| dbo:abstract
|
- Un senyal d'àudio és un senyal electrònic que és una representació elèctrica exacta d'un senyal sonor. Normalment està fitat al rang de freqüències audibles pels éssers humans situat entre els 20 i els 20.000 Hz, aproximadament (gairebé l'equivalent exacte a 10 octaves). Atès que el so és una ona de pressió, es requereix un transductor de pressió (un micròfon) per a convertir les ones de pressió d'aire (ones sonores) en senyals elèctrics (senyals analògics). La conversió contrària es realitza mitjançant un altaveu, que converteix els senyals elèctrics en ones de pressió d'aire. Un sol micròfon pot captar adequadament tot el rang audible de freqüències, en canvi per a reproduir fidedignament aquest mateix rang de freqüències solen requerir-se dos altaveus (d'aguts i greus) o més. Un senyal d'àudio es pot caracteritzar, succintament, per la seva dinàmica o pel seu espectre de potència (amplada de banda, freqüència fonamental, harmònics, distorsió harmònica, etc.). Així, per exemple, un senyal que representi veu humana (senyal vocal) no sol tenir informació rellevant més enllà dels 10 kHz, i de fet en telefonia fixa es prenen només els primers 4 kHz. Amb 2 kHz n'hi ha prou perquè la veu sigui comprensible, però no per a reconèixer al parlant. (ca)
- An audio signal is a representation of sound, typically using either a changing level of electrical voltage for analog signals, or a series of binary numbers for digital signals. Audio signals have frequencies in the audio frequency range of roughly 20 to 20,000 Hz, which corresponds to the lower and upper limits of human hearing. Audio signals may be synthesized directly, or may originate at a transducer such as a microphone, musical instrument pickup, phonograph cartridge, or tape head. Loudspeakers or headphones convert an electrical audio signal back into sound. Digital audio systems represent audio signals in a variety of digital formats. An audio channel or audio track is an audio signal communications channel in a storage device or mixing console, used in operations such as multi-track recording and sound reinforcement. (en)
- Ein Audiosignal (auch Tonsignal) ist elektrisch gesehen ein pulsierender Gleichstrom im Hörbereich des Menschen (16 bis allgemein 20000 Hertz) mit einer maximalen Spannung von etwa 1 Volt.Als Bezugspegel sind 0,775 Volt mit 0 dB definiert. Das Audiosignal ist also das elektrische Signal, das akustische Informationen über eine zweiadrige Stromleitung transportiert. Stereofonie-Kopfhörer benötigen am Stecker nur drei Kontakte, da die Masse für die linke und die rechte Hörmuschel gemeinsam verwendet werden kann.Die Verarbeitung von Audiosignalen und die Umwandlung zwischen Schall und Audiosignalen (Mikrofonsignal) sind Gegenstand der Tontechnik und der Signalverarbeitung.Da viele Frequenzwandler (dynamisches Mikrofon, Tonkopf, Tonabnehmer) eine nur sehr geringe Spannungsamplitude haben, wird diese Spannung in nachfolgen elektrischen Verstärkern im Pegel soweit angehoben, dass sie störgeräuscharm weiterverarbeitet werden können.Da traditionell ursprünglich Röhren und Transistoren in den Verstärkern verwendet wurden, muss darauf geachtet werden, dass es keine physikalische Wechselspannung ist, die vor den Verstärkern anliegt (wie zum Beispiel bei E-Gitarren-Tonabnehmern), da diese die Elektronik (zer-)stören würde; ein zwischengeschaltetes RC-Glied kann dieses Problem einfach vermeiden. Eine Verstärkerschaltung mit einem Operationsverstärker würde funktionieren, da dieser positive und negative Spannungen verarbeiten kann.Bei vielen Geräten der Unterhaltungselektronik wird die Bezeichnung Audiosignal auch zur Abgrenzung vom Videosignal verwendet was im Grunde bedeutet, dass die Signale der Bildfolge für Schwarz/Weiß-Geräte einkanalig, für Farbgeräte dreikanalig getrennt für die Farben Rot/Grün/Blau erfolgt.Das bisher Gesagte trifft überwiegend nur für das Analogsignal in der Analog-Tontechnik zu. Die Digitaltechnik verwendet andere Codiersysteme. (de)
- Audioa seinale akustikoa da, analogikoa izan daitekeena, baina elektronikoki gorde eta erabiltzen dena. Seinale hori doitu egiten da normalean gizakiok entzun ahal dugun frekuentziara, hau da, 20 eta 20.000 Hz-ren artera, hamar oktaba,(adibidez piano batek zortzi zortzidun edo oktaba ditu). Soinua errealitatean gertatzen den elementu fisiko bat da: uhin bat gure belarrietan presio bat sortzen duena. Seinale hori elektromagnetikoki grabatu egiten da. Kodifikatzeko modua: Uhin fisikoa, mikrofono baten bidez, uhin elektromagnetiko bihurtzen da. Baina seinale analogikotik digitalera pasatzeko kaptura prozesu bat egin behar da. (eu)
- Un audio es una señal analógica eléctricamente exacta a una señal sonora; normalmente está acotada al rango de frecuencias audibles por los seres humanos, que está aproximadamente entre los 20 y los 20.000 Hz (el equivalente, casi exacto a 10 octavas). Dado que el sonido es una onda de presión se requiere un transductor de presión (un micrófono) que convierte las ondas de presión de aire (ondas sonoras) en señales eléctricas (señales analógicas). La conversión contraria se realiza mediante un altavoz —también llamado bocina o altoparlante en algunos países latinoamericanos, por traducción directa del inglés loudspeaker—, que convierte las señales eléctricas en ondas de presión de aire. Solamente un micrófono puede captar adecuadamente todo el rango audible de frecuencias, en cambio para reproducir fidedignamente ese mismo rango de frecuencias suelen requerirse dos altavoces (de agudos y graves) o más. Una señal de audio se puede caracterizar, someramente, por su (valor de pico, rango dinámico, potencia, relación señal-ruido) o por su composición espectral (ancho de banda, frecuencia fundamental, armónicos, distorsión armónica, etcétera). Así, por ejemplo, una señal que represente voz humana (señal vocal) no suele tener información relevante más allá de los 10 kHz, y de hecho en telefonía fija se toman solamente los primeros 3,8 kHz. Con 2 kHz basta para que la voz sea comprensible, pero no para reconocer al hablante. (es)
- 오디오 신호(영어: audio signal) 또는 소리 신호는 일반적으로 아날로그의 경우 전압의 수준을, 디지털 신호의 경우 일련의 이진수를 사용하여 나타낸 소리 표현이다. 오디오 신호에는 대략 20~20,000 Hz 범위의 주파수가 있으며 이는 인간이 들을 수 있는 가청 범위의 하한치와 상한치 사이와 일치한다. 오디오 신호는 직접 합성이 가능하며, 마이크로폰, 악기 픽업, 축음기, 등의 (신호변환기)에서 기원할 수 있다. 스피커나 헤드폰은 전기 오디오 신호를 소리로 다시 변환시킬 수 있다. 디지털 오디오 시스템은 다양한 디지털 포맷으로 오디오 신호를 표현한다. 오디오 채널 또는 오디오 트랙은 와 등의 조작에 사용되는 나 믹싱 콘솔의 오디오 신호 통신 채널이다. (ko)
- Un segnale audio è una rappresentazione analogica di un suono, normalmente rappresentato da una tensione elettrica. Un segnale audio può essere sintetizzato direttamente, o originare da un trasduttore come un microfono, uno strumento musicale, un pick-up, una testina di fonografo o una testina di registratore magnetico. Altoparlanti o cuffie sono trasduttori in grado di convertire un segnale elettrico audio in suono. La rappresentazione digitale del segnale audio esiste in diversi formati. I segnali audio sono caratterizzati dalla banda di frequenze: per esempio i segnali che possono venire percepiti dall'orecchio umano hanno frequenza compresa tra 20 Hz e 20 kHz (it)
- Een audiosignaal is een signaal dat informatie voor geluid bevat. Het woord audio is Latijn en betekent letterlijk ik hoor (van audire = horen). Een microfoon bijvoorbeeld vangt geluid op en zet dit om naar een elektrisch audiosignaal. Na opslag, bewerking of transport kan het later dan weer terug omgezet worden naar een hoorbaar signaal. Bij een bandrecorder of cassetterecorder wordt geluid dat gemaakt is door bijvoorbeeld een persoon of muziekinstrument, via een microfoon opgenomen. De microfoon zet luchtdrukvariaties om in een elektrische spanning. De ontstane elektrische analoge signalen worden opgeslagen op de geluidsband van de recorder. Analoge signalen kunnen ook worden omgezet in digitale signalen, waardoor ze geschikt worden voor digitale verwerking of opslag op een computer, cd of dvd of mp3-speler. Bij afspelen wordt de informatie in de recorder (analoog of digitaal) weer omgezet in een elektrisch audiosignaal, versterkt en zo nodig bewerkt en uiteindelijk weer hoorbaar gemaakt via een luidspreker of hoofdtelefoon. Een analoog audiosignaal vergt twee (mono) of drie (stereo) aders, of bij aparte kabels voor de linker- en rechterluidspreker, twee per kabel. Vaak eindigen deze aparte kabels in twee ontblote aders (in totaal vier), die in de geluidsinstallatie worden geklemd, of elk in een tulpstekker. Een kabel voor stereo, met voor links en rechts een gemeenschappelijke kabel (bijvoorbeeld die van een niet-draadloze hoofdtelefoon), heeft vaak een drie-aderige jackplug, of een usb-stekker. Voor een draadloos audiosignaal op korte afstanden wordt vaak bluetooth toegepast. (nl)
- Audio (latin för "jag hör") är ett latinskt ordförled med anknytning till hörsel och ljud. Här innefattas allt som har med att skapa tekniska system för inspelning, presentation och distribution av ljud: HiFi stereoanläggningar, High-end återgivning, hemmabio, professionella ljudanläggningar. Likaså akustik, ljudisolering, byggnation av lokaler för musik och talat ljud och inte minst medicinsk utrustning för hörselskadade. Den som sysslar med detta refereras ofta som audioingenjör, medan de som använder själva utrustningen professionellt kallas ljudtekniker. (sv)
- Sygnał foniczny, sygnał audio (od łac. audio, słyszę) – sygnał reprezentujący informacje fali akustycznej w postaci analogowej lub cyfrowej w zakresie słyszalnym przez człowieka (dźwięki). Najczęstszą reprezentacją analogową sygnału fonicznego jest zmienne napięcie elektryczne lub natężenie prądu elektrycznego, reprezentacja może mieć również postać mechaniczną np. kształt rowka na płycie gramofonowej, magnetyczną (ułożenie domen na taśmie magnetycznej) lub optyczną (ścieżka optyczna na taśmie filmowej). Sygnał foniczny może być odpowiednio ukształtowaną falą elektromagnetyczną. Cyfrowy sygnał foniczny to ciąg wartości liczbowych zapisanych w pamięci maszyny cyfrowej lub na nośniku danych w postaci pliku dźwiękowego, który reprezentuje spróbkowany i skwantowany dźwięk. (pl)
- Звуковий сигнал є поданням звуку, як правило, з використанням якого рівня електричного напруги для аналогових сигналів, або послідовності двійкових чисел для цифрових сигналів. Аудіосигнали мають частоти в діапазоні приблизно від 20 до 20 000 Гц, що відповідає нижній і верхній . Звукові сигнали можуть синтезуватися безпосередньо, або можуть надходити на перетворювач, такий як мікрофон, звукознімач музичного інструменту, картридж фонографа або . Гучномовці або навушники перетворюють електричний звуковий сигнал назад у звуковий. Цифрові аудіосистеми представляють звукові сигнали у різноманітних цифрових форматах. Аудіо канал або аудіо доріжка звуковий сигнал канал зв'язку в пристрої, що запам'ятовує або змішувача консолі, використовуваному в таких операціях, як багатоканальна запис і . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- 오디오 신호(영어: audio signal) 또는 소리 신호는 일반적으로 아날로그의 경우 전압의 수준을, 디지털 신호의 경우 일련의 이진수를 사용하여 나타낸 소리 표현이다. 오디오 신호에는 대략 20~20,000 Hz 범위의 주파수가 있으며 이는 인간이 들을 수 있는 가청 범위의 하한치와 상한치 사이와 일치한다. 오디오 신호는 직접 합성이 가능하며, 마이크로폰, 악기 픽업, 축음기, 등의 (신호변환기)에서 기원할 수 있다. 스피커나 헤드폰은 전기 오디오 신호를 소리로 다시 변환시킬 수 있다. 디지털 오디오 시스템은 다양한 디지털 포맷으로 오디오 신호를 표현한다. 오디오 채널 또는 오디오 트랙은 와 등의 조작에 사용되는 나 믹싱 콘솔의 오디오 신호 통신 채널이다. (ko)
- Audio (latin för "jag hör") är ett latinskt ordförled med anknytning till hörsel och ljud. Här innefattas allt som har med att skapa tekniska system för inspelning, presentation och distribution av ljud: HiFi stereoanläggningar, High-end återgivning, hemmabio, professionella ljudanläggningar. Likaså akustik, ljudisolering, byggnation av lokaler för musik och talat ljud och inte minst medicinsk utrustning för hörselskadade. Den som sysslar med detta refereras ofta som audioingenjör, medan de som använder själva utrustningen professionellt kallas ljudtekniker. (sv)
- Un senyal d'àudio és un senyal electrònic que és una representació elèctrica exacta d'un senyal sonor. Normalment està fitat al rang de freqüències audibles pels éssers humans situat entre els 20 i els 20.000 Hz, aproximadament (gairebé l'equivalent exacte a 10 octaves). Atès que el so és una ona de pressió, es requereix un transductor de pressió (un micròfon) per a convertir les ones de pressió d'aire (ones sonores) en senyals elèctrics (senyals analògics). La conversió contrària es realitza mitjançant un altaveu, que converteix els senyals elèctrics en ones de pressió d'aire. (ca)
- Ein Audiosignal (auch Tonsignal) ist elektrisch gesehen ein pulsierender Gleichstrom im Hörbereich des Menschen (16 bis allgemein 20000 Hertz) mit einer maximalen Spannung von etwa 1 Volt.Als Bezugspegel sind 0,775 Volt mit 0 dB definiert. Das Audiosignal ist also das elektrische Signal, das akustische Informationen über eine zweiadrige Stromleitung transportiert. Stereofonie-Kopfhörer benötigen am Stecker nur drei Kontakte, da die Masse für die linke und die rechte Hörmuschel gemeinsam verwendet werden kann.Die Verarbeitung von Audiosignalen und die Umwandlung zwischen Schall und Audiosignalen (Mikrofonsignal) sind Gegenstand der Tontechnik und der Signalverarbeitung.Da viele Frequenzwandler (dynamisches Mikrofon, Tonkopf, Tonabnehmer) eine nur sehr geringe Spannungsamplitude haben, wird (de)
- An audio signal is a representation of sound, typically using either a changing level of electrical voltage for analog signals, or a series of binary numbers for digital signals. Audio signals have frequencies in the audio frequency range of roughly 20 to 20,000 Hz, which corresponds to the lower and upper limits of human hearing. Audio signals may be synthesized directly, or may originate at a transducer such as a microphone, musical instrument pickup, phonograph cartridge, or tape head. Loudspeakers or headphones convert an electrical audio signal back into sound. (en)
- Audioa seinale akustikoa da, analogikoa izan daitekeena, baina elektronikoki gorde eta erabiltzen dena. Seinale hori doitu egiten da normalean gizakiok entzun ahal dugun frekuentziara, hau da, 20 eta 20.000 Hz-ren artera, hamar oktaba,(adibidez piano batek zortzi zortzidun edo oktaba ditu). Soinua errealitatean gertatzen den elementu fisiko bat da: uhin bat gure belarrietan presio bat sortzen duena. Seinale hori elektromagnetikoki grabatu egiten da. (eu)
- Un audio es una señal analógica eléctricamente exacta a una señal sonora; normalmente está acotada al rango de frecuencias audibles por los seres humanos, que está aproximadamente entre los 20 y los 20.000 Hz (el equivalente, casi exacto a 10 octavas). Dado que el sonido es una onda de presión se requiere un transductor de presión (un micrófono) que convierte las ondas de presión de aire (ondas sonoras) en señales eléctricas (señales analógicas). (es)
- Un segnale audio è una rappresentazione analogica di un suono, normalmente rappresentato da una tensione elettrica. Un segnale audio può essere sintetizzato direttamente, o originare da un trasduttore come un microfono, uno strumento musicale, un pick-up, una testina di fonografo o una testina di registratore magnetico. Altoparlanti o cuffie sono trasduttori in grado di convertire un segnale elettrico audio in suono. La rappresentazione digitale del segnale audio esiste in diversi formati. (it)
- Een audiosignaal is een signaal dat informatie voor geluid bevat. Het woord audio is Latijn en betekent letterlijk ik hoor (van audire = horen). Een microfoon bijvoorbeeld vangt geluid op en zet dit om naar een elektrisch audiosignaal. Na opslag, bewerking of transport kan het later dan weer terug omgezet worden naar een hoorbaar signaal. Bij afspelen wordt de informatie in de recorder (analoog of digitaal) weer omgezet in een elektrisch audiosignaal, versterkt en zo nodig bewerkt en uiteindelijk weer hoorbaar gemaakt via een luidspreker of hoofdtelefoon. (nl)
- Sygnał foniczny, sygnał audio (od łac. audio, słyszę) – sygnał reprezentujący informacje fali akustycznej w postaci analogowej lub cyfrowej w zakresie słyszalnym przez człowieka (dźwięki). Najczęstszą reprezentacją analogową sygnału fonicznego jest zmienne napięcie elektryczne lub natężenie prądu elektrycznego, reprezentacja może mieć również postać mechaniczną np. kształt rowka na płycie gramofonowej, magnetyczną (ułożenie domen na taśmie magnetycznej) lub optyczną (ścieżka optyczna na taśmie filmowej). Sygnał foniczny może być odpowiednio ukształtowaną falą elektromagnetyczną. (pl)
- Звуковий сигнал є поданням звуку, як правило, з використанням якого рівня електричного напруги для аналогових сигналів, або послідовності двійкових чисел для цифрових сигналів. Аудіосигнали мають частоти в діапазоні приблизно від 20 до 20 000 Гц, що відповідає нижній і верхній . Звукові сигнали можуть синтезуватися безпосередньо, або можуть надходити на перетворювач, такий як мікрофон, звукознімач музичного інструменту, картридж фонографа або . Гучномовці або навушники перетворюють електричний звуковий сигнал назад у звуковий. (uk)
|