| dbo:abstract
|
- El dengaku (田楽 dengaku? literalment «música del camp d'arròs») és un art japonès rústic que combina música i dansa. Tenia lloc durant la plantada d'arròs per part dels camperols. A prop de la música xintoista, amb el sarugaku, seria a l’origen del teatre Noh. De vegades hi trobem els personatges de Hyottoko i Ama-no-Uzume. (ca)
- El dengaku (en japonés, ¿田楽?, literalmente «música de arrozal») es un arte rústico japonés que combina la música y la danza. Son celebraciones rústicas japonesas que se pueden clasificar en dos tipos: el dengaku que se desarrolló como acompañamiento musical de las celebraciones de la plantación de arroz y las danzas de dengaku que se desarrollaron en conjunto con el sangaku. El dengaku que se celebraba para la siembra de arroz era interpretado por los aldeanos ya sea en Año Nuevo o durante la temporada de siembra a principios del verano. Solo en el siglo XIV estas danzas fueron llevadas a las ciudades e incorporadas al teatro Noh, en particular por el dramaturgo y actor Kan'ami. El instrumento del dengaku es el , un instrumento de percusión de madera con palmas, aunque hay otros instrumentos que pueden ser utilizados. En el Eiga monogatari hay una descripción detallada del dengaku para plantar arroz. Después de ser adptado por los aristócratas, el dengaku floreció hasta el final del período Heian y se convirtió en el principal arte escénico del Kamakura y parte del período Muromachi. Al final de la dinastía Muromachi, el dengaku fue eclipsado por el sarugaku. Hoy en día apenas sobrevive como arte escénico folclórico. El dengaku estaba estrechamente ligado a la religión japonesa nativa del sintoísmo .Elementos ritualistas de esta se incorporaron con el sarugaku para formar el teatro Noh. (es)
- Dengaku (田楽) were rustic Japanese celebrations that can be classified into two types: dengaku that developed as a musical accompaniment to rice planting observances, and the dengaku dances that developed in conjunction with sangaku. The dengaku celebrated for rice planting was performed by villagers either at the New Year or during the planting season in early summer. It was only in the 14th century that these dances were brought to the cities and incorporated into Noh theater, notably by the playwright and actor Kan'ami. The instrument of dengaku is the sasara, a wooden percussive instrument clapper, though there are other instruments that can be used. In the Eiga Monogatari, there is a detailed description of the rice-planting dengaku. After being brought to the aristocrats, dengaku flourished till the end of the Heian period (794–1185) and became the main performing art of the Kamakura period (1185–1333), as well as part of the performing arts of the Muromachi period (1336–1573). By the end of the Muromachi period, dengaku had been eclipsed by sarugaku. Today it barely survives as a folk performing art. Dengaku was closely linked with the native Japanese religion of Shinto. Ritualistic elements of this were incorporated with sarugaku to form Noh theatre. (en)
- Le dengaku (田楽, littéralement « musique de rizière ») est un art japonais rustique mêlant musique et danse. Il se passait le plus souvent lors du repiquage du riz par les paysans. Proche de la musique shintoïste, il serait avec le sarugaku à l'origine du théâtre nô. On y retrouve parfois les personnages de Hyottoko et Okame. (fr)
- Dengaku (田楽) adalah perayaan Jepang yang dapat diklasifikasikan dalam dua jenis: dengaku yang dikembangkan sebagai penyertaan musik dalam perayaan penanaman padi, dan tari dengaku yang dikembangkan sesuai dengan sangaku. Dengaku dirayakan untuk penanaman padi yang dipertunjukkan oleh para penduduk desa pada Tahun Baru atau pada musim tanam pada awal musim panas. (in)
- 田楽（でんがく）は、平安時代中期に成立した日本の伝統芸能。楽と躍りなどから成る。「田植えの前に豊作を祈る田遊びから発達した」「渡来のものである」などの説があり、その由来には未解明の部分が多い。 (ja)
- Il Dengaku (田楽? letteralmente "musica delle risaie") era un rituale popolare giapponese fortemente legato alle attività agricole e ai culti scintoisti. Con questo termine possiamo riferirci sia al dengaku come accompagnamento musicale, praticato durante le osservanze della semina del riso, sia al dengaku come danza, che si sviluppò contemporaneamente al sarugaku. Dopo aver raggiunto il favore dell'aristocrazia, il dengaku prosperò durante tutto il periodo Heian, venne portato anche nelle città e a partire dal XIV fu incorporato in una nuova forma di spettacolo, il teatro Nō, in particolare grazie al drammaturgo e attore Kan'ami. (it)
- Dengaku (jap. 田楽; polna muzyka) – historyczna, rytualna muzyka i tańce prezentowane w chramach shintō i świątyniach buddyjskich, u swojego zarania tańce ludowe, związane z kultem płodności i modlitwą do bóstw (kami) opiekuńczych pól o obfite zbiory. Był to rodzaj przedstawienia muzycznego, wywodzącego się z ceremonii sadzenia ryżu (ta-asobi). Dziewczęta (sa-otome) śpiewały pieśni, sadząc młode pędy. Towarzyszyła im muzyka fletów, bębnów i drewnianych instrumentów sasara (binzasara) zbudowanych z drewnianych klocków. Obrzędy te odbywały się w okresie pierwszej pełni księżyca nowego roku księżycowego. W późniejszym okresie pojawili się profesjonalni muzycy zwani dengaku-hōshi i rozrywka rozkwitła, ale w kolejnych okresach została zastąpiona przez sarugaku i nō (nōgaku). Sarugaku i dengaku rozwijały się w XI wieku równolegle, wywierając na siebie wzajemnie wpływ. Wykonawcy dengaku przejęli m.in. akrobatykę z sarugaku, a aktorzy sarugaku przyswoili sobie „tańce polne”. Z dokumentów okresu rozkwitu teatru nō wiadomo, że aktorzy obu tych gatunków występowali z podobnym repertuarem składającym się głównie z „naśladowania” oraz pieśni i tańców określanych z czasem terminem nō ('umiejętność'). Modernizacja sarugaku przez aktora i dramatopisarza Kan’amiego (1333–1384) oraz zainteresowanie tą sztuką ze strony sioguna Yoshimitsu Ashikagi (1358–1408) spowodowały w 1374 roku spadek popularności dengaku no nō. Znane wykonania dengaku można dziś oglądać jedynie na lokalnych festiwalach m.in. w chramach shintō Asakusa-jinja w Tokio oraz w Nachi-taisha w prefekturze Wakayama. (pl)
- Дэнгаку (яп. 田楽, «сельские игры», «сельская музыка», «музыка полей») — средневековое японское представление, рассказывающее о борьбе за контроль над сельскохозяйственными полями между силами добра и зла. Первое подробное описание данного действа приводится в хронике «». С распространением в Японии рисоводства вокруг него сложились обряды заклинательного характера — таасоби («полевые игры»), целью которых было умиротворение духа таарудзи, охранявшего рисовые поля. Таасоби представляли собой массовые костюмированные песенные танцы, а также хождение на ходулях (как символ возделывания земли) и имитационное совокупление мужчины и женщины (как символ плодородия). К периоду Хэйан представления таасоби получили развитие в виде празднеств та-мацури — спектаклей о борьбе за контроль над сельскохозяйственными полями между силами добра и зла. Понравившееся горожанам действо стало проводиться не столько в качестве ритуала, сколько в качестве развлечения, и после появления профессиональных актёров за этим искусством закрепилось именование дэнгаку. По мнению доктора искусствоведения Н. Г. Анариной, «представления дэнгаку можно назвать, как и саругаку, первым общедоступным городским зрелищем». Представления обоих жанров, заимствовавших элементы друг друга, не имели стационарных площадок и постоянного репертуара; тексты сценок письменно не фиксировались, а исполнялись импровизационно. До XIV века дэнгаку опережал саругаку в популярности, и для описания огромного интереса к нему со стороны публики в источниках того времени упоминались слова «болезнь» и «эпидемия». (ru)
|
| rdfs:comment
|
- El dengaku (田楽 dengaku? literalment «música del camp d'arròs») és un art japonès rústic que combina música i dansa. Tenia lloc durant la plantada d'arròs per part dels camperols. A prop de la música xintoista, amb el sarugaku, seria a l’origen del teatre Noh. De vegades hi trobem els personatges de Hyottoko i Ama-no-Uzume. (ca)
- Le dengaku (田楽, littéralement « musique de rizière ») est un art japonais rustique mêlant musique et danse. Il se passait le plus souvent lors du repiquage du riz par les paysans. Proche de la musique shintoïste, il serait avec le sarugaku à l'origine du théâtre nô. On y retrouve parfois les personnages de Hyottoko et Okame. (fr)
- Dengaku (田楽) adalah perayaan Jepang yang dapat diklasifikasikan dalam dua jenis: dengaku yang dikembangkan sebagai penyertaan musik dalam perayaan penanaman padi, dan tari dengaku yang dikembangkan sesuai dengan sangaku. Dengaku dirayakan untuk penanaman padi yang dipertunjukkan oleh para penduduk desa pada Tahun Baru atau pada musim tanam pada awal musim panas. (in)
- 田楽（でんがく）は、平安時代中期に成立した日本の伝統芸能。楽と躍りなどから成る。「田植えの前に豊作を祈る田遊びから発達した」「渡来のものである」などの説があり、その由来には未解明の部分が多い。 (ja)
- Il Dengaku (田楽? letteralmente "musica delle risaie") era un rituale popolare giapponese fortemente legato alle attività agricole e ai culti scintoisti. Con questo termine possiamo riferirci sia al dengaku come accompagnamento musicale, praticato durante le osservanze della semina del riso, sia al dengaku come danza, che si sviluppò contemporaneamente al sarugaku. Dopo aver raggiunto il favore dell'aristocrazia, il dengaku prosperò durante tutto il periodo Heian, venne portato anche nelle città e a partire dal XIV fu incorporato in una nuova forma di spettacolo, il teatro Nō, in particolare grazie al drammaturgo e attore Kan'ami. (it)
- Dengaku (田楽) were rustic Japanese celebrations that can be classified into two types: dengaku that developed as a musical accompaniment to rice planting observances, and the dengaku dances that developed in conjunction with sangaku. The dengaku celebrated for rice planting was performed by villagers either at the New Year or during the planting season in early summer. It was only in the 14th century that these dances were brought to the cities and incorporated into Noh theater, notably by the playwright and actor Kan'ami. The instrument of dengaku is the sasara, a wooden percussive instrument clapper, though there are other instruments that can be used. (en)
- El dengaku (en japonés, ¿田楽?, literalmente «música de arrozal») es un arte rústico japonés que combina la música y la danza. Son celebraciones rústicas japonesas que se pueden clasificar en dos tipos: el dengaku que se desarrolló como acompañamiento musical de las celebraciones de la plantación de arroz y las danzas de dengaku que se desarrollaron en conjunto con el sangaku. El dengaku que se celebraba para la siembra de arroz era interpretado por los aldeanos ya sea en Año Nuevo o durante la temporada de siembra a principios del verano. Solo en el siglo XIV estas danzas fueron llevadas a las ciudades e incorporadas al teatro Noh, en particular por el dramaturgo y actor Kan'ami. El instrumento del dengaku es el , un instrumento de percusión de madera con palmas, aunque hay otros instrument (es)
- Dengaku (jap. 田楽; polna muzyka) – historyczna, rytualna muzyka i tańce prezentowane w chramach shintō i świątyniach buddyjskich, u swojego zarania tańce ludowe, związane z kultem płodności i modlitwą do bóstw (kami) opiekuńczych pól o obfite zbiory. Znane wykonania dengaku można dziś oglądać jedynie na lokalnych festiwalach m.in. w chramach shintō Asakusa-jinja w Tokio oraz w Nachi-taisha w prefekturze Wakayama. (pl)
- Дэнгаку (яп. 田楽, «сельские игры», «сельская музыка», «музыка полей») — средневековое японское представление, рассказывающее о борьбе за контроль над сельскохозяйственными полями между силами добра и зла. Первое подробное описание данного действа приводится в хронике «». (ru)
|