Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Faces (sh. Lica) je američki crno-bijeli igrani film snimljen 1968. godine u režiji Johna Cassavetesa, poznat kao jedno od prvih modernih nezavisnih umjetničkih ostvarenja koje je imalo uspjeh kod šire publike.

Faces
RežijaJohn Cassavetes
ProducentJohn Cassavetes
Maurice McEndree
ScenarioJohn Cassavetes
UlogeJohn Marley
Gena Rowlands
Lynn Carlin
Seymour Cassel
Fred Draper
Val Avery
Dorothy Gulliver
MuzikaJack Ackerman
FotografijaAl Ruban
Maurice McEndree
Haskell Wexler
MontažaAl Ruban
Maurice McEndree
John Cassavetes
StudioWalter Reade Organization
DistribucijaContinental Distributing
Datum(i) premijere
6. 4. 1968 (1968-04-06) (Toronto)
Trajanje183 min.
130 min. (redovna verzija)
147 min. (Criterionova verzija)
Zemlja Sjedinjene Države
Jezikengleski
Budžet275.000 $

Po žanru je drama. Protagonisti, koje tumače John Marley i Lynn Carlin su sredovječni bračni par Richard i Maria Forst, čiji se brak počne raspadati nakon iznenadne Richardove objave kako je namjerava napustiti. Radnja prikazuje kako se oboje supružnika pokušava prilagoditi novim okolnostima tokom sljedeće noći - Richard u društvu svojih kolega iz poslovnih svijeta prije nego što se sretne sa prostitutkom (čiji lik tumači Cassevetesova supruga Gena Rowlands), a Maria u društvu prijateljica prije nego što upozna mladog hipika (čiji lik tumači Seymour Cassel).

Cassavetes je Faces pokušavao snimiti nekoliko godina, te je pristao glumiti čak u pet filmova (uključujući znameniti Dvanaest žigosanih) samo zato da bi prikupio nužan novac. Faces je predstavljao njegov posljednji film snimljen u crno-bijeloj tehnici, a isticao je tada prilično popularnim cinema verite stilom, odnosno inzistiranjem na što većoj autentičnosti. Kao dio lokacija je Cassavetes, između ostalog, koristio vlastitu kuću. U filmu se inzistiralo na što većem broju krupnih planova, a oni su često stvarali uznemirujući ugođaj; opći ton filma je bio mračan i depresivan, bez ikakve naznake nade u bolje sutra za ijednog od likova. Neko vrijeme se na setu nalazio i mladi Steven Spielberg koji je preko Cassavetesa nastojao steći uvid u režijske vještine. Cassavetes je originalno snimio Faces u trajanju od šest sati, ali je tada verzija danas izgubljena; umjesto toga je sačuvao nekoliko kraćih, uključujući onu koja je na venecijanskoj Mostri donijela Kup Volpi Johnu Marleyu.

Faces se kasnije navodio kao jedan od velikih uzora za filmove Roberta Altmana i Woodyja Allena.

Uloge

uredi

Vanjske veze

uredi