Al-Qadir

Al-Qadir (947 – 29. novembar 1031) (arapski: القادر‎) bio je abasidski kalif Bagdada od 991. do 1031. Bio je unuk ranijeg kalifa al-Muktadira, a na prijestolje je došao nakon što je svrgnut njegov rođak at-Taʾi. Njegova izuzetno duga vladavina je bila period u kome su zbog unutardinastijskih sukoba bujidski emiri počeli gubiti dominaciju na Kalifatom, a od Kalifata se otcjepljivati rubna područja, poput Gaznavidskog Carstva na istoku. Usprkos toga je al-Qadir ostao upamćen kao energičan vladar, koji je posebnu pažnju posvetio obračunu sa šijitima, a posebno ismailitima čiji je Fatimidski Kalifat u Egiptu smatrao najvećim suparnikom. U tu je svrhu okupio učenjake koji su izdali Bagdadski manifesto. Njegov ukazi kojima se mutazilitski pravac u islamu naziva heretičkim se ponekad nazivaju početkom kraja zlatnog doba islamske filozofije.