| dbo:abstract
|
- Gheorghe Magheru (* 8. April 1802 (auch 1804) in , Kreis Gorj; † 23. Mai 1880 in Bukarest) war ein rumänischer Freiheitskämpfer, General und Politiker. (de)
- General Gheorghe Magheru (Romanian pronunciation: [ˈɡe̯orɡe maˈɡeru]; 1802, Bârzeiul de Gilort, Gorj County – 23 March 1880) was a Romanian revolutionary and soldier from Wallachia, and political ally of Nicolae Bălcescu. (en)
- El general Gheorge Magheru (1802, , condado de Gorj - 23 de marzo de 1880) fue un revolucionario y soldado rumano de Valaquia y un aliado político de Nicolae Bălcescu. (es)
- Gheorghe Magheru (Bârzeiu, 8 aprile 1802 – Bucarest, 23 marzo 1880) è stato un rivoluzionario e generale rumeno. Comandante militare nell'esercito di Tudor Vladimirescu (1821), in seguito comandante nella guerra russo-turca del 1828-1829, prefetto della contea Romanați (1831), ministro delle finanze nel governo rivoluzionario rumeno nel 1848, e poi, temporaneamente, comandante generale delle forze rivoluzionarie della Valacchia. Tra il 10 ottobre e il 28 ottobre 1848 Magheru si rifugió in Transilvania e da lì a Trieste e infine a Vienna. Nel 1857 ritornó in Valacchia, tornando alla politica attiva. (it)
- Gheorghe Magheru (ur. 8 kwietnia 1802 r. w Bârzeiu de Gilort w okręgu Gorj – zm. 23 marca 1880 r. w Bukareszcie) – rumuński dowódca wojskowy, rewolucjonista, działacz niepodległościowy i polityk na Wołoszczyźnie. Karierę wojskową rozpoczął już podczas powstania Tudora Vladimirescu w Oltenii w 1821 r. Jako dowódca oddziałów wołoskich walczył po stronie Rosji w wojnie rosyjsko-tureckiej 1828-1829. Od 1831 r. był starostą ówczesnego okręgu we wschodniej Oltenii – dzięki jego przychylności 21 czerwca 1848 r. w Islaz odbył się wielki wiec ludności, na którym uchwalono manifest, nazwany przez lud „konstytucją”, będący podstawą żądań wysuniętych 2 dni później na wielkiej manifestacji w Bukareszcie. Magheru został wówczas ministrem finansów w rewolucyjnym rządzie Wołoszczyzny. Jednocześnie energicznie przeciwstawiał się kontrrewolucyjnym działaniom pułkownika Odobescu i metropolity Neofita. Mianowany generałem, organizował oddziały wojskowe ochotników (pomocą służyło mu kilku oficerów Polaków, głównie dezerterów z armii carskiej), zakładając m.in. „obóz Trajana” w nad Alutą. Po wkroczeniu wojsk tureckich do Oltenii pod koniec września nie zdecydował się jednak na stawienie im czoła w nierównej walce. Po dłuższych wahaniach, pod wpływem perswazji konsula angielskiego i wybranej 9 sierpnia regencji, 10 października rozwiązał swój obóz. Wyjechał do Siedmiogrodu, następnie do Triestu, a w końcu do Wiednia. Po dziewięcioletniej emigracji wrócił do ojczyzny. Został deputowanym z okręgu Gorj do tymczasowego Zgromadzenia Narodowego, a następnie do rumuńskiego parlamentu. Jego imię nosi Bulevardul Magheru – jedna z ważniejszych arterii komunikacyjnych Bukaresztu. (pl)
- Георге Магеру (рум. Gheorghe Magheru ; 8 апреля 1802, Бирзею-де-Джилорт, Австрийская империя (ныне жудец Горж, Румыния) — 23 марта 1880, Бухарест) — румынский революционер, политик, военный деятель, генерал. Борец за независимость Валахии, национальный герой Румынии. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Gheorghe Magheru (* 8. April 1802 (auch 1804) in , Kreis Gorj; † 23. Mai 1880 in Bukarest) war ein rumänischer Freiheitskämpfer, General und Politiker. (de)
- General Gheorghe Magheru (Romanian pronunciation: [ˈɡe̯orɡe maˈɡeru]; 1802, Bârzeiul de Gilort, Gorj County – 23 March 1880) was a Romanian revolutionary and soldier from Wallachia, and political ally of Nicolae Bălcescu. (en)
- El general Gheorge Magheru (1802, , condado de Gorj - 23 de marzo de 1880) fue un revolucionario y soldado rumano de Valaquia y un aliado político de Nicolae Bălcescu. (es)
- Gheorghe Magheru (Bârzeiu, 8 aprile 1802 – Bucarest, 23 marzo 1880) è stato un rivoluzionario e generale rumeno. Comandante militare nell'esercito di Tudor Vladimirescu (1821), in seguito comandante nella guerra russo-turca del 1828-1829, prefetto della contea Romanați (1831), ministro delle finanze nel governo rivoluzionario rumeno nel 1848, e poi, temporaneamente, comandante generale delle forze rivoluzionarie della Valacchia. Tra il 10 ottobre e il 28 ottobre 1848 Magheru si rifugió in Transilvania e da lì a Trieste e infine a Vienna. Nel 1857 ritornó in Valacchia, tornando alla politica attiva. (it)
- Георге Магеру (рум. Gheorghe Magheru ; 8 апреля 1802, Бирзею-де-Джилорт, Австрийская империя (ныне жудец Горж, Румыния) — 23 марта 1880, Бухарест) — румынский революционер, политик, военный деятель, генерал. Борец за независимость Валахии, национальный герой Румынии. (ru)
- Gheorghe Magheru (ur. 8 kwietnia 1802 r. w Bârzeiu de Gilort w okręgu Gorj – zm. 23 marca 1880 r. w Bukareszcie) – rumuński dowódca wojskowy, rewolucjonista, działacz niepodległościowy i polityk na Wołoszczyźnie. Po dziewięcioletniej emigracji wrócił do ojczyzny. Został deputowanym z okręgu Gorj do tymczasowego Zgromadzenia Narodowego, a następnie do rumuńskiego parlamentu. Jego imię nosi Bulevardul Magheru – jedna z ważniejszych arterii komunikacyjnych Bukaresztu. (pl)
|