Simeon I

Simeon I ili Simeon Veliki (864. ili 865 — 927.) je bio bugarski knez od 893 do 927.^[1] Mnogi istoričari ga smatraju za najvećim bugarskim vladarom koga je dala njihova istorija.

Vaspitan je u Carigradu, a pretvorio se u najvećeg neprijatelja Vizantije. Mislio je da se Vizantijsko carstvo održalo više veštinom, nego snagom, pa se u njemu stvorila ambicija da ga zameni.

Iskoristio je slabljenje Vizantije i osvojio područja Trakije i Makedoniju i došao do Korintskog zaliva. Opsedao je Carigrad, a sa Vizantijom je vodio stalnu borbu oko prevlasti nad Srbijom, koju je konačno ostvario 925. godine sečom srpskih župana. Iste godine je napao i Hrvatsku zbog podrške Srbima, ali je knez Tomislav (910 — 928) odbio njegove napade.

Ohrabren uspesima Simeon se proglasio 925. za cara Bugara i Grka, a bugarsku arhiepiskopiju je uzdigao na rang patrijaršije. Posle smrti Simenona (27. maja 927. godine), nasledio ga je sin Petar.