| dbo:abstract
|
- C. k. privilegovaná Severní dráha císaře Ferdinanda (německy k.k. privilegierte Kaiser Ferdinands-Nordbahn, zkratkou KFNB) byla rakouská železniční a těžební společnost založená v roce 1836. První a hlavní tratí vybudovanou a provozovanou touto společností byla „železnice mezi Vídní a Bochní s vedlejšími drahami do Brna, Olomouce, Opavy, Bílska a Bělé, pak ke skladům soli ve Dworech, Wieliczce a u Bochni“ – tzv. „severní dráha“, nazývaná též podle společnosti „dráha Ferdinandova“ a dodnes českými železničáři přezdívaná „Ferdinandka“. Tato železnice, která propojila Dolní Rakousy přes Moravu a Rakouské Slezsko se Západní Haličí (Malopolskem), se v roce 1839 stala první parostrojní železnicí v českých zemích a dnes po ní vede tzv. druhý železniční koridor. Jako na poslední z českých tratí na ní mezi Břeclaví a Bohumínem zůstal uplatňován levostranný provoz, jenž byl teprve 9. prosince 2012 nahrazen pravostranným, což si vyžádalo změny na nástupištích, v hlášeních a signalizaci. (cs)
- Die k.k. privilegierte Kaiser Ferdinands-Nordbahn (KFNB) (tschech. c.k. priv. Severní dráha císaře Ferdinanda, ab 1919 offiziell Severní dráha Ferdinandova; SDF) war eine Eisenbahn- und Bergbaugesellschaft in Österreich und dessen Nachfolgestaat Tschechoslowakei. Die Hauptstrecke der Gesellschaft war die Nordbahn von Wien nach Nordmähren und Österreichisch-Schlesien, mit einer von Anbeginn wegen der galizischen Salzvorkommen geplanten Fortsetzung bis nach Krakau und zum Salzbergwerk Bochnia. Die Eisenbahnen wurden mit Ausnahme der Montanbahnen im Jahr 1906 verstaatlicht, die Montansparte bestand bis 1945 als selbständiges Unternehmen weiter. (de)
- Norda fervojo de imperiestro Ferdinando (KFNB, en la origina versio Kaiser Ferdinands-Nordbahn) estas nomo de kompanio, kiu estis establita por konstruado kaj trafikado de fervojo el Vieno ĝis Bochnia kun deflankiĝoj al Brno, Olomouc, Opava, Bielsko-Biała kaj al deponejoj de salo en , Wieliczka kaj ĉe Bochnia. Sed iom post iom ĝi okupiĝios ankaŭ per aliaj aktivecoj, precipe per minado de karbo. Sed la nomo KFNB krom la nomo de la kompanio enviviĝis prefere kiel nomo por indikita fervojo. Ĝis hodiaŭ la fervojistoj en Ĉeĥio nomas la fervojon inter Petrovice u Karviné kaj Břeclav "Ferdinanda fervojo" kaj malkiel ĉe aliaj fervojoj en la lando oni sur ĝi veturas je la maldekstra flanko. (eo)
- The Emperor Ferdinand Northern Railway (German: Kaiser Ferdinands-Nordbahn; Czech: Severní dráha císaře Ferdinanda; Polish: Kolej Północna Cesarza Ferdynanda) was the name of a former railway company during the time of the Austrian Empire. Its main line was intended to connect Vienna with the salt mines in Bochnia near Kraków. The title is still used today in referring to a number of railway lines formerly operated by that company. (en)
- Kaiser Ferdinands Nordbahn (in sigla KFNB) (in ceco Severní dráha císaře Ferdinanda) era il nome di un'antica società ferroviaria dell'Impero austriaco. La sua prima linea fu concepita per collegare Vienna con le miniere di sale di Bochnia nei pressi di Cracovia. Certificato azionario della Kaiser Ferdinands Nordbahn emesso nel 1857 (it)
- Kolej Północna (oficjalnie „C.K. Uprzywilejowana Kolej Północna Cesarza Ferdynanda”; niem. K.u.K. privilegierte Kaiser Ferdinands-Nordbahn, KFNB; cz. Severní dráha Ferdinandova) – kolej wybudowana w granicach Cesarstwa Austrii, łącząca Wiedeń z Krakowem. Kolej Północna biegła z Wiednia przez Brzecław, Przerów, Lipník nad Bečvou, Ostrawę, do Bogumina, gdzie miała połączenie z kolejami pruskimi, a poprzez nie z uruchomioną 13 października 1847 Koleją Krakowsko-Górnośląską, łącząca Kraków z Jaworznem-Szczakową, a następnie Jaworzno-Szczakową z Mysłowicami. Dopiero budowa linii z Bogumina przez Zebrzydowice, Dziedzice, Oświęcim, Chrzanów i Trzebinię umożliwiła rezygnację z tranzytu przez terytoria pruskie. Odcinek ten został w całości uruchomiony w marcu 1856 r., a dzięki bocznej linii Kolei Północnej połączenie kolejowe otrzymało również wtedy Bielsko. Powstała także odnoga Ostrawa – Opawa. Pierwsze prace poprzedzone zostały wystawieniem dokumentu koncesyjnego (4 marca 1836), zgodnie z którym koncesjonariuszem był „Wechselhaus S.M. von Rotschild”. Kolejnych 3 koncesji udzielono (lata: 1873, 1885–1886) spółce „C.K. Uprzywilejowane Towarzystwo Akcyjne Kolei Północnej Cesarza Ferdynanda”. Dotyczyły one m.in. 2 linii kolejowych: Bielsko – Żywiec i Bielsko – Kalwaria. Nominalna wartość kapitału zakładowego w 1856 r. wynosiła 124,1 mln koron. Niemal pół wieku później (1905) wartość kapitału szacowano na 577,4 mln koron. Kolej Północną Cesarza Ferdynanda oddawano do użytku sukcesywnie idąc od Wiednia, a ogólna długość linii kolejowych Kolei Północnej sukcesywnie rosła. W 1856 wynosiła 531 km, 2 lata później 626 km, by w 1888 osiągnąć stan 1143 km. Na początku XX w., w 1902, długość linii wyniosła 1309 km. W 1862 Kolej Północna dysponowała znacznym taborem kolejowym. Składało się nań: 218 lokomotyw, 375 wagonów osobowych i 5617 wagonów towarowych. 11 lat później liczba lokomotyw przekroczyła 300 (318), wykorzystując do przewozu pasażerów i towarów 602 wagony osobowe i 9432 wagony towarowe. W 1888 eksploatowano 408 lokomotyw, 589 wagonów osobowych i 12 807 wagonów towarowych. W 1856 r. z usług Kolei Północnej skorzystało 1,6 mln pasażerów. 3 lata później przewozy pasażerów wzrosły o 1 mln osób. W latach 1860–1883 Koleją Północną podróżowało rocznie od 1,7 do 2,9 mln pasażerów. Schyłek XIX w. przyniósł znaczne ożywienie ruchu pasażerskiego. W 1884 przewieziono 3,1 mln osób; 4 lata później 4,8 mln; w 1892 8,4 mln. Rok 1898 przyniósł Kolei Północnej rekordową frekwencję – przewieziono wówczas 13,26 mln pasażerów. W pierwszym roku XX w. liczba ta wzrosła do 15,2 mln osób. Do 1878 r. pasażerowie mogli podróżować w wagonach o zróżnicowanym standardzie, stosownie do ich możliwości finansowych. Najzamożniejsi klienci korzystali z wagonów 1 klasy, dla najmniej wymagających pozostawały wagony 4 klasy. W tamtym okresie w najlepszych warunkach podróżowało tylko 1,6-2,6% pasażerów. Z przejazdu w 2 klasie korzystało 14-21%. Największą popularnością cieszyła się wśród pasażerów 3 klasa – wagonami tej klasy podróżowało 45-71% klientów. W 1879 r. zlikwidowano możliwość podróżowania 4 klasą. Od tego roku sukcesywnie spadał udział przejazdów 1 klasą: w 1879 podróżował nią co 57 pasażer – w 1906 była to 1 osoba na 286 pasażerów. Podobna sytuacja dotyczyła przejazdów 2 klasą. Gros pasażerów korzystała z wagonów 3 klasy: w 1879 było ich 80%, a ćwierć wieku później 93%. W latach 1856–1866 Kolej Północna przewoziła ładunki i towary o łącznej masie od 1,1 do 1,9 mln t. Kolejne lata przyniosły dynamiczny wzrost przewozów towarowych: z 2,9 mln t (1867) do 4,2 mln t (1872) i 5,1 mln t (1880). Zlecających ładunki wciąż przybywało, stąd 8 lat później przewieziono ich już 10,1 mln t. Rok 1898 zamknięto wynikiem 15,6 mln t, a w 1906 klienci zlecili do przewozy towary o łącznej wadze 19,5 mln t. Siedziba kolei oficjalnie mieściła się w Wiedniu, de facto w Krakowie. Począwszy od 31 października 1906, właścicielem Kolei Północnej stały się Cesarsko-Królewskie Koleje Państwowe (kkStB). (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Die k.k. privilegierte Kaiser Ferdinands-Nordbahn (KFNB) (tschech. c.k. priv. Severní dráha císaře Ferdinanda, ab 1919 offiziell Severní dráha Ferdinandova; SDF) war eine Eisenbahn- und Bergbaugesellschaft in Österreich und dessen Nachfolgestaat Tschechoslowakei. Die Hauptstrecke der Gesellschaft war die Nordbahn von Wien nach Nordmähren und Österreichisch-Schlesien, mit einer von Anbeginn wegen der galizischen Salzvorkommen geplanten Fortsetzung bis nach Krakau und zum Salzbergwerk Bochnia. Die Eisenbahnen wurden mit Ausnahme der Montanbahnen im Jahr 1906 verstaatlicht, die Montansparte bestand bis 1945 als selbständiges Unternehmen weiter. (de)
- The Emperor Ferdinand Northern Railway (German: Kaiser Ferdinands-Nordbahn; Czech: Severní dráha císaře Ferdinanda; Polish: Kolej Północna Cesarza Ferdynanda) was the name of a former railway company during the time of the Austrian Empire. Its main line was intended to connect Vienna with the salt mines in Bochnia near Kraków. The title is still used today in referring to a number of railway lines formerly operated by that company. (en)
- Kaiser Ferdinands Nordbahn (in sigla KFNB) (in ceco Severní dráha císaře Ferdinanda) era il nome di un'antica società ferroviaria dell'Impero austriaco. La sua prima linea fu concepita per collegare Vienna con le miniere di sale di Bochnia nei pressi di Cracovia. Certificato azionario della Kaiser Ferdinands Nordbahn emesso nel 1857 (it)
- C. k. privilegovaná Severní dráha císaře Ferdinanda (německy k.k. privilegierte Kaiser Ferdinands-Nordbahn, zkratkou KFNB) byla rakouská železniční a těžební společnost založená v roce 1836. První a hlavní tratí vybudovanou a provozovanou touto společností byla „železnice mezi Vídní a Bochní s vedlejšími drahami do Brna, Olomouce, Opavy, Bílska a Bělé, pak ke skladům soli ve Dworech, Wieliczce a u Bochni“ – tzv. „severní dráha“, nazývaná též podle společnosti „dráha Ferdinandova“ a dodnes českými železničáři přezdívaná „Ferdinandka“. (cs)
- Norda fervojo de imperiestro Ferdinando (KFNB, en la origina versio Kaiser Ferdinands-Nordbahn) estas nomo de kompanio, kiu estis establita por konstruado kaj trafikado de fervojo el Vieno ĝis Bochnia kun deflankiĝoj al Brno, Olomouc, Opava, Bielsko-Biała kaj al deponejoj de salo en , Wieliczka kaj ĉe Bochnia. Sed iom post iom ĝi okupiĝios ankaŭ per aliaj aktivecoj, precipe per minado de karbo. (eo)
- Kolej Północna (oficjalnie „C.K. Uprzywilejowana Kolej Północna Cesarza Ferdynanda”; niem. K.u.K. privilegierte Kaiser Ferdinands-Nordbahn, KFNB; cz. Severní dráha Ferdinandova) – kolej wybudowana w granicach Cesarstwa Austrii, łącząca Wiedeń z Krakowem. Siedziba kolei oficjalnie mieściła się w Wiedniu, de facto w Krakowie. Począwszy od 31 października 1906, właścicielem Kolei Północnej stały się Cesarsko-Królewskie Koleje Państwowe (kkStB). (pl)
|