| dbo:abstract
|
- كانت حملة موريشيوس 1809-1811 سلسلة من العمليات البرمائية والأعمال البحرية التي جرى خوضها لتقرير ملكية أراضي المحيط الهندي الفرنسية في إيل دو فرانس وإيل بونابارت في إبان الحروب النابليونية. استمرت الحملة من ربيع 1809 حتى ربيع 1811، وشهدت نشر كل من البحرية الملكية والبحرية الفرنسية أساطيل فرقاطات ضخمة بنية عرقلة التجارة مع الهند البريطانية أو حمايتها. في الحرب حيث كانت البحرية الملكية مهيمنة عالميًا تقريبًا في البحر، كانت الحملة بارزة بصورة خاصة بسبب التفوق المحلي الذي تمتعت به البحرية الفرنسية في خريف 1810 بعد الكارثة البريطانية في معركة جراند بورت، وهي أكبر هزيمة للبحرية الملكية في الصراع بأكمله. بعد انتصار البريطانيين، استخدموا الاسم الهولندي الأصلي لموريشيوس لإيل دو فرانس. في عام 1814، أُعيدت إيل بونابارت إلى فرنسا، التي أعادت تسميتها في آخر الأمر إلى لا ريونيون. كانت البحرية الملكية تخطط لعملية ضد إيل دو فرانس منذ تحييد التهديدات من كيب تاون وجاوة في الهند الشرقية الهولندية في 1806، لكنها أجبرت على التصرف في وقت أبكر من المتوقع عقب إرسال فرنسا أسطول فرقاطات قوي بقيادة العميد البحري جاك هاملين في أواخر 1808. تمكنت هذه القوة الفرنسية من القبض على عدد من رجال الهند الشرقية وعرقلت طرق التجارة عبر المحيط الهندي من خلال الإغارة على القوافل التي كانت السفن التجارية تسافر فيها. بعد أن أُجبر الأميرال ألبيمارل بيرتي على مواجهة أعدائه في رأس الرجاء الصالح، أمر العميد البحري جوسياس رولي بمحاصرة الجزر الفرنسية ومنع استخدامها قواعدًا للإغارة. على مدى العامين التاليين، أغار البريطانيون على الموانئ والمراسي على الجزر الفرنسية بينما هاجم الفرنسيون القوافل في المحيط الأوسع. تمكن البريطانيون من تخفيف الوجود الفرنسي ببطء عبر القضاء على قواعدهم من خلال غزوات محدودة، لكنهم عانوا نكسة كبرى في غراند بورت في أغسطس 1810 وأُجبروا على التحول إلى وضع دفاعي في الخريف. لم يُهزم هاملين في النهاية إلا بعد أن أُسر شخصيًا على سفينته القائدة فينوس على يد رولي، قُبيل وصول التعزيزات الكبيرة بقيادة بيرتي للاستيلاء على إيل دو فرانس. طوال الحملة، كان هاملين عاجزًا عن تأمين التعزيزات من فرنسا، وأثبتت جميع المحاولات تقريبًا لاختراق الحصار البريطاني للموانئ الفرنسية فشلها ولم تنجح إلا فرقاطة واحدة في بلوغ المحيط الهندي قبل استسلام إيل دو فرانس. وصلت آخر محاولة من هذا القبيل إلى سواحل موريشيوس في مايو 1811، لتكتشف أن الجزيرة كانت في أيدٍ بريطانية. في رحلة العودة، تعرضت القوة لهجوم من أسطول بريطاني قبالة مدغشقر وهُزمت، ما ترك البريطانيين في سيطرة كاملة على المحيط الهندي. (ar)
- Mauricijské tažení byla série obojživelných i námořních operací Velké Británie s cílem vytlačit pozice napoleonského Francouzského císařství z ostrovů Île de France (dnešní Mauricius) a Île Bonaparte (dnešní Réunion), náležících k francouzskému indooceánskému teritoriu v období napoleonských válek v letech 1809–1811. Tažení začalo na jaře roku 1809 a trvalo do jara 1811 a obě strany, Britské královské námořnictvo i Francouzské námořnictvo, nasadily početné eskadry fregat kvůli ochraně, Francouzi naopak kvůli přerušení obchodních námořních tras do Britské Indie. Ve válce, v níž britské námořnictvo téměř ovládlo světová moře, je mauricijské tažení významné naopak díky převaze francouzského loďstva v oblasti, korunované vítězstvím nad britskými silami v na podzim roku 1810 – nejvýznamnější porážkou britského námořnictva v celé válce s napoleonskou Francií. Britská admiralita plánovala útok proti Île de France již od roku 1806, kdy Britové obsadili Holandskou východní Indii, avšak své plány byli nuceni uskutečnit dříve, neboť k závěru roku 1808 z Francie do Indického oceánu vyplula silná eskadra fregat pod velením komodora , která byla schopna zajmout mnoho lodí Britské východoindické společnosti a útoky na námořní konvoje obchodních lodí narušit obchodní trasy napříč Indickým oceánem. Velitel britského loďstva u mysu Dobré naděje admirál sir Albemarle Bertie, donucený utkat se s nepřátelskou eskadrou, nařídil komodoru Josiasu Rowleyemu zablokovat francouzské ostrovy a zabránit tak Francouzům využít jich jako základen k dalším nájezdům. V dalších dvou letech se Britové soustředili na napadání francouzských přístavů na Île de France a Île Bonaparte, zatímco Francouzi přepadali obchodní konvoje v širokém oceánu. Britové byli schopni pomocí menších vylodění a ničením ostrovních přístavních základen pomalu vyčerpávat francouzské síly a omezovat francouzskou vojenskou přítomnost, avšak porážkou, jež Britové utrpěli u Grand Port v srpnu 1810 byli nuceni se na podzim roku 1810 stáhnout do defenzivy. Hamelin byl nakonec poražen až poté, co byl zajat na své vlajkové lodi Vénus svým protivníkem Rowleyem, krátce předtím, než Britům dorazily mohutné posily pod velením admirála Albemarle Bertieho, jež měly obsadit Île de France. V průběhu celého konfliktu nebyli Francouzi schopni zajistit přísun významných posil z Evropy; téměř všechny pokusy prolomit britskou blokádu francouzských přístavů skončily nezdarem a před dobytím Île de France se podařilo úspěšně doplout do Indického oceánu pouze jediné francouzské fregatě. Poslední pokus francouzských lodí doplout na Île de France proběhl v květnu 1811, ale tyto posily již pouze zjistily, že ostrov je v britských rukách. Na zpáteční cestě byla francouzská eskadra napadena Brity u Madagaskaru a poražena, čímž Britové získali úplnou kontrolu nad Indickým oceánem. (cs)
- Der Mauritiusfeldzug bezeichnet Maßnahmen zur Sicherung der Seewege im Indischen Ozean und die dauerhafte Eroberung der Inseln Mauritius und Rodrigues durch das Vereinigte Königreich in den Jahren 1809 und 1810. Erobert wurde auch die Insel Réunion, die jedoch nach den Friedensverhandlungen im Jahr 1814 an Frankreich zurückgegeben wurde. (de)
- La campagne de l'île Maurice est une série d'opérations amphibies et navales menées par la Royal Navy contre les possessions de l'Empire français dans l'océan Indien, visant plus particulièrement l'archipel des Mascareignes (Île de France, île Bonaparte et Rodrigues). Cette campagne se solde par une victoire britannique incontestable, l'archipel étant entièrement conquis par leurs forces. Elle prend place durant les guerres napoléoniennes contre la Cinquième Coalition, entre l'été 1809 et l'été 1811. Après avoir conquis la ville néerlandaise du Cap en 1806, et l'île de Java fin 1807, les forces britanniques cherchent à mettre fin à la présence française dans l'océan qui sépare l'Afrique et les Indes britanniques. Les croisières du capitaine Hamelin, qui désorganisent en 1808 le commerce de la Compagnie des Indes, forcent la Royal Navy, par l'intermédiaire du vice admiral Abermale Bertie, à déclencher la campagne plus tôt que prévu. L'amiral charge Josias Rowley (qu'il fait commodore) de faire le blocus des îles françaises, et d'empêcher leurs navires de continuer le harcèlement de la flotte des Indes. Dès le mois de mai 1809, les opérations commencent ; la prise de Rodrigues est rapide, et le confinement des Français dans les îles restantes est fait peu à peu. Bientôt, l'île Bonaparte tombe également, mais la grave défaite de Grand-Port, importante et unique victoire navale d'envergure des Français, oblige le reste des forces de la Royal Navy à passer à la défensive à l'automne. Les Britanniques parviennent enfin à capturer Hamelin et faire tomber l'île de France (qu'ils rebaptiseront Maurice) dans leur escarcelle. Grâce à l'efficacité du blocus ennemi, les renforts français n'arriveront qu'après l'invasion de l'archipel, et seront pris à partie sur le chemin du retour à Madagascar par des navires britanniques. La mainmise de la Royal Navy sur cette partie de l'océan Indien est désormais totale. Après le traité de Paris signant la fin du Premier Empire, l'île Bonaparte est rétrocédée à la France, et redevient l'île Bourbon. (fr)
- The Mauritius campaign of 1809–1811 was a series of amphibious operations and naval actions fought to determine possession of the French Indian Ocean territories of Isle de France and Île Bonaparte during the Napoleonic Wars. The campaign lasted from the spring of 1809 until the spring of 1811, and saw both the Royal Navy and the French Navy deploy substantial frigate squadrons with the intention of disrupting or protecting trade from British India. In a war in which the Royal Navy was almost universally dominant at sea, the campaign is especially notable for the local superiority enjoyed by the French Navy in the autumn of 1810 following the British disaster at the Battle of Grand Port, the most significant defeat for the Royal Navy in the entire conflict. After their victory, the British used the original Dutch name of Mauritius for Isle de France. In 1814, Île Bonaparte was returned to France, who eventually renamed it La Réunion. The Royal Navy had been planning an operation against Isle de France since neutralizing the threats from Cape Town and Java in the Dutch East Indies in 1806, but was forced to act earlier than expected following the despatch from France of a powerful frigate squadron under Commodore Jacques Hamelin in late 1808. This French force was able to capture a number of East Indiamen and disrupt trade routes across the Indian Ocean by raiding the convoys in which the merchant ships travelled. Forced to confront this enemy, Admiral Albemarle Bertie at the Cape of Good Hope ordered Commodore Josias Rowley to blockade the French islands and prevent their use as raiding bases. For the next two years, the British raided ports and anchorages on the French islands while the French attacked trade convoys in the wider ocean. The British were able to slowly reduce the French presence by eliminating their bases through limited invasions, but suffered a major setback at Grand Port in August 1810 and were forced onto the defensive in the autumn. Hamelin was eventually defeated only after being personally captured on his flagship Vénus by Rowley, shortly before substantial reinforcements arrived under Bertie to seize Isle de France. Throughout the campaign Hamelin was unable to secure reinforcement from France—almost all attempts to break through the British blockade of French ports proved futile and only one frigate successfully reached the Indian Ocean before the surrender of Isle de France. The final such attempt arrived off Mauritius in May 1811, only to discover that the island was in British hands. On the return journey, the force was attacked by a British squadron off Madagascar and defeated, leaving the British in complete control of the Indian Ocean. (en)
- Kampanye Mauritius 1809–1811 adalah serangkaian dan aksi angkatan laut yang terjadi di wilayah Samudera Hindia Prancis Isle de France dan Île Bonaparte pada masa . Kampanye tersebut berlangsung dari musim semi 1809 sampai musim semi 1811 (in)
- Kampania na Mauritiusie 1809–1811 – konflikt angielsko-francuski o przejęcie kontroli morskiej na Oceanie Indyjskim oraz zajęcie wysp Mauritius, Reunion i Rodrigues. W listopadzie 1808 roku cztery 40-działowe francuskie fregaty wpłynęły na wody Oceanu Indyjskiego w celu wzmocnienia francuskich pozycji na wyspach Mauritius (Île de France) oraz Réunion (Île Bonaparte). Były to: „Venus” (komandor Hamelin), „Manche” (kapitan Breton), „Bellone” (kapitan Duperre), oraz „Caroline”. Dnia 31 maja 1809 r. fregata „Caroline” zajęła dwa brytyjskie eastindiameny „Streatham” oraz „Europe”, konfiskując towary o wartości 3 mln funtów. 26 czerwca fregata „Venus” zdobyła jeden brytyjski slup. W tym czasie Brytyjczycy dysponowali w regionie następującymi jednostkami: fregaty HMS „Sirius” oraz HMS „Néréide” (36 dział), okręt liniowy HMS „Raisonnable” (64 działa), slup HMS „Otter” (18 dział). W drodze do Indii była też fregata HMS „Boadicea” (38 dział). (pl)
- 毛里求斯戰役是拿破仑战争期间英國人为奪取法國印度洋領土毛里求斯和留尼汪而發動的戰役。此次战役从1809年春一直持续到1811年春。在这场戰役中，英國皇家海軍占据优势，並最終佔領毛里求斯和留尼汪。1814年，留尼汪被归还给法国。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Der Mauritiusfeldzug bezeichnet Maßnahmen zur Sicherung der Seewege im Indischen Ozean und die dauerhafte Eroberung der Inseln Mauritius und Rodrigues durch das Vereinigte Königreich in den Jahren 1809 und 1810. Erobert wurde auch die Insel Réunion, die jedoch nach den Friedensverhandlungen im Jahr 1814 an Frankreich zurückgegeben wurde. (de)
- Kampanye Mauritius 1809–1811 adalah serangkaian dan aksi angkatan laut yang terjadi di wilayah Samudera Hindia Prancis Isle de France dan Île Bonaparte pada masa . Kampanye tersebut berlangsung dari musim semi 1809 sampai musim semi 1811 (in)
- 毛里求斯戰役是拿破仑战争期间英國人为奪取法國印度洋領土毛里求斯和留尼汪而發動的戰役。此次战役从1809年春一直持续到1811年春。在这场戰役中，英國皇家海軍占据优势，並最終佔領毛里求斯和留尼汪。1814年，留尼汪被归还给法国。 (zh)
- كانت حملة موريشيوس 1809-1811 سلسلة من العمليات البرمائية والأعمال البحرية التي جرى خوضها لتقرير ملكية أراضي المحيط الهندي الفرنسية في إيل دو فرانس وإيل بونابارت في إبان الحروب النابليونية. استمرت الحملة من ربيع 1809 حتى ربيع 1811، وشهدت نشر كل من البحرية الملكية والبحرية الفرنسية أساطيل فرقاطات ضخمة بنية عرقلة التجارة مع الهند البريطانية أو حمايتها. في الحرب حيث كانت البحرية الملكية مهيمنة عالميًا تقريبًا في البحر، كانت الحملة بارزة بصورة خاصة بسبب التفوق المحلي الذي تمتعت به البحرية الفرنسية في خريف 1810 بعد الكارثة البريطانية في معركة جراند بورت، وهي أكبر هزيمة للبحرية الملكية في الصراع بأكمله. بعد انتصار البريطانيين، استخدموا الاسم الهولندي الأصلي لموريشيوس لإيل دو فرانس. في عام 1814، أُعيدت إيل بونابارت إلى فرنسا، التي أعادت تسميتها في آخر الأمر إلى لا ريونيون. (ar)
- Mauricijské tažení byla série obojživelných i námořních operací Velké Británie s cílem vytlačit pozice napoleonského Francouzského císařství z ostrovů Île de France (dnešní Mauricius) a Île Bonaparte (dnešní Réunion), náležících k francouzskému indooceánskému teritoriu v období napoleonských válek v letech 1809–1811. Tažení začalo na jaře roku 1809 a trvalo do jara 1811 a obě strany, Britské královské námořnictvo i Francouzské námořnictvo, nasadily početné eskadry fregat kvůli ochraně, Francouzi naopak kvůli přerušení obchodních námořních tras do Britské Indie. Ve válce, v níž britské námořnictvo téměř ovládlo světová moře, je mauricijské tažení významné naopak díky převaze francouzského loďstva v oblasti, korunované vítězstvím nad britskými silami v na podzim roku 1810 – nejvýznamnější p (cs)
- The Mauritius campaign of 1809–1811 was a series of amphibious operations and naval actions fought to determine possession of the French Indian Ocean territories of Isle de France and Île Bonaparte during the Napoleonic Wars. The campaign lasted from the spring of 1809 until the spring of 1811, and saw both the Royal Navy and the French Navy deploy substantial frigate squadrons with the intention of disrupting or protecting trade from British India. In a war in which the Royal Navy was almost universally dominant at sea, the campaign is especially notable for the local superiority enjoyed by the French Navy in the autumn of 1810 following the British disaster at the Battle of Grand Port, the most significant defeat for the Royal Navy in the entire conflict. After their victory, the British (en)
- La campagne de l'île Maurice est une série d'opérations amphibies et navales menées par la Royal Navy contre les possessions de l'Empire français dans l'océan Indien, visant plus particulièrement l'archipel des Mascareignes (Île de France, île Bonaparte et Rodrigues). Cette campagne se solde par une victoire britannique incontestable, l'archipel étant entièrement conquis par leurs forces. Elle prend place durant les guerres napoléoniennes contre la Cinquième Coalition, entre l'été 1809 et l'été 1811. (fr)
- Kampania na Mauritiusie 1809–1811 – konflikt angielsko-francuski o przejęcie kontroli morskiej na Oceanie Indyjskim oraz zajęcie wysp Mauritius, Reunion i Rodrigues. W listopadzie 1808 roku cztery 40-działowe francuskie fregaty wpłynęły na wody Oceanu Indyjskiego w celu wzmocnienia francuskich pozycji na wyspach Mauritius (Île de France) oraz Réunion (Île Bonaparte). Były to: „Venus” (komandor Hamelin), „Manche” (kapitan Breton), „Bellone” (kapitan Duperre), oraz „Caroline”. (pl)
|