoso por su fácil aprendizaje. En comparación con los muchos años que se tarda en aprender Hanja. El Hangul es fácil de identificar porque utiliza un círculo (ㅇ y ㅎ), que no se utiliza en hanja. El diseño de los círculos y ciertas otras letras Hangul, fueron inspiradas en el Taegeuk. El guion fue nombrado inicialmente después de la publicación, pero más tarde llegó a ser conocido como "Hangul", significando "Gran Guión". En Corea del Norte, es conocido como Chosongul que significa "Nuestras Cartas". En Corea del Sur, "Día Hangul" se celebra el 9 de octubre. En Corea del Norte, "Día Chosongul" se celebra el 15 de enero. (es)
- Das Hunminjeongeum (deutsch: Die richtigen Laute zur Unterweisung des Volkes) ist der Text, mit dem König Sejong, der vierte Herrscher der koreanischen Joseon-Dynastie (1392–1910), das koreanische Alphabet einführte. Die Schaffung der Schrift wird auf 1443 und die Veröffentlichung des Hunminjeongeum auf 1446 datiert. Im Hunminjeongeum schreibt Sejong, die chinesische Schriftsprache sei schwer zu erlernen und ihre Zeichen für die Wiedergabe der Landessprache in Korea ungeeignet, so dass das gemeine Volk nicht imstande sei, sich schriftlich auszudrücken. Dies bedauere er, und er habe deswegen 28 Zeichen neu geschaffen.Inwieweit er tatsächlich selbst an der Schaffung der Schrift beteiligt war oder mit eher mäßigem eigenen Beitrag bloß als Schirmherr fungierte, ist genauso umstritten wie die Frage, ob und welche anderen Schriften als Anregung oder Vorbild dienten. Der 9. Oktober ist als Tag der Veröffentlichung des Hunminjeongeum in Südkorea als Hangeul-Tag gesetzlicher Feiertag. In Nordkorea begeht man den entsprechenden Feiertag am 15. Januar. Am 20. Dezember 1962 wurde das Hunminjeongeum in Südkorea zum Nationalschatz Nummer 70 erklärt und im Jahr 1997 wurde es auf Antrag Koreas von der UNESCO in die Liste des Weltdokumentenerbes aufgenommen. Im Hunminjeongeum werden die neu entwickelten Zeichen der koreanischen Schrift vorgestellt und erläutert. Das Buch besteht aus zwei Teilen, umfasst 33 Seiten und ist in chinesischer Schriftsprache abgefasst. Der erste Teil, verfasst von König Sejong, besteht aus einem Vorwort, in dem er die Gründe für die Entwicklung des Alphabets darlegt, gefolgt vom Hauptteil, in dem jeder der 28 Buchstaben des neuen Alphabets erklärt wird. Der zweite Teil, der von acht Gelehrten geschrieben ist, enthält sechs Kapitel: 1.
* In der „Erklärung der Form der Buchstaben“ werden die phonetischen und philosophischen Prinzipien erläutert, auf deren Basis die Buchstaben entstanden sind. 2.
* Die „Erklärung der Silbenanlaute“ stellt die 17 Konsonanten vor, die am Silbenanfang auftreten. 3.
* In der „Erklärung der Silbennuklei“ werden die 11 Vokale beschrieben, die den Silbenkern bilden können. 4.
* Die „Erklärung der Silbenauslaute“ präsentiert die Konsonanten, die am Silbenende erscheinen. 5.
* Die „Erklärung der Buchstabenkombinationen“ demonstriert, wie Silbenanlaute, Silbenkerne und Silbenauslaute zu Silben zusammengefügt werden. 6.
* Die „Beispiele für die Verwendung der Buchstaben“ zeigt die Schreibung ganzer Wörter mit der neuen Schrift. Am Schluss steht ein Nachwort des Gelehrten Jeong In-ji (Chŏng Inji). (de)
- Hunminjeong'eum (Korean: 훈민정음; Hanja: 訓民正音; lit. The Correct/Proper Sounds for the Instruction of the People) is a document describing an entirely new and native script for the Korean language. The script was initially named after the publication but later came to be known as hangul. Originally containing 28 characters, it was created so that the common people illiterate in hanja (Chinese characters) could accurately and easily read and write the Korean language. Four letters among the 28 were discarded over time. The original spelling of the title was 훈〮민져ᇰ〮ᅙᅳᆷ Húnminjyéongʼeum (in North Korean version Húnminjyéonghʼeum). The Hunminjeongeum was announced in Volume 102 of the Annals of King Sejong, and its formal supposed publication date, October 9, 1446, is now Hangul Day in South Korea. The Annals place its invention to the 25th year of Sejong's reign, corresponding to 1443–1444. UNESCO included the 1446 manuscript publishing the Hunminjeongeum in the Memory of the World Programme. (en)
- Le Hunminjeongeum ou Hunmin Jeongeum (coréen : 훈민정음 ; hanja : 訓民正音 ; lit. : Les sons corrects pour l'instruction du peuple) est un document décrivant une écriture entièrement nouvelle et endogène pour la langue coréenne. L'écriture prit initialement le nom de la publication, mais a ensuite été connue sous le nom de hangeul. Elle a été créée pour que les gens du peuple analphabètes en hanja (caractères chinois) pussent lire et écrire la langue coréenne avec précision et aisance. Le Hunminjeongeum fut annoncé dans le volume 102 des Annales du roi Sejong, et sa date officielle supposée de publication, le 9 octobre 1446, est aujourd'hui le jour du hangeul en Corée du Sud. Les Annales situent son invention à la 25e année du règne de Sejong, correspondant à 1443-1444. Le Hunminjeongeum fait partie des Trésors nationaux de Corée du Sud (c'est le no 70, ajouté en 1962) et l'UNESCO a inclus le manuscrit de 1446 publiant le Hunminjeongeum dans le programme Mémoire du monde. (fr)
- Hunminjeongeum (훈민정음;訓民正音) adalah formula abjad yang diciptakan oleh Raja Sejong yang Agung dari Dinasti Joseon pada tahun 1443. Raja Sejong menciptakan abjad baru tersebut supaya rakyatnya yang sebagian besar tidak dapat menulis aksara Tionghoa dapat menulis bahasa Korea dengan sistem yang lebih mudah. Formula abjad yang ia ciptakan dinamakan Hunminjeongeum atau suara yang benar untuk diajarkan kepada rakyat. Proyek tersebut dibantu oleh para ilmuwan dalam lembaga ilmu pengetahuan Jiphyeonjeon dan hasilnya dipublikasikan 3 tahun kemudian dalam buku berjudul atau Edisi Penjelasan Hunminjeongeum. Hunminjeongeum dijadikan sebagai Harta Nasional Korea Selatan Nomor 70 dan didaftarkan sebagai UNESCO pada tahun 1997. Abjad ini merupakan cikal-bakal Hangeul yang merupakan sistem penulisan unik di antara abjad-abjad bangsa lain karena diciptakan oleh sekelompok orang yang dikenal tanpa ada pengaruh dari sistem penulisan yang telah ada dan menjadi bahasa tulis nasional. (in)
- Lo Hunminjeongeum (훈민정음?, 訓民正音?; lett. "Suoni corretti / appropriati per l'istruzione dei popoli") è un documento pubblicato nel 1446 contenente il nuovo sistema di scrittura della lingua coreana inventato da re Sejong nel 1443. Inizialmente noto con lo stesso nome della pubblicazione, l'alfabeto fu poi chiamato hangeul, "lettere del popolo coreano". È il primo e unico testo al mondo che sia mai stato pubblicato per illustrare un nuovo alfabeto, ed è stato incluso dall'UNESCO nel programma Memoria del mondo a ottobre 1997 per il valore linguistico, culturale e ideologico. (it)
- ( 정음은 여기로 연결됩니다. 가수에 대해서는 정음 (가수) 문서를, 워드 프로세서에 대해서는 훈민정음 (소프트웨어) 문서를 참고하십시오.) 『훈민정음』(訓民正音, 중세 한국어: 훈민정음)은 한글의 옛 이름(첫 이름)으로 세종대왕이 창제한 문자의 명칭이자 훈민정음의 창제 원리와 사용법 등을 해설해 놓은 책의 제목이기도 하다. 세종 25년(1443년)에 창제 된 후 1446년(세종 28년)에 반포된 훈민정음의 뜻은 '백성(民)을 가르치는(訓) 바른(正) 소리(音)'이며, 28개의 낱자로 구성되어 있다. 소리글자에 속하며, 배우기 쉽고 읽고 쓰기에 편리한 장점을 가지고 있다. 이 훈민정음이 우리가 지금 사용하고 있는 한글이며, 훈민정음은 1446년에 정식으로 반포됐고 한글이란 이름은 주시경에 의해 지어진 것으로 알려져 있다. 훈민정음은 반포된 초기에 '정음(正音)'으로도 불리웠고 그밖에도 언문(諺文), 언서(諺書), 반절(反切), 암클, 아햇글 등으로 불리우면서 양반들에 의해 홀대 받았다. 그러나 한자에 비해서 배우기 쉽고 읽고 쓰기가 쉬웠기 때문에 널리 보급되어 오늘날에는 한국어를 표기하는 공식문자가 되었다. 세종대왕은 훈민정음을 창제한후에 궁중에 성삼문, 신숙주, 최항, 정인지, 박팽년 등 집현전 학자들에게 명하여 해설서인 『훈민정음 해례본(訓民正音 解例本)』을 발간하도록 했다. 그러나 불행하게도 '훈민정음 해례본'은 기록에만 존재할뿐 한 권도 전해지지 않았었는데, 1940년 경상도 안동에서 약 500년만에 처음 발견되었으며 현재에는 서울 간송미술관에 소장되어 있다. 해례본은 1962년에 국보 70호로 지정되었으며 1997년에 유네스코 세계기록유산으로 지정되었다. (ko)
- 訓民正音（くんみんせいおん、朝: 훈민정음）とは、李氏朝鮮の世宗が制定した文字体系ハングルの正式名称、あるいはそれについて解説した書物のことをいう。ここでは主として書物のことについて説明する。文字自体についてはハングルの項を参照。 (ja)
- Hunmin Jeongeum is de naam van het boek waarin voor het eerst het Koreaanse schrift hangul werd beschreven, het is tevens de officiële naam die koning Sejong de Grote (1397-1450) aan het schrift gaf. Hangul is de moderne Zuid-Koreaanse naam voor het schrift, in Noord-Korea prefereert men de term Joseongul, toen de ontwikkeling van het schrift in de twaalfde maanmaand van het jaar 1443 echter klaar was, werd het hunmin jeongeum genoemd. Dit betekent: De juiste klanken om het volk te instrueren. In de eerste editie telde het schrift 28 karakters, 11 klinkers en 17 medeklinkers, tegenwoordig zijn hiervan nog 24 karakters, 10 klinkers en 14 medeklinkers, in gebruik. De hunming jeongeum bestaat uit twee delen. In het eerste deel wordt door koning Sejong uitgelegd hoe de karakters uitgesproken en geschreven dienen te worden. Het tweede deel bevat commentaar van wetenschappers die aan het project deelnamen op het eerste deel. Aanvankelijk werd er vanuit de geletterde elite niet enthousiast gereageerd op het schrift. Het was vooral in de lage klassen waar het schrift populair was. Een reisgenoot van Hendrick Hamel, Mattheus Eibokken genaamd, schreef samen met Nicolaas Witsen de eerste Nederlands-Koreaanse woordenlijst in 17de eeuw. Uit de manier waarop Eibokken de Koreaanse woorden schrijft, blijkt dat hij kennis moet hebben gehad van het hangul. Hoewel het schrift in 1443 reeds uitontwikkeld was, duurde het tot 1446 voordat het boek Hunmin Jeongeum gepubliceerd werd. Dit gebeurde op 9 oktober, en deze dag is in Zuid-Korea een nationale feestdag. In Noord-Korea wordt de publicatie echter op 15 januari gevierd. (nl)
- Hunminjeongeum (lit. "Os Sons Corretos para a Instrução do Povo") é um documento que descreve por inteiro a escrita nativa e nova da língua coreana. A escrita foi inicialmente nomeada após a publicação, que mais tarde passou a ser conhecida como hangul. Foi criada para ajudar as pessoas iletradas em hanja, a ler e escrever o idioma coreano com precisão e facilidade. Foi anunciada no centésimo segundo volume de Anais do Rei Sejong, e sua suposta data formal da publicação, 9 de outubro de 1446, é agora o Dia de Hangul na Coreia do Sul. Os Anais colocaram sua invenção no vigésimo quinto ano do reinado de Sejong, correspondente entre 1443 e 1444. (pt)
- 《訓民正音》（朝鮮語：훈민정음）是朝鲜王朝第四代國王世宗大王李祹与其子第五代國王文宗大王李珦主导創制的朝鲜语文字，又稱諺文（언문／諺文 Eonmun），今多稱韓文（한문）、韓字（한글）、朝鮮文（조선문）、朝鮮字（조선글）。原有28字，其中母音字母11個，子音字母17個。该书完成于朝鲜世宗25年（1443年）末或朝鲜世宗26年（1444年）初，于朝鲜世宗28年（1446年）正式出版。 朝鲜半岛古代使用漢字表記，文言分離。只有士大夫學習漢文，因此平民大多是文盲。相傳三国末年薛聰藉漢字音義標註漢字，創吏讀文字，此外尚有鄉札、口訣等表記方法，但這些由於使用的不便等原因未能取代漢文。朝鮮王朝第四代國王世宗深感漢字對於文化傳播的不便，迫切需要一可完整表達本國語音之文字，故特設諺文局，召鄭麟趾、成三問、申叔舟等學者，在研究朝鮮語音和漢語音韻的基礎上，以方塊字組合，一音節佔一字，創立表音文字。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- هُنمِنجونغوم (حرفياً: الأصوات الصحيحة/المناسبة لتعليم الشعب) هو مستند يصف نظام كتابة اللغة الكورية. عرف نظام الكتابة في الأصل بنفس الاسم ولكنه أصبح يعرف لاحقاً باسم الهانغل. صُنع هذا النظام من أجل عامة الشعب اللذين لم يتقنوا الهانجا وذلك ليستطيعوا بسهولة ودقة قراءة وكتابة اللغة الكورية. أُعلن النظام في المجلد 102 من سجلات الملك سيجونغ، وتاريخ إعلان النظام هو 9 أكتوبر 1446 وهو ما أصبح لاحقاً يوم الهانغل في كوريا الجنوبية. السجلات تشير إلى أن اختراع النظام كان في السنة الخامسة والعشرين من حكم الملك سيجونغ وهو ما يقابل 1443-1444. (ar)
- Lo Hunminjeongeum (훈민정음?, 訓民正音?; lett. "Suoni corretti / appropriati per l'istruzione dei popoli") è un documento pubblicato nel 1446 contenente il nuovo sistema di scrittura della lingua coreana inventato da re Sejong nel 1443. Inizialmente noto con lo stesso nome della pubblicazione, l'alfabeto fu poi chiamato hangeul, "lettere del popolo coreano". È il primo e unico testo al mondo che sia mai stato pubblicato per illustrare un nuovo alfabeto, ed è stato incluso dall'UNESCO nel programma Memoria del mondo a ottobre 1997 per il valore linguistico, culturale e ideologico. (it)
- 訓民正音（くんみんせいおん、朝: 훈민정음）とは、李氏朝鮮の世宗が制定した文字体系ハングルの正式名称、あるいはそれについて解説した書物のことをいう。ここでは主として書物のことについて説明する。文字自体についてはハングルの項を参照。 (ja)
- Hunminjeongeum (lit. "Os Sons Corretos para a Instrução do Povo") é um documento que descreve por inteiro a escrita nativa e nova da língua coreana. A escrita foi inicialmente nomeada após a publicação, que mais tarde passou a ser conhecida como hangul. Foi criada para ajudar as pessoas iletradas em hanja, a ler e escrever o idioma coreano com precisão e facilidade. Foi anunciada no centésimo segundo volume de Anais do Rei Sejong, e sua suposta data formal da publicação, 9 de outubro de 1446, é agora o Dia de Hangul na Coreia do Sul. Os Anais colocaram sua invenção no vigésimo quinto ano do reinado de Sejong, correspondente entre 1443 e 1444. (pt)
- 《訓民正音》（朝鮮語：훈민정음）是朝鲜王朝第四代國王世宗大王李祹与其子第五代國王文宗大王李珦主导創制的朝鲜语文字，又稱諺文（언문／諺文 Eonmun），今多稱韓文（한문）、韓字（한글）、朝鮮文（조선문）、朝鮮字（조선글）。原有28字，其中母音字母11個，子音字母17個。该书完成于朝鲜世宗25年（1443年）末或朝鲜世宗26年（1444年）初，于朝鲜世宗28年（1446年）正式出版。 朝鲜半岛古代使用漢字表記，文言分離。只有士大夫學習漢文，因此平民大多是文盲。相傳三国末年薛聰藉漢字音義標註漢字，創吏讀文字，此外尚有鄉札、口訣等表記方法，但這些由於使用的不便等原因未能取代漢文。朝鮮王朝第四代國王世宗深感漢字對於文化傳播的不便，迫切需要一可完整表達本國語音之文字，故特設諺文局，召鄭麟趾、成三問、申叔舟等學者，在研究朝鮮語音和漢語音韻的基礎上，以方塊字組合，一音節佔一字，創立表音文字。 (zh)
- Hunminjeongeum (que significa Los sonidos correctos para la instrucción del pueblo) es un documento que describe el Hangul, un sistema de escritura totalmente nuevo (lengua aislada y fonética) y nativo para el idioma coreano. Fue escrito en 1443 por el Salón de Notables, que fueron estudiosos elegidos por Sejong el Grande. Hangul se convirtió en la escritura nativa de Corea, en sustitución del Hanja, un sinograma que había sido adaptado para el idioma Coreano. Más tarde se complementa con un documento más extenso llamado Hunminjeongeum Haerye. (es)
- Das Hunminjeongeum (deutsch: Die richtigen Laute zur Unterweisung des Volkes) ist der Text, mit dem König Sejong, der vierte Herrscher der koreanischen Joseon-Dynastie (1392–1910), das koreanische Alphabet einführte. Die Schaffung der Schrift wird auf 1443 und die Veröffentlichung des Hunminjeongeum auf 1446 datiert. Im Hunminjeongeum schreibt Sejong, die chinesische Schriftsprache sei schwer zu erlernen und ihre Zeichen für die Wiedergabe der Landessprache in Korea ungeeignet, so dass das gemeine Volk nicht imstande sei, sich schriftlich auszudrücken. Dies bedauere er, und er habe deswegen 28 Zeichen neu geschaffen.Inwieweit er tatsächlich selbst an der Schaffung der Schrift beteiligt war oder mit eher mäßigem eigenen Beitrag bloß als Schirmherr fungierte, ist genauso umstritten wie die F (de)
- Hunminjeong'eum (Korean: 훈민정음; Hanja: 訓民正音; lit. The Correct/Proper Sounds for the Instruction of the People) is a document describing an entirely new and native script for the Korean language. The script was initially named after the publication but later came to be known as hangul. Originally containing 28 characters, it was created so that the common people illiterate in hanja (Chinese characters) could accurately and easily read and write the Korean language. Four letters among the 28 were discarded over time. The original spelling of the title was 훈〮민져ᇰ〮ᅙᅳᆷ Húnminjyéongʼeum (in North Korean version Húnminjyéonghʼeum). (en)
- Hunminjeongeum (훈민정음;訓民正音) adalah formula abjad yang diciptakan oleh Raja Sejong yang Agung dari Dinasti Joseon pada tahun 1443. Raja Sejong menciptakan abjad baru tersebut supaya rakyatnya yang sebagian besar tidak dapat menulis aksara Tionghoa dapat menulis bahasa Korea dengan sistem yang lebih mudah. Formula abjad yang ia ciptakan dinamakan Hunminjeongeum atau suara yang benar untuk diajarkan kepada rakyat. Proyek tersebut dibantu oleh para ilmuwan dalam lembaga ilmu pengetahuan Jiphyeonjeon dan hasilnya dipublikasikan 3 tahun kemudian dalam buku berjudul atau Edisi Penjelasan Hunminjeongeum. Hunminjeongeum dijadikan sebagai Harta Nasional Korea Selatan Nomor 70 dan didaftarkan sebagai UNESCO pada tahun 1997. (in)
- Le Hunminjeongeum ou Hunmin Jeongeum (coréen : 훈민정음 ; hanja : 訓民正音 ; lit. : Les sons corrects pour l'instruction du peuple) est un document décrivant une écriture entièrement nouvelle et endogène pour la langue coréenne. L'écriture prit initialement le nom de la publication, mais a ensuite été connue sous le nom de hangeul. Elle a été créée pour que les gens du peuple analphabètes en hanja (caractères chinois) pussent lire et écrire la langue coréenne avec précision et aisance. (fr)
- ( 정음은 여기로 연결됩니다. 가수에 대해서는 정음 (가수) 문서를, 워드 프로세서에 대해서는 훈민정음 (소프트웨어) 문서를 참고하십시오.) 『훈민정음』(訓民正音, 중세 한국어: 훈민정음)은 한글의 옛 이름(첫 이름)으로 세종대왕이 창제한 문자의 명칭이자 훈민정음의 창제 원리와 사용법 등을 해설해 놓은 책의 제목이기도 하다. 세종 25년(1443년)에 창제 된 후 1446년(세종 28년)에 반포된 훈민정음의 뜻은 '백성(民)을 가르치는(訓) 바른(正) 소리(音)'이며, 28개의 낱자로 구성되어 있다. 소리글자에 속하며, 배우기 쉽고 읽고 쓰기에 편리한 장점을 가지고 있다. 이 훈민정음이 우리가 지금 사용하고 있는 한글이며, 훈민정음은 1446년에 정식으로 반포됐고 한글이란 이름은 주시경에 의해 지어진 것으로 알려져 있다. 훈민정음은 반포된 초기에 '정음(正音)'으로도 불리웠고 그밖에도 언문(諺文), 언서(諺書), 반절(反切), 암클, 아햇글 등으로 불리우면서 양반들에 의해 홀대 받았다. 그러나 한자에 비해서 배우기 쉽고 읽고 쓰기가 쉬웠기 때문에 널리 보급되어 오늘날에는 한국어를 표기하는 공식문자가 되었다. (ko)
- Hunmin Jeongeum is de naam van het boek waarin voor het eerst het Koreaanse schrift hangul werd beschreven, het is tevens de officiële naam die koning Sejong de Grote (1397-1450) aan het schrift gaf. Hangul is de moderne Zuid-Koreaanse naam voor het schrift, in Noord-Korea prefereert men de term Joseongul, toen de ontwikkeling van het schrift in de twaalfde maanmaand van het jaar 1443 echter klaar was, werd het hunmin jeongeum genoemd. Dit betekent: De juiste klanken om het volk te instrueren. (nl)
|