San Zaccaria (Venecija)
| |
|---|---|
| Lokacija | Venecija, Italija |
| Koordinate | 45° 26′ 5″ N, 12° 20′ 36″ E |
| Arhitekt | Antonio Gambello i Mauro Codussi |
| Godine izgradnje | 1444. – 1515. |
| Religija | Katoličanstvo |
| Patron | sveti Zaharija |
| Arhitektonski stil | gotika i renesansa |
| Materijal | cigla, kamen |
Chiesa di San Zaccaria (hrvatskosrpski jezik: Crkva svetog Zaharija) je gotičko-renesansna venecijanska crkva u sestieru Castello, na istoimenom trgu (Campo San Zaccaria). Crkva San Zaccaria se nalazi u centru Venecije blizu Trga svetog Marka i Duždeve palače.
Prva crkva na tom mjestu izgrađena je za dužda Giustiniana Participazija u 9. vijeku, zato da bi se u njoj smjestile relikvije svetog Zaharija,[1] oca Ivana Krstitelja koje su mlečani dobili kao poklon i znak dobre volje od bizantskog cara Lava V (775–820). Nakon tog su čak devet venecijanskih duždeva pokopani u kripti crkve koja je opstala do dana današnjeg.
Samostan i crkva izgorili su zajedno 1105. u velikom požaru, a tad je nastradalo više stotina redovnica. Nakon tog je crkva kompletno obnovljena 1170. u romaničkom stilu, kada joj je izgrađen i zvonik koji je u funkciji i danas. Duždevi Angelo Partecipazio i Giustiniano Partecipazio pridodali su crkvu ženskom benediktinskom samostanu. Od 12. vijeka, nakon što su benediktinke poklonile zemlju, za proširenje Trga svetog Marka venecijanski duždevi pohode crkvu za svaki Uskrs. Tad se održavala i ceremonija prikaza duždeve kape (cornu). Crkva je ponovno kompletno restaurirana u 14. vijeku u gotičkom stilu.
Svoj današnji izgled San Zaccaria je dobila između 1444. i 1515. godine. Njen prvi projektant Antonio Gambello počeo ju je graditi kao gotičku građevinu, ali je nije dovršio, tako da je gornji dio fasade i gornji dio enterijera dovršio Mauro Codussi u renesansnom stilu.[1]
U samostan San Zaccaria smještali su svoje kćeri najbogatiji Venecijanci, još i danas Venecijom kolaju mnoge priče o razuzdanom životu koji se vodio u njemu, sestre su organizirale razne koncerte i zabave koje su posjećivali mladi maskirani kavaliri.
Crkva San Zaccaria je trobrodna crkva s fasadom rasčlanjenom brojnim stupovima, lukovima i prozorskim otvorima, koji se smanjuju od dna prema vrhu. Na samom vrhu je velika luneta sa kipom sv. Zaharija. Kiparske dekoracije na fasadi izveli su Antonio Gambello i Luca Taiamonte. Unutrašnjost crkve puna je vrijednih umjetničkih djela, od kojih vrijedi istaknuti oltarnu palu Giovannija Bellinija Madona na prijetolju sa djetešcem i svecima (Sacra Conversazione) iz 1505.[1] U apsidalnoj kapeli sv. Tarasija nalaze se vrijedne freske del Castagne i da Faenze (1442), odnosno tri gotička poliptiha od Antonija Vivarinija i Giovanni d'Alemagna (1443).
