Vladimir Lenin
| Lenin | |
|---|---|
| |
| Geboorte | 1870 |
| Stijl | Red Rock |
| Sterfdatum | Onsterfelijk |
| Quote | Ik doe het gewoon op mijn eigen manier! |
| Motto | In Soviet Rusland, muziek beluistert JOU! |
| Woonplaats | Het Kremlin, Moskou-Stad |
| Grootste hit | Kapitalist Krusch |
“Zo kaal als een biljartbal. Maar da's logisch - hij is toch een Rus?”
Vladimir Lenin is waarschijnlijk een van de bekendste en machtigste figuren uit de Russische geschiedenis. Zijn invloed reikte ver, van Rusland tot Amerika tot Mofrika. Hij zou degene zijn geweest die de Red Rock uitvond, en daarmee de Rode Revolutie startte die het wereldbeeld voor eeuwig veranderde. Hij inspireerde andere Russen om weinig geld te hebben en ook takkemuziek te gaan maken.
Jeugd (1870-1888)[bewerken]
Vladimir Eichenweiski Nagelankontski werd op 10 april 1870 geboren in het Russische gehuchtje Simbirsk. Zijn moeder was professionele werkster-commandante en zijn vader was een of andere steenrijke regeringsinspecteur. Lenin had een goodlife: zijn huis was enorm, er renden honderden slaafjes door het huis heen om te doen wat mama vroeg en er was altijd wel wat kaviaar te vinden in de koelkast.
Maar Lenins broer, Alexander, zag het allemaal niet zitten, als de vuile emo die hij was. Hij vond het allemaal niet goed, hij vond dat de Tsaar hen arm hield. Dus was Alexandertje zo slim om in 1887 een moordaanslag uit te voeren op de Tsaar. Onhandige zeikemo als hij was, mislukte het natuurlijk weer. En dus kreeg Alexandertje een kogel door zijn emo-hoofd.
Lenin zag het natuurlijk niet zitten om net zoals zijn broertje een kogel door de kop te krijgen. Hij was het echter wel eens met de ideeën van zijn broer: de Tsaar was kut. Maar goed, hoe kon een tenger eigenwijs mallootje als hij daar wat aan doen? Dat kon hij in de eerste plaats niet. Maar Lenintje gebruikte zijn harige koppie, en bedacht dat hij wel geweldig genoeg was omdat toch te doen.
Idiotie (1888 - 1912)[bewerken]
Lenin was zo arrogant, eigenwijs en hoogmoedig als het maar kon. Hij werd ook Marxist, net als zijn dode emo-broer. Hij ging studeren in St. Petersburg. De studie slaagde prima: Lenin had een mooi en rijk leven in het verschiet. Hij was echter zo handig om zich aan te sluiten bij een zooitje Marxistische Sociaal-Democraten in St. Petersburg, die zich later omvormden in de Bond voor de Arbeid. De Tsaar zat natuurlijk niet te wachten op een nagel in z'n kont zoals Lenin. Dus sloot hij hem in 1895 op, tot hij in '96 weer vrijkwam. Toen had Lenin even snel tijd om te trouwen met Nadezja Visjkopaya, en ging in 1897 op gedwongen huwelijksreis naar Siberïstrafkampië.
In Siberïstrafkampië bleef hij zijn kleine partijtje leiden samen met zijn vrouw, tot hij in 1903 ook uit Siberïstrafkampie werd gezet. Hij vertrok met zijn vrouw naar Londen, waar hij in 1903 een partijcongres organiseerde. Zijn toch al zo kleine clubje brak na een misverstand over een SP in tweeën. De nieuwe groepen waren: de Bolsjewieken (150 leden) en de Mensjewieken (50 leden), wat respectievelijk meerderheid en minderheid betekent.
Na de "Revolutie" van gematigde communisten in 1905 kwam Lenin terug, en ging hij de Russische regering, de Doema lastigvallen en riep hij op tot een revolutie van keuterboertjes. In 1907 werd de Doema echter ontbonden en schopte de Tsaar Lenin wéér het land uit, naar Zwitserland, wel te verstaan. Toen er in 1912 een volledige breuk met de Mensjewieken volgde, en Lenin een krantje, Pravda (waarheid) ging uitgeven, wist hij dat dit anders moest kunnen.
Schuilnaam[bewerken]
Lenin bedacht en gebruikte een aantal schuilnamen, zoals dat bij uitgevers van studentenkrantjes wel meer voorkomt. Eén van die schuilnamen, namelijk Lenin, had zoveel succes, dat men zijn echte naam wat vergat. In München (in Beieren) noemde hij zich onder andere Mayer, omdat dat rijmde op Bayer (Beier). Hij hield wel van rijmpjes en van het volkse Beiers dialect. (I bin a Bayer un i heiß Mayer.) Hoe hij de naam Lenin bedacht heeft hij niemand verteld.
De Omwenteling van Oktober[bewerken]
Lenin verhuisde naar St. Petersburg (Petrograd) dat later St. Leninsburg zou heten (Leningrad). Hij begon goedkoop drukwerk te verspreiden met de naam Aprilgrappen. Er volgde een opstand van de bolsjewieken maar men zei dat ze weer moesten gaan zitten. Lenin ging intussen naar zijn buitenverblijf in Finland, om vandaar uit naar de bolsjewieken te schrijven. Er kwamen altijd maar meer bolsjewieken, en steeds meer en nog meer mensen abonneerden zich op Lenins krantje, omdat ze toen nog geen internet en geen televisie hadden en om de leuke cartoons niet te moeten missen.
Lenin deed in Finland wat leuke ideeën op. Rood was zijn lievelingskleur, en hij riep zijn fans op om een Rode Garde te vormen; een soort kruisvaarderslegertje van Robin Hoods, Rode Ridders en andere rebellen die graag helden wilden zijn door afzetterijen zoals stelen van de rijken om te geven aan de armen. Omdat ze geen satellietverbinding, geen e-mail en zelfs geen fax hadden, en onduidelijkheden met de kalender, dachten ze dat het Robin oktober was, maar in werkelijkheid was het al november. Toen de regering getroffen werd door de afzetterijen van de Rode Garde, kortom, toen de regering afgezet werd, dachten ze dus nog dat het oktober was. De regering. En de Rode Garde. Zij dachten beide dat het nog oktober was. De antirevolutionairen noemden het de Oktoberopstand, maar de revolutionairen noemden het de Omwenteling van Oktober of Oktoberrevolutie. Omdat de regering afgezet was, moesten de bolsjewieken nu zelf het land leiden, en oei, het was een heel groot land. Toen ze hun vergissing bemerkten, was het al te laat: toen waren de geschiedenisboekjes al gedrukt. (En in grote oplagen natuurlijk, want Rusland is een groot land, met een grote afzetmarkt.)
Regering[bewerken]
Omdat ze de regering hadden omvergeworpen en de ministers hadden afgezet, bedachten ze iets verbluffends, iets omverwerpend nieuw: volkssecretarissen. De regering bestond nu niet meer uit ministers, maar uit volkssecretarissen, en had geen ministerraad, maar een raad van volkssecretarissen. De wereld was met verbijstering geslagen over deze inventieve wending. Toen Lenin op een morgen opstond, stelde hij vast dat hij bovendien voorzitter van de raad van volkssecretarissen was geworden. De arme man werd er even duizelig van.
Na zijn dood[bewerken]
Na zijn dood werd Lenin reeds in 1924 zalig verklaard door het Politbureau. Er gebeurden ook wonderen: kreupelen en blinden zagen de rode zon van het socialisme uit het oosten helder stralen op de revolutionaire toekomst. In 1930 volgde de heiligverklaring door het Kremlin. Vele communisten zien het als één van hun heilige plichten om minstens één keer in hun leven op bedevaart te gaan naar het St. Lenins-mausoleum en krijgen bij die gelegenheid een volle aflaat. Het mausoleum staat op een plein dat St. Lenins lievelingskleur kreeg: het Rode Plein. Er werden in diverse landen grote heiligenbeelden van Lenin geplaatst ten behoeve van de gelovigen, die zich daar in vrome devotie verzamelden. Het Marxisme-Leninisme ontwikkelde zich tot een wereldreligie. Eén van de bekendste heilige symbolen zijn de hamer en de sikkel. De rituele kleur is rood.
лицо (Personen): Apreski · Che Guevara · Jozef Stalin · Leonid Brezjnev · Monica Lewinsky
Nadezja Visjkopaya · Smurfen · Vladimir Lenin · Vladimir Poetin
народ (Locaties): Sovjet-Unie · Rusland · Jakoetsk · Krim · Moskou-Stad
Kazachstan · Oss · Transnistrië · Toeva · Vladivostok
музыка (Muziek): Boat of Justice · Hammer 'n Sickle Boogie-Woogie · Moscow Revisited
Rain Of Communism · Red Rock Rules · Red Rock · The New Red
остаток (Overig): De situatie in Sovjet Rusland · Rood · Russisch · Spoetnik
Socialistische Partij · Urawa Red Diamonds · Wojtek
Dit sjabloon gebruikt vage Russische tekens.
Om deze weer te geven dien je nog vagere taalpakketten te installeren.
}