| dbo:abstract
|
- أغلاونيكي أو أغلوانيكي أو أغانيكي من ثيساليا كانت عالمة فلك من اليونان القديمة من القرنين الأول أو الثاني قبل الميلاد وقد ورد ذكرها في كتابات فلوطرخس وفي مدرسة أبولونيوس الرودسي كفلكية أنثى وكابنة هيغيتور (أو هيغيمون) من ثيساليا. كات ينظر إليها على أنها مشعوذة لقدرتها على إخفاء القمر من السماء، أي أنه كان بإمكانها التنبؤ بالوقت والمجال العام الذي يمكن أن يحدث خلاله خسوف القمر. يذكر أحد الأمثلة اليونانية بتفاخر أغلاونيكي، وهو: «نعم مثلما يطيع القمر أغلاونيكي». ارتبطت عدد من المنجمات الإناث بأغلاونيكي وقد عوملن كساحرات. كنّ يعرفن بـ«ساحرات ثيساليا» وكنّ ناشطات من القرن الثالث حتى القرن الأول قبل الميلاد. في حوار غورغياس لأفلاطون يتحدث سقراط عن «ساحرات ثيساليا» اللواتي، كما قالوا«كن يسقطن القمر من السماء بمخاطرة خاصة منهن.» كتب بلوتارخ أنها كانت «تعرف تماماً فترات اكتمال القمر عندما يكون عرضة للخسوف، مع علمها المسبق بالوقت الذي سيتجاوز فيه القمر ظل الأرض، ما جعل العامة يعتقدون أنها كانت تسحب القمر إلى الأسفل.» سميت إحدى الفوهات البركانية على كوكب الزهرة على اسم أغلاونيكي. كانت أغلاونيكي إحدى شخصيات فيلم جان كوكتو حيث كانت صديقة يوريديس وقائدة رابطة النساء. كما كانت أغلاونيكي شخصية ظهرت في لوحة حفلة العشاء للفنانة جودي شيكاغو، إذ تم تمثيلها باعتبارها إحدى 999 شخصية من . (ar)
- Aglaonice, Aglaonike, o Aganice (grec antic: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē), natural de Tessàlia, va ser una astrònoma i filòsofa natural grega del segle II aC o el segle I aC. Es considera una de les primeres dones astrònomes. (ca)
- Aglaonika, řecky Ἀγλαονίκη, byla starořecká astronomka z 2. nebo 1. století př. n. l. Je zmiňována Plutarchem a Apollóniem z Rhodu. Ve své době byla považována za čarodějku, byla jí připisována schopnost nechat zmizet Měsíc z oblohy. Tato pověst nejspíše vznikla z toho, že byla schopna předpovědět na základě astronomických výpočtů zatmění Měsíce. Nicméně v řečtině existuje dodnes úsloví „poslouchat někoho jako Měsíc Aglaoniku“. V Thesálii, odkud pocházela, byla pravděpodobně jakási astronomická škola určená ženám, neboť v 1.- 3. století př. n. l. existovala celá skupina žen označovaná "čarodějnice z Thesálie" – hovoří o nich i Platón v dialogu Gorgias, rovněž v souvislosti s mizením Měsíce. Je po ní pojmenován jeden z kráterů na Venuši. (cs)
- Aglaonice or Aganice of Thessaly (Ancient Greek: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē, compound of αγλαὸς (aglaòs) "luminous" and νίκη (nikē) "victory") was a Greek astronomer and thaumaturge of the 2nd or 1st century BC. She is mentioned in the writings of Plutarch and in the scholia to Apollonius of Rhodes as a female astronomer and as the daughter of Hegetor (or Hegemon) of Thessaly. She was regarded as a sorceress for (amongst other extraordinary feats) her (self-proclaimed) ability to 'make the moon disappear from the sky' (καθαιρεῖν τὴν σελήνην : kathaireĩn tìn selénen) which has been taken – first by Plutarch and subsequently by modern astronomers – to mean that she could predict the time and general area where a lunar eclipse would occur. A Greek proverb makes reference to Aglaonice's alleged boasting: "Yes, as the Moon obeys Aglaonice". A number of female astrologers, apparently regarded as sorcerers, were associated with Aglaonice. They were known as the "witches of Thessaly" and were active from the 3rd to 1st centuries BCE. In Plato's Gorgias, Socrates speaks of "the Thessalian enchantresses, who, as they say, bring down the moon from heaven at the risk of their own perdition." Plutarch wrote that she was "thoroughly acquainted with the periods of the full moon when it is subject to eclipse, and, knowing beforehand the time when the moon was due to be overtaken by the earth's shadow, imposed upon the women, and made them all believe that she was drawing down the moon." In the majority of lunar eclipses with which we are now familiar the moon does not seem completely to disappear – merely changing colour and assuming a tawny or coppery shade – yet in the descriptions of Aglaonice's eclipses there is no reference to any failures in which the moon was 'partially consumed' – rather the moon was 'completely devoured'. As Bicknell points out, had Aglaonice made her extravagant claim on occasions when the moon still remained partly visible, she would have excited in her (admittedly credulous) audience nothing but ridicule. Bicknell is extremely cautious in offering what is nonetheless a plausible explanation. He notes that, while an increase in particulate matter in the atmosphere as a result of major volcanic eruptions can result in short-term anomalous darkening of lunar eclipses, the dominant factor in regular, cyclical darkening is a combination of the influence of the 11-year solar cycle discovered by Danjon and expressed in the Danjon scale and 'long-term excursions (cycles) of solar activity' measurable over millennia. Study of the second (greater) cycle undertaken by J. A. Eddy reveals a 'Roman maximum', contributing to unusually dark lunar eclipses (Danjon number: 0) in the last two centuries before the Christian era – encompassing both the temporal 'window' during which Aglaonice could have been active and the time at which Plutarch wrote his accounts of her seeming sorcery. (en)
- Η Αγλαονίκη, αναφερόμενη από τον Πλούταρχο ως Αγανίκη (5ος αι. π.Χ.), ήταν αρχαία Ελληνίδα αστρονόμος (η πρώτη χρονολογικά γυναίκα αστρονόμος της αρχαίας Ελλάδας) από τη Θεσσαλία. Αναφέρεται πιο συγκεκριμένα ως Αγλαονίκη η Ηγήτορος επειδή ήταν κόρη του ηγέτη των Θεσσαλών. Δεν είναι γνωστό τίποτα από τη ζωή της Αγλαονίκης. Ωστόσο αναφέρεται ότι ήταν διάσημη για την ικανότητά της να προβλέπει τις εκλείψεις Ηλίου με ακρίβεια ώρας, κάτι παρόμοιο δηλαδή με τον περίπου σύγχρονό της Θαλή, πράγμα που προδίνει μια παραπέρα γνώση στη σε σχέση με τους Βαβυλώνιους αστρονόμους. Η ίδια, κατά την παράδοση, ισχυριζόταν ότι κατέβαζε από τον ουρανό τη Σελήνη, μία φράση που σχετίζεται με την πρόβλεψη των εκλείψεων Σελήνης, επίσης με ακρίβεια ώρας. Σχετικό σχόλιο υπάρχει στον Απολλόδωρο (Ρόδιον Δ΄ 59). Υπάρχει και η άποψη ότι ήταν μάντιδα και αστρολόγος. (el)
- AGLAONIKE aŭ AGLAONICE (antikva greka: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē) (naskiĝis en Tesalio) estis greka astronomino kaj greka natura filozofino de la 2-a jarcento a.K. aŭ la 1-a jarcento a.K. Ŝi estas konsiderata unu el la unuaj astronominoj. Plutarko kaj Apolono de Rodo jam menciis ŝin kiel tia en siaj verkoj, kaj ŝi ankaŭ menciiĝas en la skolioj al Apolono de Rodoso, kiu aldone diras, ke ŝi estis filino de Hegetor (aŭ Hegemono) de Tesalio. Oni rigardis ŝin kiel sorĉistino pro (inter aliaj eksterordinaraj faroj) ŝia (mem-proklamata) kapablo 'malaperigi la lunon el la ĉielo' (καθαιρεῖν τὴν σελήνην), kiu laŭ supozo (unue de Plutarko kaj sekve de nuntempaj astronomoj) signifas, ke ŝi povis antaŭdiri la tempon kaj proksimuman regionon, kiel luna eklipso okazos. Greka proverbo mencias la supozita fanfaronado de Aglaonike: "Jes, kiel la luno obeas Aglaonike-on". Aglaonike rilatas al grupo de astrologinoj, tre aktivaj inter la 3-a jarcento kaj la unua jarcento a.K., konsiderataj maginoj. Ili estas konataj kiel la Sorĉistinoj de Tesalio. En la Gorgio de Platono, Sokrato parolas pri "la Tesaliaj sorĉistinoj, kiuj, laŭ oni diras, malsuprenportas la lunon je la risko de la propra damniĝo". Plutarko skribis, ke ŝi "profunde konatiĝis kun la periodoj de la plena luno, kiam ĝi povas eklipsiĝi, kaj, sciante antaŭe la horon, kiam la luno estis baldaŭ kaptota de la umbro de la tero, imponis ĉe la virinoj, kaj kredigis ilin ĉiujn, ke ŝi malsuprentiris la lunon." (eo)
- Aglaonike (altgriechisch Ἀγλαονίκη, auch Aganike Ἀγανίκη), Tochter des Hegetor oder des Hegemon, war der Legende nach eine zauberkundige Griechin aus Thessalien, die den Mond „herabzuziehen“ vermochte und dafür von den Göttern bestraft wurde. Von Plutarch wird sie rationalisierend als frühe Astronomin betrachtet, die Mondfinsternisse vorhersagen konnte. Basierend auf der Interpretation von Plutarch nimmt Peter Bicknell an, dass Aglaonike vor dem 1. Jahrhundert (Plutarch schreibt über sie) und frühestens im 3. Jahrhundert v. Chr. (babylonische Astronomen können Mondfinsternisse berechnen) gelebt haben müsse. Da gewöhnlich der Mond auch während einer totalen Finsternis durchaus sichtbar bleibt, hypothetisiert Bicknell gestützt auf einige antike Berichte eine Phase besonders dunkler Finsternisse im 2. und 1. Jahrhundert v. Chr., während derer der Mond völlig unsichtbar geworden wäre und es dadurch Scharlatanen (darunter Aglaonike) ermöglicht hätte, zu behaupten, ihn „herabgezogen“ zu haben. Der Venuskrater wurde von der IAU 2006 nach ihr benannt. Außerdem verewigte die feministische Künstlerin Judy Chicago in ihrem Werk The Dinner Party Aglaonike auf einer Bodenfliese. Im Film Orpheus (1950) tritt Aglaonice, gespielt von Juliette Gréco, als Anführerin einer von Regisseur Jean Cocteau betont feministisch konzipierten Truppe von Bacchantinnen auf. (de)
- Aglaonike, Aglaonice edo Aganize Tesaliakoa (grezieraz: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē) Antzinako Greziako astronomoa izan zen, K.a. I. edo K.a. II. mendeen artean bizi izan zena. Plutarkoren idazkietan eta Apolonio Rodaskoaren aipatua agertzen da, alaba zen astronomo gisa. Ilargia zerutik desagertarazteko zuen gaitasuna zela eta magia egiten zuela esaten zen; horregatik, eklipseak noiz eta non gertatuko ziren aurre-esateko gaitasuna zuela uste da. Antzinako Greziako esaera batek zioen "Bai, Ilargiak Aglaonikeri men egiten dion bezala". Beste emakume astronomo batzuk, hauek ere magia-egile gisa, Aglaonikerekin lotu izan dira. "Tesaliako sorginak" izena eman zieten, eta K.a. I eta III. mendeen artean bizi izan ziren. Platonen dialogoan Sokratesek esaten du: "Baina, beldurra izan behar badugu, lagun maitea, ez dadila gertatu Tesaliako emakumeei buruz esaten dena Ilargia jaistaraztea lortzen dutenean (...)". Plutarkoren arabera "oso ondo ezagutzen zuen ilargi betea noiz eklipsatu behar zen, eta bazekienez aurretik Ilargia noiz ezkutatuko zen Lurraren itzalaren atzean, emakumeetaz probesten zen sinestaraziz bera zela erortzea lortzen zuena". Artizarrean dagoen krater batek . Jean Cocteauren filmeko pertsonaia bat da ere, Euridizeren laguna eta Emakumeen Ligako liderra. Judy Chicagoren The Dinner Party artelanean agertzen den emakumeetako bat da. (eu)
- Aganice ou Aglaonice de Thessalie (en grec ancien Ἀγλαονίκη / Aglaoníkê, de aglaòs, « lumineux » et nike, « victoire » ; fl. IIe siècle av. J.-C.) est souvent considérée comme la première femme astronome. (fr)
- Aglaonice, Agloanike, o Aganice de Tesalia (en griego antiguo, Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē) fue una astrónoma de la Antigua Grecia del siglo II o I a. C. Es mencionada en los escritos de Plutarco y en los escolios de Apolonio de Rodas como una astrónoma y como la hija de Hegetor (o Hegemon) de Tesalia. Vivió en Tesalia, y se deduce que estudió en Mesopotamia, pues conocía a la perfección los ciclos de los eclipses de Saros, que el pueblo Caldeo conocía, y con los cuales podía predecir eclipses con mucha precisión para la época. Oficialmente se la considerada una hechicera o sacerdotisa por su habilidad de hacer desaparecer la luna del cielo, lo que ha sido interpretado como que podía predecir el momento y la región en que un eclipse lunar iba a tener lugar. En realidad, su autoridad científica se puso en duda mediante las ideas transmitidas por Aristóteles sobre la inferioridad, incluida la inferioridad intelectual, de las mujeres. Así, se prefirió creer en sus poderes sobrenaturales antes que en su capacidad matemática y de observación celeste por poder predecir el momento en que iba a suceder un eclipse lunar. Un proverbio griego hacía referencia a la habilidad de Aglaonice: «Sí, como la luna obedece a Aglaonice». Otras astrónomas, al parecer consideradas hechiceras, fueron asociadas con Aglaonice. Fueron conocidas como «las brujas de Tesalia», grandes astrónomas que estudiaron los ciclos lunares y los eclipses, los cuales sabían predecir con gran precisión para la época y tuvieron su actividad entre los siglos III y I a. C. Para hacer estos cálculos, Aglaonike usaba tablillas babilónicas con un listado de eclipses. Hacen referencia a ella en sus escritos personales autores como Plutarco y Apolonio de Rodas, u Horacio, Platón o Virgilio, entre otros. Algunas de estas referencias son las siguientes: En el diálogo de Platón, Gorgias, Sócrates dice: «Pero sí hay que temer, querido amigo, que no nos ocurra, lo que se dice sucede a las mujeres de Tesalia cuando hacen descender la Luna». Plutarco escribió que «conocía muy bien los períodos en los que la luna llena estaba por eclipsar, y sabiendo de antemano el momento en que la luna estaba por ocultarse tras la sombra de la Tierra, se aprovechaba de las mujeres y les hacía creer que ella la hacía caer». Uno de los cráteres de Venus se llama Aglaonice. Aglaonice es también un personaje en el film de Jean Cocteau, donde aparece como amiga de Eurídice y líder de la Liga de Mujeres. (es)
- Aglaonike atau Aganike dari Thessalia (bahasa Yunani Kuno: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē) merupakan seorang astronom Yunani pada abad ke-2 atau ke-1 SM. Ia disebutkan di dalam tulisan-tulisan Plutarkhos dan di dalam scholia kepada Apollonios dari Rodos sebagai seorang astronom wanita dan sebagai putri Hegetor (atau Hegemon) dari Thessalia. Ia dianggap sebagai penyihir karena kemampuannya membuat Bulan menghilang dari langit, yang dianggap berarti dapat memprediksikan waktu dan area umum di mana Gerhana bulan akan terjadi. (in)
- Aglaonice, nota anche come Aglaonike o Aganice (in greco antico: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē; Tessaglia, IV secolo a.C. oppure II/I secolo a.C. – ...), è stata un'astronoma greca antica, forse la prima di cui abbiamo notizia. (it)
- Aglaonice (Aglaonike) of Aganice van Thessaly (Oudgrieks: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē) was een Griekse astronome van de 2de of 1ste eeuw v.Chr. Ze komt ook voor in de werken van Plutarchus en in de scholia naar Apollonius Rhodius als een vrouwelijke astronome en als de dochter van Hegetor (of Hegemon) van Thessalië. Ze werd beschouwd als een tovenares vanwege haar vermogen "de maan uit de lucht te laten verdwijnen". Dat betekent dat ze de tijd en het algemene gebied kon voorspellen waar een maansverduistering zou plaatsvinden. Een Grieks spreekwoord verwijst naar de vermeende opschepperij van Aglaonice: Ja, zoals de maan Aglaonice gehoorzaamt Dit citaat was ook van Aglaonice: Ik trek de maan naar me toe en de hemel wordt donker. Een aantal vrouwelijke astrologen, kennelijk beschouwd als tovenaressen, werden geassocieerd met Aglaonice. Ze stonden bekend als de "heksen van Thessalië" en waren actief vanaf de 3e tot de 1e eeuw voor Christus. In Plato's Gorgias spreekt Socrates over "de Thessalische tovenaars, die, zoals ze zeggen, de maan vanuit de hemel neerhalen met het risico van hun eigen verderf." Plutarchus schreef dat Aglaonice "grondig bekend was met de perioden van de volle maan wanneer deze onderhevig was aan verduistering" en dat ze vooraf wist "wanneer de maan zou worden ingehaald door de schaduw van de aarde". Bovendien zei Aglaonica dat ze de maan naar beneden trok. Een van de kraters op Venus is vernoemd naar Aglaonice. Als "Aglaonice", is ze een personage in de Jean Cocteau-film Orpheus, waar ze een vriend is van Eurydice en leider van de League of Women. Aglaonice is een prominent figuur op het installatiestuk van Judy Chicago's installatie The Dinner Party, dat wordt voorgesteld als een van de 999 namen op de 'Heritage-vloer'. (nl)
- アグラオニケ（古代ギリシア語: Ἀγλαονίκη、Aglaoníkē）あるいはテッサリアのアガニケは、古代ギリシアのテッサリア出身の女性で、天文学者として認識される歴史上最初の女性でもある。月食の発生を予報し、月を天上から引き下ろした魔女とも言われていた。 (ja)
- Aglaonike (gr. Αγλαονίκη, żyła w II lub I wieku p.n.e.) – Greczynka, jedna z pierwszych kobiet-astronomów. Wspomniana w pismach Plutarcha oraz przez anonimowego antycznego komentatora dzieła Argonautica Apolloniosa z Rodos. Zyskała sławę z powodu umiejętności przewidywania zaćmień Księżyca. Przypuszczalnie przez obserwacje poznała prawidłowości cyklu zaćmień, lecz dla ówczesnych ludzi taka umiejętność świadczyła o ponadnaturalnych zdolnościach Aglaonike. Z tego powodu nazywana była „czarownicą” (tą nazwą – tzw. „czarownice z Tesalii” – określano w okresie od III do I wieku p.n.e. także inne kobiety, posądzane o magiczne kierowanie Księżycem). Jedno z greckich powiedzeń brzmi: Słucha się jak Księżyc Aglaonike. Jeden z kraterów na powierzchni planety Wenus jest nazwany jej imieniem. (pl)
- Aglaonike eller Aganike (grekiska: Ἀγλαονίκη eller Ἀγανίκη, latin Aglaonice eller Aganice) var en astronom från Thessalien i Antikens Grekland, den första kända kvinnliga astronomen. Det finns knappt något biografiskt material om Aglaonike. Hon nämns på två ställen i Plutarchos Moralia, och vid ett tillfälle av en kommentator till Apollonios Rhodios. Båda källorna nämner hennes far vid namn: Plutarchos kallar honom Hegetor medan kommentatorn kallar honom Hegemon. Man känner dock inte från andra källor till vare sig någon Hegetor eller Hegemon som kan tänkas ha varit hennes far. Inte heller vet man när hon levde, men det måste rimligtvis ha varit före eller under Plutarchos levnad (cirka 46 e.Kr.–120 e.Kr.). Aglaonike sågs som en trollpacka eftersom hon genom sina kunskaper i astronomi kunde förutse månförmörkelser, och enligt Plutarchos imponerade hon på godtrogna kvinnor genom att ”dra ner månen från himlen”. Thessaliska kvinnor hade rykte om sig att kunna få månen att försvinna; såväl Platon, Horatius som Vergilius anspelar i sina verk till denna tro. Aglaonike har fått en krater på Venus, Aglaonice, uppkallad efter sig. (sv)
- Aglaonice ou Aganice (Gr. Ἀγλαονίκη ou Ἀγανίκη, II a.C), também conhecida como Agalonice da Tessália é citada como a primeira mulher astrônoma da Grécia Antiga. É mencionada nos escritos de Plutarco e de um escoliasta de Apolônio de Rodes. Ambos mencionam seu pai: Hegetor da Tessália, segundo Plutarco, e Hegemon segundo o escolisasta. No entanto, nem Hegetor, nem Hegemon aparecem nas demais fontes existentes. Ela foi considerada uma feiticeira pela habilidade de fazer a Lua desaparecer do céu, o que tem sido considerado como a capacidade que tinha de prever quando e onde ocorreria um eclipse lunar. (pt)
- 阿格莱奥妮克 (古希腊语 Ἀγλαονίκη, Aglaonikē; 公元前2世纪)， 也称为色萨利的阿伽妮克（Aganice of Thessaly），被认为是古希腊第一位女天文学家。在普鲁塔克和罗德岛的阿波罗尼奥斯的著作中曾多次提到过对她。她被视能将月亮从天空中消失的女巫，能预测何时、何地会发生月食。 (zh)
- Аглаоника (греч. Ἀγλαονίκη, II век до н. э.), известная также как Аганис Фессалийская, упоминается как первая женщина-астроном древней Греции. В работах Плутарха и Аполлония Родосского она названа дочерью Гегетора Фессалийского. Она считалась колдуньей, так как могла заставить луну исчезать с небосвода, что, по-видимому, означало умение предсказывать лунные затмения. (ru)
- Аглаоніка (Аганіса, дав.-гр. Ἀγλαονίκη) — давньогрецька жінка-астроном, II—I століття до нашої ери. Дочка астронома Гегетора (або Гегемона) з Фессалії. Вона згадується у працях Плутарха та анонімних нотатках до науки Аполлонія Родоського. Аглаоніку називали Фессалійською відьмою за те, що вона вміла «примушувати Місяць зникнути з небосхилу». Насправді ж, Аглаоніка передбачала місячне затемнення. Загалом, прізвисько Фессалійські відьми використовувалось до декількох жінок III—I століття до н. е., які могли передбачати затемнення. Про Фессалійських відьом говорить Сократ у Платонівському діалозі «Горгіій». Плутарх писав, Аглаоніка «вона добре знайома з фазами місяця, могла передбачати його затемнення, і, знаючи заздалегідь, коли місяць сховається під тінню Землі, робила так, щоб усі повірили, що це вона викрала місяць». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Aglaonice, Aglaonike, o Aganice (grec antic: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē), natural de Tessàlia, va ser una astrònoma i filòsofa natural grega del segle II aC o el segle I aC. Es considera una de les primeres dones astrònomes. (ca)
- Aganice ou Aglaonice de Thessalie (en grec ancien Ἀγλαονίκη / Aglaoníkê, de aglaòs, « lumineux » et nike, « victoire » ; fl. IIe siècle av. J.-C.) est souvent considérée comme la première femme astronome. (fr)
- Aglaonike atau Aganike dari Thessalia (bahasa Yunani Kuno: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē) merupakan seorang astronom Yunani pada abad ke-2 atau ke-1 SM. Ia disebutkan di dalam tulisan-tulisan Plutarkhos dan di dalam scholia kepada Apollonios dari Rodos sebagai seorang astronom wanita dan sebagai putri Hegetor (atau Hegemon) dari Thessalia. Ia dianggap sebagai penyihir karena kemampuannya membuat Bulan menghilang dari langit, yang dianggap berarti dapat memprediksikan waktu dan area umum di mana Gerhana bulan akan terjadi. (in)
- Aglaonice, nota anche come Aglaonike o Aganice (in greco antico: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē; Tessaglia, IV secolo a.C. oppure II/I secolo a.C. – ...), è stata un'astronoma greca antica, forse la prima di cui abbiamo notizia. (it)
- アグラオニケ（古代ギリシア語: Ἀγλαονίκη、Aglaoníkē）あるいはテッサリアのアガニケは、古代ギリシアのテッサリア出身の女性で、天文学者として認識される歴史上最初の女性でもある。月食の発生を予報し、月を天上から引き下ろした魔女とも言われていた。 (ja)
- 阿格莱奥妮克 (古希腊语 Ἀγλαονίκη, Aglaonikē; 公元前2世纪)， 也称为色萨利的阿伽妮克（Aganice of Thessaly），被认为是古希腊第一位女天文学家。在普鲁塔克和罗德岛的阿波罗尼奥斯的著作中曾多次提到过对她。她被视能将月亮从天空中消失的女巫，能预测何时、何地会发生月食。 (zh)
- Аглаоника (греч. Ἀγλαονίκη, II век до н. э.), известная также как Аганис Фессалийская, упоминается как первая женщина-астроном древней Греции. В работах Плутарха и Аполлония Родосского она названа дочерью Гегетора Фессалийского. Она считалась колдуньей, так как могла заставить луну исчезать с небосвода, что, по-видимому, означало умение предсказывать лунные затмения. (ru)
- أغلاونيكي أو أغلوانيكي أو أغانيكي من ثيساليا كانت عالمة فلك من اليونان القديمة من القرنين الأول أو الثاني قبل الميلاد وقد ورد ذكرها في كتابات فلوطرخس وفي مدرسة أبولونيوس الرودسي كفلكية أنثى وكابنة هيغيتور (أو هيغيمون) من ثيساليا. كات ينظر إليها على أنها مشعوذة لقدرتها على إخفاء القمر من السماء، أي أنه كان بإمكانها التنبؤ بالوقت والمجال العام الذي يمكن أن يحدث خلاله خسوف القمر. في حوار غورغياس لأفلاطون يتحدث سقراط عن «ساحرات ثيساليا» اللواتي، كما قالوا«كن يسقطن القمر من السماء بمخاطرة خاصة منهن.» (ar)
- Aglaonika, řecky Ἀγλαονίκη, byla starořecká astronomka z 2. nebo 1. století př. n. l. Je zmiňována Plutarchem a Apollóniem z Rhodu. Ve své době byla považována za čarodějku, byla jí připisována schopnost nechat zmizet Měsíc z oblohy. Tato pověst nejspíše vznikla z toho, že byla schopna předpovědět na základě astronomických výpočtů zatmění Měsíce. Nicméně v řečtině existuje dodnes úsloví „poslouchat někoho jako Měsíc Aglaoniku“. Je po ní pojmenován jeden z kráterů na Venuši. (cs)
- Aglaonike (altgriechisch Ἀγλαονίκη, auch Aganike Ἀγανίκη), Tochter des Hegetor oder des Hegemon, war der Legende nach eine zauberkundige Griechin aus Thessalien, die den Mond „herabzuziehen“ vermochte und dafür von den Göttern bestraft wurde. Von Plutarch wird sie rationalisierend als frühe Astronomin betrachtet, die Mondfinsternisse vorhersagen konnte. (de)
- Aglaonice or Aganice of Thessaly (Ancient Greek: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē, compound of αγλαὸς (aglaòs) "luminous" and νίκη (nikē) "victory") was a Greek astronomer and thaumaturge of the 2nd or 1st century BC. She is mentioned in the writings of Plutarch and in the scholia to Apollonius of Rhodes as a female astronomer and as the daughter of Hegetor (or Hegemon) of Thessaly. She was regarded as a sorceress for (amongst other extraordinary feats) her (self-proclaimed) ability to 'make the moon disappear from the sky' (καθαιρεῖν τὴν σελήνην : kathaireĩn tìn selénen) which has been taken – first by Plutarch and subsequently by modern astronomers – to mean that she could predict the time and general area where a lunar eclipse would occur. (en)
- Η Αγλαονίκη, αναφερόμενη από τον Πλούταρχο ως Αγανίκη (5ος αι. π.Χ.), ήταν αρχαία Ελληνίδα αστρονόμος (η πρώτη χρονολογικά γυναίκα αστρονόμος της αρχαίας Ελλάδας) από τη Θεσσαλία. Αναφέρεται πιο συγκεκριμένα ως Αγλαονίκη η Ηγήτορος επειδή ήταν κόρη του ηγέτη των Θεσσαλών. (el)
- AGLAONIKE aŭ AGLAONICE (antikva greka: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē) (naskiĝis en Tesalio) estis greka astronomino kaj greka natura filozofino de la 2-a jarcento a.K. aŭ la 1-a jarcento a.K. Ŝi estas konsiderata unu el la unuaj astronominoj. Plutarko kaj Apolono de Rodo jam menciis ŝin kiel tia en siaj verkoj, kaj ŝi ankaŭ menciiĝas en la skolioj al Apolono de Rodoso, kiu aldone diras, ke ŝi estis filino de Hegetor (aŭ Hegemono) de Tesalio. Oni rigardis ŝin kiel sorĉistino pro (inter aliaj eksterordinaraj faroj) ŝia (mem-proklamata) kapablo 'malaperigi la lunon el la ĉielo' (καθαιρεῖν τὴν σελήνην), kiu laŭ supozo (unue de Plutarko kaj sekve de nuntempaj astronomoj) signifas, ke ŝi povis antaŭdiri la tempon kaj proksimuman regionon, kiel luna eklipso okazos. (eo)
- Aglaonike, Aglaonice edo Aganize Tesaliakoa (grezieraz: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē) Antzinako Greziako astronomoa izan zen, K.a. I. edo K.a. II. mendeen artean bizi izan zena. Plutarkoren idazkietan eta Apolonio Rodaskoaren aipatua agertzen da, alaba zen astronomo gisa. Ilargia zerutik desagertarazteko zuen gaitasuna zela eta magia egiten zuela esaten zen; horregatik, eklipseak noiz eta non gertatuko ziren aurre-esateko gaitasuna zuela uste da. (eu)
- Aglaonice, Agloanike, o Aganice de Tesalia (en griego antiguo, Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē) fue una astrónoma de la Antigua Grecia del siglo II o I a. C. Es mencionada en los escritos de Plutarco y en los escolios de Apolonio de Rodas como una astrónoma y como la hija de Hegetor (o Hegemon) de Tesalia. Vivió en Tesalia, y se deduce que estudió en Mesopotamia, pues conocía a la perfección los ciclos de los eclipses de Saros, que el pueblo Caldeo conocía, y con los cuales podía predecir eclipses con mucha precisión para la época. (es)
- Aglaonice (Aglaonike) of Aganice van Thessaly (Oudgrieks: Ἀγλαονίκη, Aglaoníkē) was een Griekse astronome van de 2de of 1ste eeuw v.Chr. Ze komt ook voor in de werken van Plutarchus en in de scholia naar Apollonius Rhodius als een vrouwelijke astronome en als de dochter van Hegetor (of Hegemon) van Thessalië. Ze werd beschouwd als een tovenares vanwege haar vermogen "de maan uit de lucht te laten verdwijnen". Dat betekent dat ze de tijd en het algemene gebied kon voorspellen waar een maansverduistering zou plaatsvinden. Ja, zoals de maan Aglaonice gehoorzaamt Dit citaat was ook van Aglaonice: (nl)
- Aglaonike (gr. Αγλαονίκη, żyła w II lub I wieku p.n.e.) – Greczynka, jedna z pierwszych kobiet-astronomów. Wspomniana w pismach Plutarcha oraz przez anonimowego antycznego komentatora dzieła Argonautica Apolloniosa z Rodos. Zyskała sławę z powodu umiejętności przewidywania zaćmień Księżyca. Przypuszczalnie przez obserwacje poznała prawidłowości cyklu zaćmień, lecz dla ówczesnych ludzi taka umiejętność świadczyła o ponadnaturalnych zdolnościach Aglaonike. Z tego powodu nazywana była „czarownicą” (tą nazwą – tzw. „czarownice z Tesalii” – określano w okresie od III do I wieku p.n.e. także inne kobiety, posądzane o magiczne kierowanie Księżycem). Jedno z greckich powiedzeń brzmi: Słucha się jak Księżyc Aglaonike. (pl)
- Aglaonike eller Aganike (grekiska: Ἀγλαονίκη eller Ἀγανίκη, latin Aglaonice eller Aganice) var en astronom från Thessalien i Antikens Grekland, den första kända kvinnliga astronomen. Det finns knappt något biografiskt material om Aglaonike. Hon nämns på två ställen i Plutarchos Moralia, och vid ett tillfälle av en kommentator till Apollonios Rhodios. Båda källorna nämner hennes far vid namn: Plutarchos kallar honom Hegetor medan kommentatorn kallar honom Hegemon. Man känner dock inte från andra källor till vare sig någon Hegetor eller Hegemon som kan tänkas ha varit hennes far. Inte heller vet man när hon levde, men det måste rimligtvis ha varit före eller under Plutarchos levnad (cirka 46 e.Kr.–120 e.Kr.). (sv)
- Aglaonice ou Aganice (Gr. Ἀγλαονίκη ou Ἀγανίκη, II a.C), também conhecida como Agalonice da Tessália é citada como a primeira mulher astrônoma da Grécia Antiga. É mencionada nos escritos de Plutarco e de um escoliasta de Apolônio de Rodes. Ambos mencionam seu pai: Hegetor da Tessália, segundo Plutarco, e Hegemon segundo o escolisasta. No entanto, nem Hegetor, nem Hegemon aparecem nas demais fontes existentes. (pt)
- Аглаоніка (Аганіса, дав.-гр. Ἀγλαονίκη) — давньогрецька жінка-астроном, II—I століття до нашої ери. Дочка астронома Гегетора (або Гегемона) з Фессалії. Вона згадується у працях Плутарха та анонімних нотатках до науки Аполлонія Родоського. Плутарх писав, Аглаоніка «вона добре знайома з фазами місяця, могла передбачати його затемнення, і, знаючи заздалегідь, коли місяць сховається під тінню Землі, робила так, щоб усі повірили, що це вона викрала місяць». (uk)
|