| dbo:abstract
|
- Beipiaopterus chenianus byl druh ptakoještěra z čeledi Ctenochasmatidae, žijící v období spodní křídy v provincii Liao-ning na území dnešní Číny. Fosílie tohoto pterosaura byly objeveny v proslulé formaci Yixian. Je to jediný popsaný druh rodu Beipiaopterus. Je známý podle většího počtu obratlů, celé kostry křídla a dvou zadních končetin. Rozpětí křídel činilo zhruba 1 metr a délka trupu kolem 50 centimetrů. Svým vzhledem se Beipiaopterus blížil příbuznému rodu Ctenochasma. Rodové jméno znamená v překladu "křídlo z (čínské město nedaleko lokality objevu)". (cs)
- Beipiaopterus is a genus of ctenochasmatid pterosaur from the Early Cretaceous period (Aptian stage) of what is now the Yixian Formation of the China. The genus was named in 2003 by Lü Junchang. The generic name is derived from Beipiao City in Liaoning Province and a Latinized Greek pteron, "wing". The specific epithet honors paleontologist Professor . The type and only species is based on holotype BPM 0002, a crushed partial skeleton of a subadult individual on a slab, missing the skull. It includes four cervical, fourteen dorsal, three sacral and nine caudal vertebrae, a complete left wing and two hind limbs. Remains of the soft parts have been preserved, including partial wing membranes, a membrane attached to the tibia, a "mane" on the neck and webbing of the feet. It had a wingspan of 1 meter (3.3 ft), and the animal itself had a length of about 50 centimeters (1.6 ft), however, this is only if the skull had the same length as the remainder of the body: 103 millimeters (4.1 in) for the neck, ten centimetres for the rump and 37 millimeters (1.5 in) for the tail. In the wing finger the fourth, normally most extreme, phalanx was absent; according to Lü this was not an artifact of preservation but the normal condition of the animal, one also known from Nyctosaurus. In 2005 a study of the wing membrane by SEM (scanning electron microscope) was published, showing it had contained many blood vessels, which indicated a role in the thermoregulation. (en)
- Beipiaopterus es un género extinto de pterosaurios de la familia Ctenochasmatidae del que solo se conoce una especie, Beipiaopterus chenianus. Vivió durante la etapa del Aptiense en el Cretácico Inferior en lo que hoy es la formación de Yixian, en la provincia de Liaoning, China. El género fue nombrado en 2003 por . El nombre del género se deriva de la ciudad de en Liaoning y el término griego latinizado pteron, "ala". El nombre de la especie, chenianus, honra al paleontólogo chino . La única especie conocida se basa en el espécimen holotipo BPM 0002, un esqueleto aplastado parcial de un individuo subadulto en una losa, que carece del cráneo. Incluye cuatro vértebras cervicales, catorce dorsales, tres sacrales y nueve caudales, un ala izquierda completa y las dos extremidades posteriores. Restos de tejidos blandos también se preservaron, incluyendo membranas alares parciales, una membrana sujeta a la tibia, una "melena" en el cuello y una membrana en los dedos de los pies. Tenía una envergadura de un metro y mediría cerca de cincuenta centímetros de largo si el cráneo tenía la misma longitud que el resto del cuerpo: 103 milímetros para el cuello, diez centímetros para la parte posterior y 37 milímetros para la cola. En el dedo del ala la cuarta falange, normalmente la situada en el extremo, estaba completamente ausente; de acuerdo con Lü esto no es producto de la preservación sino que es la condición normal del animal, la cual solo se había reportado en Nyctosaurus. En 2005 se publicó un estudio de la membrana alar a través de un microscopio electrónico de barrido (SEM, por sus siglas en inglés), mostrando que contenía muchos vasos sanguíneos, lo cual indica que jugaba un papel en la termorregulación del animal y reafirma la hipótesis de que los pterosaurios eran de sangre caliente. Lü asignó a Beipiaopterus a la familia Ctenochasmatidae debido al alargamiento de las vértebras cervicales y la forma general del húmero. Esto se ha apoyado mediante los análisis cladísticos que han mostrado que es un miembro basal de este grupo. (es)
- Beipiaopterus chenianus Beipiaopterus Silhouette et position des os retrouvés (en blanc) de Beipiaopterus chenianus. Genre † BeipiaopterusLü, 2003 Espèce † Beipiaopterus chenianusLü, 2003 Beipiaopterus est un genre éteint de ptérosaures ptérodactyloïdes, à très courte queue, de la famille des cténochasmatidés. Il a été découvert dans le Crétacé inférieur du nord-est de la Chine. Il provient de la formation géologique d'Yixian dans un niveau d'âge Aptien de la province chinoise du Liaoning. Il appartient au biote de Jehol. Une seule espèce est rattachée au genre : Beipiaopterus chenianus, décrite en 2003 par le célèbre paléontologue chinois Lü Junchang (fr)
- Beipiaopterus chenianus is een pterosauriër, behorend tot de groep van de Pterodactyloidea, die tijdens het vroege Krijt leefde in het gebied van het huidige China. De soort is in 2003 benoemd en beschreven door . De geslachtsnaam is afgeleid van de naam van de stad en een gelatiniseerd Oudgrieks pteron, vleugel. De soortaanduiding eert professor . Het fossiel, holotype BPM 0002, is bij in Liaoning gevonden in een laag van de , in de Jehol-groep, stammende uit het Barremien. Het bestaat uit een vrij volledig, maar samengedrukt, ten dele in verband liggend skelet op een enkele in stukken gezaagde plaat, waarvan echter de schedel ontbreekt. Ook grote stukken van de weke delen zijn bewaard gebleven. De beenderen omvatten: vier halswervels, veertien ruggenwervels, twintig ribben, drie sacrale wervels, negen kleine staartwervels, de linkervleugel, een compleet linkerbeen en de onderkant van het rechterbeen. De weke delen omvatten: het uiteinde van het linkervleugelmembraan, een stuk membraan dat aan het linkerscheenbeen vastzit, vliezen tussen de linkertenen en manen op de nek. De geschatte totale lengte het dier inclusief schedel bedroeg een halve meter, indien de schedel de helft van de lengte uitmaakte. Alle wervels zijn vrij zwaar beschadigd; de staartwervels zijn alleen als afdrukken zichtbaar. De halswervels zijn licht verlengd; de vier die bewaard zijn gebleven hebben een gezamenlijke lengte van 103 millimeter. De drie sacrale wervels vormen een samengegroeid sacrum. De staartwervels worden naar achteren toe erg klein; de vijf achterste hebben een totale lengte van maar elf millimeter; de laatste eindigt in een puntje. De romp heeft een lengte van tien centimeter en de staart van 37 millimeter. De ribben zijn erg dun. Het schouderblad, 38 millimeter lang, is niet vergroeid met het ravenbeksbeen (36 mm), een aanwijzing dat het exemplaar niet volgroeid was. Het schouderblad was niet via een gewrichtsvlak met de ruggengraat verbonden, het ravenbeksbeen wel met het borstbeen. Het opperarmbeen, 68 millimeter lang, is licht om zijn as gedraaid; de deltopectorale kam is niet sterk vergroot. Er is een klein os pteroide van 24 millimeter lengte. De drie kleine vingers zijn slank gebouwd. Het vierde middenhandsbeen was ongeveer even lang als de ellepijp: 7,5 centimeter. Het eerste vingerkootje van de vleugelvinger was met 183 millimeter zeer verlengd en vertegenwoordigde 53% van de lengte van de vleugel. Het tweede was 85, het derde 77 millimeter lang. Het vierde kootje is afwezig. Lü meende dat het derde kootje geen uiterst gewrichtsvlak meer heeft en mede gezien het feit dat het vleugelmembraan al eerder op lijkt te houden, concludeerde hij dat het dier ook bij leven geen vierde kootje had, een conditie die ook bekend is van Nyctosaurus. De vleugelspanwijdte was ongeveer een meter. Het dijbeen heeft ongeveer 41% van de lengte van het scheenbeen: 42 ten opzichte van 102 millimeter. Het kuitbeen, vijf centimeter lang, is niet met het scheenbeen vergroeid. De middenvoetsbeenderen zijn slecht gepreserveerd en ongeveer vier centimeter lang. De vijfde teen is sterk gereduceerd tot een enkel stompje van 3,5 millimeter dat één kootje omvat. De teenklauwen zijn met vier millimeter korter dan de handklauwen. Een onderzoek van de vlieghuid door een rasterelektronenmicroscoop toonde aan dat deze net als bij vleermuizen doortrokken was van vele bloedvaten, een teken dat hij gebruikt werd voor het regelen van de lichaamstemperatuur en een bevestiging van de gangbare hypothese dat pterosauriërs warmbloedig waren. Beipiaopterus werd door Lü in de Ctenochasmatidae geplaatst vanwege de verlengde halswervels en vorm van het opperarmbeen; latere exacte kladistische analyses toonden een basale positie in die groep. Mocht deze determinering correct zijn dan leefde Beipiaopterus wellicht van het filteren van kleine diertjes uit het water; zonder de schedel kan dit echter niet duidelijk vastgesteld worden. (nl)
- Beipiaopterus – rodzaj pterozaura. Zalicza się go do rodziny Ctenochasmatidae z formacji z barrema, z wczesnej kredy, znajdującej się w okolicy miasta w Chinach. Od tego też miasta pochodzi nazwa rodzajowa Beipiaopterus ("skrzydło z Beipiao"). Jedyny gatunek znany jest z części kręgu, całego skrzydła i obu tylnych łap. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 1,5 metra. (pl)
- Beipiaopterus (лат.) — род птерозавров из подсемейства Ctenochasmatinae семейства ктенохазматид с единственным видом Beipiaopterus chenianus. Ископаемые остатки найдены в нижнемеловых отложениях (барремский — нижний аптский ярусы, 129,4—122,46 млн лет назад) формации Исянь, Китай. Название роду дал Люй Цзюньчан в 2003 году. Родовое наименование происходит от названия города Бэйпяо в провинции Ляонин, с добавлением латинизированного греческого слова pteron, крыло. Видовое название дано в честь китайского палеонтолога, профессора Чэнь Пэйцзи. Единственный вид основан на голотипе BPM 0002 — разбитом частичном скелете неполовозрелой особи на каменной плите, без черепа. Образец включает в себя четыре шейных, четырнадцать спинных, три крестцовых и девять хвостовых позвонков, полное левое крыло и две задние конечности. Сохранились остатки мягких тканей, в том числе частичные мембраны крыла, мембрана, прикреплённая к большеберцовой кости, «грива» на шее и волосяной покров задних лап. Beipiaopterus имел размах крыла около 1 метра и длину тела 50 сантиметров, в случае, если череп был пропорционален другим частям тела. Длина шеи равнялась 103 миллиметрам, туловище — 10 сантиметрам, хвост — 37 миллиметрам. В пальце крыла четвёртая, самая крайняя, фаланга отсутствовала; согласно Люй Цзюньчану, это не дефект образца, а нормальное анатомическое строение для птерозавра. В 2005 году было опубликовано исследование мембраны крыла с помощью РЭМ, показавшее содержание множества кровеносных сосудов, что указывает на функцию терморегуляции. Люй Цзюньчан отнёс птерозавра к семейству ктенохазматид из-за удлинённых шейных позвонков и общей формы плечевой кости. Кладистический анализ 2014 года подтвердил такое размещение, отнеся род Beipiaopterus к подсемейству Ctenochasmatinae. (ru)
- 北票翼龍（屬名：Beipiaopterus，意為「（來自）北票的翼」），是翼龍目梳頜翼龍超科的一屬，發現於中國遼寧省北票市的義縣組地層，年代為白堊紀的巴列姆階。模式種為陳氏北票翼龍（B. chenianus），是以已故中國古生物學家為名，化石僅包含大部分的脊椎、完整的翼、以及兩個後肢。北票翼龍的翼展為一公尺，身長為55公分。北票翼龍的外表可能與梳頜翼龍類似。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Beipiaopterus chenianus byl druh ptakoještěra z čeledi Ctenochasmatidae, žijící v období spodní křídy v provincii Liao-ning na území dnešní Číny. Fosílie tohoto pterosaura byly objeveny v proslulé formaci Yixian. Je to jediný popsaný druh rodu Beipiaopterus. Je známý podle většího počtu obratlů, celé kostry křídla a dvou zadních končetin. Rozpětí křídel činilo zhruba 1 metr a délka trupu kolem 50 centimetrů. Svým vzhledem se Beipiaopterus blížil příbuznému rodu Ctenochasma. Rodové jméno znamená v překladu "křídlo z (čínské město nedaleko lokality objevu)". (cs)
- Beipiaopterus – rodzaj pterozaura. Zalicza się go do rodziny Ctenochasmatidae z formacji z barrema, z wczesnej kredy, znajdującej się w okolicy miasta w Chinach. Od tego też miasta pochodzi nazwa rodzajowa Beipiaopterus ("skrzydło z Beipiao"). Jedyny gatunek znany jest z części kręgu, całego skrzydła i obu tylnych łap. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 1,5 metra. (pl)
- 北票翼龍（屬名：Beipiaopterus，意為「（來自）北票的翼」），是翼龍目梳頜翼龍超科的一屬，發現於中國遼寧省北票市的義縣組地層，年代為白堊紀的巴列姆階。模式種為陳氏北票翼龍（B. chenianus），是以已故中國古生物學家為名，化石僅包含大部分的脊椎、完整的翼、以及兩個後肢。北票翼龍的翼展為一公尺，身長為55公分。北票翼龍的外表可能與梳頜翼龍類似。 (zh)
- Beipiaopterus is a genus of ctenochasmatid pterosaur from the Early Cretaceous period (Aptian stage) of what is now the Yixian Formation of the China. The genus was named in 2003 by Lü Junchang. The generic name is derived from Beipiao City in Liaoning Province and a Latinized Greek pteron, "wing". The specific epithet honors paleontologist Professor . In 2005 a study of the wing membrane by SEM (scanning electron microscope) was published, showing it had contained many blood vessels, which indicated a role in the thermoregulation. (en)
- Beipiaopterus es un género extinto de pterosaurios de la familia Ctenochasmatidae del que solo se conoce una especie, Beipiaopterus chenianus. Vivió durante la etapa del Aptiense en el Cretácico Inferior en lo que hoy es la formación de Yixian, en la provincia de Liaoning, China. El género fue nombrado en 2003 por . El nombre del género se deriva de la ciudad de en Liaoning y el término griego latinizado pteron, "ala". El nombre de la especie, chenianus, honra al paleontólogo chino . (es)
- Beipiaopterus chenianus Beipiaopterus Silhouette et position des os retrouvés (en blanc) de Beipiaopterus chenianus. Genre † BeipiaopterusLü, 2003 Espèce † Beipiaopterus chenianusLü, 2003 Beipiaopterus est un genre éteint de ptérosaures ptérodactyloïdes, à très courte queue, de la famille des cténochasmatidés. Il a été découvert dans le Crétacé inférieur du nord-est de la Chine. Il provient de la formation géologique d'Yixian dans un niveau d'âge Aptien de la province chinoise du Liaoning. Il appartient au biote de Jehol. (fr)
- Beipiaopterus chenianus is een pterosauriër, behorend tot de groep van de Pterodactyloidea, die tijdens het vroege Krijt leefde in het gebied van het huidige China. De soort is in 2003 benoemd en beschreven door . De geslachtsnaam is afgeleid van de naam van de stad en een gelatiniseerd Oudgrieks pteron, vleugel. De soortaanduiding eert professor . (nl)
- Beipiaopterus (лат.) — род птерозавров из подсемейства Ctenochasmatinae семейства ктенохазматид с единственным видом Beipiaopterus chenianus. Ископаемые остатки найдены в нижнемеловых отложениях (барремский — нижний аптский ярусы, 129,4—122,46 млн лет назад) формации Исянь, Китай. Название роду дал Люй Цзюньчан в 2003 году. Родовое наименование происходит от названия города Бэйпяо в провинции Ляонин, с добавлением латинизированного греческого слова pteron, крыло. Видовое название дано в честь китайского палеонтолога, профессора Чэнь Пэйцзи. (ru)
|